Dumaong na ang yate na sinasakyan namin at nang tuluyan nga itong huminto ay tinulungan ako ni Felix sa pagbaba dito.
Nang makababa ay hindi ko parin maalis sa isip ang lahat nang ibinahagi sa akin ni Felix kanina. I can't help but to imagine the pain Kaius went through and I also can't help but to admire him because he's too brave and strong to survive that, kung ako iyon marahil nawala na ako sa katinuan. Tunay nga ang sinabi ni Felix kanina, he is cruel because his nature calls for it and his life shapes him to be.
Nang tuluyang makababa sa yate ay tinanaw ko ang Chateau ngunit imbes ang matayog na gusali ang matanaw ay ang pares nang madidilim at kulay abong mata ang sumalubong sa akin. His dark brooding eyes screams anger and it feels so lethal that I can't contain it, dumako ang mapanganib nyang mata sa kamay ko at halos maramdaman ko ang init non dahil sa nagbabagang paninitig nya. Huli na nang mapagtanto kong nakahawak nga pala ako kay Felix dahil inalalayan nya ako sa pagbaba.
Shit! Agad akong bumitaw kay Felix at naglakad patungo sa kinatatayuan ni Kaius. He is in a black pants and dressshirt which sleeves are folded till the elbow and its first two buttons are down. His hair is a bit damp and disheveled while his eyes are truculent. Scrutinizing my every moves, halos manginig ako sa paraan ng pagkakatitig nya sa akin.
" H-hindi ka na dapat nag abalang umuwi agad. S-sa barko lang naman ako at may hinanap l-lang " I trembled as I tried to dodge an eye contact from him.
" You don't want me home " malalim at tunog nag aakusa iyon. Umiling agad ako dito. Shit! Ba't parang ang hirap mag explain?
" H-hindi naman sa ganon kaso --- "
" Head to your room and change your fvcking clothes. I'll tell the maids to deliver your foods " he said in a cold and very bland manner.
Napakagat ako sa labi ko lalo na nang walang kaemo'emosyong tinalikuran nya ako at nauna na pabalik sa Chateau. I can almost feel the freezing in my stomach due to the coldness he showed off. Pakiramdam ko ay may napakalaki akong kasalanan kahit na wala naman talaga. Is he that mad that I made his men broke his rule?
Napasapo ako sa noo dahil parang nawala lahat ng enerhiya ko lalo pa nang makapasok na ako sa loob ng Chateau at sinabi ng katulong na nasa opisina na sya at nagtatrabaho kaya't dadalhin na lamang ang hapunan sa aking kwarto. Akala ko ba ay sabay kaming maghahapunan?
Shit ka Brielle! Ang gaga mo kasi.
Nagshower ako at nagpalit sa isang mas komportableng oversized tshirt at maikling short na galing sa Lacoste. Maya maya lamang ay may kumatok na sa aking kwarto at pumasok nga si Yumi, ngunit nagtaka ako dahil ala singko palang at hindi pa dapat oras ng hapunan.
" Dumating ang bagong tagapagluto Milady tinatanong kung ano ang gusto nyong ihain para sa inyong hapunan "
Nagtaka ako sa tanong na ito. Sa tagal ko nang nandito ay ngayon lamang sila nagtanong ng kung ano ang gusto ko at isa pa hindi naman ako nagreklamo dahil masarap ang laging inihahain.
Napakurap kurap ako nang bumalik sa isipan ko ang alalala kagabi sa ship deck habang kumakain kami. I remembered I requested for some 'normal' foods and he said that he'll hire someone with specialties to the food I mentioned. Don't tell me ito na yon?
" Ahh ... ano bang nirequest ni Kaius? " tanong ko upang masiguro nga kung totoong hindi sya sasabay sa akin.
" Wala pong ibinilin na kahit ano ang Capo ngunit marahil kahit ano na ibigin nyo at ihahatid nalang po ng isang kasambahay sa kanyang opisina habang sya ay nagtatrabaho" bumagsak ang balikat ko sa tinugon na ito ni Yumi.
