Chapter (49) – အစ္ကိုႀကီးက ကြၽန္ေတာ့္အေနာက္ေပါက္ေလးကို ထိလို႔မရဘူး (Z+U)
ရႈနင္သည္ အေဖကိုဖက္ၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ေနရာမွ ခ်င္ယြိက်ိဳးနာမည္ကိုၾကားေတာ့ မေပ်ာ္မ႐ႊင္ျဖစ္သြားသည္။ ဒါက သူ႔အေမရင္းျဖစ္ေပမယ့္ အရင္ဘဝက သူ႔ကို ေလွကားထစ္လိုသေဘာထားကာ ခ်နင္းၿပီး ေထာင္ထဲေရာက္ေအာင္ပို႔ကာ လုပ္ႀကံခဲ့သည့္အျဖစ္က ရႈနင္၏ရင္ထဲ စြဲေနသည္။
ရႈခ်ိန္က ခ်င္ယြိက်ိဳးကို အရမ္းယုံၾကည္ေပမယ့္ သူ႔သားမ်က္ဝန္းရိပ္ထဲက ခံစားခ်က္အေျပာင္းအလဲကို ရိပ္မိလိုက္သည္။
ရႈနင္က သူ႔အေမႏွင့္ ရင္းႏွီးမႈတိုးလာတယ္ဆိုေပမယ့္ ခ်င္ယြိက်ိဳး၏ ေကာက္က်စ္ၿပီး အဆိပ္ျပင္းသည့္အေၾကာင္းကို သက္ေသမျပည့္စုံဘဲ ေျပာလို႔မရသည္ကို ေကာင္းေကာင္းသိေနသည္။ အရင္ဘဝက သူက သူ႔အေမလက္ထဲမွာ ေသဆုံးခဲ့ရေပမယ့္ ဒီဘဝမွာေတာ့ သူမေမွ်ာ္လင့္ထားသမွ်ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ၿပီး ထပ္တူညီေသာအျဖစ္ကို ခံစားရေစဖို႔ စီစဥ္ထားသည္။ ဒါေၾကာင့္ သူမလိုခ်င္တာရေစၿပီးမွ ပ်က္စီးေစခ်င္တာ သူ မလြန္ဘူးမဟုတ္လား။
ရႈနင္က ေခါင္းငုံ႔သြားၿပီး သူ႔ရင္ထဲမွာ တစ္ခုခုၿမိဳသိပ္ထားရသလို ျဖစ္ေနသည္။ ရႈခ်ိန္က ရႈနင္၏ ခုလိုပုံစံေလးကိုျမင္ေတာ့ စိတ္မသက္မသာျဖစ္သြားၿပီး ေသခ်ာစုံစမ္းဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ဒီသားငယ္ေလးက ႏူးညံ့ၿပီး သူ႔ေဘးေရာက္လာရင္ သက္ေတာင့္သက္သာရွိလွေသာေၾကာင့္ သားငယ္ေလး စိတ္မေပ်ာ္ေအာင္ ဘာကလုပ္ေနသလဲဆိုတာ သိေအာင္လုပ္ၿပီး ေျဖရွင္းေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားသည္။
ညေန၅နာရီထိုးေတာ့ ေအာက္မွာ ကားသံၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ရႈဟိန္အိမ္ျပန္လာသည္ဆိုတာ ရႈခ်ိန္သိလိုက္သည္။ သူ႔သားက ဘာေၾကာင့္ေစာျပန္လာတာလဲ။ ဒီလိုေတြးေနတုန္း ရႈနင္က သူ႔လက္ေမာင္းၾကားက တိုးထြက္ကာ ဝရံတာဘက္ထြက္ၿပီး ေအာက္ထပ္ကိုငုံ႔ၾကည့္ကာ လက္ေဝွ႔ယမ္းျပလိုက္သျဖင့္ ရႈခ်ိန္ အံ့ၾသသြားသည္။
ရႈဟိန္က ကားေပၚကဆင္းသည္ႏွင့္ ဝရံတာဘက္ေမာ့ၾကည့္လိုက္စဥ္ သူခ်စ္ေသာကေလးႏွင့္ အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားသည္။ ဒါက သူတို႔ မေျပာဘဲ အလိုလိုသေဘာတူထားေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ သူ႔ညီေလးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္လဲ။
ရႈနင္က ၿပဳံးကာ လက္ေဝွ႔ယမ္းၿပီး အစ္ကိုႀကီးအိမ္ထဲဝင္သြားသည္ကို ၾကည့္ေနသည္။
ရႈခ်ိန္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေနေသာေၾကာင့္ သူ႔အေဖႏွင့္ ေဆြးေႏြးစရာရွိသျဖင့္ ရႈဟိန္က သူယူလာေသာ အရသာ၅မ်ိဳးႏွင့္ ကိတ္၅ခုကို ရႈနင္အခန္းကို သြားပို႔ခိုင္းလိုက္ရသည္။ ကေလးေလး၏ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနေသာပုံစံေလးကို ျမင္ခြင့္မရလိုက္တာ ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းလွသည္။ ရႈဟိန္က တတိယထပ္က သူ႔အေဖ၏စာဖတ္ခန္းတံခါးကို ေခါက္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အေဖ.. ကြၽန္ေတာ္ပါ.."
"ဝင္ခဲ့ေလ.."
ရႈဟိန္က သစ္သားစားပြဲေရွ႕က ခုံတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ရႈခ်ိန္က သားအတြက္ ကိုယ္တိုင္ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္ ငွဲ႔ေပးၿပီး သူ႔သားကိုေျပာလိုက္သည္။
"မင္းလုပ္တာမွားတယ္လို႔ အေဖမေျပာပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ ေနာင္မွာ မိသားစုတြင္းကိစၥကို ကိုင္တြယ္ရင္ ဒီထက္ပိုသိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ေလး ဆုံးျဖတ္ပါ.. လူႀကီးေတြ စိတ္မေအးရေအာင္ မလုပ္နဲ႔.."
"ဟုတ္ကဲ့.."
"မင္းလုပ္တာ တစ္ဖက္သားကို သတိေပးတဲ့ေနရာမွာ တဲ့တိုးဆန္လို႔ မွားတယ္လို႔ အေဖကဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူးေနာ္.. ဒါေပမယ့္ နင္နင္က မင္းနဲ႔မတူဘူး.. သူက အရမ္းႏူးညံ့တယ္.. သူ႔ကို ျပႆနာထဲ ေရာမပါသြားေစခ်င္ဘူး.."
"အင္း.."
"ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ သူ ဒီကိစၥထဲေရာက္လို႔ စိတ္မေပ်ာ္တာကို အေဖသတိထားမိတယ္.. မင္း ဒါကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္သင့္တယ္.."
ရႈဟိန္က ဘာမွျပန္မေျပာေပမယ့္ သူ႔ညီေလးက သူ႔ေရွ႕မွာ တက္ႂကြေနတာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး စိတ္မေပ်ာ္ျဖစ္ရမွာလဲလို႔ ေတြးေနသည္။
ရႈခ်ိန္ႏွင့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးျပန္လာေသာေၾကာင့္ အိမ္က နည္းနည္းအလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရႈေကာင္းကို ခ်က္ေကြၽးဖို႔ ေဈးထဲမွာ ငါးသြားဝယ္ေနၿပီး ရႈေကာင္းက အျပင္ကေန ညစာစားခ်ိန္ေလာက္မွ ျပန္လာမည္ျဖစ္သည္။ ရႈဟိန္က သူ႔အေဖနဲ႔စကားနည္းနည္းေျပာၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္။
ရႈနင္က အိပ္ယာထက္မွာလွဲၿပီး ဖုန္းကလိေနသည္။ ေဘးမွာ သူ႔အေဖလက္ေဆာင္ေပးေသာ သင္ၾကားေရးအေထာက္အကူစက္ကို ဒီအတိုင္းခ်ထားသည္။ အေဖ့ေရွ႕မွာေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈအရ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေပမယ့္ သူက ဒါကိုစိတ္မဝင္စားေပ။
ရႈဟိန္က ရႈနင္၏အခန္းထဲ ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးႏွင့္ဝင္လာစဥ္ ရႈနင္က ထထိုင္ကာ အစ္ကိုႀကီးကိုၾကည့္လိုက္သည္။ ရႈဟိန္က ကေလးေလး၏အက်ႌကို ပင့္လိုက္ကာ ခါးေလးကို လက္ႏွင့္ပြတ္သပ္ရင္း ေမးလိုက္သည္။
"မင္း စိတ္ပ်က္ေနတာလား.."
