Chapter (50) – ညီေလးနူတ္ခမ္းကို သံုးႀကိ္မ္တိတိ ' မြ ...မြ ..'
လုပ္လိုက္ေသာ အကိုႀကီး (Z+U)
႐ႈနင္က မသိစိတ္ျဖင့္ သူ႔အေမလွမ္း႐ိုက္လို႔မမွီသည့္ေနရာကို အျမန္ဆုတ္လိုက္သည္။ ပါး႐ိုက္ခံရတာ နာက်င္ၿပီး သူ႔ရင္ထဲကို စူးနင့္သည့္စိတ္ဒဏ္ရာကို ျဖစ္ေစသည္။ အရင္ဘဝကေတာ့ သူ႔အေမပါး႐ိုက္တာ ခံရတဲ့ကိစၥက အက်င့္လိုျဖစ္ေနၿပီး ဘာမွမခံစားရေပမယ့္ ခုဘဝမွာေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳးထပ္မခံခ်င္ေတာ့ေပ။ အရင္ဘဝကေတာ့ ႐ႈနင္ဆိုတာ တန္ဖိုးမရွိေသာကေလးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ဘယ္လိုပဲဆက္ဆံပါေစ သူတို႔က လံုးဝသတိမထားမိၾကေပ။ ဒါေၾကာင့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက သူမစိတ္ထြက္ေပါက္အေနျဖင့္ ႐ႈနင္ကို အၿမဲ႐ိုက္ေလ့ရွိသည္။
နင့္ကို ဘယ္သူက ဒီေလာက္အသံုးမက် ျဖစ္ခိုင္းတာလဲ..?
ဘယ္သူက အျမင္ကပ္စရာ ျဖစ္ေစတာလဲ..?
ဘယ္သူက ႐ႈဟိန္ထက္ နင့္ကို အားနည္းပါလို႔ ခိုင္းလို႔လဲ..?
လို႔ေျပာၿပီး ႐ႈနင္ကိုပါး႐ိုက္ကာ ေဒါသကိုေဖာက္ခြဲေလ့ရွိသည္။
••••••••••••••••••••
"အေမ.. ဘာလိုခ်င္လို႔လဲဟင္.."
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ႐ႈနင္ကို႐ိုက္ခ်င္လြန္းလို႔ လက္ေတြ မသိမသာတုန္ေနေပမယ့္ ႐ႈနင္ရွိရာကို တိုးမလာေပ။
ေၾသာ္.. အေမက ငါ့ကို႐ိုက္ခ်င္တဲ့စိတ္ကို ၿမိဳသိပ္ထားႏိုင္တယ္ေပါ့..။
႐ႈနင္က သူမကိုစိုက္ၾကည့္ကာ ၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္သည္။
"အေမ သားကို လြမ္းေနတာလားဟင္.. ကၽြန္ေတာ္ ႐ႈေယာင္ကိုထိၿပီး ႏႈတ္ဆက္လို႔ရမလား.."
"........."
ခ်င္ယြိက်ိဳး၏ႏႈတ္ခမ္းက တြန္႔လိမ္သြားၿပီး သူမရင္ထဲက ေဒါသမီးကို ၿမိဳခ်လိုက္သည္။ ဒီကေလးစုတ္ကို သူ အသံုးခ်စရာရွိေသးလို႔ သူမတို႔ဆက္ဆံေရးကို ဖ်က္ဆီးပစ္လို႔မရေသးေပ။
"အေမ သားကို လြမ္းတာေပါ့.. ဒါေပမယ့္ အေမ သားနဲ႔ စကားေျပာစရာရွိေသးတယ္.."
ဘာအေၾကာင္းေျပာမွာလဲ..? တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္႐ံုနဲ႔ သူမဘာေျပာမလဲဆိုတာ ႐ႈနင္ခန္႔မွန္းမိလိုက္သည္။ ေကာင္းတာေပါ့.. သူ႔အေမေျပာလိုက္တဲ့စကားေတြထဲမွာ သူမရဲ့စိတ္ရင္းမွန္နဲ႔ လွ်ိဳ႕ဝွက္တဲ့အႀကံအစည္ေတြပါလာရင္ ပိုေကာင္းမယ္။ ဒါမွ သူမရဲ့လွ်ိဳ႕ဝွက္အႀကံကို အခန္းဝမွာရွိတဲ့အေဖက သိႏိုင္လိမ့္မယ္။ ႐ႈနင္က သူ႔အခန္းတံခါးနား ခ်ဥ္းကပ္လာတဲ့ ေျခသံမၾကားရဘဲ တံခါးက အသာေလးပြင့္သြားတာကို သတိထားလိုက္မိသည္။ ၾကည့္ရတာ သူ႔အေမက သူ႔အေဖရဲ့အာ႐ံုကို ဆြဲေဆာင္လိုက္ႏိုင္တယ္ထင္ပါရဲ့..။
ဒါဆို သူ နည္းနည္းပိုႀကိဳးစားၿပီး အေမ့အတြက္ ေသတြင္းကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးတူးေပးရတာေပါ့..။ ခပ္နက္နက္ေလး တြင္းတူးေပးရင္ သူ႔အေမအတြက္ ေအာက္ေျခကို တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ က်သြားႏိုင္တာေပါ့..။ ကဲ.. ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စၾကတာေပါ့..။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက စိတ္အေျခအေနကိုေျပာင္းကာ ဟန္ေဆာင္ၿပံဳးၿပီး ႐ႈနင္ကုိဆြဲကာ အိပ္ယာေပၚထိုင္ေစၿပီး ေမးလိုက္သည္။
"ခုရက္ အိမ္မွာေနရတာ ဘယ္လိုလဲ.."
"ေကာင္းပါတယ္.."
"အေမ့ကို မွန္မွန္ေျပာစမ္း.. အေမက ႐ႈဟိန္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ မေကာင္းတာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသိတယ္.. ႐ႈဟိန္က မင္းမ်က္ႏွာကိုေတာင္ မၾကည့္ဘူးေလ.."
"........."
"မင္းက ကေလးလည္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး.. အေမက မင္းေဘးမွာ အခ်ိန္ျပည့္မေနႏိုင္ဘူး.. ဒါေၾကာင့္ မင္းဘာသာ သတိထားၿပီး သင္ယူရမယ္.. ခုတေလာ သား စာႀကိဳးစားတယ္ၾကားရလို႔ အေမ အရမ္းဝမ္းသာတယ္.. ဒါေပမယ့္ သားႀကိဳးစားတာက ႐ႈဟိန္ကုိမမွီေသးဘူး.. ဒါေၾကာင့္ သားအဖိုးဆီက အသိအမွတ္ျပဳမႈကို ဘာမွမရႏိုင္ေသးဘူး.. အေမက ႐ႈဟိန္ရဲ့အေမလို ေနာက္ခံမေတာင့္ေပမယ့္ သားအတြက္ အဖိုးဆီက အသိအမွတ္ျပဳမႈရဖို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားလုပ္ေပးေနတယ္.. ဒါေၾကာင့္ သားႀကိဳးစားရင္ သူတို႔ဆီက အသိအမွတ္ျပဳမႈ ရလာမွာပဲ.. ဟုတ္ၿပီလား.."
"အင္း.. ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္.. အဖိုးက အေမ့ကို ခုလိုဆက္ဆံတာ.. ကၽြန္ေတာ္.."
႐ႈနင္က ခ်င္ယြိက်ိဳးလက္ထဲက သူ႔လက္ကိုျပန္ဆြဲယူကာ ေခါင္းငံု႔ၿပီး တိုးတိုးေျပာလိုက္သည္။
"မင္းသိရင္ ၿပီးတာပဲ.. အေမ့ဗိုက္ထဲက ႐ႈေယာင္းက အရမ္းငယ္ေသးေတာ့ အေမ သူ႔ကို ထည့္မတြက္ႏိုင္ေသးဘူး.. ဒါေၾကာင့္ သားဘာသာႀကိဳးစားၿပီး ႐ႈဟိန္ကိုယွဥ္ၿပိဳင္ရမယ္.. သူ႔အေဖနဲ႔အဖိုးဆီက အသိအမွတ္ျပဳမႈကိုရဖို႔ ႀကိဳးစားရမယ္.."
