Soul Librettos

♬ 6

♫ ♬ Six

It's not enough

A/N: Please play the video and imagine that it's Fermatta who's playing it! It's a wonderful rendition in anyhow and anyways. Hahaha. Video credits to the owner: Jason Piano in youtube. https://www.youtube.com/watch?v=dBP7WzS_PXI (I do not owned the video, okay?)

"Aren't you coming with me? Pupunta ako sa canteen" ani ko kay Chriselle. Nakataklob lang ng kumot ang kanyang buong katawan at ni hindi man lang kumibo sa akin.

"I'll just bring you lunch" mahina kong sabi at lumabas na sa kwarto namin.

Napabuntong-hininga nalang ako sa kalagayan niya. She's been acting like that since yesterday. She didn't pass the audition she have been waiting for so long. Too bad dahil nasprain pa ang ankle niya and it takes two weeks bago ulit siya makakapagballet. Gusto ko siyang icomfort pero alam ko naman sa sarili kong hindi ako magaling sa ganuong bagay. Should I say 'Okay lang 'yan' kahit hindi naman talaga okay o kaya naman ay should I tell her that 'You must have expected na pwede ka ding hindi makapasa sa audition' . Either of the two alam kong pointless iyon so I just decided to shut my mouth. Less talk less mistake.

Ibibili ko nalang siya ng pagkain dahil wala naman atang balak maglunch ang isang iyon, ni hindi pa nga siya nakakapagbreakfast at paniguradong tulad ko ay kumukulo na ang tyan niya. Nang makarating ako sa canteen ay agad akong pumili para makabili ng pagkain. Chicken curry will always be my favorite kaya iyon ang binili ko, bumili din ako ng grilled liempo para kay Chriselle. She's always eating fat foods pero hindi naman nagbabago ang katawan niya. Siguro ay may ganon lang talagang tao.

Nang makarating ako sa canteen ay dumiretso ako sa mga estudyanteng nakapila para bumili ng pagkain. Nang makakuha na ako ng pagkain ay agad akong nagbayad sa counter. Nginitian pa ako nuong aleng simula ata pumasok ako dito nagseserve na sa akin, ni hindi ko man lang alam ang pangalan niya.

Binuhat ko agad ang tray ko ng pagkain at nagsimula ng maglakad papunta sa upuan ko sa tabi ng bintana. I thought this day will be a smooth day for me pero nagulat ako ng may bumangga sa akin na dahilan ng pagtapon ng mga pagkain ko sa kanya.

"Shit" mura niya habang pinapagpagan niya ang damit niyang punong-puno ng mumo ng kanin at chicken curry.

Sure thing wala akong ginawang masama dahil siya ang bumangga sa akin. He should have just avoided me dahil alam niyang may hawak akong tray. Pagangat ko ng paningin ay nakita ko duon si Blaire na simangot na simangot habang mahinang nagmumura.

Tinignan niya ako ng magkasalubong ang kanyang kilay, "Watch out!" pagalit niyang sabi sa akin.

Gusto kong itapon sa kanya ang natitirang pagain ko duon sa tray na kanina ko pa hawak para lalo siyang mairita sa akin. Hindi ko naman kasi sinasadya iyon at siya naman talaga ang bumangga sa akin, sana ay hindi siya ganyang kagalit sa akin because it irritates the hell out of me.

Tumingin siya sa akin na parang hindi siya makapaniwala, "Now what? Hindi ka man lang mgsosorry sa 'kin?"

I snorted at him and said without any sincerity, "Sorry" nanlalaki ang mga mata niya at lumalaki na rin ang butas ng ilong niya. Everyone was looking at us, syempre ang top notcher ng dance department ay natapunan ng pagkain ng isang tagamusic department na may level C. What's new? He can always get attention from everyone just like Creole, just like Mr. Bracelli and Searcy.

Walang kaimik-imik akong bumalik sa counter para isauli ang tray ko ng pagkain. Kinuha ko nalang ang nakabalot na pagkain para kay Chriselle, nawalan na rin ako ng gana dahil duon sa mayabang na Blaire na 'yun.