"ဟမ္.."
ရႈနင္၏မ်က္လုံးေလးေတြက ၿပဳံးလာခဲ့သည္။
"မင္း ကိတ္ေတြစားၿပီးၿပီလား.."
ႀကီးျမတ္လွေသာ နတ္ဘုရားေရ.. ခင္ဗ်ား ဒီလိုနည္းနဲ႔ အာ႐ုံလႊဲလို႔ရမလား..
ဒါေပမယ့္ ကိတ္အေၾကာင္းေျပာေတာ့ ရႈနင္၏စိတ္က ပိုႏူးညံ့ကာ ေပ်ာ္လာခဲ့သည္။
"အဲ့တာေတြက အရမ္းအရသာရွိတယ္.. ဘာတံဆိပ္လဲ.."
"မင္းႀကိဳက္ရင္ ၿပီးတာပါပဲ.. ငါ ေရကန္ထဲ ေရျဖည့္လိုက္ဦးမယ္.."
ရႈဟိန္က သူ႔ေမးခြန္းကိုမေျဖဘဲ ထြက္သြားသည္။ အစ္ကိုႀကီးက လွ်ိဳ႕ဝွက္ေနပါၿပီ..။ အေဖက သူ႔ကို ဘာေတြမ်ားေျပာလိုက္တာပါလိမ့္.. (→_→)
အခုခ်ိန္မွာ ရႈနင္က အဝတ္ခြၽတ္ရတာ စိတ္ထဲ ဘယ္လိုမွမေနေတာ့ေပမယ့္ ရႈဟိန္က သူ႔ကို မ်က္လုံးမလႊဲတမ္းစိုက္ၾကည့္ေနေတာ့ ရႈနင္က ရွက္သလိုခံစားလိုက္ရသည္။
ရႈနင္က အေတြးေတြကိုခါထုတ္ကာ သူ႔အစ္ကိုေရွ႕ကေနျဖတ္ၿပီး ေရကန္ထဲကိုဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီးမွ စိတ္သက္သာရာရကာ သက္ျပင္းရႈိက္လိုက္သည္။
ရႈနင္က ေရကန္ထဲမွာထိုင္ရင္း ရသည့္အခြင့္အေရးကို အလြတ္မခံဘဲ အစ္ကိုႀကီးအဝတ္ခြၽတ္ေနသည္ကို ခိုးၾကည့္ေနသည္။
ေသလိုက္ပါေတာ့..
နတ္ဘုရားဆီမွာ သူနဲ႔ထိုက္တန္တဲ့ နတ္ဘုရားလက္နက္ကို တကယ္ႀကီးပိုင္ဆိုင္ထားတာပဲ..
ငါနဲ႔ တျခားလူေတြက သူနဲ႔စာရင္ ဖုန္မႈန႔္ေတြျဖစ္ကုန္တာပဲ..
ရႈနင္က ၾကည့္ရင္း မ်က္လုံးေတြပူလာလို႔ လက္ႏွင့္ဖုံးလိုက္မိသည္။
"မင္းမ်က္လုံးထဲ ေရဝင္သြားလို႔လား.."
"ဟင့္အင္း.."
သူဘာမွမေျပာရေသးခင္ ရႈဟိန္က ရႈနင္ကိုဆြဲယူကာ လက္တစ္ဖက္ႏွင့္သိမ္းဖက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က သူ႔ေမးေစ့ေတြကို အသာအယာပြတ္သပ္ေနေတာ့သည္။ ရႈနင္က ေသခ်ာအကဲခတ္ ၾကည့္ေနေပမယ့္ ရႈဟိန္ဆီမွာ ဘာအရိပ္အေယာင္မွ မေတြ႕ရေပ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ အသားအေရမ်ားက ထိေတြ႕ပူးကပ္ေနၿပီး ဒီလို ေယာက္်ားေလးခ်င္း ေရအတူခ်ိဳးတာ မထူးဆန္းေပမယ့္ သူက ဟိုမိုျဖစ္ၿပီး သူ႔အစ္ကိုကေတာ့ မဟုတ္ေပ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ကေတာ့ ေရအတူခ်ိဳးျဖစ္ေနၾကၿပီ။ ရႈနင္က ပ်င္းရိစြာျဖင့္ အစ္ကိုႀကီးကိုမွီထိုင္ရင္း ေဆးေၾကာေပးေနသည္ကို ဇိမ္ခံေနစဥ္ အစ္ကိုႀကီးေရခ်ိဳးခန္းထက္ ေသးငယ္ေသာ သူ႔ေရခ်ိဳးခန္းကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ကာ မေပ်ာ္မ႐ႊင္ျဖစ္လာသည္။ (￣へ￣)
သူ႔ရဲ႕ေအာက္ပိုင္းဧရိယာမ်ားကို သူ႔အစ္ကိုႀကီးက ပြတ္သပ္ေဆးေၾကာေပးေတာ့ ရႈနင္ မ်က္လုံး ေပကလပ္ ေပကလပ္ျဖစ္သြားကာ ရွက္သလိုျဖစ္လာေပမယ့္ အစ္ကိုႀကီးက ေဆးေၾကာသန႔္စင္ေပးရာမွာ ပိုကြၽမ္းက်င္လာပုံရသည္။ လက္တစ္ဖက္က သူ႔ကိုေပြ႕ခ်ီမ,တင္ေပးထားၿပီး က်န္တစ္ဖက္က ေအာက္ပိုင္းကို လွ်င္ျမန္သြက္လက္စြာ ေဆးေၾကာေပးေနသည္။ ထိုေနရာကို ေဆးေၾကာေပးၿပီးမွ ရႈနင္ အသက္ဝဝရႉရဲေတာ့သည္။ ဘယ္ေတာ့မွ သူဒီလိုလုပ္ေပးတာကို က်င့္သားရမွာပါလိမ့္..။
ကြၽန္ေတာ္က bottom ေအာက္ပုဂၢိဳလ္သမားေလ...
အစ္ကိုႀကီးက ကြၽန္ေတာ့္အေနာက္ေပါက္ေလးကို ထိလို႔မရဘူး.. ဒီေနရာက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အနာဂတ္ခင္ပြန္းသည္ပဲ ထိရမွာေလဗ်ာ.. (_(:зゝ∠)_)
ဒီေနရာကိုအထိခံတာက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာကို ေလ်ာ့ပါးေစတယ္မဟုတ္ဘူးလား..
