MEDUSANIN ÖLÜ KUMLARI

"Anneme neden Medusa dediklerini biliyor musun?"

"Çok korkunç olduğu için olabilir mi?"

"Itır!!"

"Ama öyle Elzem! Bak abilerimiz onun yüzünden evden ayrıldılar. Sırf senin için burada kalıyorum, ama onun bir deli olduğunu ikimizde biliyoruz. Korkuyorum Elzem! Kendi öz annemden korkuyorum! Lütfen gidelim bu evden."

Onu dinlemeliydim, en büyük pişmanlığım çok geç olmadan Itır ile o evden gitmeyişim.

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklar ve kıyafetlere sahip olmuş, en değerli mücevherleri tenine süs diye takmıştı. Lüks içinde yaşayan Elzem, bu hayatta istediği her şeye hep kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti.

Ama bunun yanısıra fazlasıyla korkutucu, çünkü en büyük sınavı annesiydi.

Bir anneye göre fazla tuhaf hareketler sergiliyor, bazen odasından hiç çıkmıyor ve bazende kimsenin anlamadığı garip şeyler söylüyordu. Tüm ailesi tarafından terkedilen Munure hanım için vazgeçilmezi olan sadece dört kişi vardı. İki kızı, gelini ve hizmetçisi. Peki onları neden yanında istiyordu?

O sabah tüm gazeteler gizemli bir şekilde ortadan kaybolan dört genç kızı konuşuyordu.

Sıradan bir kayıp vakası değildi, aksine tüm asayişi hayretler içinde bırakan gizemli bir vakaydı. Çünkü kamera kayıtlarında dördünün eve giriş saatleri çok net görünürken, evden çıkışları kayıtlarda yoktu.

Tüm Akay ailesi birer şüpheli hale geldiğinde hepsi birbirini sorgular olmuştu. Hedefte tek bir kişi vardı, ev sahibesi Munire hanım. Fakat o da o gece evde olmadığını delillerle kanıtlamışken Akay kızlarına ne olmuştu?

"Aman Allahım biz buraya nasıl geldik ve burası neresi?"