"အေဖက ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ အရမ္းေကာင္းပါတယ္.. အခု ကၽြန္ေတာ့္ကို သင္ေထာက္ကူစက္ေလး လက္ေဆာင္ေပးတယ္.."
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕လိုက္သည္။
"မင္းအေဖက မင္းရဲ့အဆင့္က ဘယ္ေလာက္ရရ ပညာေရးကအေရးမႀကီးဘူးလို႔ ေျပာခဲ့ေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး.. အေမ မင္းကို ဘာေျပာခဲ့သလဲ.. မင္းအေဖရဲ့ေခါင္းထဲက အေတြးက သူ႔ပါးစပ္ကေျပာတာနဲ႔ လံုးဝမတူဘူး.. မင္းကို ဘာေၾကာင့္ သင္ေထာက္ကူစက္ေပးသလဲဆုိတာ ေပၚေနတာပဲေလ.. နင္နင္.. သားက ပံုမွန္လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ရင္ကို အေမက ေက်နပ္ပါၿပီ.. ဒါေပမယ့္ မင္းက အခု ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုထဲ ေရာက္ေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္ပ်က္သမွ်ကို မင္း ေသခ်ာသေဘာေပါက္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး.. ဒါေၾကာင့္ အေမ မင္းကို ဖိအားေပးတယ္လို႔ မင္းထင္လာေအာင္ သူမ်ားေတြေျပာလာႏိုင္တယ္.. အဲ့ဒီစကားကို မင္းကို ဘယ္သူေျပာခဲ့တာလဲ.."
အေမ့ဗိုက္ထဲမွာ ပုဏၰားေလးရွိေနသလိုပါလား.. (╮(╯▽╰)╭)
"ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္ပါၿပီ.."
"မင္းက ေသေသခ်ာခ်ာ မလုပ္ခဲ့ဘူး.. ႐ႈက်ီေဟြ႕နဲ႔ေဟာ္ရန္ကိစၥမွာ ႐ႈက်ီေဟြ႕က ဒုတိယအိမ္ေတာ္က အဖိုးတန္သမီးေလး.. မင္းရဲ့ညီမဝမ္းကြဲျဖစ္တယ္.. ေဟာ္ရန္က ဘယ္သူလဲ.. သူက C ၿမိဳ႕ေတာ္က ထိပ္ဆံုးေဟာ္မိသားစုက တတိယသခင္ေလး.. မင္းရဲ့သူငယ္ခ်င္းေလ.. မင္းက သူတို႔ကို ေသခ်ာမကပ္ထားႏိုင္ဘူး.. ႐ႈဟိန္က ႐ႈမိသားစုစီးပြားေရးအားလံုးကို ဆက္ခံလိုက္ရင္ မင္းက အလိုေလ်ာက္ ဒုတိယအိမ္ေတာ္ ျဖစ္လာမွာပဲေလ.. ဒါကို မင္းသေဘာေပါက္ရဲ့လား.. ဒါေၾကာင့္ ႐ႈက်ီေဟြ႕နဲ႔ေဟာ္ရန္ကို မင္း ေသခ်ာေပါင္းထားရမယ္.."
"........."
"ေနာင္ခါ သူတို႔ကိုေတြ႕ရင္ ေသခ်ာေလးေလးစားစား ေတာင္းပန္ရမယ္.."
"........."
"ခုျဖစ္သြားတာက မင္းမေမွ်ာ္လင့္တာျဖစ္ေပမယ့္ အရမ္းစိတ္ပူစရာမလိုဘူး.. မင္းအဖိုးက မင္းကို သေဘာက်တယ္.. သူ႔နားကိုကပ္လိုက္၊ မင္းအေဖလည္း မင္းကို သေဘာက်တယ္ဆိုေတာ့ ႐ႈဟိန္က ဘယ္ေလာက္ပဲထူးခၽြန္ပါေစ သူက.."
"........."
ခ်င္ယြိက်ိဳးက မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္သည္အထိ ေျပာၿပီးေနာက္ ႐ႈခ်ိန္၏အခန္းကို မျပန္ခင္ မွာၾကားလိုက္သည္။
"အေမက ရြာဘက္မွာႀကီးလာၿပီး ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ တကၠသိုလ္တက္ရင္း အခ်ိန္ပိုင္းလုပ္ခဲ့ရတယ္.. အခုေတာ့ အေမ့ငယ္ဘဝနဲ႔မတူေအာင္ ဘဝကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ.. ဒါေၾကာင့္ မင္းလည္း မင္းကို အေထာက္အကူျပဳေပးႏိုင္သူေတြနဲ႔ ဘဝကို တည္ေဆာက္သင့္တယ္.. အေမ မင္းကို အမ်ားႀကီးမေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး.. မင္းရင့္က်က္တည္ၿငိမ္စြာ ႀကီးလာၿပီး မင္းညီေလးကိုကူညီေပးဖို႔ပဲ ေမွ်ာ္လင့္တယ္.. ဒါဆို အေမေက်နပ္ၿပီ.. မင္းအေဖက ဘာျဖစ္ျဖစ္ မင္းအေဖပဲဆိုေပမယ့္ သူက ႐ႈဟိန္ရဲ့အေဖလည္းျဖစ္တယ္ဆိုတာ မေမ့နဲ႔.. ဒါေၾကာင့္ ေနာင္အနာဂတ္မွာ မင္းလုပ္သမွ်ကို မင္းအေဖကို အကုန္မေျပာနဲ႔.. ဒါမွ မင္းက သူ႔ကိုေက်ာ္လြန္ႏိုင္မွာ.."
"........."
အေမကသာ အေဖ့ကိုေက်ာ္ခ်င္ေနတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာသူပဲေလ..
"မင္းက ဘာေၾကာင့္ တစ္ခြန္းမွျပန္မေျပာတာလဲ.. မင္းအဖိုးက ဘာကိုအမုန္းဆံုးလဲ သိလား.. မင္းက သူ႔ေရွ႕ေရာက္ရင္ ခါးကိုမတ္မတ္ေနရမယ္.. ခါးကုန္းၿပီး ပ်င္းရိတဲ့ပံု မေနနဲ႔.. လူတစ္ေယာက္ရဲ့အႀကိဳက္ကိုမသိရင္ သူသေဘာက်ေအာင္ မင္း ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မွာလဲ.."
"ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္ပါၿပီ.."
"အာ.. အေမ မင္းအေဖဆီ ျပန္သင့္ၿပီ.."
သူမက ႐ႈနင္ကိုတစ္ခ်က္ပုတ္ကာ နႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
"ျဖည္းျဖည္းသြားပါ အေမ.."
