Kabanata 24
Worth it
Naiinis kong tinignan si Alrus, kanina pa siya sunod ng sunod sa akin. Umirap ako ng ilang beses bago huminga ng malalim at umirap na naman. Jusko, naloloka na ako sa kanya! Kanina ng makarating kami sa hospital, bigla siyang naging ganito ka-clingy sa akin! Syempre, nakita niya si Brix! Oo, nakita niya si Brix! Yung kaibigan ko naman, siraulo talaga! Mas lalo niyang pinupuno si Alrus!
"Pwede ba, wag ka ng sumunod sa akin! Ang lapit lang ng pantry, jusko Alrus!" inis kong sabi.
Huminto siya at humarap sa akin. Kalalabas lang namin ng clinic room ko. Naiwan si Adriel kay Lalaine at Brix. Naisipan ko namang lumabas ng clinic kasi gusto kong uminom ng tubig. At ito nga, sumunod siya sa akin hanggang dito. Kanina, sobrang clingy niya talaga! Halos umupo sa kandungan ko habang mariin ang titig kay Brix. Siraulo talaga!
"Susundan kita kasi gusto kong makasiguro na hindi ka lalapitan ng lalaking iyon!" he said emphatically.
I rolled my eyes for ninth times!
"Alrus, kaibigan ko nga lang si Brix! Walang namamagitan sa aming dalawa!" ubos na pasensya kong sabi.
He sighed. Naiinis rin ako sa mukha niya ngayon. Hindi ko alam kung paano ko ito naramdaman, pero ngayong araw ayoko talaga siyang nakikita. Naiinis ako sa mata niya, sa ilong niya, sa labi niya at sa amoy niya! Naiinis ako kapag nakikita kong ngumingiti siya at natutuwa! Naiinis ako sa presensya niya! Nakakainis siya! Sobra! Dati naman hindi ko ito nararamdaman ah, pero bakit ngayon ganito na? What's happening to me? Kailangan ko na siguro magpa-check up!
"Wala akong tiwala sa lalaking iyon! At ito pa, gusto kong magpa-check up tayo! I want to know what's going on with you, and why are you vomiting." aniya sa mahinahong boses.
Umiling ako at umirap ulit.
"Kaya kong magpa-check up kahit hindi ka kasama! Atsaka naiirita ako sayo, Alrus! Kaya dumistansya ka!" inis kong sagot.
Kumunot ang noo niya. Kitang-kita ang pagtataka sa akin.
"Alam mo, naguguluhan na ako sayo. Kagabi, halos umibabaw ka sa akin habang niyayakap ako tapos ngayon halos isuka mo ako. What's wrong with you, honey?" he said curiously.
Mas lalong nagpantig ang tainga ko sa sinabi niya. Mas lalong pumutok ang inis ko sa kanya. Huminga ako ng malalim bago umiling at mabilis na naglakad. Iniwan ko siya at tinalikuran dahil kapag hindi ko iyon ginawa, baka sumabog ako ng tuluyan sa harap niya. Ayoko pa namang gumawa ng eksena sa gitna ng hospital. Naramdaman kong sumunod pa rin siya sa akin, umirap na naman ako ng pumasok sa pantry. Hindi ko sinarado ang pinto, hinayaan ko siyang isarado iyon.
Lumapit ako sa water despenser, inabot ko ang disposable cup, kumuha ng tubig at ininom. Nang matapos uminom, tinapon ko sa trash can ang ginamit na baso bago siya harapin ulit. Tinaas ko ang kilay bago umirap.
"I'm really confused, honey. Kagabi, maayos naman ah? Diba nga, tumugon ka sa mga kiss ko. Halos hindi mo ako bitawan ng yakap kagabi. Bakit ngayon, ayaw mo na ulit?" he said in very low voice.
Bumuntonghininga ako. Jusko naman, maging ako ay naguguluhan na rin sa sarili. Kailangan ko na talagang magpa-check up. May kutob akong iba e, may kakaiba akong nararamdaman. Parang may laman ang tiyan ko. Parang may buhay sa loob ng sinapupunan ko. Hindi lang ako sigurado pero nararamdaman ko rin.
