LA-Twenty

33.3K 999 36
                                    






        LA-TWENTY [Where it starts.]

                        ---
 

     AUDRIE

"Paano mo nalaman kung saan ang bahay namin at ngayon ako uuwi? wala akong pinagsabihan non kahit sino no." Hindi pa rin ako talaga makapaniwala sa nangyari kanina.

Kasalukuyan kaming nakasakay sa kotse nya, akala ko talaga taong kweba ang isa na to, kasi pag makikita ko sya, laging naka hoddie, plain shirt, ragged jeans at sneakers, pero syempre joke lang yon.

"I just know." Nagtataka pa rin ako, simula kasi kanina sa bahay hanggang ngayo dito, nakangiti sya, very unusual pero hindi ko maexplain ang nararamdaman ko.


"Maalala ko lang, hindi ko pala naitanong ang buong pangalan mo, Sen lang ang alam ko."



"Then why'd you keep on believing in everything that i say?" I never saw that coming, hindi ko naisip na itatanong nya sakin ang ganong bagay.

Umayos ako ng upo. "Hindi ko rin alam, i just have this feeling na hindi mo ko ipapahamak no matter what happen." Sabi ko, at binigyan sya ng maliit na ngiti.

"Trust that feeling of yours." Naguguluhan ako sa sinabi nya pero sa huli pinili ko nalang na tumango dahil sa sinabi nya. "And to filled up your curiousity, i'm Senri Grimwood."


"Bakit pala ilang araw kitang hindi nakita?" Nakita ko naman ang pag ngisi nya, baliw talaga.

"Why? Did you miss me?"

Kahit naka aircon kami, bigla nalang uminit ang mukha ko, teka nga, nag bublush ba ko?

"Hindi, masama ba itanong? Edi wag."

Narinig ko naman ang mahina nyang tawa, sarap pakinggan, heaven.

"Tons of work to do, and maybe, you're going to miss me again, i'll be gone for a couple of weeks."

Pinigilan ko ang sarili ko na hindi sya lingunin at ipinagpatuloy ang pag tingin sa labas.

"Saan ka pupunta?" Tanong ko.


"Hmm, far from here." Tanging sagot nya.

"Sino kasama mo?" Sunod na tanong ko.

"Pft. You sounded like a jealous wife, don't worry, I'm with my father."


Hindi ko na pinansin ang una nyang sinabi, pakiramdam ko lalabas na ang puso ko sa sobrang lakas ng kabog nito. Damn it.


Hanggang sa makarating kami sa academy tahimik lang ako, marami pa rin talaga akong tanong. I mean bakit naman kasi ako nakakuha ng ganitong ziel? At ano yung sinasabi ni mam na katawan ko lang daw ang pwedeng maging vessel ni Merianne? Kung hindi pwedeng sabihin nila mom sakin lahat, then sino ang tatanungin ko tungkol dito?


"Princess, we're here." Tinignan ko agad si Sen, dahil sa mahina nyang tapik, nandito na nga kami sa tapat ng academy. "You're spacing out." Kita ko ang pag aalala sa mata nya.

"Ah, may iniisip lang ako, thanks for the ride." Sabi ko at lumabas ng kotse nya.

"Zam." Napatigil ako sa paglalakad dahil sa tawag nya, tinignan ko lang sya at hinintay kung ano man ang balak nyang sabihin, pero parang nag aalangan sya sya. "Take care."

Tumango nalang ako at ngumiti, tsaka naglakad ulit, weird.


--

"Last shoot!" Agad ko naman na itinapat ang arrow sa huling dummy na parang totoo talagang tao kung kumilos, talagang balak nya ko'ng talunin. Huminga ako ng malalim bago Pinakawalan ang huling palaso ko.

Lecquares AcademyWhere stories live. Discover now