ရႈနင္၏ အေရးႀကီးေသာအစိတ္အပိုင္းကို ေဆးေၾကာေပးတာလည္း ရႈဟိန္အတြက္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သည္။ ခါတိုင္းက ရႈနင္က ဒီေနရာေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ အထိမခံေပ။ ဒီေနရာေတြကို ေဆးေၾကာေပးမည္လုပ္တိုင္း ေျခေထာက္ကိုပူးကပ္ထားတာႏွင့္ ေရကို တျဖန္းျဖန္းပုတ္ကာ ကစားသည္ကိုလုပ္ကာ ျငင္းဆန္ေလ့ရွိသည္။ ဒါေပမယ့္ ထိုေအာက္ပိုင္းကိုေဆးေၾကာတာက ရႈနင္၏က်န္းမာေရးအတြက္ အေရးႀကီးသည္။ ထိုေနရာေတြ မသန႔္ရွင္းရင္ ရႈနင္ ေနမေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဒီေန႔ေတာ့ သူဘယ္ေလာက္ျငင္းျငင္း ဇြတ္ေဆးေၾကာေပးဖို႔ ႀကံ႐ြယ္ထားေပမယ့္ မထင္မွတ္ဘဲ ညီေလးက ပူးေပါင္းကာ အသာတၾကည္ ေဆးေၾကာခံခဲ့သည္။ ဒီေနရာကိုေဆးေၾကာစဥ္ ညီေလးက နည္းနည္းေတာ့ ေတာင့္တင္းသြားခဲ့ေသးသည္။
ရႈနင္က ဒီလိုလုပ္ေပးတာကို အကြၽမ္းတဝင္မရွိေပမယ့္ ေနာင္မွာ သူတို႔က ဒီထက္ပိုဆက္ႏြယ္လာမွာျဖစ္လို႔ ရႈနင္ ပိုပိုၿပီးက်င့္သားရေအာင္ ရႈဟိန္က လုပ္ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုယ္က တကယ္လုပ္ခ်င္စိတ္ျပင္းျပၿပီး ဇြဲရွိရင္ ဘာမဆိုျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ဒီအခ်က္က သက္ေသျပေနသည္။ ဒါေၾကာင့္ ေရွ႕ဆက္မည့္ခရီးအတြက္ ရႈဟိန္ ယုံၾကည္မႈပိုရွိလာသည္။
ညအခ်ိန္ ရႈေကာင္းျပန္လာေတာ့ ရႈနင္က အဖိုးကိုေျပးဖက္ကာ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ေကာင္းစြာဝတ္ဆင္ထားၿပီး ေအာက္ကိုဆင္းလာခဲ့သည္။ ရႈနင္က ရႈေကာင္းႏွင့္ တရင္းတႏွီးပူးကပ္ေနတာေတြ႕ေတာ့ သူမရင္ထဲက မေက်နပ္စိတ္တို႔ ေလ်ာ့နည္းသြားၿပီး ၿပဳံးလိုက္သည္။ ရႈေယာင္ေမြးၿပီးမွ ဟန္းနီးမြန္းထြက္လည္း မဆိုးဘူးဟု ေတြးေနသည္။ ထိုခရီးစဥ္မွာ ရႈနင္ကို ညည္းညည္းညဴညဴနဲ႔ ေခၚသြားရမွာျဖစ္ေပမယ့္ ရႈဟိန္ကိုေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ခ်န္ထားရမည္။
ဒါက မိသားစုခရီးစဥ္ေလးမဟုတ္လား။
"အေဖျပန္လာၿပီလား.."
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ေျမးအဖိုးပူးကပ္ေနသည့္နား သြားကာ အၿပဳံးႏွင့္ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
"အေဖ.."
ရႈခ်ိန္လည္း ေအာက္ကိုေရာက္လာၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
"မင္းတို႔က အိမ္ထဲဝင္ၾကေလ.. ဘာေၾကာင့္ ငါ့ေဘးမွာ ဝိုင္းေနတာလဲ.."
ပါးစပ္ကေျပာေနေပမယ့္ ရႈေကာင္းလည္း ရႈနင္ကို အရမ္းလြမ္းေနၿပီျဖစ္သည္။ သူက လက္တစ္ဖက္က ရႈနင္ကိုတြဲကာ က်န္တစ္ဖက္က ရႈဟိန္ကိုကိုင္ရင္း ေရွ႕ကဦးေဆာင္ၿပီး အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့သည္။ ရႈေကာင္းက ခ်င္ယြိက်ိဳးဘက္ကို ပထမဆုံးလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမက ၿပဳံးၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေပမယ့္ ေသခါနီးအဖိုးႀကီးက သူမမ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ဘဲ ဝမ္းဗိုက္ကိုပဲၾကည့္ေနသည္။ ေခြးမသားႀကီး.. ကြၽန္မက ဒီေလာက္ေျမးႏွစ္ေယာက္ ေပးထားတာေတာင္ ခုထိ မ်က္ႏွာသာမေပးႏိုင္ေသးဘူးလား..။
ဒီအေတြးေၾကာင့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးစိတ္ထဲ တင္းလာၿပီး သူမရင္ဘတ္ကို အသာဖိလိုက္မိသည္။
"မင္း အခန္းထဲမွာပဲ စားသင့္တယ္.."
ရႈခ်ိန္က သက္ျပင္းခ်ကာ ဇနီးသည္ကိုေျပာလိုက္သည္။
ဘာေၾကာင့္လဲ..။ ခ်င္ယြိက်ိဳး၏ႏွလုံးသားထဲ ေဒါသမာန္ျပင္းစြာ ထြက္ေနေပမယ့္ အေပၚယံက ႏူးညံ့ခ်ိဳသာစြာေျပာလိုက္သည္။
"ဟုတ္ပါတယ္.. ကြၽန္မက ခုတေလာ ခဏခဏ အန္ခ်င္ၿပီး မသက္မသာျဖစ္ေနတာ.. ကြၽန္မေၾကာင့္ က်န္တဲ့သူေတြ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေနပါ့မယ္.."
"အာ.. မင္းက တစ္ဖက္သားအတြက္ အရမ္းစဥ္းစားေပးတာပဲ.. မင္း မာလာစြပ္ျပဳတ္စားခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ကိုယ္ လူတစ္ေယာက္ကို သြားဝယ္ခိုင္းၿပီး မင္းအခန္းထဲ ပို႔ခိုင္းထားတယ္.. ရႉး.. အေဖမသိေစနဲ႔ေနာ္.."
"အြန္း... ဒါေပမယ့္ အေဖက အိမ္ျပန္ေရာက္ေနၿပီေလ.. အေဖက လူႀကီးဆိုေတာ့ အိမ္မွာ လူေတြနဲ႔ စည္းစည္းလုံးလုံးရွိတာ ပိုသေဘာက်တယ္.. ကြၽန္မက အၿမဲတမ္း အေပၚထပ္မွာခ်ည္းစားရင္ သိပ္မေကာင္းဘူးေလ.."