"I'm sorry okay. Hindi lang yata maganda ang gising ng umaga ko." mahina kong sabi.
I calm myself.
"We should have a check-up for you. I need to confirm something." he said calmly.
Pumikit ang mga mata ko bago dahan-dahang tumango. Nang minulat ko ang mata, nagkatitigan kami. Lumapit siya sa akin at niyakap ang baywang ko. Huminga ako ng malalim bago ngumiti.
"I'm sorry. I'm so sorry for being clingy. I'm just... jealous honey." he said softly.
I sighed. Hinaplos ko ang pisnge niya ng marahan. Mabuti nalang nakalma ko ang sarili, ayokong kainisan siya dahil sa kakaiba kong nararamdaman.
"It's nothing, okay. Brix and I are just friends." I said calmly.
He closed his eyes and sighed deeply.
"I love you." he said sweetly.
I smile genuinely. Honestly, wala naman talagang nagbago sa pagmamahal ko sa kanya. I may cursed him to death but my heart still longing for him. Iba talaga ang impak ng tunay na pag-ibig, mahirap makalimutan. Mahirap pigilan, at mahirap talikuran. Kahit siguro saktan ka, o ikamatay mo yung sakit pagdating sa huli, siya pa rin yung mamahalin ng puso mo. Siguro sa iba hindi, pero sa akin ay ganito. Mamahalin ko pa rin yung lalaking nanakit sa akin noon. Mamahalin ko pa rin siya, hanggang sa kaya ng puso ko. Love is very strong emotion.
I smile happily.
"I love you too." I said genuinely.
Napabuntong-hininga siya bago ngumiti ng matamis. Mabilis niyang inabot ang labi ko at sinakop ng malalim. Sinapo ko ang mukha niya, tinugunan ang halik niya. Hinigpitan niya ang yakap sa baywang ko, lumalim ang halikan naming dalawa. Pinulupot ko ang braso sa leeg niya, mabilis niya akong kinarga. Nagulat pa ako ng pumasok kami sa banyo ng pantry namin. Hindi niya binitawan ang labi ko, mas lalo niyang pinailalim ang labi sa akin.
Tumugon ako, hinalikan ko rin siya ng malalim. Narinig kong nag-click ang lock ng pinto. Sinandal niya ako sa pinto at giniit ako. Naramdaman ko agad ang unti-unting nabubuhay niyang pagkalalaki sa gitna ko. Naramdaman ko ring unti-unti niyang hinuhubad ang panty ko. Bumitaw ako sa labi niya at tumingin sa kanya. Namumungay ang mata niya, namumula ang leeg at alam kong nasasabik na sa akin.
"Gagawin talaga natin dito?" mahina kong sabi.
Huminga siya ng malalim, pulang-pula ang mga labi.
"Yes. I want you, badly." he said very hoarsely.
I sighed. Hinalikan ko ang labi niya, ramdam na ramdam ang kasiyahan sa mga tugon niya. Hinayaan ko siyang gawin ang gusto niya. Mabilis niyang nilabas ang pagkalalaki, singhap na singhap ako ng walang ligoy-ligoy niyang pinasok sa akin ang kahabaan niya. Napaungol ako ng isagad niya. Pareho kaming natigilan, nagkatitigan sa isa't-isa.
"Still so good to feel your inside, honey." he said huskily.
I swallowed.
"You are so big, Alrus." mahina kong sabi.
He smirked.
"Hanggang ngayon, hindi ka pa rin sanay sa akin." he said while chuckling.
Umirap ako, hinampas ng mahina ang balikat niya.
"Tse, you're so addict." irap kong sabi.
He chuckled sexily. Nagsimula na siyang gumalaw sa loob ko. Every thrusting inside make me moaned to the brim. Every moan I did, make him faster to move inside. Kumapit ako ng mahigpit sa leeg niya habang mariin siyang pumapasok sa akin. We both moan as he filled me.
"Ahhh this is so fucking good." he moaned.
