មកទល់ពេលនេះជីបានដឹងខ្លួនវិញហើយ មានដុកទ័រជីនពិនិត្យសុខភាព លាងជូតមុខរបួសស្នាមដេរគាត់មិនទាន់អោយក្រោកផ្ដេសផ្ដាសទេមានតែសម្ងំគេងសិន ព្រោះតែមុខ របួសមិនទាន់ហូតអំបោះចេញ ខ្លាចដាច់សរសៃអំបោះ ។
« សុខភាពធម្មតាទេ អស់ស៉ឺរ៉ូមមួយដបនេះទៀតខ្ញុំដកចេញ ហើយ ចំណែកការអនុញ្ញាតចេញពីរថ្ងៃទៀតទើបត្រឡប់
ទៅផ្ទះបាន » ដុកទ័រជីន និយាយប្រាប់ទៅយ៉ុនហ្គីអង្គុយកាន់ដៃក្បែររាងតូចមិនឃ្លាត ចំណែកឯលោកតានិងយាយកំពុងលើកបីចៅ ថើបចៅក្នុងកូនគ្រែរំយោលឯណោះ។
« ប៉ា!! ម៉ាក់ជានៅ...ស៊ូមីនបារម្ភ » អាល្អិតតូចរត់ត្រុយមកអោបជើងរាងតូចនិយាយទាំងពេបមាត់តិចៗសួរទៅអ្នកជា ប៉ាដោយបារម្ភពីរាងតូច ។ ស៊ូមីនធំហើយ គេនិយាយរាងច្បាស់ជាងមុន ដឹងខុស ដឹងត្រូវខ្លះៗហើយ ។
« ម៉ាក់មិនអីទេ គ្រាន់តែសម្ងំគេងប៉ុណ្ណោះកូនទៅមើល ប្អូនទៅកុំរំខានម៉ាក់ » យ៉ុនហ្គីលើកកូនមកអង្គុយលើភ្លៅថើប ថ្ពាល់មូលប៉ោងៗដោយក្ដីស្រឡាញ់។
« អត់ទេ!កូនចង់នៅមើលម៉ាក់ដែរ » រាងក្រាស់នាយក៏មិនតប ត ងក់ក្បាលយល់ព្រម។ ស៊ូមីនអង្គុយមើលមុខរាងតូច
ភ្លឺសៗកំពុងគេងលង់លក់ ផ្ទៃមុចស្ងួតស្លេកមិនទាន់មានកម្លាំងពេញលេញ ។
មួយសន្ទុះធំក្រោមមក ជីបើកត្របកភ្នែកម្ដងទៀតក្រឡេក មកឃើញមុខស្វាមីខ្លួនមុនគេកំពុងជូតខ្លួនអោយ ...
« យ៉ុន!អូនស្រេកទឹក.....» សម្លេងខ្សៀវៗរបស់តូចក្រមិចហៅស្វាមីប្រញាប់ទៅចាក់ទឹកមកអោយរាងតូចញុំា។
« អូនយ៉ាងម៉េចហើយ...ធូស្រាលទេ?...បាត់ងងុយគេង នៅជី...» សំនួរផ្ទួនៗចេញពីក្រអូមមាត់នាយ សួរទាំងបារម្ភ
ពន់ពេកទៅរាងតូចងក់ក្បាលថាមិនអីទេ។
« អឹម!អូនអស់អីហើយ គ្រាន់តែឈឺមុខរបួសតិចតួច យ៉ុន!ឯណាកូនអូនចង់បីកូនយើង »
« ឈប់សិន! អូនអង្គុយផ្ដេកសិនទៅ បងជូតខ្លួនបង្ហើយអោយ » ថាហើយនាយយកខ្នើយមួយមកកល់អោយជីអង្គុយរបៀបផ្ដេកខ្លួនខ្លាំង ងាយស្រួលមិនចុកចាប់កន្លែងវះកាត់ ។
YOU ARE READING
MODEL OF LOVE - SS1 (ចប់)
Actionស្នេហាគ្មានការគ្រោងទុក បង្កើតជាចំណងដៃគ្រួសារ តស៊ូ លះបង់ជាមួយគ្នា គ្មានទីបញ្ចប់ ♡︎ មីន យ៉ុនហ្គី ♡︎ ផាក ជីមីន