So talagang hindi sya sasabay sa akin? But I want to talk to him. Pero sa anong bagay naman? Wala naman akong gustong pagusapan, pero kasi hindi ako sanay sa ipinakita nyang coldness sa akin kanina. I feel like he's angry to me o di kaya ay totoong galit talaga dahil kung hindi ay hindi naman ganoon ang iaasta nya sa akin diba?
What if I request that I want him to join me in dinner? Nah. I won't do that! Baka isipin nya na gusto ko sya kaya gusto ko syang makasabay sa hapunan. I'm just guilty okay? I don't know why and for what exact reason pero base sa inakto nya kanina ay pakiramdam ko sobrang laki ng nagawa kong kasalanan higit pa sa mga tangkang pagtakas ko.
But how could I talk to him. I can't just request to him dahil bukod sa baka akalain nya ngang may gusto ako sakanya ay ayaw ko ding abalahin sya sa pagtatrabaho. I already interrupted his meeting for a petty reason at ngayon ay guguluhin ko pa ba?
I took a deep breathe as I stare at Yumi who is just there patiently waiting for my answer.
Aha! Wait a minute ...
" Kadarating lang ba kamo nung tagapagluto? " tanong ko na tinanguan lang ni Yumi.
Good then.
" Sabihin mo magpahinga muna sya dahil pagod sa byahe. Ako na muna ang magluluto ng gusto kong putahe "
" P-po? "
Nagulat ko yata si Yumi dahil nanlalaki ang mata nyang lumapit sa akin.
" Sabi ko, ako muna magluluto " ulit ko sa sinabi ko bago tumayo na at humablot ng scrunchie sa side table ko.
" P-pero Milady. Hindi na po kailangan. Hindi po kayo dapat gumawa ng mga ganitong bagay at baka --- "
Tinaasan ko ng kilay si Yumi at hilaw na tinitigan.
" Who says I shouldn't do things like this. I'm bored and I want to cook. I want to eat something I cooked, okay? Let me " I said and went my way to the kitchen of the Chateau.
Naisabi na ni Yumi ang nais ko sa mga tagapagluto at sa bagong tagapaglutong dumating at maging si Ginang Rosetta ay nabigla dito at tila hindi nagustuhan ang nais ko.
" Hindi mo dapat ginagawa ang mga gawaing hindi naman para sa iyo Milady. May mga trabahador para sa gawaing iyan at tiyak na hindi matutuwa ang Capo dito "
Hinarap ko ang matandang ginang na istriktang nakatingin sa akin. Kung dati ay ilag ako sa ipinapakita nyang modo sa akin ngayon ay hindi na, mas nangingibabaw ang determinasyon ko sa gustong gawin.
" Hindi po ako madidiktahan ng kahit sino sa mga bagay na gusto kong gawin. Not because it's not my job doesn't mean I don't have the right to do it, at bakit kasi bawat piksi ko ay irereport nyo kay Kaius. Busy siya kaya wag nyo nang abalahin sa pagsusumbong ng kung ano ano at kung sakali mang malaman nya at tumutol sya pakisabi po na sa susunod sya na ang iluluto ko " ngiti ko kahit sa totoo lang ay kating kati na ako magtaray.
What's wrong with them? Hindi ba nila pwedeng hayaan nalang nila akong gawin ang gusto ko?
Palihim akong umirap at inabala na ang sarili sa pag aayos ng kailangan ngunit hindi pa ako nagtatagal sa kusina ay halos kainin na ako ng iritasyon.
" Can you all just leave me? I can do it alone. Isang putahe lang ang iluluto ko okay? Hindi ako magpapabuffet kaya hindi ko kailangan ng tulong nyo "
I didn't mean to be mean but they are all just so annoying. Lahat nalang iniaabot sa akin, mayroon naring naghihiwa, may nagbukas na ng kalan, may nagsasalang na ng kaldero, may nagpapakulo na ng mantika, mayroon na ding nagtitilad ng karne at nagbibituka ng isda. ANONG GAGAWIN KO SA ISDA?!
Adobong manok ang iluluto ko ba't may isda? Myghad! Ang tagal ko nang nagluluto pero ngayon palang ako nahighblood ng ganto.
