Asleep

6K 405 117
                                    

Pasensya na kung matagal ang update hehe, alam niyo naman kung gaano ako kalabo. Btw, enjoy reading!

Dedicated to BipolarBitchhh tysm for always supporting my works!!

Nakalimutan ko yung nireplyan ko for dedication, reply ka here please bawi ako next chap.

**

Akmang papasok na si Sefarina sa kwarto ni Luna nang bigla iyong bumukas at iniluwa si Damien na may seryosong mukha dahilan para mapaatras siya sa gulat.

"Ano ba! Papatayin mo ba ako?!" Mabilis niyang singhal dito habang hawak ang dibdib niyang ngayo'y naging mabilis ang tibok dahil sa gulat.

"Bawal." Istriktong sabi nito bago siya binagsakan ng pinto.

She unbelievably scoffed as she crossed her arms. "Sino ka para pagbawalan ako ha? Ano ba kayo ni Luna ha?!" Mahina niyang sigaw sa takot na magising si Luna.

Her shoulders sagged in disappointment when she received no response from him. She is always aware that something is going on between them. However, due to their heavy responsibilities, they must have chosen to ignore their feelings.

She sighed and shook her head, realizing she should be more concerned about their current situation than their lovelife.

Things will become more complicated now that the secrets are coming to light. With the presence of the dovetail, they can not only change their fate, but also write their own.

The question is, where will they begin?


"They're gone." Damien uttered.

Luna opened her left eye first, followed by her right. She stared at the blank ceiling of her room as she began to think with her brain.

She may not be in the right frame of mind right now, but she can't just go insane and wild. She isn't a fool to squander the sacrifices of others to protect herself. Above all, her mother knew what was best for her and the realm she was attempting to protect, or rather, save. 

"Mababaliw na ata ako." She laughingly retorted and threw the pillow on her face.

"You want food?"

Mabilis siyang napabangon at paulit-ulit na tumango. Tinaasan naman siya ni Damien ng kilay at makahulugang tinignan.

As long as there's food, she can set everything aside.

"Don't judge me. Nagugutom lang talaga ako." Mabilis na tanggol ni Luna sa sarili nang mapansin ang mapangasar na tingin sa kanya ng binata.

Nang hindi pa rin umalis si Damien ay inis itong binato ni Luna ng unan na nasalo naman nito. Umiiling na naglakad papalabas si Damien bago muling nilingon ang dalaga kasabay nang pagbato nito pabalik ng unan.

"Gago ka!" Malakas na sigaw ni Luna nang sumapul 'yon sa mukha niya.

Gagantihan pa sana niya ang binata pero tuluyan na itong nakalabas sa kanyang kwarto. 

Mahina siyang napahinga ng malalim bago ibinagsak muli ang katawan pabalik sa kama. Unti-unting nawala ang sigla sa kanyang mata at muli na namang nagbadya ang kanyang luha.

"No, no. I need to do something." Agad niyang kumbinsi sa sarili at hinampas-hampas ang ulo na parang naiirita rito.

"Ano naman?" Kontra niya bigla at inis na pinagsasapak ang unang kanyang nahablot.

DovetailWhere stories live. Discover now