႐ႈနင္က ခ်င္ယြိက်ိဳးထြက္သြားသည္ႏွင့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးပုတ္သြားသည့္ေနရာကို ဖုန္ခါသလို ခါပစ္လိုက္သည္။
သူမဆီမွာ အစြမ္းအစမရွိတာေတာင္ သူမ်ားကို ငရဲတြင္းထဲ တြန္းခ်ခ်င္ေနေသးတယ္။ သူ႔ဆီမွာ ႐ႈဟိန္ကိုယွဥ္ႏိုင္ဖို႔ အစြမ္းမရွိသလို ႐ႈေယာင္ဆီမွာလည္း မရွိေပ။ ႐ႈဟိန္၏မ်ိဳး႐ိုးဗီဇက ပိုေကာင္းတာျဖစ္မည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်င္ယြိက်ိဳးေၾကာင့္ ႐ႈဟိန္၏ဗီဇလည္း ပိုေတာက္ေျပာင္လာတာျဖစ္ႏုိင္သည္။ (╮(╯▽╰)╭)
အဝတ္လဲၿပီးေတာ့ ႐ႈနင္က ႐ႈဟိန္အိပ္ခန္းကို သြားလိုက္သည္။ ဒီမွာ ႐ႈဟိန္မရွိပါလား..။ သူဘယ္သြားတာလဲဟု ညည္းညဴၿပီး ႐ႈနင္က ဆိုဖာေပၚလဲေလ်ာင္းကာ ဖုန္းကိုထုတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ကို ျမင္လိုက္ရစဥ္ ႐ႈနင္၏ႏွလံုးသားေလး ပ်ံထြက္သြားေတာ့သည္။
႐ႈနင္၏အိပ္ခန္းေဘးက အားကစားခန္းထဲတြင္ ႐ႈဟိန္ႏွင့္ ႐ႈခ်ိန္တို႔ မတ္တပ္ရပ္ေနၾကေပမယ့္ စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာၾကေပ။ အမူအယာေတြက မုန္တိုင္းတိုက္ေတာ့မလို မည္းေမွာင္ေနသည္။
႐ႈဟိန္က ဘာမွမေျပာဘဲ သူ႔အေဖလက္ထဲက ႏို႔ခြက္ကိုယူကာ ကေလးရွိရာကို လာခဲ့သည္။ ႐ႈနင္က စာလုပ္ေနေပမယ့္ မေန႔ကလို မ်က္ႏွာက တက္ၾကြမႈမရွိဘဲ မိႈင္ေတြေနသျဖင့္ ႐ႈဟိန္၏ရင္ထဲ နာက်င္ကိုက္ခဲလာသည္။
"လာ.. ႏို႔ေသာက္ဦး.."
"အြန္း.."
႐ႈနင္က ႏို႔ဖန္ခြက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ကိုင္ကာ ေမာ့ေသာက္ရင္း ႐ႈဟိန္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။
႐ႈနင္က ခ်င္ယြိက်ိဳးစကားကို နားေယာင္ၿပီး အဲ့လိုလုပ္ရင္ သူ႔ကိုစိမ္းသြားမွာကို ႐ႈဟိန္ ေၾကာက္ေနမိသည္။ ဒါဆို သူႀကိဳးစားသမွ် အလကားျဖစ္ေတာ့မည္။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ႐ႈနင္ရွိရာထြက္သြားတယ္လို႔ သတင္းပို႔ခ်က္ၾကားေတာ့ ႐ႈဟိန္က စိတ္ပူၿပီး သူ႔အေဖဆီသြားကာ ႐ႈနင္ဆီ ႏြားႏို႔သြားပို႔ေပးဖို႔ ေျပာလိုက္သည္။ ညစာစားစဥ္က ဘာျဖစ္သြားသလဲဆိုတာသိေတာ့ ႐ႈဟိန္က စိတ္ပူေနၿပီး ခုလိုစီစဥ္လိုက္တာျဖစ္သည္။ ႐ႈခ်ိန္က သားငယ္ကို စိတ္ပူေနေသာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းထြက္လာေတာ့ အခ်ိန္ကိုက္ သူ႔ခ်စ္ဇနီးေျပာေနသည့္ ေသြးခြဲစကားမ်ားကို ၾကားလိုက္ရၿပီး မေသခ်ာသည့္အခ်က္အားလံုး ရွင္းသြားေတာ့သည္။ အရင္က သူ႔မိန္းမ၏ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကို ေလးစားေသာအားျဖင့္ ဝင္မစြက္ဖက္ဘဲ လႊတ္ထားမိတာ မွားသြားၿပီဆိုတာ နားလည္လိုက္သည္။
႐ႈဟိန္ကေတာ့ ခုျဖစ္သမွ် ေသခ်ာမွတ္ထားလိုက္သည္။ ႐ႈနင္ကို သူ႔ေတာင္ပံေအာက္မွာ ဝွက္ထားမွ လံုၿခံဳေတာ့မည္ဆုိတာ ေသခ်ာသြားေတာ့သည္။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက အိပ္ခန္းထဲျပန္လာေပမယ့္ ႐ႈခ်ိန္ကိုမေတြ႕ေသာေၾကာင့္ စိတ္ပူကာ စတုတၳထပ္ေလွကားေျခရင္းမွာ ေစာင့္ေနသည္။ ႐ႈခ်ိန္ဆင္းလာတာေတြ႕ေတာ့ ေခၚလိုက္သည္။
"ေယာက္်ား.."
"မင္းက ကိုယ္ဝန္ႀကီးနဲ႔.. ဘာေၾကာင့္ေလွကားမွာ ရပ္ေနတာလဲ.. အေဖေတြ႕သြားရင္ ဆူခံရလိမ့္မယ္.."
"ရွင့္ကိုမေတြ႕လို႔ အိပ္မရတာနဲ႔ ဒီမွာလာေစာင့္ေနတာ.."
"သြားၾကစို႔.."
႐ႈခ်ိန္က ၿပံဳးကာ ခ်င္ယြိက်ိဳးကိုဖက္ၿပီး ေခၚလာခဲ့သည္။
ဒီအမ်ိဳးသမီးက သူ႔ကိုတကယ္ခ်စ္တာကို ႐ႈခ်ိန္သိသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမက ခ်ိဳသာၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းေသာေၾကာင့္ လက္ထပ္ၿပီးမွေတာ့ သူမကို ႐ႈခ်ိန္ မကြာရွင္းႏိုင္ေပ။ ႐ႈနင္ကိုအိမ္မွာထားလွ်င္ ကေလးရဲ့ပညာေရးနဲ႔ ဗဟုသုတ တိုးတက္သင့္သေလာက္ မတိုးတက္ႏိုင္ေပ။ ဒါေၾကာင့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ညီအစ္ကိုခ်စ္ျခင္းကို မခြဲႏိုင္ေအာင္နဲ႔ ႐ႈနင္ပိုတိုးတက္လာေအာင္ ႐ႈဟိန္လက္ထဲထည့္ကာ ပ်ိဳးေထာင္ေစတာ အေကာင္းဆံုးပဲဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
အေမမတူဘဲ ေမြးလာေပမယ့္ ႐ႈနင္က ႐ႈဟိန္အတြက္ ညီငယ္ေလးျဖစ္ေနမွာျဖစ္သည္။ ဒါဆို ေနာင္မွာ သူတို႔ ပိုစည္းလံုးႏိုင္သည္။
တကယ္လို႔ ခ်င္ယြိက်ိဳးက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ေပမယ့္ သူ႔သားအေပၚ မထိခိုက္ေစရင္ ႐ႈခ်ိန္က သည္းခံေနဦးမွာျဖစ္ေပမယ့္ ကေလးေတြကိုအသံုးခ်တာကိုေတာ့ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ေပ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အိပ္ခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ေသခ်ာမ်က္ႏွာသစ္၊ အဝတ္အစားလဲကာ skincare မ်ားလိမ္းကာ ေယာက္်ားကို ဆြဲေဆာင္သိမ္းသြင္းဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
စာၾကည့္ခန္းထဲကေလထုက ကေန႔ ထူးဆန္းေနသည္။ ည ၉ နာရီထိုးေတာ့ ႐ႈနင္က အိပ္ခ်င္လာၿပီး သမ္းလိုက္သည္။ သူက ထဖို႔ပ်င္းေနၿပီး အစ္ကိုႀကီးကိုၾကည့္ကာ လက္ေလးကိုဆန္႔တန္းလိုက္သည္။ တခ်ိန္လံုး ေအးစက္စက္အေငြ႕ကို ထုတ္လႊတ္ေနေသာ ႐ႈဟိန္က ခ်က္ခ်င္းအရည္ေပ်ာ္က်လာၿပီး ဖတ္လက္စစာအုပ္ကိုခ်ကာ ကေလးေလးကိုေပြ႕ခ်ီဖို႔လုပ္လိုက္စဥ္ အႀကံတစ္ခုရသြားသည္။ သူ႔လည္ပင္းမွာ ႐ႈနင္ရဲ့လက္ကို ဖက္တြယ္ထားေစၿပီး သူက ႐ႈနင္၏တင္ပါးေလးကို ပင့္မကာ သူ႔ကိုယ္ကို ႐ႈနင္၏ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ဖက္တြယ္ထားေစခ်င္သည္။
"ေျခေထာက္နဲ႔ သိုင္းဖက္ထား.."