ခ်င္ယြိက်ိဳးက သူမလက္ကိုဖ်စ္ညႇစ္ကာ ႏွစ္သိမ့္ေနေသာခင္ပြန္းသည္ကို တီးတိုးျပန္ေျပာလိုက္သည္။
ရႈေကာင္းက အိမ္ေဖာ္ေပးတဲ့ပုဝါအစိုနဲ႔ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုသန႔္ရွင္းေနစဥ္ ရႈနင္က ေနာက္ထပ္ပုဝါအစိုကိုယူကာ အဖိုး၏မ်က္ႏွာကို ကူညီသုတ္ေပးေနသည္။ ထိုျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ၿပီး ရႈခ်ိန္ရင္ထဲ ထူးဆန္းလာခဲ့သည္။ သူက ေရကိုငုံ႔ေသာက္ရင္း ခံစားခ်က္ကိုဖုံးကြယ္ကာ သားငယ္ေလးက ဉာဏ္ေကာင္းကာပါးနပ္သည္ဟု ေတြးေနသည္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ သူက ငါ့သားပဲေလ..။ ဒီလိုသိတတ္တဲ့သားကိုရတာ ဘယ္ေလာက္ကံေကာင္းလိုက္သလဲ..။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ၿပဳံး႐ႊင္စြာျဖင့္ လူတိုင္းကိုဟင္းထည့္ေပးေပမယ့္ ရႈခ်ိန္ကလြဲၿပီး က်န္လူမ်ားက သူမကို အသိအမွတ္မျပဳၾကေပ။
ရႈနင္က ေခါင္းကိုငုံ႔ကာ ထမင္းကိုတိတ္ဆိတ္စြာစားေနသည္။ သူ႔အေမကိုခိုးၾကည့္ေတာ့ သူ႔ကိုသတိမထားမိတာေတြ႕မွ သက္ျပင္းခ်မိသည္။ ထိုစဥ္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ငါးဟင္းတစ္ဖက္ကိုယူကာ ရႈနင္၏ပန္းကန္ထဲ ထည့္ေပးၿပီး စားဖို႔ေျပာလိုက္သည္။ ဒါက မ်က္စိအတြက္ ေကာင္းသည္ဟုဆိုသည္။ ရႈနင္က ခ်င္ယြိက်ိဳးထည့္ေပးတာကို မစားခ်င္ေပမယ့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ က်ိတ္မွိတ္ကာ ငါးကို ပါးစပ္ထဲထည့္ဝါးကာ ၿမိဳခ်လိုက္ရသည္။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရႈနင္ကို ေရခြက္ထဲေရထည့္ကာ ကမ္းေပးလိုက္ျပန္သည္။ အေစာေလးကမွ ရႈနင္က ရႈဟိန္ထည့္ေပးထားေသာေရကို ေသာက္ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဗိုက္ျပည့္ကာ ဆက္မေသာက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ သူမက စူးစိုက္ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ ရႈနင္က ဘာမွမေျပာဘဲ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ေရကိုေမာ့ေသာက္လိုက္ရေတာ့သည္။
ရႈခ်ိန္က အေစာက ရႈနင္ေရငတ္တယ္ေျပာလို႔ ရႈဟိန္ ေရထည့္ေပးတာကို သားငယ္ေလးေသာက္တာကို ေတြ႕ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ အခုေတာ့ သူ႔မိန္းမက သားငယ္ေလးကို ဖိအားေပးကာ ေရတစ္ခြက္အျပည့္ ဇြတ္ေသာက္ခိုင္းေနတာေတြ႕ေတာ့ ရႈေကာင္းေျပာခဲ့သည့္ တခ်ိဳ႕အခ်က္ျဖစ္သည့္ 'ကေလးက ႀကီးျပင္းလာခ်ိန္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ကေလးကို မေကာင္းတာကိုသင္မေပးေစဖို႔၊ မေကာင္းတာမလုပ္ျပဖို႔' ဆိုတာကို ျပန္သတိရလာသည္။
ထိုစကားကိုၾကားစဥ္က သူ႔အေဖက ခ်င္ယြိက်ိဳးကို သေဘာမက်ေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာသာမေပးခ်င္လို႔ေျပာသည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ သူ႔အေဖေျပာတာ မွန္ေနၿပီျဖစ္သည္။ အေဖက အေတြ႕အႀကဳံပိုမ်ားၿပီး လူ႔သဘာဝကို ပိုသိသူျဖစ္လို႔ ဒီလိုျဖစ္ရပ္မ်ားကို ႀကဳံေတြ႕ျဖတ္သန္းခဲ့သူလည္းျဖစ္သလို အေၾကာင္းမရွိဘဲ အေဖက ဒီစကားကို မေျပာႏိုင္ေပ။
ရႈခ်ိန္က ထမင္းေတာင္ဆက္မစားႏိုင္ျဖစ္သြားသည္။ ရႈဟိန္က သားငယ္ေလးကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ရွိၿပီး ရႈနင္က ခ်င္ယြိက်ိဳး၏ဖိအားေပးမႈေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေနသည္ကို သတိထားမိသည္။ ရႈေကာင္းလည္း ဒါကိုေတြ႕ေတာ့ မေပ်ာ္မ႐ႊင္ျဖစ္လာသည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးကေတာ့ သေဘာမေပါက္ဘဲ သူမတစ္ေယာက္တည္း အရမ္းကိုအလုပ္မ်ားေနသည္။ သူမက ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းျပျပ သူမက အရင္က သူမအေပၚလုပ္ခဲ့သည္ကို စိတ္ထဲမထားဘဲ ရႈေကာင္းႏွင့္ ရႈဟိန္တို႔ကို ေတာက္ေလွ်ာက္သေဘာေကာင္းစြာ တြယ္ကပ္ေနပုံကိုၾကည့္ၿပီး သူမက ရည္မွန္းခ်က္အရမ္းႀကီးသည္ကို ရႈခ်ိန္ သတိျပဳမိလာသည္။ သူမက မွားယြင္းေသာေျခလွမ္းကို စတင္မိလိုက္ေလၿပီ။
ည ရႈခ်ိန္တို႔ အိပ္ခန္းကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ေျပာလိုက္သည္။
"စကားေျပာၾကရေအာင္.."
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေယာက္်ား.."
"မင္းက ပညာရွိၿပီး သတိႀကီးတယ္ဆိုတာ ငါသိပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ ရႈနင္က မင္းနဲ႔ သဘာဝခ်င္းမတူဘူး.. သူက အခု ေကာင္ေလးဆိုေပမယ့္ ေနာင္တခ်ိန္မွာ လူႀကီးျဖစ္လာၿပီး မိသားစုတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရမယ့္သူျဖစ္တယ္.. ဒါေၾကာင့္ သူက အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႔ကိုသေဘာမက်တာ ရွိဖို႔မသင့္သလို သူမႀကိဳက္တာလုပ္ဖို႔ ဘယ္သူမွ ဖိအားေပးတာကိုမွ လက္မခံႏိုင္ဘူး.. သူ အိမ္မွာ သတိနဲ႔ေနေနရတာကို ငါမလိုလားဘူး.. ငါဘာဆိုလိုသလဲ မင္းနားလည္တယ္မလား.."
ခ်င္ယြိက်ိဳးက သူမအက်ႌအနားစကို ဆုပ္ကိုင္ညႇစ္ေခ်ကာ ခါးသီးစြာေျပာလိုက္သည္။
"အခ်စ္.. ကြၽန္မရဲ႕အေျခအေနကိုလည္း ရွင္သိပါတယ္.. ကြၽန္မရဲ႕အိပ္မက္က ရွင္နဲ႔လက္ထပ္ၿပီး မိသားစုဘဝကို ထူေထာင္ႏိုင္ဖို႔ပဲ.. နင္နင္.. သူက ဒီလိုအထက္တန္းလႊာမိသားစုရဲ႕ ေနထိုင္ပုံကိုမသိေတာ့ သူဒီလိုေနရာမွာ အမွားလုပ္မိမွာကို ကြၽန္မေၾကာက္လို႔ သူ႔ကိုတြန္းအားေပးမိတာပါ.. သူ႔အရင္က အက်င့္ေဟာင္းေတြကို ျပင္ေပးခ်င္႐ုံပါ.."
"မင္းလည္း အေတာ္ခက္ခဲခဲ့မွာပဲ.."
"အခ်စ္.. ကြၽန္မက လူေတြဘာေျပာေျပာ ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး.. ရွင္အထင္လြဲမွာကိုပဲ ေၾကာက္တာပါ.."
ရႈခ်ိန္က သနားစဖြယ္ျဖစ္ေနရွာေသာ ခ်င္ယြိက်ိဳးကို လက္ေမာင္းထဲဆြဲသြင္းကာ ဖက္ထားေပမယ့္ သူ႔မ်က္လုံးေတြထဲ ခါတိုင္းလို ေႏြးေထြးမႈတို႔မရွိေပ။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက အရမ္းကို သတိႀကီးတယ္..။ သူမရဲ႕ပုံစံကို ငါ ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔မလြယ္ဘူး။ သူမက တကယ္ပဲ နင္နင္ကို စည္းကမ္းေတြခ်ၿပီး ဖိႏွိပ္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ ေရွာင္ဟိန္ေျပာတဲ့အစီစဥ္ကို ငါ သေဘာတူရေတာ့မယ္။ သားငယ္ေလးကို သူနဲ႔သြားေနဖို႔ ထည့္ေပးရေတာ့မယ္။
ခ်င္ယြိက်ိဳး၏အမူအရာက ေမွာင္မိုက္ကာ ေဒါသထြက္ေနသည္။ သူမ၏အျပဳအမူကို ရႈခ်ိန္သိေအာင္ တိုင္လိုက္တာ ဟိုေသာက္ကေလးကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွမျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ဒီကေလးစုတ္မ်က္ႏွာကို မေတြ႕ခ်င္ေသာေၾကာင့္ သူမ ဒုတိယထပ္ကို မဆင္းခဲ့တာၾကာၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ခုကိစၥေၾကာင့္ ဒီကေလးစုတ္ကိုရွင္းဖို႔ ဆင္းလာရသည္။
ရႈနင္က သူ႔အိပ္ခန္းထဲမွာ ညဝတ္အက်ႌဝတ္ေနစဥ္ အခန္းထဲမွာ မ်က္ႏွာမည္းေမွာင္ေနေသာ ခ်င္ယြိက်ိဳးဝင္လာတာကို မွန္ထဲကေန ေတြ႕လိုက္ရသည္။
သူမ ဘာလာလုပ္တာလဲ..။ မ်က္ႏွာက ပုပ္သိုးေနတာ ငါ့ကို႐ိုက္မလို႔လာတာလား...?