" Pinadadali lamang nila ang gusto mong gawin Milady "
Umirap ako kay Ginang Rosetta at inilibot ang tingin sa lahat ng nandito sa kusina. Help? They didn't even asked me what I'm going to cook yet here they are preparing things that I don't actually need.
" I want to do it alone. Okay? Don't worry hindi kayo mawawalan ng trabaho. Ngayon lang ako magluluto tapos bukas kayo na ulit. Hayaan nyo lang ako " saad ko at sinabing magpahinga muna sila sa mga quarters nila ngunit tumingin muna kay Ginang Rosetta na parang humihingi ng approval.
" Hindi ka namin pwedeng pabayaan mag-isa dito sa kusina Milady -- "
" It's not as if I'll burn the whole Chateau if I cook here alone. Leave Yumi and a senior chef with me. I can't cook well if you guys will keep on annoying me " tinitigan muna ako ni Ginang Rosetta bago saglit na tumango at umalis kasama ang lahat ng manggagawa dito sa kusina maliban sa isang senior chef na naiwan kasama namin ni Yumi.
Nagpakawala ako nang malalim na hininga upang mawala din ang stress ko sakanila bago itinali ang buhok sa isang messy bun at nagsuot ng apron.
" Ano pong lulutuin Milady? "tanong noong matabang babaeng senior chef na iniwan sa akin.
" You can just sit there and watch me cook " sagot ko, aalma pa sana sya ngunit hindi ko na pinagbigyan pa at nanatili lamang sila ni Yumi sa isang lamesa na nandoon.
Nagsimula na akong ayusin ang mga kagamitan at ingredients na kakailanganin ko at inumpisahan ko na ngang maghiwa ng karne ng manok na ipang aadobo ko.
Adobo is my specialty and sinigang na lapu-lapu ... pero adobo ang napili ko ngayon since wala akong nakitang lapu-lapu sa freezer nila at mas masarap kasi yun kapag freshly caught ang isda. I learned how to cook when I was 18 since I lived alone in States that time when I was in College at walang katulong na ibinigay sa akin. Sabi naman nila masarap ako magluto kaya't makapal ang mukha ko ngayon.
Tapos ko nang hiwain ang karne at nasa mga patatas na ako ngayon.
I wonder if this will be his first time to eat adobo since when I mentioned it to him when we were on the deck, he seems clueless about it.
Yup. You read that right! Ito ang naisip kong paraan to talk to him, ako na din ang maghahatid sakanya sa opisina. This might look cheesy or what but don't view it as something else .... peace offering ko lang kumbaga. That's it! Peace Offering!
I hope that he'll like it. Isasama ko sa mainit na kanin because that's how I always like it ... and how about the drink? Juice kaya? o di kaya ay kape since nagtatrabaho sya? Kape at adobo? Pwede ba yun? I haven't tried that but--
" Aww! " I hissed as I felt the jolt of pain on my finger.
" Milady! " nagunahang lumapit sa akin ang dalawa at nataranta sa kung ano ba ang dapat na gawin.
" Just stay on your seats. It's just a little cut. I can handle it " sabi ko at dumiretso sa sink upang hugasan ang dugong dumadaloy sa sugat ko.
Masyado akong nadala sa pagiisip ko at nakalimutan na yatang naghihiwa ako kaya nasugatan ang sarili.
I washed off the blood through the running waters and that's when I realized that the cut is deeper than I expected. Maliit lang ang sugat ngunit malalim pala. This is just a small cut but I want to put some bandage to it as I cook for hygiene purposes.
Hindi mapakali ang dalawa at nais nang patigilin ako sa pagluluto but I convinced them that it is really just a little cut and no big deal with that.
Nagpatuloy ako sa pagluluto at nang matapos ay maayos ko itong inayos sa isang malaking mangkok at hinango na din ang kaning sinaing ko kanina.
Natuwa ako nang kumuha ako ng isang platito dito at nang ipinatikim sa dalawa ay nasiyahan sila. Hindi nga lang ako sigurado kung tunay iyon o napilitan lang sila.
After perfectly plating them ay nagtimpla ako ng juice atsaka kape na rin. Bahala na sya kung anong gusto nya.