"အင္း.."
႐ႈနင္က ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ အစ္ကိုႀကီးခါးကို သိုင္းဖက္ထားလိုက္သည္။
႐ႈဟိန္က သူ႔ကိုခြေစၿပီး ဖက္ကာ ေခၚလာတာက လမ္းေလွ်ာက္ရတာ ပိုအဆင္ေျပေစတာေၾကာင့္လို႔ထင္ကာ ဘာမွမေျပာေပမယ့္ ခုအေနအထားက နည္းနည္းေတာ့ ရွက္စရာေကာင္းေနသည္။
ဒါက သယ္ရလြယ္ေအာင္ပါပဲ.. တျခား ဘာမွမစဥ္းစားနဲ႔..
႐ႈနင္ သူ႔ဘာသာ သတိေပးေနသည္။ ခုလိုဖက္ထားတာက ရင္ဘတ္ႏွင့္ပူးကပ္ေနသည့္အျပင္ အစ္ကိုႀကီး၏လက္ႀကီးက တင္ပါးကို ထိန္းကိုင္ထားေသးသည္မဟုတ္လား။
႐ႈနင္ ရီေဝေဝျဖစ္ေနစဥ္ ႐ႈဟိန္က သူ႔ကို အိပ္ယာေပၚခ်ကာ ညင္သာစြာေမးလိုက္သည္။
"မင္းစာလုပ္တာ ၿပီးသြားၿပီဆုိေတာ့ ဘယ္ကိုသြားလည္ခ်င္သလဲ.."
"ကမ္းေျခသြားခ်င္ေပမယ့္ အေဖက အလုပ္မ်ားၿပီး အေမက ကိုယ္ဝန္နဲ႔ဆိုေတာ့.. အေဖ့ကိုလည္း မခက္ခဲေစခ်င္ဘူး.."
ထင္တဲ့အတိုင္း ခ်င္ယြိက်ိဳး လာသြားၿပီးကတည္းက ကေလးေလးက မဝံ့မရဲျဖစ္ေနတာပဲ..။ ႐ႈနင္က စိတ္ထားႏူးညံ့ေတာ့ ဒီမိန္းမရဲ့ မေကာင္းတဲ့လႊမ္းမိုးမႈကို အလြယ္တကူခံရတာျမင္ရေတာ့ ႐ႈဟိန္ရင္နာလာခဲ့သည္။
႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏မ်က္ႏွာေလးကို အသာအယာထိေတြ႕ကာ ညင္သာစြာေျပာလိုက္သည္။
"အေဖမအားေပမယ့္ အစ္ကိုႀကီးအားတယ္ေလ.."
"အမ္.."
ညီငယ္ေလးက အရမ္းကို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းတယ္။ မ်က္ေတာင္ရွည္ေတြ ဝန္းရံထားတဲ့ မ်က္ဝန္းေတာက္ေတာက္ေလးေတြနဲ႔ ေမာ့ၾကည့္လာပံုက ႐ႈဟိန္၏ရင္ဘတ္ကို လက္သည္းနဲ႔ကုတ္ျခစ္ေနသလို ယားက်ိက်ိျဖစ္လာေစသည္။
႐ႈဟိန္က ေခါင္းငံု႔ကာ ႐ႈနင္၏နဖူးကို အနမ္းေျခြလိုက္ေတာ့ ႐ႈနင္ရဲ့ရင္ဘတ္က ဒရမ္လိုဆူညံသြားၿပီး ေပါက္ထြက္မတတ္ ခုန္လာေတာ့သည္။ သူ႔မ်က္ႏွာလည္း ပူေလာင္ကာ နီျမန္းလာေတာ့သည္။
"မင္း ေပ်ာ္လား.."
"ေပ်ာ္.. တယ္.."
"အင္း.."
႐ႈဟိန္က ေက်နပ္စြာ အသံျပဳလိုက္သည္။
႐ႈနင္က ေၾကာင္ၾကည့္ေနစဥ္ ႐ႈဟိန္က သူ႔နဖူးကိုလက္ညိႈးထိုးျပေနတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ဒါက ခုနက သူနမ္းခဲ့တာေၾကာင့္ အနမ္းျပန္ေတာင္းေနတာပဲ။
႐ႈနင္က ရွက္ေနၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ေပ။ ႐ႈဟိန္က သူ႔ကို မမွိတ္မသုန္စိုက္ၾကည့္ၿပီး နမ္းမွာကို ေစာင့္ေနေသာေၾကာင့္ ႐ႈနင္က တိတ္တိတ္ေလး သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။
ကၽြန္ေတာ္က bottom ေလ.. ႀကံဳရာလူကို လိုက္နမ္းလို႔မရဘူး.. နတ္ဘုရားအစ္ကိုႀကီးေရ.. သူမ်ားေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေသေအာင္႐ိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္က အခုလိုအနမ္းခံရတာကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေျပာလို႔မရဘူး.. အစ္ကိုႀကီး ခုလိုသာလုပ္ေနရင္ ကၽြန္ေတာ္ ေသေတာ့မွာေပါ့..
႐ႈနင္က ခုလိုေတြးေနစဥ္ အစ္ကိုႀကီးမ်က္ဝန္းေတြက အႏၱရာယ္ရွိစြာ နက္ေမွာင္လာေသာေၾကာင့္ သူ အခ်ိန္မဆြဲဝံ့ေတာ့ေပ။ အစ္ကိုႀကီး၏အၾကည့္ကို ေရွာင္လႊဲဖို႔ မ်က္လံုးမွိတ္ကာ ႐ႈနင္က ႐ႈဟိန္ကိုနမ္းလိုက္သည္။
ေနရာမွားေနတာလား.. ဒါ.. ဒါ.. အစ္ကိုႀကီးရဲ့ႏႈတ္ခမ္းပဲ.. !
ဒီႏႈတ္ခမ္းက ဂ်ယ္လီလိုႏူးညံ့ေနၿပီး လူကို မူးယစ္စြဲလန္းေစေလာက္သည္..။
"အစ္ကိုႀကီး.. ကၽြန္ေတာ့္ကို ထပ္လွည့္စားျပန္ၿပီ.."
႐ႈနင္က မ်က္လံုးဖြင့္ကာ ေအာ္လိုက္သည္။
"ဒါကို ထည့္တြက္လို႔မရဘူး.. မင္းဘာသာ ေနရာမွားနမ္းတာေလ.. လာ.. ေနာက္တစ္ခါထပ္နမ္း.."
"မနမ္းဘူး.. အစ္ကိုႀကီးက ဆိုးတယ္.."
"ေကာင္းၿပီ.. မင္းမနမ္းရင္ ငါနမ္းမယ္.."
႐ႈနင္က အိပ္ယာေပၚက ဆင္းေျပးဖို႔လုပ္တာေၾကာင့္ ႐ႈဟိန္က ခ်က္ခ်င္းဆြဲကာ သူ႔ကိုယ္ေအာက္မွာဖိထားၿပီး ႐ႈနင္၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကို လွ်င္ျမန္စြာဖိနမ္းလိုက္သည္။
႐ႈနင္က ေၾကာင္သြားသည္။ ဒီတိုးတက္မႈႀကီးက မဟုတ္ေသးဘူး.. မဟုတ္ေသးဘူး.. မဟုတ္ေသးဘူးေလ.. (Σ( ° △°|||))
"မလံုေလာက္ေသးဘူးလား.. ပံုမွန္ဆိုရင္ မင္းေနာက္က်ရင္ မင္းက သံုးခြက္ အျပစ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ ေသာက္ရမယ္ေလ.."