I reach his lip and kiss him thoroughly. Pinanggigilan ko ang labi niya, wala akong pinalagpas na sandali. Habang mariin siyang pumapasok sa akin, mariin ko namang hinahalikan ang labi niya. Kinakagat-kagat ko ang ibabang labi, gigil na gigil na inaangkin ang matagal ng akin. Bumilis pa ang pagpasok niya, bumilis ng bumilis hanggang sa maramdaman kong naiputok niya sa loob ko ang mainit na katas. He sighed deeply as he filled my womb with his hot seeds.
I stare at him, he was sweating. Ngumiti siya bago abutin ang labi ko at halikan ako ng malalim. Inayos niya ako bago kami lumabas ng banyo. Ramdam na ramdam ko pa rin ang presensya niya sa kaibuturan ko. Kahit pa magkahawak kamay kaming pumasok ng clinic room, nag-iinit pa rin ako. Tahimik akong umupo sa swivel chair, si Alrus naman ay mabilis na kinuha si Adriel at kinarga. Wala na si Brix, siguro ay umuwi na. Si Lalaine naman ay naging busy sa mga new application of patients. I tried to calm myself but it still the same, I feel so fervent.
Lumipas ang ilang oras, namalayan ko nalang na tapos na ang duty work ko. Tinapunan ko ng tingin ang mag-ama ko. Napangiti ng makitang pareho silang natutulog sa sofa. Yakap-yakap ni Alrus si Adriel habang mahimbing ang tulog. Umiling ako sa kanila, sinabi na kasing wag ng sumama pa! Tumayo ako at hinubad ang coat, lumapit ako sa kanila at marahang ginising si Alrus. Tumagal ng ilang sandali bago niya minulat ang mga mata. Bumuntonghininga ako, pagkatapos ay ngumiti.
"Uwi na tayo, tapos na trabaho ko." I said calmly.
Pinikit-pikit niya ang mata bago tumango. Kinuha ko ang bag, tumayo na rin sila. Karga niya pa rin si Adriel habang natutulog. Kanina, nagka-usap kami ni Lalaine, nagtanong ako sa kanya kung may available ba kaming PT. Gusto ko kasing makasigurado ngayon. Ayokong magpa-check up muna, I just want to try my instinct. Binigyan niya ako ng isa kaya balak ko sanang gamitin iyon mamaya. Kapag nakauwi kami, doon ko nalang sa bahay gagamitin. Nauna silang lumabas, ni-lock ko pa ang pinto bago sumunod sa kanila.
Yumuko ako sa mga nakakasalubong kong nurse at doctor. Nang makalabas sa hospital, mabilis akong naglakad papunta sa kotse namin. Sumakay ako sa shotgun seat, dahan-dahang nilagay ni Alrus si Adriel sa kandungan ko. Kinabit niya ang seat belt bago pumasok sa loob at umalis. Napahinga ako ng malalim.
"Hindi na naman tayo nakapagpa-check up sayo." marahan niyang sabi.
I sighed heavily.
"I forgot. Next time nalang, if I'm not busy." sagot ko.
Umiling siya at ngumuso.
"Case like that shouldn't be neglect. Kailangan nating magpakita sa doctor, kinakabahan ako sa tuwing nagsusuka ka. I want to make sure that you are alright." he said sincerely.
"Al, I'm fine. Maybe, I need some rest. But don't worry okay, I'll be good." sagot ko.
He sighed. Hindi na nasundan ang mga tanong niya. Mabilis kaming nakarating sa bahay, nauna siyang bumaba para kunin sa akin si Adriel. Mabuti nalang at nag-early dinner kami, well may pagkain naman kaya kung magutom pwede kaming kumain ulit. Pumasok kami sa bahay, binitbit ko ang mga gamit namin. Naunang pumasok sa kwarto si Alrus, umupo muna ako sa sofa at nagpahinga. May sariling kwarto si Adriel, sa katunayan maluwag ang space room niya. May decoration na rin at maganda doon ngunit ayaw niya pang matulog sa kwartong iyon.
