A Lust To Love

Chapter 36

***

Kc

Hindi ko alam kung ilang oras akong nagstay ng ganoon sa likod ng hospital. Nakapikit pa ako na nakatanaw na kalangitan. Namimiss kung gawin ang ganito. Noong hindi pa ako nakakakita madalas kami ni Elise magtambay sa labas ng bahay, ako nakikinig sa mga sinasabi ng anak ko tungkol sa paligid.

Kahit nakakakita na ako ngayon hindi nawala ang talas ng aking pang-amoy at pakiramdam. Sa limang taon kung nangapa sa dilim hindi basta bastang mawawala 'yon sa akin. Kaya alam ko ngayon na may taong nakamasid sa akin habang nakapikit ang aking mga mata. Alam ko rin kung sino siya.

I know it's him. Kahit hindi ko siya makita. My heart tells me so. Ganoon siya ka kilala ng aking puso. Sa bawat nagdaang panahon kahit hindi ko siya nakikita at nakasama, kahit ni minsan hindi nagbago ang nararamdaman ko. Nagtatampo siguro, kasi dapat he comforted me the moment our daughter died. Ngunit para din siyang bula na bigla na lang naglaho.

"Cassie..."

Narinig kong tawag niya. I'm not Cassie anymore. It's Meredith Maidy, gusto kong sabihin sa kaniya. Hindi ako nagsalita, hindi ako nagmulat at lumingon. Nagbingibingihan ako. Naramdaman ko siyang umupo sa aking tabi.

"Baby..."

Biglang nawala ang aking puso ng marinig ko ang matagal ko ng gustong marinig mula sa kaniya. Does he remember me now? Yon ang tawag niya sa akin. Hindi pa rin ako nagmulat ngunit naluha na ako. Naramdaman ko na lang pinupunasan niya ang bawat luhang pumapatak sa gilid ng aking mata.

"I'm sorry... for not remembering you. Patawarin mo ako dahil bigla akong nawala pagkatapos na mamatay ang anak natin. I should stayed with you. Ngunit I had my own grieving also. At gusto kitang maalala. The more na pinipilit ko ang sarili, mas nahihirapan ako.

Kaya nagpaconsulta ako sa kapatid mo. Sinabi ko na huwag munang sabihin sayo. Dahil sa mga nangyari sa akin he diagnose me with selective amnesia. You know what it mean right? Dahil sa mga nangyari sa atin pilit na kinalimutan ng utak ko ang masakit na parte na 'yon kasama na ang mga masasayang ala-ala natin.

I had to consult a Psychiatrist also. I have some session. Hindi pa kita masyadong maalala, ang mukha mo before. Pero ngayon alam ko na ikaw ang babae sa panaginip ko sa limang taong nangungulila ako.

I went home sa Pinas. I found everything that reminds me of you in my penthouse. Pati sa bahay ko sa Antipolo. Gusto kong maalala ang lahat sayo. Sumasakit ang aking ulo pag pinipilit ko minsan."

Nagmulat ako ng mata pagkatapos ng mga sinabi niya sa akin. Tiningnan ko siya, mamasa masa na rin ang mata niya tanda na gusto na rin niyang lumuha. I extend my hands and touched the small bristles on his chin.

"I miss you, hon..." naiyak kung sabi. Miss na miss ko na siya. Limang taon hindi ko nagawa ang ganito.

Hinawakan niya ang aking kamay at kinabig niya ako payakap sa kaniya. Yumakap din ako sa kaniya ng mahigpit.

"I miss you more baby. I'm here, hinding hindi na kita iiwan," he whispered. "Come with me."

Napaangat ang aking ulo at nangunot ang aking noo na tumingin sa kaniya. Tumawa ito, I miss his laugh. Pinitik niya ang aking noo. " Come with me sa bahay ko. May duty kapa?"

Umiling ako dito." Wala na, nag observe pa lang kasi ako sa bawat areas."

"Good! Let's go," sabi niya.

Hinila niya ang kamay ko at hindi binitawan. Hawak hawak niya ang aking kamay habang dinadaanan namin ang bawat department ng hospital. Lahat ng tao napapatingin sa aming dalawa. I know, they knew Allen. Kilala rin nila ako, ngunit ang makita nilang magkahawak ang kamay namin, hindi nila maiwasan na mapatingin at makiusyuso.