Shit..! ႐ႈနင္က ႐ႈဟိန္လက္ေမာင္းၾကားထဲက ႐ုန္းထြက္ခ်င္ေပမယ့္ 'မြ' 'မြ' ဆိုၿပီးအသံထြက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းကို ေနာက္ထပ္ႏွစ္ႀကိမ္တိတိ အနမ္းခံလိုက္ရျပန္သည္။
႐ႈနင္က ရွက္လြန္းလို႔ ေျပးပုန္းခ်င္ေပမယ့္ ႐ႈဟိန္က သူ႔ရင္ခြင္ထဲခ်ဳပ္ထားေသာေၾကာင့္ ပုန္းစရာေနရာမရွိေတာ့ေပ။
႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္ကုိ လက္ေမာင္းၾကားဖက္ထားကာ ပါးျပင္ေလးကို ဖြဖြပြတ္ေပးၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"ေတာ္ၿပီေနာ္.. ေလွ်ာက္မေျပးနဲ႔ေတာ့.."
=======================
Chapter (50) – ညီလေးနူတ်ခမ်းကို သုံးကြိမ်တိတိ ' မွ ...မွ ..'
လုပ်လိုက်သော အကိုကြီး (Z+U)
ရှုနင်က မသိစိတ်ဖြင့် သူ့အမေလှမ်းရိုက်လို့မမှီသည့်နေရာကို အမြန်ဆုတ်လိုက်သည်။ ပါးရိုက်ခံရတာ နာကျင်ပြီး သူ့ရင်ထဲကို စူးနင့်သည့်စိတ်ဒဏ်ရာကို ဖြစ်စေသည်။ အရင်ဘဝကတော့ သူ့အမေပါးရိုက်တာ ခံရတဲ့ကိစ္စက အကျင့်လိုဖြစ်နေပြီး ဘာမှမခံစားရပေမယ့် ခုဘဝမှာတော့ ဒီလိုမျိုးထပ်မခံချင်တော့ပေ။ အရင်ဘဝကတော့ ရှုနင်ဆိုတာ တန်ဖိုးမရှိသောကလေးဖြစ်သောကြောင့် ချင်ယွိကျိုးက ဘယ်လိုပဲဆက်ဆံပါစေ သူတို့က လုံးဝသတိမထားမိကြပေ။ ဒါကြောင့် ချင်ယွိကျိုးက သူမစိတ်ထွက်ပေါက်အနေဖြင့် ရှုနင်ကို အမြဲရိုက်လေ့ရှိသည်။
နင့်ကို ဘယ်သူက ဒီလောက်အသုံးမကျ ဖြစ်ခိုင်းတာလဲ..?
ဘယ်သူက အမြင်ကပ်စရာ ဖြစ်စေတာလဲ..?
ဘယ်သူက ရှုဟိန်ထက် နင့်ကို အားနည်းပါလို့ ခိုင်းလို့လဲ..?
လို့ပြောပြီး ရှုနင်ကိုပါးရိုက်ကာ ဒေါသကိုဖောက်ခွဲလေ့ရှိသည်။
••••••••••••••••••••
"အမေ.. ဘာလိုချင်လို့လဲဟင်.."
ချင်ယွိကျိုးက ရှုနင်ကိုရိုက်ချင်လွန်းလို့ လက်တွေ မသိမသာတုန်နေပေမယ့် ရှုနင်ရှိရာကို တိုးမလာပေ။
သြော်.. အမေက ငါ့ကိုရိုက်ချင်တဲ့စိတ်ကို မြိုသိပ်ထားနိုင်တယ်ပေါ့..။
ရှုနင်က သူမကိုစိုက်ကြည့်ကာ ပြုံးပြီးပြောလိုက်သည်။
"အမေ သားကို လွမ်းနေတာလားဟင်.. ကျွန်တော် ရှုယောင်ကိုထိပြီး နှုတ်ဆက်လို့ရမလား.."
"........."
ချင်ယွိကျိုး၏နှုတ်ခမ်းက တွန့်လိမ်သွားပြီး သူမရင်ထဲက ဒေါသမီးကို မြိုချလိုက်သည်။ ဒီကလေးစုတ်ကို သူ အသုံးချစရာရှိသေးလို့ သူမတို့ဆက်ဆံရေးကို ဖျက်ဆီးပစ်လို့မရသေးပေ။
"အမေ သားကို လွမ်းတာပေါ့.. ဒါပေမယ့် အမေ သားနဲ့ စကားပြောစရာရှိသေးတယ်.."
ဘာအကြောင်းပြောမှာလဲ..? တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ရုံနဲ့ သူမဘာပြောမလဲဆိုတာ ရှုနင်ခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။ ကောင်းတာပေါ့.. သူ့အမေပြောလိုက်တဲ့စကားတွေထဲမှာ သူမရဲ့စိတ်ရင်းမှန်နဲ့ လျှို့ဝှက်တဲ့အကြံအစည်တွေပါလာရင် ပိုကောင်းမယ်။ ဒါမှ သူမရဲ့လျှို့ဝှက်အကြံကို အခန်းဝမှာရှိတဲ့အဖေက သိနိုင်လိမ့်မယ်။ ရှုနင်က သူ့အခန်းတံခါးနား ချဉ်းကပ်လာတဲ့ ခြေသံမကြားရဘဲ တံခါးက အသာလေးပွင့်သွားတာကို သတိထားလိုက်မိသည်။ ကြည့်ရတာ သူ့အမေက သူ့အဖေရဲ့အာရုံကို ဆွဲဆောင်လိုက်နိုင်တယ်ထင်ပါရဲ့..။
ဒါဆို သူ နည်းနည်းပိုကြိုးစားပြီး အမေ့အတွက် သေတွင်းကို ပျော်ပျော်ကြီးတူးပေးရတာပေါ့..။ ခပ်နက်နက်လေး တွင်းတူးပေးရင် သူ့အမေအတွက် အောက်ခြေကို တစ်ချက်တည်းနဲ့ ကျသွားနိုင်တာပေါ့..။ ကဲ.. ဖြည်းဖြည်းချင်း စကြတာပေါ့..။
ချင်ယွိကျိုးက စိတ်အခြေအနေကိုပြောင်းကာ ဟန်ဆောင်ပြုံးပြီး ရှုနင်ကိုဆွဲကာ အိပ်ယာပေါ်ထိုင်စေပြီး မေးလိုက်သည်။
"ခုရက် အိမ်မှာနေရတာ ဘယ်လိုလဲ.."
"ကောင်းပါတယ်.."
"အမေ့ကို မှန်မှန်ပြောစမ်း.. အမေက ရှုဟိန်မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တာနဲ့ မကောင်းတာဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ သေချာသိတယ်.. ရှုဟိန်က မင်းမျက်နှာကိုတောင် မကြည့်ဘူးလေ.."
"........."
"မင်းက ကလေးလည်းမဟုတ်တော့ဘူး.. အမေက မင်းဘေးမှာ အချိန်ပြည့်မနေနိုင်ဘူး.. ဒါကြောင့် မင်းဘာသာ သတိထားပြီး သင်ယူရမယ်.. ခုတလော သား စာကြိုးစားတယ်ကြားရလို့ အမေ အရမ်းဝမ်းသာတယ်.. ဒါပေမယ့် သားကြိုးစားတာက ရှုဟိန်ကိုမမှီသေးဘူး.. ဒါကြောင့် သားအဖိုးဆီက အသိအမှတ်ပြုမှုကို ဘာမှမရနိုင်သေးဘူး.. အမေက ရှုဟိန်ရဲ့အမေလို နောက်ခံမတောင့်ပေမယ့် သားအတွက် အဖိုးဆီက အသိအမှတ်ပြုမှုရဖို့ အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားလုပ်ပေးနေတယ်.. ဒါကြောင့် သားကြိုးစားရင် သူတို့ဆီက အသိအမှတ်ပြုမှု ရလာမှာပဲ.. ဟုတ်ပြီလား.."
"အင်း.. ကျွန်တော်သိပါတယ်.. အဖိုးက အမေ့ကို ခုလိုဆက်ဆံတာ.. ကျွန်တော်.."