Nilagay ko iyon sa isang malaking tray at nagpatulong na idala yun sa opisina nya dahil bukod sa mabigat iyon ay hindi ko naman talaga alam kung nasaan ang opisina nya.
We headed to the fourth floor and found out that his office is just near the library. Hindi ko na ito naexplore noon dahil nawili na ako sa shooting range sa loob ng library.
" B-bawal din po kaming pumasok dyan Milady. Bilang lamang ang mga tauhang maaring pumasok dyan " I stopped as I was about to knock on the door.
" Ako? Pwede ba? " kabang tanong ko dahil pano nalang kung hindi rin ako pwede.
" Hindi po nagalit ang Capo nang pasukin nyo ang kwarto nya kung saan mas mahigpit kaya po siguradong maaari po kayong pumasok sa opisina ng Capo "
Marahan akong tumango sakanila at napanatag ang kalooban. Kumatok muna ako bago kunin sa kanila ang tray. Mabigat ito pero kaya ko naman. Pinihit ni Yumi ang pinto at bahagyang binuksan ito bago bumalik sa likod ko.
Huminga muna ako ng malalim bago dumungaw muna sa pinto. Malawak ang opisina nya at ang pagkakaayos ng interiors ay gaya din ng sa kwato nya. Naabutan ko syang seryosong nakayuko sa binabasang papel at nakahawak sa sentido habang nakatukod ang siko sa lamesa. His hair are still disheveled and he's still wearing the same black long sleeves I saw earlier folded up to his elbows.
Tumikhim ako upang maagaw ang atensyon nya at hindi nga ako nagkamali dahil inangat nya ang tingin sa pinto kung nasaan ako. I saw a glint of surprise on his dark snared eyes yet it was immediately covered with his stoic stares.
Halos mabulunan ako sa sarili kong laway nang maramdaman nanaman ang lamig nang tingin nya sa akin.
" Do you need something? You should've asked a maid or Rosetta for what you need instead of coming here " I can taste the blandness of his words that made my stomach hollow.
Pakiramdam ko ay ayaw nya din ako sa opisina nya lalo at hindi nya ako gaanong ginawaran ng atensyon dahil ibinalik nya agad ang tingin sa papel na inaasikaso.
Shems Brielle! That's okay. He's mad so it's normal for him to act like that.
" Ahm. N-no .. I don't need anything .. ahm I j-just want to give you your food " pautal utal kong banggit dahil hindi ko talaga alam kung ano ang tamang sabihin sakanya.
Ibinaba nya ang papel at tinitigan ako pero walang emosyon akong nabasa doon. He's just staring directly at me with his poker face.
" Hmmm .. may I come in? " tanong ko na pinipilit ang sariling huwag umatras.
Hindi sya nag salita at pinanatili lamang ang walang emosyong paninitig sa akin. I can't hold it anymore that's why I just decided to walk inside his office and place the tray in a coffee table I saw there near the sofa. Silence means yes right? He didn't say anything so I'll take that as a yes.
Tinulak ko na nang tuluyan at pinto at tinatahak na ang daan ko patungo sa coffee table na nakita nang nabigla ako sa ingay na ginawa nya.
" WHAT THE FVCK ARE YOU WEARING SERENITY? " sigaw nyang umalingawngaw sa apat na sulok ng opisina at halos mabitawan ko ang hawak na tray sa pagkabigla.
I don't know why, but I felt a sting on my insides when I heard him call me by my name. It's my first time hearing it from him and I don't like the way he say it. Where is his endearment Mia Belle to me now?
" A s-shirt? " I answered confused and frightened at the same time.
Pilit kong binabalewala ang mga tumatakbo sa isip at panindigan ang pagpunta ko dito.
" Are you wearing something under that fvcking shirt? " he asked with the same intensity he has earlier.
Ibinaba ko muna ang tray sa coffee table dahil nangangawit na ako bago ko itinaas ang oversized tshirt ko at ipinakita ang maong na shorts na suot.
" Damn. Damn. Damn " sunod sunod nyang mura habang nakapikit na kahit pabulong ay rinig na rinig ko.
What's wrong with him?