Gusto niya munang tumabi sa amin. I let him since he is our child. Napapikit ako ng malalim, pagod na pagod para sa araw na ito. Bigla kong naramdaman ang kamay na humihilot sa paa ko. Minulat ko ang mga mata at napahinga ng makita si Alrus na hinihilot ang paa ko. Pagod ko siyang nginitian, sarap na sarap sa ginagawa niya.
"Is it feeling better?" he asked.
Tumango ako at ngumiti.
"Yes. Feel better." mahina kong sabi.
He continue massaging my feet. Umakyat sa binti ko na labis na nagbigay kaginhawaan sa akin. I incline my back to the backrest of the sofa. He massage my calves softly and gently. Napapahinga ako ng malalim sa tuwing nararamdaman ang banayad niyang hilot sa akin.
"You look relieved. Dami mong pasyente kanina e," he said.
I sighed and nodded. Honestly, ang dami nga ng pasyente ko ngayong araw. Halos sunod-sunod at ang mas matindi pa ay puro mga severe illness ang nagpapa-check up sa akin.
"That's the role of my profession, Alrus." mahina kong sagot.
"I see. You really love your profession."
I nodded while my eyes is closed.
"Kailan ang layag mo sa dagat?" I asked.
He sighed.
"I take a leave. Honestly, I want to resign and quit my job. Parang gusto ko nalang kayo makasama. May ipon naman ako, may business naman akong pinapalago ngayon. Tutal nandito naman si papa at mama na pwedeng tumulong sa akin, there are people who can help me. I just want to stay here and be with you and my son the whole life." he said gently.
Napangiti ako. Alam kong ganito talaga ang kalalabasan ng lahat, katulad ko minahal niya din si Adriel. Sa tagal niyang nangarap na magkaroon ng anak, ngayon siguradong lumulundag ang puso niya sa tuwing nakikita ang anak namin.
"It's up to you, honey. Nandito lang naman kami." sagot ko.
He sighed and smile. Tinapos niya ang pagmamasahe sa paa ko. Ramdam na ramdam ang kaginhawaan sa ginawa niya. Nilahad niya ang kamay sa akin, ngumiti ako bago iyon inabot. Marahan niya akong hinawakan habang naglalakad kami papunta sa kwarto. It's near eight in the evening and I am so tired. I want to rest, my body is exhausted. Binuksan niya ang pinto, nauna akong pumasok at siya naman ang nagsara. Napahinga ako ng makita si Adriel na mahimbing ang tulog sa kama, may kumot sa katawan niya.
Hinarap ko si Alrus, I smile at him softly.
"Banyo lang ako." I said tiredly.
Tumango siya. Nilagay ko ang bag sa tukador, palihim na kinuha ang PT na binigay sa akin ni Lalaine. Tinignan ko muna si Alrus, nasa kama na siya at malalim na pinagmamasdan si Adriel. I sighed heavily. He really love his son. Umiling nalang ako at pumasok na sa banyo. Mabilis akong umupo sa ihian, hinintay kong lumabas ang tubig mula sa loob ko, kumuha ng kaunti at pinatak sa pregnancy test na hawak ko. Naghintay ako ng ilang oras, ramdam na ramdam ang kaba. Napahinga ako ng malalim, tinignan ang PT.
Napabuga ako ng malalim na hangin habang buhay na buhay ang dalawang kudlit sa pregnancy test na ginamit ko. Pagod ko iyong tinignan, jusko buntis na naman ako! Grabeng Alrus iyon! Buntis na naman ako! Walang patawad talaga! Tumayo ako at nilagay sa bulsa ng short ko ang PT. Pagod akong lumabas ng banyo, nakita agad si Alrus na mahimbing na ang tulog. Yakap niya si Adriel habang nasa leeg ng anak namin ang mukha niya. Napangiti ako, habang pinagmamasdan sila mas lalong nanlalambot ang puso ko.