ရှုနင်က ချင်ယွိကျိုးလက်ထဲက သူ့လက်ကိုပြန်ဆွဲယူကာ ခေါင်းငုံ့ပြီး တိုးတိုးပြောလိုက်သည်။
"မင်းသိရင် ပြီးတာပဲ.. အမေ့ဗိုက်ထဲက ရှုယောင်းက အရမ်းငယ်သေးတော့ အမေ သူ့ကို ထည့်မတွက်နိုင်သေးဘူး.. ဒါကြောင့် သားဘာသာကြိုးစားပြီး ရှုဟိန်ကိုယှဉ်ပြိုင်ရမယ်.. သူ့အဖေနဲ့အဖိုးဆီက အသိအမှတ်ပြုမှုကိုရဖို့ ကြိုးစားရမယ်.."
"အဖေက ကျွန်တော့်အပေါ် အရမ်းကောင်းပါတယ်.. အခု ကျွန်တော့်ကို သင်ထောက်ကူစက်လေး လက်ဆောင်ပေးတယ်.."
ချင်ယွိကျိုးက နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်သည်။
"မင်းအဖေက မင်းရဲ့အဆင့်က ဘယ်လောက်ရရ ပညာရေးကအရေးမကြီးဘူးလို့ ပြောခဲ့ပေမယ့် တကယ်တော့ မဟုတ်ဘူး.. အမေ မင်းကို ဘာပြောခဲ့သလဲ.. မင်းအဖေရဲ့ခေါင်းထဲက အတွေးက သူ့ပါးစပ်ကပြောတာနဲ့ လုံးဝမတူဘူး.. မင်းကို ဘာကြောင့် သင်ထောက်ကူစက်ပေးသလဲဆိုတာ ပေါ်နေတာပဲလေ.. နင်နင်.. သားက ပုံမှန်လူသားတစ်ယောက်ဖြစ်ရင်ကို အမေက ကျေနပ်ပါပြီ.. ဒါပေမယ့် မင်းက အခု ချမ်းသာတဲ့မိသားစုထဲ ရောက်နေတာကြောင့် ဖြစ်ပျက်သမျှကို မင်း သေချာသဘောပေါက်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး.. ဒါကြောင့် အမေ မင်းကို ဖိအားပေးတယ်လို့ မင်းထင်လာအောင် သူများတွေပြောလာနိုင်တယ်.. အဲ့ဒီစကားကို မင်းကို ဘယ်သူပြောခဲ့တာလဲ.."
အမေ့ဗိုက်ထဲမှာ ပုဏ္ဏားလေးရှိနေသလိုပါလား.. (╮(╯▽╰)╭)
"ကျွန်တော် သဘောပေါက်ပါပြီ.."
"မင်းက သေသေချာချာ မလုပ်ခဲ့ဘူး.. ရှုကျီဟွေ့နဲ့ဟော်ရန်ကိစ္စမှာ ရှုကျီဟွေ့က ဒုတိယအိမ်တော်က အဖိုးတန်သမီးလေး.. မင်းရဲ့ညီမဝမ်းကွဲဖြစ်တယ်.. ဟော်ရန်က ဘယ်သူလဲ.. သူက C မြို့တော်က ထိပ်ဆုံးဟော်မိသားစုက တတိယသခင်လေး.. မင်းရဲ့သူငယ်ချင်းလေ.. မင်းက သူတို့ကို သေချာမကပ်ထားနိုင်ဘူး.. ရှုဟိန်က ရှုမိသားစုစီးပွားရေးအားလုံးကို ဆက်ခံလိုက်ရင် မင်းက အလိုလျောက် ဒုတိယအိမ်တော် ဖြစ်လာမှာပဲလေ.. ဒါကို မင်းသဘောပေါက်ရဲ့လား.. ဒါကြောင့် ရှုကျီဟွေ့နဲ့ဟော်ရန်ကို မင်း သေချာပေါင်းထားရမယ်.."
"........."
"နောင်ခါ သူတို့ကိုတွေ့ရင် သေချာလေးလေးစားစား တောင်းပန်ရမယ်.."
"........."
"ခုဖြစ်သွားတာက မင်းမမျှော်လင့်တာဖြစ်ပေမယ့် အရမ်းစိတ်ပူစရာမလိုဘူး.. မင်းအဖိုးက မင်းကို သဘောကျတယ်.. သူ့နားကိုကပ်လိုက်၊ မင်းအဖေလည်း မင်းကို သဘောကျတယ်ဆိုတော့ ရှုဟိန်က ဘယ်လောက်ပဲထူးချွန်ပါစေ သူက.."
"........."
ချင်ယွိကျိုးက မိုးစုန်းစုန်းချုပ်သည်အထိ ပြောပြီးနောက် ရှုချိန်၏အခန်းကို မပြန်ခင် မှာကြားလိုက်သည်။
"အမေက ရွာဘက်မှာကြီးလာပြီး မြို့ကြီးမှာ တက္ကသိုလ်တက်ရင်း အချိန်ပိုင်းလုပ်ခဲ့ရတယ်.. အခုတော့ အမေ့ငယ်ဘဝနဲ့မတူအောင် ဘဝကို တည်ဆောက်နိုင်ခဲ့ပြီ.. ဒါကြောင့် မင်းလည်း မင်းကို အထောက်အကူပြုပေးနိုင်သူတွေနဲ့ ဘဝကို တည်ဆောက်သင့်တယ်.. အမေ မင်းကို အများကြီးမမျှော်လင့်ပါဘူး.. မင်းရင့်ကျက်တည်ငြိမ်စွာ ကြီးလာပြီး မင်းညီလေးကိုကူညီပေးဖို့ပဲ မျှော်လင့်တယ်.. ဒါဆို အမေကျေနပ်ပြီ.. မင်းအဖေက ဘာဖြစ်ဖြစ် မင်းအဖေပဲဆိုပေမယ့် သူက ရှုဟိန်ရဲ့အဖေလည်းဖြစ်တယ်ဆိုတာ မမေ့နဲ့.. ဒါကြောင့် နောင်အနာဂတ်မှာ မင်းလုပ်သမျှကို မင်းအဖေကို အကုန်မပြောနဲ့.. ဒါမှ မင်းက သူ့ကိုကျော်လွန်နိုင်မှာ.."
"........."
အမေကသာ အဖေ့ကိုကျော်ချင်နေတဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသူပဲလေ..
"မင်းက ဘာကြောင့် တစ်ခွန်းမှပြန်မပြောတာလဲ.. မင်းအဖိုးက ဘာကိုအမုန်းဆုံးလဲ သိလား.. မင်းက သူ့ရှေ့ရောက်ရင် ခါးကိုမတ်မတ်နေရမယ်.. ခါးကုန်းပြီး ပျင်းရိတဲ့ပုံ မနေနဲ့.. လူတစ်ယောက်ရဲ့အကြိုက်ကိုမသိရင် သူသဘောကျအောင် မင်း ဘယ်လိုလုပ်နိုင်မှာလဲ.."
"ကျွန်တော် သဘောပေါက်ပါပြီ.."
"အာ.. အမေ မင်းအဖေဆီ ပြန်သင့်ပြီ.."
သူမက ရှုနင်ကိုတစ်ချက်ပုတ်ကာ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
"ဖြည်းဖြည်းသွားပါ အမေ.."