=====================
Chapter (49) – အစ်ကိုကြီးက ကျွန်တော့်အနောက်ပေါက်လေးကို ထိလို့မရဘူး (Z+U)
ရှုနင်သည် အဖေကိုဖက်ပြီး ပျော်ရွှင်နေရာမှ ချင်ယွိကျိုးနာမည်ကိုကြားတော့ မပျော်မရွှင်ဖြစ်သွားသည်။ ဒါက သူ့အမေရင်းဖြစ်ပေမယ့် အရင်ဘဝက သူ့ကို လှေကားထစ်လိုသဘောထားကာ ချနင်းပြီး ထောင်ထဲရောက်အောင်ပို့ကာ လုပ်ကြံခဲ့သည့်အဖြစ်က ရှုနင်၏ရင်ထဲ စွဲနေသည်။
ရှုချိန်က ချင်ယွိကျိုးကို အရမ်းယုံကြည်ပေမယ့် သူ့သားမျက်ဝန်းရိပ်ထဲက ခံစားချက်အပြောင်းအလဲကို ရိပ်မိလိုက်သည်။
ရှုနင်က သူ့အမေနှင့် ရင်းနှီးမှုတိုးလာတယ်ဆိုပေမယ့် ချင်ယွိကျိုး၏ ကောက်ကျစ်ပြီး အဆိပ်ပြင်းသည့်အကြောင်းကို သက်သေမပြည့်စုံဘဲ ပြောလို့မရသည်ကို ကောင်းကောင်းသိနေသည်။ အရင်ဘဝက သူက သူ့အမေလက်ထဲမှာ သေဆုံးခဲ့ရပေမယ့် ဒီဘဝမှာတော့ သူမမျှော်လင့်ထားသမျှကို ဖျက်ဆီးပစ်ပြီး ထပ်တူညီသောအဖြစ်ကို ခံစားရစေဖို့ စီစဉ်ထားသည်။ ဒါကြောင့် သူမလိုချင်တာရစေပြီးမှ ပျက်စီးစေချင်တာ သူ မလွန်ဘူးမဟုတ်လား။
ရှုနင်က ခေါင်းငုံ့သွားပြီး သူ့ရင်ထဲမှာ တစ်ခုခုမြိုသိပ်ထားရသလို ဖြစ်နေသည်။ ရှုချိန်က ရှုနင်၏ ခုလိုပုံစံလေးကိုမြင်တော့ စိတ်မသက်မသာဖြစ်သွားပြီး သေချာစုံစမ်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ဒီသားငယ်လေးက နူးညံ့ပြီး သူ့ဘေးရောက်လာရင် သက်တောင့်သက်သာရှိလှသောကြောင့် သားငယ်လေး စိတ်မပျော်အောင် ဘာကလုပ်နေသလဲဆိုတာ သိအောင်လုပ်ပြီး ဖြေရှင်းပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည်။
ညနေ၅နာရီထိုးတော့ အောက်မှာ ကားသံကြားလိုက်ရသဖြင့် ရှုဟိန်အိမ်ပြန်လာသည်ဆိုတာ ရှုချိန်သိလိုက်သည်။ သူ့သားက ဘာကြောင့်စောပြန်လာတာလဲ။ ဒီလိုတွေးနေတုန်း ရှုနင်က သူ့လက်မောင်းကြားက တိုးထွက်ကာ ဝရံတာဘက်ထွက်ပြီး အောက်ထပ်ကိုငုံ့ကြည့်ကာ လက်ဝှေ့ယမ်းပြလိုက်သဖြင့် ရှုချိန် အံ့သြသွားသည်။
ရှုဟိန်က ကားပေါ်ကဆင်းသည်နှင့် ဝရံတာဘက်မော့ကြည့်လိုက်စဉ် သူချစ်သောကလေးနှင့် အကြည့်ချင်းဆုံသွားသည်။ ဒါက သူတို့ မပြောဘဲ အလိုလိုသဘောတူထားသော အချက်ဖြစ်သည်။ သူ့ညီလေးက ဘယ်လောက်တောင် ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်လဲ။
ရှုနင်က ပြုံးကာ လက်ဝှေ့ယမ်းပြီး အစ်ကိုကြီးအိမ်ထဲဝင်သွားသည်ကို ကြည့်နေသည်။
ရှုချိန် အိမ်ပြန်ရောက်နေသောကြောင့် သူ့အဖေနှင့် ဆွေးနွေးစရာရှိသဖြင့် ရှုဟိန်က သူယူလာသော အရသာ၅မျိုးနှင့် ကိတ်၅ခုကို ရှုနင်အခန်းကို သွားပို့ခိုင်းလိုက်ရသည်။ ကလေးလေး၏ ပျော်ရွှင်နေသောပုံစံလေးကို မြင်ခွင့်မရလိုက်တာ နှမြောဖို့ကောင်းလှသည်။ ရှုဟိန်က တတိယထပ်က သူ့အဖေ၏စာဖတ်ခန်းတံခါးကို ခေါက်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"အဖေ.. ကျွန်တော်ပါ.."
"ဝင်ခဲ့လေ.."
ရှုဟိန်က သစ်သားစားပွဲရှေ့က ခုံတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ရှုချိန်က သားအတွက် ကိုယ်တိုင်ရေနွေးကြမ်းတစ်ခွက် ငှဲ့ပေးပြီး သူ့သားကိုပြောလိုက်သည်။
"မင်းလုပ်တာမှားတယ်လို့ အဖေမပြောပါဘူး.. ဒါပေမယ့် နောင်မှာ မိသားစုတွင်းကိစ္စကို ကိုင်တွယ်ရင် ဒီထက်ပိုသိမ်သိမ်မွေ့မွေ့လေး ဆုံးဖြတ်ပါ.. လူကြီးတွေ စိတ်မအေးရအောင် မလုပ်နဲ့.."
"ဟုတ်ကဲ့.."
"မင်းလုပ်တာ တစ်ဖက်သားကို သတိပေးတဲ့နေရာမှာ တဲ့တိုးဆန်လို့ မှားတယ်လို့ အဖေကဆိုလိုတာမဟုတ်ဘူးနော်.. ဒါပေမယ့် နင်နင်က မင်းနဲ့မတူဘူး.. သူက အရမ်းနူးညံ့တယ်.. သူ့ကို ပြဿနာထဲ ရောမပါသွားစေချင်ဘူး.."
"အင်း.."
"ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ သူ ဒီကိစ္စထဲရောက်လို့ စိတ်မပျော်တာကို အဖေသတိထားမိတယ်.. မင်း ဒါကို သေချာဂရုစိုက်သင့်တယ်.."
ရှုဟိန်က ဘာမှပြန်မပြောပေမယ့် သူ့ညီလေးက သူ့ရှေ့မှာ တက်ကြွနေတာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး စိတ်မပျော်ဖြစ်ရမှာလဲလို့ တွေးနေသည်။
ရှုချိန်နှင့် ချင်ယွိကျိုးပြန်လာသောကြောင့် အိမ်က နည်းနည်းအလုပ်ရှုပ်နေကြသည်။ ချင်ယွိကျိုးက ရှုကောင်းကို ချက်ကျွေးဖို့ ဈေးထဲမှာ ငါးသွားဝယ်နေပြီး ရှုကောင်းက အပြင်ကနေ ညစာစားချိန်လောက်မှ ပြန်လာမည်ဖြစ်သည်။ ရှုဟိန်က သူ့အဖေနဲ့စကားနည်းနည်းပြောပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
ရှုနင်က အိပ်ယာထက်မှာလှဲပြီး ဖုန်းကလိနေသည်။ ဘေးမှာ သူ့အဖေလက်ဆောင်ပေးသော သင်ကြားရေးအထောက်အကူစက်ကို ဒီအတိုင်းချထားသည်။ အဖေ့ရှေ့မှာတော့ ယဉ်ကျေးမှုအရ ဖွင့်ကြည့်လိုက်ပေမယ့် သူက ဒါကိုစိတ်မဝင်စားပေ။
ရှုဟိန်က ရှုနင်၏အခန်းထဲ ခြေလှမ်းကျဲကြီးနှင့်ဝင်လာစဉ် ရှုနင်က ထထိုင်ကာ အစ်ကိုကြီးကိုကြည့်လိုက်သည်။ ရှုဟိန်က ကလေးလေး၏အင်္ကျီကို ပင့်လိုက်ကာ ခါးလေးကို လက်နှင့်ပွတ်သပ်ရင်း မေးလိုက်သည်။
"မင်း စိတ်ပျက်နေတာလား.."