Tumayo sya sa upuan nya at kinuha ang itim na coat na nakasabit sa back rest ng upuan nya bago lumapit sa akin. Napaatras pa ako dahil sa bilis nang galaw nya ngunit huli na dahil nasa harap ko na sya. He opened his arms and I thought he is going to hug me pero napahiya ako nang mapagtantong itinali nya lang sa bewang ko ang coat nya at inayos ito upang matakpan ang ilang bahagi ng legs ko.
His manly scent ravaged my nostrils and almost drifted my senses away. Humiwalay sya sa akin at lumayo na nang bahagya, buong akala ko ay sasalubungin nya ako ng pares nyang abong mata ngunit iniwas nya ito sa akin.
" Go back to your room " he strictly demanded as he stride back to his working table.
I can really taste the anger from the end of his tounge.
" Uhmm .. D-dinner? " I chuntered as I point the tray on the table.
Nakaupo na sya at ibinalik na sa mga papel ang atensyon. I'm not really used to it. Hindi ko alam kung bakit parang nakaramdam ako ng inis sa mga papel na hawak nya. Are they that important?
" Just leave it there. You aren't supposed to do things like that " he said in a frigid tone before he pushed a button on his intercom.
" Where are the fvcking maids? " he said on his intercom.
I gritted my teeth in annoyance as I saw how he's reacting with all of this. Pinababalik nya ako sa kwarto ko, hindi man lang ba nya ako tatanungin kung kumain na ako? Hindi pa ako kumakain tapos pababalikin nya na ako sa kwarto. Atsaka ano yung linya nyang 'you aren't supposed to do things like that', can't he just appreciate and be thankful for that?
Padabog akong lumabas sa opisina nya at bumaba na sa kwarto ko. Nakasalubong ko pa si Ginang Rosetta na paakyat sa opisina ni Kaius ngunit hindi ko na sya pinansin at basta basta nalang dinaanan.
Pagkarating sa kwarto ay agad kong inalis ang coat nya na nasa bewang ko at hinagis yun kung saan bago sumalampak sa kama ko.
Argh! Nakakabwiset talaga yung lalaking yun. He didn't even looked at the food that I brought there. I get it that he's angry for some reason that I wish to know, kaya sana man lang ay sabihin nya iyon sa akin lalo pa't ako na itong lumalapit.
Arghhhh!! Ano pa ba kasing aasahan ko sa lalaking iyon? He's a beast right? Wala talagang modo pwe!
Dumapa ako at ibinaon ang mukha sa isang unan na naroon ... shit! I feel embarrassed for what I did. Bakit pa ba kasi ako nagaksaya ng panahon para sa lalaking yun? And so what if he's mad at me? Mabuti nga iyon para manawa na sya agad sa akin at humanap ng ibang babaeng ipapalit na pepestehin nya eh.
Argh! Ewan ko sayo Brielle. Gaga ka rin eh.
Napaangat ang ulo ko sa pagkakabaon nito sa unan nang biglang may kumatok sa pinto. It might be Yumi kaya umayos ako at umupo sa kama pero laking gulat ko nalamang nang ang demonyong hayop na lalaking kinabubwisitan ko ang pumasok sa loob at dala dala nya ang tray na bitbit ko kanina sakanyang opisina.
" What are you doing here? " inis na bato ko sakanya bago tinitigan ang hawak nyang tray.
" What? Hindi mo gusto? Tinapon mo nalang sana kesa ibabalik mo pa sakin dito " umirap ako sakanya bago humiga ulit at tumalikod sakanya para ipahatid na wala akong ganang harapin sya.
" I heard you're the one who cooked this? Is that true? " I heard him asked in a serious manner.
Sino namang nagsabi sakanya? Si Ginang Rosetta. Psh. Chismosa pala ang matandang yun.
" I hired a culinarian with expertise on the cuisine you requested so you don't really have --- "
" Can't you freaking see that I made an effort to cook that for you as a peace offering because I feel that you're mad at me. Can't you just be thankful or atleast appreciate it a little instead of saying that I should've not cooked, kung ayaw mo edi wag! Itapon mo. I don't care. Just please stop pestering me! " I flared out at him.
Nakakainis. Nagiinit ang buong sistema ko sa galit sakanya. Bwiset sya!