ရှုနင်က ချင်ယွိကျိုးထွက်သွားသည်နှင့် ချင်ယွိကျိုးပုတ်သွားသည့်နေရာကို ဖုန်ခါသလို ခါပစ်လိုက်သည်။
သူမဆီမှာ အစွမ်းအစမရှိတာတောင် သူများကို ငရဲတွင်းထဲ တွန်းချချင်နေသေးတယ်။ သူ့ဆီမှာ ရှုဟိန်ကိုယှဉ်နိုင်ဖို့ အစွမ်းမရှိသလို ရှုယောင်ဆီမှာလည်း မရှိပေ။ ရှုဟိန်၏မျိုးရိုးဗီဇက ပိုကောင်းတာဖြစ်မည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ချင်ယွိကျိုးကြောင့် ရှုဟိန်၏ဗီဇလည်း ပိုတောက်ပြောင်လာတာဖြစ်နိုင်သည်။ (╮(╯▽╰)╭)
အဝတ်လဲပြီးတော့ ရှုနင်က ရှုဟိန်အိပ်ခန်းကို သွားလိုက်သည်။ ဒီမှာ ရှုဟိန်မရှိပါလား..။ သူဘယ်သွားတာလဲဟု ညည်းညူပြီး ရှုနင်က ဆိုဖာပေါ်လဲလျောင်းကာ ဖုန်းကိုထုတ်ကြည့်လိုက်သည်။ ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကို မြင်လိုက်ရစဉ် ရှုနင်၏နှလုံးသားလေး ပျံထွက်သွားတော့သည်။
ရှုနင်၏အိပ်ခန်းဘေးက အားကစားခန်းထဲတွင် ရှုဟိန်နှင့် ရှုချိန်တို့ မတ်တပ်ရပ်နေကြပေမယ့် စကားတစ်ခွန်းမှမပြောကြပေ။ အမူအယာတွေက မုန်တိုင်းတိုက်တော့မလို မည်းမှောင်နေသည်။
ရှုဟိန်က ဘာမှမပြောဘဲ သူ့အဖေလက်ထဲက နို့ခွက်ကိုယူကာ ကလေးရှိရာကို လာခဲ့သည်။ ရှုနင်က စာလုပ်နေပေမယ့် မနေ့ကလို မျက်နှာက တက်ကြွမှုမရှိဘဲ မှိုင်တွေနေသဖြင့် ရှုဟိန်၏ရင်ထဲ နာကျင်ကိုက်ခဲလာသည်။
"လာ.. နို့သောက်ဦး.."
"အွန်း.."
ရှုနင်က နို့ဖန်ခွက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ကိုင်ကာ မော့သောက်ရင်း ရှုဟိန်ကိုကြည့်လိုက်သည်။
ရှုနင်က ချင်ယွိကျိုးစကားကို နားယောင်ပြီး အဲ့လိုလုပ်ရင် သူ့ကိုစိမ်းသွားမှာကို ရှုဟိန် ကြောက်နေမိသည်။ ဒါဆို သူကြိုးစားသမျှ အလကားဖြစ်တော့မည်။
ချင်ယွိကျိုးက ရှုနင်ရှိရာထွက်သွားတယ်လို့ သတင်းပို့ချက်ကြားတော့ ရှုဟိန်က စိတ်ပူပြီး သူ့အဖေဆီသွားကာ ရှုနင်ဆီ နွားနို့သွားပို့ပေးဖို့ ပြောလိုက်သည်။ ညစာစားစဉ်က ဘာဖြစ်သွားသလဲဆိုတာသိတော့ ရှုဟိန်က စိတ်ပူနေပြီး ခုလိုစီစဉ်လိုက်တာဖြစ်သည်။ ရှုချိန်က သားငယ်ကို စိတ်ပူနေသောကြောင့် ချက်ချင်းထွက်လာတော့ အချိန်ကိုက် သူ့ချစ်ဇနီးပြောနေသည့် သွေးခွဲစကားများကို ကြားလိုက်ရပြီး မသေချာသည့်အချက်အားလုံး ရှင်းသွားတော့သည်။ အရင်က သူ့မိန်းမ၏ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကို လေးစားသောအားဖြင့် ဝင်မစွက်ဖက်ဘဲ လွှတ်ထားမိတာ မှားသွားပြီဆိုတာ နားလည်လိုက်သည်။
ရှုဟိန်ကတော့ ခုဖြစ်သမျှ သေချာမှတ်ထားလိုက်သည်။ ရှုနင်ကို သူ့တောင်ပံအောက်မှာ ဝှက်ထားမှ လုံခြုံတော့မည်ဆိုတာ သေချာသွားတော့သည်။
ချင်ယွိကျိုးက အိပ်ခန်းထဲပြန်လာပေမယ့် ရှုချိန်ကိုမတွေ့သောကြောင့် စိတ်ပူကာ စတုတ္ထထပ်လှေကားခြေရင်းမှာ စောင့်နေသည်။ ရှုချိန်ဆင်းလာတာတွေ့တော့ ခေါ်လိုက်သည်။
"ယောက်ျား.."
"မင်းက ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့.. ဘာကြောင့်လှေကားမှာ ရပ်နေတာလဲ.. အဖေတွေ့သွားရင် ဆူခံရလိမ့်မယ်.."
"ရှင့်ကိုမတွေ့လို့ အိပ်မရတာနဲ့ ဒီမှာလာစောင့်နေတာ.."
"သွားကြစို့.."
ရှုချိန်က ပြုံးကာ ချင်ယွိကျိုးကိုဖက်ပြီး ခေါ်လာခဲ့သည်။
ဒီအမျိုးသမီးက သူ့ကိုတကယ်ချစ်တာကို ရှုချိန်သိသည်။ ပြီးတော့ သူမက ချိုသာပြီး ချစ်စရာကောင်းသောကြောင့် လက်ထပ်ပြီးမှတော့ သူမကို ရှုချိန် မကွာရှင်းနိုင်ပေ။ ရှုနင်ကိုအိမ်မှာထားလျှင် ကလေးရဲ့ပညာရေးနဲ့ ဗဟုသုတ တိုးတက်သင့်သလောက် မတိုးတက်နိုင်ပေ။ ဒါကြောင့် ချင်ယွိကျိုးက ညီအစ်ကိုချစ်ခြင်းကို မခွဲနိုင်အောင်နဲ့ ရှုနင်ပိုတိုးတက်လာအောင် ရှုဟိန်လက်ထဲထည့်ကာ ပျိုးထောင်စေတာ အကောင်းဆုံးပဲဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
အမေမတူဘဲ မွေးလာပေမယ့် ရှုနင်က ရှုဟိန်အတွက် ညီငယ်လေးဖြစ်နေမှာဖြစ်သည်။ ဒါဆို နောင်မှာ သူတို့ ပိုစည်းလုံးနိုင်သည်။
တကယ်လို့ ချင်ယွိကျိုးက တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ပေမယ့် သူ့သားအပေါ် မထိခိုက်စေရင် ရှုချိန်က သည်းခံနေဦးမှာဖြစ်ပေမယ့် ကလေးတွေကိုအသုံးချတာကိုတော့ ခွင့်မလွှတ်နိုင်ပေ။
သူတို့နှစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲပြန်ရောက်တော့ ချင်ယွိကျိုးက သေချာမျက်နှာသစ်၊ အဝတ်အစားလဲကာ skincare များလိမ်းကာ ယောက်ျားကို ဆွဲဆောင်သိမ်းသွင်းဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်။
စာကြည့်ခန်းထဲကလေထုက ကနေ့ ထူးဆန်းနေသည်။ ည ၉ နာရီထိုးတော့ ရှုနင်က အိပ်ချင်လာပြီး သမ်းလိုက်သည်။ သူက ထဖို့ပျင်းနေပြီး အစ်ကိုကြီးကိုကြည့်ကာ လက်လေးကိုဆန့်တန်းလိုက်သည်။ တချိန်လုံး အေးစက်စက်အငွေ့ကို ထုတ်လွှတ်နေသော ရှုဟိန်က ချက်ချင်းအရည်ပျော်ကျလာပြီး ဖတ်လက်စစာအုပ်ကိုချကာ ကလေးလေးကိုပွေ့ချီဖို့လုပ်လိုက်စဉ် အကြံတစ်ခုရသွားသည်။ သူ့လည်ပင်းမှာ ရှုနင်ရဲ့လက်ကို ဖက်တွယ်ထားစေပြီး သူက ရှုနင်၏တင်ပါးလေးကို ပင့်မကာ သူ့ကိုယ်ကို ရှုနင်၏ခြေနှစ်ချောင်းဖြင့် ဖက်တွယ်ထားစေချင်သည်။
"ခြေထောက်နဲ့ သိုင်းဖက်ထား.."
"အင်း.."