"ဟမ်.."
ရှုနင်၏မျက်လုံးလေးတွေက ပြုံးလာခဲ့သည်။
"မင်း ကိတ်တွေစားပြီးပြီလား.."
ကြီးမြတ်လှသော နတ်ဘုရားရေ.. ခင်ဗျား ဒီလိုနည်းနဲ့ အာရုံလွှဲလို့ရမလား..
ဒါပေမယ့် ကိတ်အကြောင်းပြောတော့ ရှုနင်၏စိတ်က ပိုနူးညံ့ကာ ပျော်လာခဲ့သည်။
"အဲ့တာတွေက အရမ်းအရသာရှိတယ်.. ဘာတံဆိပ်လဲ.."
"မင်းကြိုက်ရင် ပြီးတာပါပဲ.. ငါ ရေကန်ထဲ ရေဖြည့်လိုက်ဦးမယ်.."
ရှုဟိန်က သူ့မေးခွန်းကိုမဖြေဘဲ ထွက်သွားသည်။ အစ်ကိုကြီးက လျှို့ဝှက်နေပါပြီ..။ အဖေက သူ့ကို ဘာတွေများပြောလိုက်တာပါလိမ့်.. (→_→)
အခုချိန်မှာ ရှုနင်က အဝတ်ချွတ်ရတာ စိတ်ထဲ ဘယ်လိုမှမနေတော့ပေမယ့် ရှုဟိန်က သူ့ကို မျက်လုံးမလွှဲတမ်းစိုက်ကြည့်နေတော့ ရှုနင်က ရှက်သလိုခံစားလိုက်ရသည်။
ရှုနင်က အတွေးတွေကိုခါထုတ်ကာ သူ့အစ်ကိုရှေ့ကနေဖြတ်ပြီး ရေကန်ထဲကိုဝင်ထိုင်လိုက်ပြီးမှ စိတ်သက်သာရာရကာ သက်ပြင်းရှိုက်လိုက်သည်။
ရှုနင်က ရေကန်ထဲမှာထိုင်ရင်း ရသည့်အခွင့်အရေးကို အလွတ်မခံဘဲ အစ်ကိုကြီးအဝတ်ချွတ်နေသည်ကို ခိုးကြည့်နေသည်။
သေလိုက်ပါတော့..
နတ်ဘုရားဆီမှာ သူနဲ့ထိုက်တန်တဲ့ နတ်ဘုရားလက်နက်ကို တကယ်ကြီးပိုင်ဆိုင်ထားတာပဲ..
ငါနဲ့ တခြားလူတွေက သူနဲ့စာရင် ဖုန်မှုန့်တွေဖြစ်ကုန်တာပဲ..
ရှုနင်က ကြည့်ရင်း မျက်လုံးတွေပူလာလို့ လက်နှင့်ဖုံးလိုက်မိသည်။
"မင်းမျက်လုံးထဲ ရေဝင်သွားလို့လား.."
"ဟင့်အင်း.."
သူဘာမှမပြောရသေးခင် ရှုဟိန်က ရှုနင်ကိုဆွဲယူကာ လက်တစ်ဖက်နှင့်သိမ်းဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူ့မေးစေ့တွေကို အသာအယာပွတ်သပ်နေတော့သည်။ ရှုနင်က သေချာအကဲခတ် ကြည့်နေပေမယ့် ရှုဟိန်ဆီမှာ ဘာအရိပ်အယောင်မှ မတွေ့ရပေ။
သူတို့နှစ်ယောက်၏ အသားအရေများက ထိတွေ့ပူးကပ်နေပြီး ဒီလို ယောက်ျားလေးချင်း ရေအတူချိုးတာ မထူးဆန်းပေမယ့် သူက ဟိုမိုဖြစ်ပြီး သူ့အစ်ကိုကတော့ မဟုတ်ပေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူတို့ကတော့ ရေအတူချိုးဖြစ်နေကြပြီ။ ရှုနင်က ပျင်းရိစွာဖြင့် အစ်ကိုကြီးကိုမှီထိုင်ရင်း ဆေးကြောပေးနေသည်ကို ဇိမ်ခံနေစဉ် အစ်ကိုကြီးရေချိုးခန်းထက် သေးငယ်သော သူ့ရေချိုးခန်းကို လှည့်ပတ်ကြည့်ကာ မပျော်မရွှင်ဖြစ်လာသည်။ (￣へ￣)
သူ့ရဲ့အောက်ပိုင်းဧရိယာများကို သူ့အစ်ကိုကြီးက ပွတ်သပ်ဆေးကြောပေးတော့ ရှုနင် မျက်လုံး ပေကလပ် ပေကလပ်ဖြစ်သွားကာ ရှက်သလိုဖြစ်လာပေမယ့် အစ်ကိုကြီးက ဆေးကြောသန့်စင်ပေးရာမှာ ပိုကျွမ်းကျင်လာပုံရသည်။ လက်တစ်ဖက်က သူ့ကိုပွေ့ချီမ,တင်ပေးထားပြီး ကျန်တစ်ဖက်က အောက်ပိုင်းကို လျှင်မြန်သွက်လက်စွာ ဆေးကြောပေးနေသည်။ ထိုနေရာကို ဆေးကြောပေးပြီးမှ ရှုနင် အသက်ဝဝရှူရဲတော့သည်။ ဘယ်တော့မှ သူဒီလိုလုပ်ပေးတာကို ကျင့်သားရမှာပါလိမ့်..။
ကျွန်တော်က bottom အောက်ပုဂ္ဂိုလ်သမားလေ...
အစ်ကိုကြီးက ကျွန်တော့်အနောက်ပေါက်လေးကို ထိလို့မရဘူး.. ဒီနေရာက ကျွန်တော့်ရဲ့အနာဂတ်ခင်ပွန်းသည်ပဲ ထိရမှာလေဗျာ.. (_(:зゝ∠)_)
ဒီနေရာကိုအထိခံတာက ကျွန်တော့်ရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာကို လျော့ပါးစေတယ်မဟုတ်ဘူးလား..
