Kung Ika'y Mawawala [complete!!!]

Chapter 38 (FINAL)

Date uploaded 3-16-15

Chapter 38

Ysabelle

It has been a very eventful evening. Maraming mga bagay na naging malinaw. There are too many revelations that had enlightened me, the memories, plus the things that Tita Demy and Lovely had revealed.

I also know where my heart stand at nagpakatotoo na din ako sa damdamin ko kay Aldrin. It pains me to hurt him that way, after all the things that he has done to me. But being honest is the best things to do, because it will hurt him more if I lead him on, when in truth, my heart beats for another man. I know that He will find the right girl who will love him so much. I just hope that he will get over me sooner.

Matagal akong paikot-ikot sa kama at pasikat na ang araw ng makaramdam ako ng antok. I was drifting off to wonderland when i heard something or someone going up the balcony. At dahil sobrang paranoid ako dhail sa mga nangyari, I can't help but be on guard.

Ang lakas ng kanog ng dibdib ko, I feel like I'm in danger again. Dahan-dahan akong tumayo sa kama. I was very careful not to make a sound. I tiptoed my way towards the window. Maingat na hinawi ko ang kurtina at nakaramdam na naman ako ng takot ng may makita akong isang lalake na sinusubukang buksan ang sliding door ng kwarto ko! Hindi ko masyadong makita ang mukha nya dahil medyo madilim pa at nakayuko ang ulo nya. Mabilis na isinara ko ulit ang kurtina at naghanap ako ng kahit na anong bagay na pwede kong magamit para maprotektahan ko ang sarili ko. kinuha ko ang lampshade at nag-abang ako sa gilid ng sliding door.

Nanlalamig ang buong katawan ko at nanginginig ang mga kamay ko sa sobrang kaba. Why is this happening to me, to us? Wala na bang katapusan itong panganib sa buhay namin? I don't know if I can take it any longer.

Dahan dahang binuksan ng intruder ang sliding door. Pigil na pigil ang hininga ko ng itaas ko ang lamshade, at nang tuluyan na syang makapasok ay inihampas kio ito sa ulo ng lalake!

Grabe ang lakas ko pala at walang malay na napahandusay yng lalake sa sahig.

Haaaaaay! Kapag magpatuloy pa ang mga ganitong pangyayari, hindi ko na alam kung saan na ako pupulutin nito! Baka hindi na kayanin ito ng puso ko.

Binitawan ko ang lampshade at pilit kong igulong yng lalake para makita ko ang mukha nito. I was sooo shocked when I recognized the man!

"OH MY GOSH! OH MY GOSH! SPENCER!"

Naku patay! Anong nagawa ko?! Bigla akong nataranta at hindi ko alam ang gagawin ko. Oh no, oh no! Lagot lagot! Inignan ko ang pulso nya. Mabuti naman at buhay pa. But he's unconcious. Tinignan ko ang bahagi ng ulo na kung saan ko sya tinamaan. Mabuti at wala namang sugat. Pero ang alam ko malakas ang pagkakahampas ko, kaya nga sya nawalan ng malay, kaya ng nagtataka ako kung bakit wala syang sugat. Hindi kaya may internal bleeding sya? OH MY GOSH!!!!

"Spencer.... Spencer..... "

Tinapik-tapik ko ang pisngi nya.

"Baby... Please wake up. " Oh my Gosh! What have I done?

I tried to drag him towards the bed but he is way to heavy for me. Tumakbo ako papunta sa kwarto ni Kirsten, maybe she knows what to do. Malakas ang pagkakatok ko sa kwarto nya para magising sya. Alam ko kasing tulog manitka yung kapatid ko na yon, at hindi sya babangon basta basta kahit pa nagkakaworld war 3 na. Ang tagal ng pagkakatok ko at hindi pa din sya magising, until finally she opened the door. And the grouch is now in full blast.

"ANO NA NAMAN BA ANG PROBLEMA MO! MAHAHALIKAN KO NA YNG PRINCE CHARMING KO AS IN KONTING KONTI NA LANG... ANG ISTORBO MO!!!!!! " Gusot gusot ang buhok nya at naka-undergarments lang sya. Para syang batang nag-t-tantrums.