ရှုနင်က ခြေထောက်နှစ်ချောင်းဖြင့် အစ်ကိုကြီးခါးကို သိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။
ရှုဟိန်က သူ့ကိုခွစေပြီး ဖက်ကာ ခေါ်လာတာက လမ်းလျှောက်ရတာ ပိုအဆင်ပြေစေတာကြောင့်လို့ထင်ကာ ဘာမှမပြောပေမယ့် ခုအနေအထားက နည်းနည်းတော့ ရှက်စရာကောင်းနေသည်။
ဒါက သယ်ရလွယ်အောင်ပါပဲ.. တခြား ဘာမှမစဉ်းစားနဲ့..
ရှုနင် သူ့ဘာသာ သတိပေးနေသည်။ ခုလိုဖက်ထားတာက ရင်ဘတ်နှင့်ပူးကပ်နေသည့်အပြင် အစ်ကိုကြီး၏လက်ကြီးက တင်ပါးကို ထိန်းကိုင်ထားသေးသည်မဟုတ်လား။
ရှုနင် ရီဝေဝေဖြစ်နေစဉ် ရှုဟိန်က သူ့ကို အိပ်ယာပေါ်ချကာ ညင်သာစွာမေးလိုက်သည်။
"မင်းစာလုပ်တာ ပြီးသွားပြီဆိုတော့ ဘယ်ကိုသွားလည်ချင်သလဲ.."
"ကမ်းခြေသွားချင်ပေမယ့် အဖေက အလုပ်များပြီး အမေက ကိုယ်ဝန်နဲ့ဆိုတော့.. အဖေ့ကိုလည်း မခက်ခဲစေချင်ဘူး.."
ထင်တဲ့အတိုင်း ချင်ယွိကျိုး လာသွားပြီးကတည်းက ကလေးလေးက မဝံ့မရဲဖြစ်နေတာပဲ..။ ရှုနင်က စိတ်ထားနူးညံ့တော့ ဒီမိန်းမရဲ့ မကောင်းတဲ့လွှမ်းမိုးမှုကို အလွယ်တကူခံရတာမြင်ရတော့ ရှုဟိန်ရင်နာလာခဲ့သည်။
ရှုဟိန်က ရှုနင်၏မျက်နှာလေးကို အသာအယာထိတွေ့ကာ ညင်သာစွာပြောလိုက်သည်။
"အဖေမအားပေမယ့် အစ်ကိုကြီးအားတယ်လေ.."
"အမ်.."
ညီငယ်လေးက အရမ်းကို ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ်။ မျက်တောင်ရှည်တွေ ဝန်းရံထားတဲ့ မျက်ဝန်းတောက်တောက်လေးတွေနဲ့ မော့ကြည့်လာပုံက ရှုဟိန်၏ရင်ဘတ်ကို လက်သည်းနဲ့ကုတ်ခြစ်နေသလို ယားကျိကျိဖြစ်လာစေသည်။
ရှုဟိန်က ခေါင်းငုံ့ကာ ရှုနင်၏နဖူးကို အနမ်းခြွေလိုက်တော့ ရှုနင်ရဲ့ရင်ဘတ်က ဒရမ်လိုဆူညံသွားပြီး ပေါက်ထွက်မတတ် ခုန်လာတော့သည်။ သူ့မျက်နှာလည်း ပူလောင်ကာ နီမြန်းလာတော့သည်။
"မင်း ပျော်လား.."
"ပျော်.. တယ်.."
"အင်း.."
ရှုဟိန်က ကျေနပ်စွာ အသံပြုလိုက်သည်။
ရှုနင်က ကြောင်ကြည့်နေစဉ် ရှုဟိန်က သူ့နဖူးကိုလက်ညှိုးထိုးပြနေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ ဒါက ခုနက သူနမ်းခဲ့တာကြောင့် အနမ်းပြန်တောင်းနေတာပဲ။
ရှုနင်က ရှက်နေပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ပေ။ ရှုဟိန်က သူ့ကို မမှိတ်မသုန်စိုက်ကြည့်ပြီး နမ်းမှာကို စောင့်နေသောကြောင့် ရှုနင်က တိတ်တိတ်လေး သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။
ကျွန်တော်က bottom လေ.. ကြုံရာလူကို လိုက်နမ်းလို့မရဘူး.. နတ်ဘုရားအစ်ကိုကြီးရေ.. သူများတွေက ကျွန်တော့်ကို သေအောင်ရိုက်မယ်ဆိုရင်တောင် ကျွန်တော်က အခုလိုအနမ်းခံရတာကို ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြောလို့မရဘူး.. အစ်ကိုကြီး ခုလိုသာလုပ်နေရင် ကျွန်တော် သေတော့မှာပေါ့..
ရှုနင်က ခုလိုတွေးနေစဉ် အစ်ကိုကြီးမျက်ဝန်းတွေက အန္တရာယ်ရှိစွာ နက်မှောင်လာသောကြောင့် သူ အချိန်မဆွဲဝံ့တော့ပေ။ အစ်ကိုကြီး၏အကြည့်ကို ရှောင်လွှဲဖို့ မျက်လုံးမှိတ်ကာ ရှုနင်က ရှုဟိန်ကိုနမ်းလိုက်သည်။
နေရာမှားနေတာလား.. ဒါ.. ဒါ.. အစ်ကိုကြီးရဲ့နှုတ်ခမ်းပဲ.. !
ဒီနှုတ်ခမ်းက ဂျယ်လီလိုနူးညံ့နေပြီး လူကို မူးယစ်စွဲလန်းစေလောက်သည်..။
"အစ်ကိုကြီး.. ကျွန်တော့်ကို ထပ်လှည့်စားပြန်ပြီ.."
ရှုနင်က မျက်လုံးဖွင့်ကာ အော်လိုက်သည်။
"ဒါကို ထည့်တွက်လို့မရဘူး.. မင်းဘာသာ နေရာမှားနမ်းတာလေ.. လာ.. နောက်တစ်ခါထပ်နမ်း.."
"မနမ်းဘူး.. အစ်ကိုကြီးက ဆိုးတယ်.."
"ကောင်းပြီ.. မင်းမနမ်းရင် ငါနမ်းမယ်.."
ရှုနင်က အိပ်ယာပေါ်က ဆင်းပြေးဖို့လုပ်တာကြောင့် ရှုဟိန်က ချက်ချင်းဆွဲကာ သူ့ကိုယ်အောက်မှာဖိထားပြီး ရှုနင်၏နှုတ်ခမ်းလေးကို လျှင်မြန်စွာဖိနမ်းလိုက်သည်။
ရှုနင်က ကြောင်သွားသည်။ ဒီတိုးတက်မှုကြီးက မဟုတ်သေးဘူး.. မဟုတ်သေးဘူး.. မဟုတ်သေးဘူးလေ.. (Σ( ° △°|||))
"မလုံလောက်သေးဘူးလား.. ပုံမှန်ဆိုရင် မင်းနောက်ကျရင် မင်းက သုံးခွက် အပြစ်ပေးတဲ့အနေနဲ့ သောက်ရမယ်လေ.."
Shit..! ရှုနင်က ရှုဟိန်လက်မောင်းကြားထဲက ရုန်းထွက်ချင်ပေမယ့် 'မွ' 'မွ' ဆိုပြီးအသံထွက်ကာ နှုတ်ခမ်းကို နောက်ထပ်နှစ်ကြိမ်တိတိ အနမ်းခံလိုက်ရပြန်သည်။
ရှုနင်က ရှက်လွန်းလို့ ပြေးပုန်းချင်ပေမယ့် ရှုဟိန်က သူ့ရင်ခွင်ထဲချုပ်ထားသောကြောင့် ပုန်းစရာနေရာမရှိတော့ပေ။
ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို လက်မောင်းကြားဖက်ထားကာ ပါးပြင်လေးကို ဖွဖွပွတ်ပေးပြီး ပြောလိုက်သည်။
"တော်ပြီနော်.. လျှောက်မပြေးနဲ့တော့.."
=======================