All About Her (Published under Summit Media's Pop Fiction)

Thirty Two: Reminiscing the Past

Dedicated to @IamYoungLady, ngayon ko lang asi nalaman na Silent Reader ko siya sa ONM before at nasubaybayan niya si ONM mula noon hanggang sa mga success ni Lara at RIc!

Thirty Two: Reminiscing the Past

Pagkatapos ko makausap yung abogado ay kinuha ko na ang mga ilang mahahalagang gamit sa bahay ni Lolo, ang mga ilang photo album, mga memorabilya ng pamilya at mga kung anu-ano pa. Grabe naaawa ako kay Lolo, wala nang natira sa kanya. Pero wala na rin namang magmamana ng mga ari-arian niya kung sakali. Okay na ako sa buhay ko. Well kung stable, oo pero sa pag-ibig I am still broken.

Pinalis ko na iyon sa isip ko, dahil maiiyak na naman ako pag naalala ko siya at kung hindi ko mapigilan, ay bigla nalang akong bumalik sa bahay niya, at magkunwaring wala akong alam at hindi ako nagplanong maglayas. Kung tutuusin kasi, kung maiisipan kong umuwi, paniguradong wala pa si Sebastian sa bahay. Pero ayoko na nang mag-isip tungkol sa kanya.

Kaya bago pa man ako magbago ng isip ay pumara na ako ng Taxi. "Saan po tayo Mam?" Inabot ko sa kanya ang address ng dati naming tinitirahan sa Cavite. Tama dun nalang ako. Hindi niya na ako mate-trace dun. Pinatay ko na ang phone ko, dahil mahirap na baka ma-track pa ako ni Sebastian kung babalik siya mamayang gabi.

HINDI ko namalayan na nakatulog pala ako sa byahe. "Mam, saan po banda dito?" Nagising ako sa tanong na iyon ng driver. "Ah, e, sandali, sumilip ako sa labas. Ten years old pa ako nung huli akong pumunta dito. Hindi ko na maalala. At malaki na rin ang nagbago, twenty years ba naman ang lumipas.

"Ay manong paki tanong nalang po kung saan ang bahay ni Nanay Azon." Teka baka di siya kilala sa tawag na iyon, chineck ko yung papel sa bulsa ko. "Corazon Duran, Corazon Duran po Manong."

Ipinagtanong nga ng driver ang pangalan ni Nanay Azon, at wala pang sampung minuto ay nasa harap na kami ng lumang bahay ni Nanay Azon, ayun pa rin ang bahay niya walang pinagbago, maaring naalagaan ni Nanay ng mabuti ang bahay niya.

"Dito na po tayo Mam." nagpatulong na ako sa pagbaba ng gamit ko sa driver. At dinoble ko pa ang bayad ko sa kanya, kasi bibihira ang ganyan kabait na taxi driver sa panahon ngayon, nakatulog pa ako sa byahe. Kung nagkataon sigurong masamang tao 'yon baka may nangyari nang masama sa 'kin ngayon. "Salamat po Manong ha."

Kumatok na ako sa gate ng bahay. "Tao po, tao po."

"Sandali," Sigaw ng humahangos na matandang babae habang pababa sa

hagdan ng bahay. Si Nanay Azon na nga ito, namumukhaan ko pa siya.

"Sino ba itong pagkagandang bisita ko? Teka, parang may hawig ka kay...

Teka ikaw ba ang anak ni Sabel? Eunice ikaw na nga ba iyan?" Napatango naman ako at mabilis na yumakap sa kanya-pagkabukas na pagkabukas niya ng gate. "Opo Nanay, naaalala niyo pa po ba ako?"

"Malilimutan ba naman kita, tara tuloy ka, sandali. "Karen, Marie, tulungan niyo nga magbitbit itong bisita ko. Tapos umakyat na kami sa bahay. Nakaktuwa na sa lumipas na halos dalampung taon ay napangalagaan ng maayos ang bahay na ito.