ရှုနင်၏ အရေးကြီးသောအစိတ်အပိုင်းကို ဆေးကြောပေးတာလည်း ရှုဟိန်အတွက် ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သည်။ ခါတိုင်းက ရှုနင်က ဒီနေရာတွေကို ဘယ်တော့မှ အထိမခံပေ။ ဒီနေရာတွေကို ဆေးကြောပေးမည်လုပ်တိုင်း ခြေထောက်ကိုပူးကပ်ထားတာနှင့် ရေကို တဖြန်းဖြန်းပုတ်ကာ ကစားသည်ကိုလုပ်ကာ ငြင်းဆန်လေ့ရှိသည်။ ဒါပေမယ့် ထိုအောက်ပိုင်းကိုဆေးကြောတာက ရှုနင်၏ကျန်းမာရေးအတွက် အရေးကြီးသည်။ ထိုနေရာတွေ မသန့်ရှင်းရင် ရှုနင် နေမကောင်းဖြစ်နိုင်သောကြောင့် ဒီနေ့တော့ သူဘယ်လောက်ငြင်းငြင်း ဇွတ်ဆေးကြောပေးဖို့ ကြံရွယ်ထားပေမယ့် မထင်မှတ်ဘဲ ညီလေးက ပူးပေါင်းကာ အသာတကြည် ဆေးကြောခံခဲ့သည်။ ဒီနေရာကိုဆေးကြောစဉ် ညီလေးက နည်းနည်းတော့ တောင့်တင်းသွားခဲ့သေးသည်။
ရှုနင်က ဒီလိုလုပ်ပေးတာကို အကျွမ်းတဝင်မရှိပေမယ့် နောင်မှာ သူတို့က ဒီထက်ပိုဆက်နွယ်လာမှာဖြစ်လို့ ရှုနင် ပိုပိုပြီးကျင့်သားရအောင် ရှုဟိန်က လုပ်ပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုယ်က တကယ်လုပ်ချင်စိတ်ပြင်းပြပြီး ဇွဲရှိရင် ဘာမဆိုဖြစ်နိုင်တယ်ဆိုတာ ဒီအချက်က သက်သေပြနေသည်။ ဒါကြောင့် ရှေ့ဆက်မည့်ခရီးအတွက် ရှုဟိန် ယုံကြည်မှုပိုရှိလာသည်။
ညအချိန် ရှုကောင်းပြန်လာတော့ ရှုနင်က အဖိုးကိုပြေးဖက်ကာ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ချင်ယွိကျိုးက ကောင်းစွာဝတ်ဆင်ထားပြီး အောက်ကိုဆင်းလာခဲ့သည်။ ရှုနင်က ရှုကောင်းနှင့် တရင်းတနှီးပူးကပ်နေတာတွေ့တော့ သူမရင်ထဲက မကျေနပ်စိတ်တို့ လျော့နည်းသွားပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ ရှုယောင်မွေးပြီးမှ ဟန်းနီးမွန်းထွက်လည်း မဆိုးဘူးဟု တွေးနေသည်။ ထိုခရီးစဉ်မှာ ရှုနင်ကို ညည်းညည်းညူညူနဲ့ ခေါ်သွားရမှာဖြစ်ပေမယ့် ရှုဟိန်ကိုတော့ သေချာပေါက်ချန်ထားရမည်။
ဒါက မိသားစုခရီးစဉ်လေးမဟုတ်လား။
"အဖေပြန်လာပြီလား.."
ချင်ယွိကျိုးက မြေးအဖိုးပူးကပ်နေသည့်နား သွားကာ အပြုံးနှင့်နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
"အဖေ.."
ရှုချိန်လည်း အောက်ကိုရောက်လာပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
"မင်းတို့က အိမ်ထဲဝင်ကြလေ.. ဘာကြောင့် ငါ့ဘေးမှာ ဝိုင်းနေတာလဲ.."
ပါးစပ်ကပြောနေပေမယ့် ရှုကောင်းလည်း ရှုနင်ကို အရမ်းလွမ်းနေပြီဖြစ်သည်။ သူက လက်တစ်ဖက်က ရှုနင်ကိုတွဲကာ ကျန်တစ်ဖက်က ရှုဟိန်ကိုကိုင်ရင်း ရှေ့ကဦးဆောင်ပြီး အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။ ရှုကောင်းက ချင်ယွိကျိုးဘက်ကို ပထမဆုံးလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမက ပြုံးပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်ပေမယ့် သေခါနီးအဖိုးကြီးက သူမမျက်နှာကိုမကြည့်ဘဲ ဝမ်းဗိုက်ကိုပဲကြည့်နေသည်။ ခွေးမသားကြီး.. ကျွန်မက ဒီလောက်မြေးနှစ်ယောက် ပေးထားတာတောင် ခုထိ မျက်နှာသာမပေးနိုင်သေးဘူးလား..။
ဒီအတွေးကြောင့် ချင်ယွိကျိုးစိတ်ထဲ တင်းလာပြီး သူမရင်ဘတ်ကို အသာဖိလိုက်မိသည်။
"မင်း အခန်းထဲမှာပဲ စားသင့်တယ်.."
ရှုချိန်က သက်ပြင်းချကာ ဇနီးသည်ကိုပြောလိုက်သည်။
ဘာကြောင့်လဲ..။ ချင်ယွိကျိုး၏နှလုံးသားထဲ ဒေါသမာန်ပြင်းစွာ ထွက်နေပေမယ့် အပေါ်ယံက နူးညံ့ချိုသာစွာပြောလိုက်သည်။
"ဟုတ်ပါတယ်.. ကျွန်မက ခုတလော ခဏခဏ အန်ချင်ပြီး မသက်မသာဖြစ်နေတာ.. ကျွန်မကြောင့် ကျန်တဲ့သူတွေ အနှောင့်အယှက်ဖြစ်နေပါ့မယ်.."
"အာ.. မင်းက တစ်ဖက်သားအတွက် အရမ်းစဉ်းစားပေးတာပဲ.. မင်း မာလာစွပ်ပြုတ်စားချင်တယ်ဆိုလို့ ကိုယ် လူတစ်ယောက်ကို သွားဝယ်ခိုင်းပြီး မင်းအခန်းထဲ ပို့ခိုင်းထားတယ်.. ရှူး.. အဖေမသိစေနဲ့နော်.."
"အွန်း... ဒါပေမယ့် အဖေက အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီလေ.. အဖေက လူကြီးဆိုတော့ အိမ်မှာ လူတွေနဲ့ စည်းစည်းလုံးလုံးရှိတာ ပိုသဘောကျတယ်.. ကျွန်မက အမြဲတမ်း အပေါ်ထပ်မှာချည်းစားရင် သိပ်မကောင်းဘူးလေ.."
ချင်ယွိကျိုးက သူမလက်ကိုဖျစ်ညှစ်ကာ နှစ်သိမ့်နေသောခင်ပွန်းသည်ကို တီးတိုးပြန်ပြောလိုက်သည်။
ရှုကောင်းက အိမ်ဖော်ပေးတဲ့ပုဝါအစိုနဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကိုသန့်ရှင်းနေစဉ် ရှုနင်က နောက်ထပ်ပုဝါအစိုကိုယူကာ အဖိုး၏မျက်နှာကို ကူညီသုတ်ပေးနေသည်။ ထိုမြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီး ရှုချိန်ရင်ထဲ ထူးဆန်းလာခဲ့သည်။ သူက ရေကိုငုံ့သောက်ရင်း ခံစားချက်ကိုဖုံးကွယ်ကာ သားငယ်လေးက ဉာဏ်ကောင်းကာပါးနပ်သည်ဟု တွေးနေသည်။ ဘာဖြစ်ဖြစ် သူက ငါ့သားပဲလေ..။ ဒီလိုသိတတ်တဲ့သားကိုရတာ ဘယ်လောက်ကံကောင်းလိုက်သလဲ..။
ချင်ယွိကျိုးက ပြုံးရွှင်စွာဖြင့် လူတိုင်းကိုဟင်းထည့်ပေးပေမယ့် ရှုချိန်ကလွဲပြီး ကျန်လူများက သူမကို အသိအမှတ်မပြုကြပေ။
