Dovetail

Escaped

Dedicated to ninininimoi! Maraming salamat sa suporta at pagmamahal!

**

"Humihinga pa naman sila parehas, diba?" Paninigurado ni Sefarina habang nakapasok ang ulo sa nakaawang na pintuan ng kwarto ni Luna.

"You're cute but you should now be treating your wound." Arrow smoothly said.

Ngising aso naman ang binigay ni Pream sa dalawa. Halos lahat kasi'y nagsibalikan na sa kani-kanilang kwarto para matulog habang naiwan si Enfys sa loob na ginagamot ang dalawa na hinihintay naman ni Pream.

"Kayo na?" Pakanta nitong tanong habang tinataas baba ang kilay.

"Kayo na rin ba?" Sefarina fired back na ikinawala ng ngiti ng binata.

"Malapit na, kayo ba?" Muling sumilay ang kakaibang ngisi sa labi ni Pream.

"Bakit ka ba nagmamadali? Is the relationship something to be rushed?" Takang tanong ni Sefarina sa kaibigang natahimik.

"You should enter a relationship when you're ready to commit, and with the goal to marry. You can't rush something you want to last forever." She argued.

Nakangiwing tumango tango si Pream at hindi na sumagot pa. Mukhang masama na ang timpla ng kaibigan kaya hindi na siya makikipagtalo pa.

"Sige, goodnight." Mabilis na paalam nito at marahang tinulak patabi ang dalaga na nakaharang sa pintuan.

Pinanood nilang dalawang isara ng binata ang pintuan matapos kumaway. Nakapikit na sumandal si Sefarina sa pader habang nakahawak sa kanyang mga tuhod.

They only slept. Nagpahinga lang sila pero may nangyari na naman kay Luna. Should they just watch her 24/7?

"I know what you're thinking." Agad na sabi ni Arrow sa kanya nang mapansing nasa malalim itong pag-iisip.

"Let's treat your wound first."

Hinawakan ni Arrow ang kanyang magkabilang balikay bago siya nito ginaya sa kanyang kwarto. He made her sit on her bed habang naglakad naman si Arrow papunta sa banyo para kumuha ng first aid kit.

They actually didn't have this at first pero magmula noong matapos ang pag-atakeng ginawa ni Azalaura, Lady Doreena ordered all the students to have the kit in their rooms in case of emergency.

"Nasaktan na naman si Luna lang." Nanghihinang bulong ng dalaga sa sarili.

"Ikaw rin." Paalala ni Arrow at umupo sa tabi niya.

"I-I just can't bear to see her hurting, Arrow."

Humigpit ang hawak niya sa bimpo na ipinamumunas niya sa napasong kamay ng dalaga.

"I can't imagine how her life was while living in pain and agony." She muttered under her breath. Naalala niya ang mga nangyari kay Luna sa mortal realms. Kung mangyayari man 'yong muli, baka hindi niya kayanin.

"I am Luna's best friend and at the same time, her sister and mother." Natawa siya ng mahina.

"Gusto kong ibigay lahat ng pagmamahal na hindi niya naramdaman because she deserves it. She fucking deserve it but the world is so cruel for not letting things go on her way." Malungkot niyang saad.