Hindi ko alam kung bakit ganito, pero habang nakatitig ako sa kanila ramdam ko ang pagmamahal ni Alrus sa anak namin. It's like, this is what I want for the very first, and now it's really happening. Staring at them makes me melt. I sighed and smile genuinely. Tinago ko sa bag ang PT, pagkatapos tumabi ako kay Alrus. Mahigpit kong niyakap ang braso sa katawan niya. Nagising ko siya, nakita kong ngumiti siya at hinati ang braso sa amin. Nasa akin ang kanang braso niya, habang na kay Adriel naman ang kaliwang braso niya. Siniksik ko ang mukha sa may bandang kili-kili niya. He hug me as I hug him tightly.
"Goodnight, honey." he said softly.
I smile sweetly. I smell his body, so good.
"Goodnight, honey." sagot ko.
He sighed. Sa gabing iyon ay natulog kami. Mahimbing ang tulog ko sa bisig niya. Hindi ko namalayan ang oras kaya ng magising ako, unang bungad sa akin ang mga mararahang halik sa mukha ko. Minulat ko ang mga mata, nasilayan ang namumulang mga mata ni Alrus. He continue kissing my cheeks, gently. Nagtataka ako kung bakit namumula ang mata niya. Is he crying? Did he cried? Napansin niyang nakabukas na ang mata ko, nagkatitigan kami. Bumuntonghininga siya ng malalim habang ganoon pa rin ang mata niya.
"Umiyak ka ba?" takang tanong ko.
He sighed deeply. Pansin na pansin pa rin ang namumula niyang mata.
"I've saw your pregnancy test, and…you are p-pregnant again," he said brokenly.
Nagulat ako, natigilan dahil sa sinabi niya. What? Nakita niya na ba ang PT ko? Nakita niya iyon sa bag ko?
"B-buntis ka ulit at ako pa rin ang ama. I get you pregnant again. Magkaka-anak ulit ako, honey. And I'm so happy. My heart is melting, you make me cry in this early day." he said while his tears flowing down.
I smile genuinely. Sinapo ko ang mukha niya, pumapatak sa leeg ko ang mainit niyang luha. Napapikit siya habang pinapahid ko ang luha niya.
"Yes, I'm pregnant again. Gusto ko sanang sabihin sayo kagabi ngunit tulog ka na." marahan kong sabi.
Hinalikan ko ang pisnge niya, nakapikit pa rin ang mga mata niya. Nakadagan siya sa akin habang yakap-yakap ako.
"Thank you so much, Samantha. My heart is melting, thank you." he said weakly.
I just kissed him softly and deeply. Seeing him happy like this makes me melting too. Sobrang ganda ng bungad ng umaga ko. Makita ko palang siyang umiiyak dahil sa kaalamang buntis ako, nanlalambot na ang puso ko. This is all worth it. I feel so worth.
Tumayo kaming dalawa at sabay na lumabas ng kwarto. Nakita ko si Adriel na busy sa paglalaro ng iPad niya. Lumapit agad sa kanya si Alrus, samantalang pumasok ako ng kusina para magluto ng breakfast namin. Mga usually breakfast food ang niluto ko. Hinanda ko ang lamesa, nilagay ko doon ang mga niluto kong pagkain. Napahinga ako ng makitang ready na ang kakainin namin. Lumabas ako at tinawag ang mag-ama ko. Nakita ko silang nagtatawanan habang naglalaro sa iPad. I shook my head.
"Al, Adriel tara na. Kain na tayo," marahan kong tawag sa kanila.
Mabilis silang lumingon sa akin at ngumiti. Kinarga ni Alrus si Adriel, hinintay ko silang makalapit sa akin bago kami pumasok sa kusina ng sabay. Pinaupo ni Alrus ang anak namin sa high chair, samantalang tumabi siya sa akin. Hinanda ko ang pinggan ni Alrus, nilagyan ko siya ng pagkain. Masayang-masaya kami habang kumakain kami ng agahan. Ito na ang pinakamasayang breakfast na naranasan ko. Kasama si Alrus at ang anak namin, pati ang baby ko sa tiyan. He look at me, with smile sweetly.
"Thank you so much, and I love you." he said genuinely.
I smile and nodded. This is all worth it, everything is worth it. The pain is all worth it.
---
Alexxtott