ရှုနင်က ခေါင်းကိုငုံ့ကာ ထမင်းကိုတိတ်ဆိတ်စွာစားနေသည်။ သူ့အမေကိုခိုးကြည့်တော့ သူ့ကိုသတိမထားမိတာတွေ့မှ သက်ပြင်းချမိသည်။ ထိုစဉ် ချင်ယွိကျိုးက ငါးဟင်းတစ်ဖက်ကိုယူကာ ရှုနင်၏ပန်းကန်ထဲ ထည့်ပေးပြီး စားဖို့ပြောလိုက်သည်။ ဒါက မျက်စိအတွက် ကောင်းသည်ဟုဆိုသည်။ ရှုနင်က ချင်ယွိကျိုးထည့်ပေးတာကို မစားချင်ပေမယ့် ချင်ယွိကျိုးက သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသောကြောင့် ကျိတ်မှိတ်ကာ ငါးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ဝါးကာ မြိုချလိုက်ရသည်။
ချင်ယွိကျိုးက ရှုနင်ကို ရေခွက်ထဲရေထည့်ကာ ကမ်းပေးလိုက်ပြန်သည်။ အစောလေးကမှ ရှုနင်က ရှုဟိန်ထည့်ပေးထားသောရေကို သောက်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ဗိုက်ပြည့်ကာ ဆက်မသောက်နိုင်တော့ပေ။ သူမက စူးစိုက်ကြည့်နေသောကြောင့် ရှုနင်က ဘာမှမပြောဘဲ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ရေကိုမော့သောက်လိုက်ရတော့သည်။
ရှုချိန်က အစောက ရှုနင်ရေငတ်တယ်ပြောလို့ ရှုဟိန် ရေထည့်ပေးတာကို သားငယ်လေးသောက်တာကို တွေ့ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ အခုတော့ သူ့မိန်းမက သားငယ်လေးကို ဖိအားပေးကာ ရေတစ်ခွက်အပြည့် ဇွတ်သောက်ခိုင်းနေတာတွေ့တော့ ရှုကောင်းပြောခဲ့သည့် တချို့အချက်ဖြစ်သည့် 'ကလေးက ကြီးပြင်းလာချိန် ချင်ယွိကျိုးက ကလေးကို မကောင်းတာကိုသင်မပေးစေဖို့၊ မကောင်းတာမလုပ်ပြဖို့' ဆိုတာကို ပြန်သတိရလာသည်။
ထိုစကားကိုကြားစဉ်က သူ့အဖေက ချင်ယွိကျိုးကို သဘောမကျသောကြောင့် မျက်နှာသာမပေးချင်လို့ပြောသည်ဟု ထင်ခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ သူ့အဖေပြောတာ မှန်နေပြီဖြစ်သည်။ အဖေက အတွေ့အကြုံပိုများပြီး လူ့သဘာဝကို ပိုသိသူဖြစ်လို့ ဒီလိုဖြစ်ရပ်များကို ကြုံတွေ့ဖြတ်သန်းခဲ့သူလည်းဖြစ်သလို အကြောင်းမရှိဘဲ အဖေက ဒီစကားကို မပြောနိုင်ပေ။
ရှုချိန်က ထမင်းတောင်ဆက်မစားနိုင်ဖြစ်သွားသည်။ ရှုဟိန်က သားငယ်လေးကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်ရှိပြီး ရှုနင်က ချင်ယွိကျိုး၏ဖိအားပေးမှုကြောင့် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်နေသည်ကို သတိထားမိသည်။ ရှုကောင်းလည်း ဒါကိုတွေ့တော့ မပျော်မရွှင်ဖြစ်လာသည်။ ချင်ယွိကျိုးကတော့ သဘောမပေါက်ဘဲ သူမတစ်ယောက်တည်း အရမ်းကိုအလုပ်များနေသည်။ သူမက ဘယ်လောက်ပဲ ကောင်းပြပြ သူမက အရင်က သူမအပေါ်လုပ်ခဲ့သည်ကို စိတ်ထဲမထားဘဲ ရှုကောင်းနှင့် ရှုဟိန်တို့ကို တောက်လျှောက်သဘောကောင်းစွာ တွယ်ကပ်နေပုံကိုကြည့်ပြီး သူမက ရည်မှန်းချက်အရမ်းကြီးသည်ကို ရှုချိန် သတိပြုမိလာသည်။ သူမက မှားယွင်းသောခြေလှမ်းကို စတင်မိလိုက်လေပြီ။
ည ရှုချိန်တို့ အိပ်ခန်းကိုပြန်ရောက်တော့ ပြောလိုက်သည်။
"စကားပြောကြရအောင်.."
"ဘာဖြစ်လို့လဲ ယောက်ျား.."
"မင်းက ပညာရှိပြီး သတိကြီးတယ်ဆိုတာ ငါသိပါတယ်.. ဒါပေမယ့် ရှုနင်က မင်းနဲ့ သဘာဝချင်းမတူဘူး.. သူက အခု ကောင်လေးဆိုပေမယ့် နောင်တချိန်မှာ လူကြီးဖြစ်လာပြီး မိသားစုတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရမယ့်သူဖြစ်တယ်.. ဒါကြောင့် သူက အိမ်မှာ တစ်ယောက်ယောက်က သူ့ကိုသဘောမကျတာ ရှိဖို့မသင့်သလို သူမကြိုက်တာလုပ်ဖို့ ဘယ်သူမှ ဖိအားပေးတာကိုမှ လက်မခံနိုင်ဘူး.. သူ အိမ်မှာ သတိနဲ့နေနေရတာကို ငါမလိုလားဘူး.. ငါဘာဆိုလိုသလဲ မင်းနားလည်တယ်မလား.."
ချင်ယွိကျိုးက သူမအင်္ကျီအနားစကို ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ချေကာ ခါးသီးစွာပြောလိုက်သည်။
"အချစ်.. ကျွန်မရဲ့အခြေအနေကိုလည်း ရှင်သိပါတယ်.. ကျွန်မရဲ့အိပ်မက်က ရှင်နဲ့လက်ထပ်ပြီး မိသားစုဘဝကို ထူထောင်နိုင်ဖို့ပဲ.. နင်နင်.. သူက ဒီလိုအထက်တန်းလွှာမိသားစုရဲ့ နေထိုင်ပုံကိုမသိတော့ သူဒီလိုနေရာမှာ အမှားလုပ်မိမှာကို ကျွန်မကြောက်လို့ သူ့ကိုတွန်းအားပေးမိတာပါ.. သူ့အရင်က အကျင့်ဟောင်းတွေကို ပြင်ပေးချင်ရုံပါ.."
"မင်းလည်း အတော်ခက်ခဲခဲ့မှာပဲ.."
"အချစ်.. ကျွန်မက လူတွေဘာပြောပြော ဂရုမစိုက်ပါဘူး.. ရှင်အထင်လွဲမှာကိုပဲ ကြောက်တာပါ.."
ရှုချိန်က သနားစဖွယ်ဖြစ်နေရှာသော ချင်ယွိကျိုးကို လက်မောင်းထဲဆွဲသွင်းကာ ဖက်ထားပေမယ့် သူ့မျက်လုံးတွေထဲ ခါတိုင်းလို နွေးထွေးမှုတို့မရှိပေ။ ချင်ယွိကျိုးက အရမ်းကို သတိကြီးတယ်..။ သူမရဲ့ပုံစံကို ငါ ပြောင်းလဲပစ်ဖို့မလွယ်ဘူး။ သူမက တကယ်ပဲ နင်နင်ကို စည်းကမ်းတွေချပြီး ဖိနှိပ်နေဦးမယ်ဆိုရင် ရှောင်ဟိန်ပြောတဲ့အစီစဉ်ကို ငါ သဘောတူရတော့မယ်။ သားငယ်လေးကို သူနဲ့သွားနေဖို့ ထည့်ပေးရတော့မယ်။
ချင်ယွိကျိုး၏အမူအရာက မှောင်မိုက်ကာ ဒေါသထွက်နေသည်။ သူမ၏အပြုအမူကို ရှုချိန်သိအောင် တိုင်လိုက်တာ ဟိုသောက်ကလေးကလွဲပြီး ဘယ်သူမှမဖြစ်နိုင်ပေ။ ဒီကလေးစုတ်မျက်နှာကို မတွေ့ချင်သောကြောင့် သူမ ဒုတိယထပ်ကို မဆင်းခဲ့တာကြာပြီဖြစ်ပေမယ့် ခုကိစ္စကြောင့် ဒီကလေးစုတ်ကိုရှင်းဖို့ ဆင်းလာရသည်။
ရှုနင်က သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာ ညဝတ်အင်္ကျီဝတ်နေစဉ် အခန်းထဲမှာ မျက်နှာမည်းမှောင်နေသော ချင်ယွိကျိုးဝင်လာတာကို မှန်ထဲကနေ တွေ့လိုက်ရသည်။
သူမ ဘာလာလုပ်တာလဲ..။ မျက်နှာက ပုပ်သိုးနေတာ ငါ့ကိုရိုက်မလို့လာတာလား...?
=====================