" You cooked this for me? " I can still sense the seriousness on his voice but I can't ignore the glint of delight there.
Isn't that obvious to him? Bato ba sya?
Bumalik ako sa pagkakahiga at pagtalikod sakanya. Bakit pa ba sya nanatili dito? Baka gusto nya ako pa magtapon nung adobo?
Narinig kong lumapit sya sa kama ko at ibinaba nya ang tray sa bedside table. Ano bang pakay ng halimaw na to?
Naramdaman kong lumubog ang parte ng kama sa paanan ko kaya nilingon ko sya at pinanlisikan ng mata. He's just there darkly staring at me but with a devilish smirk on his lips along with his dark intimidating features.
" You cooked this for me as a way to say sorry? "
Napabalikwas ako sa sinabi nya at napaawang ang labi samantalang sya ay pilit na sineseryoso ang mukha ngunit kumakawala na ang ngiting bumabahid sa labi nya.
What the heck?
" I didn't say that I'm sorry. Why would I be sorry? Wala naman akong kasalanan sayo!" singhal ko sakanya. Ang kapal ng mukha!
" uhuh ... but you cooked this for me " he spat those words with mockery and a huge ditzy grin on his face.
Ramdam ko ang panunuya nya sa akin na para bang inaasar nya ako. Letse! Ano bang problema nya?
" Lumabas ka na nga. Nakakinis ka! " maarteng turan ko at tinuro ang pinto para lumabas na sya ngunit imbes na lumabas ay kumunot lamang ang noo nya.
" What's that? "
Kumunot din ang noo ko sa tanong nya ngunit napagtanto din agad kung ano ang ibig nyang sabihin nang mariin nyang tinititigan ang kaliwang hintuturo kong nakaturo sa pinto.
" Wala. Lumabas ka na nga! " ulit ko sa utos kanina at tinago na ang sugat kong may bandage sa ilalim ng comforter para malihis na ang tingin nya. Pero imbes na balewalain ito ay lalo pa syang lumapit sa akin at tinangkang hawakan ang pulso ko.
" Ano ba? Don't touch me! " tampal ko sa kamay nya ngunit salubong ang kilay nya lamang akong tinignan.
" What happened to your finger? " matigas nyang tanong.
" Wala! Ano ba?! Diba you're mad at me? Bakit parang concern na concern ka sakin ngayon eh kanina ang cold cold mo! Dun ka na nga! I don't need you here! "
His eyes soften as he let out a sigh of defeat, before he tried to clutch ny hands again but I refused to give it.
" I'm not mad ... I'm just hurt. There's a difference " he said softly as he bow his head down.
Nabigla ako sa sinabi nya at hindi malaman ang gagawin. D-did I heard him right?
" I immediately adjourned the meeting I am in just to be with you, and the news that will welcome me home is a report that you are with that bastard "
Nakaawang lamang ang bibig ko at nais ko sanang magsalita ngunit walang kahit isang huni ang lumabas mula doon.
" You even invoked him to accompany you"
" Eh kasi w-wala akong k-kasama pumunta, h-hindi ko naman kaya mag-isa " pautal utal kong sagot sakanya.
So that's it? Dahil isinama ko si Felix sa akin sa barko?
" You should've just waited for me. I hurried back home just so you know " saad nya na parang nagtatampong bata.
Ohmy. Is this really Kaius?!
" Kasi nga nasa meeting ka daw. Alangan naman abalahin kita eh nasa importanteng meeting ka "
" Fvck everything. Nothing is more important than you Mia Belle " he whispered eminently that brings glaciers to my stomach.
He just stared at me silently as if speaking through my eyes. I somehow felt a bit of guilt because of what he said earlier.
" You know how much I hate you mentioning that bastard's name and now you even spent hours with him in a fvcking skimpy shorts " the blaze on his eyes came back as he spat the words like acid on his tounge.
He looked down on my exposed legs under my maong shorts and oversized shirt. I heaed him click his tounge before looking back at my eyes.
" You love torturing me Mia Belle huh? Goddamn it. Your beauty will be my fvcking death" he softly grumbled as if I did a really huge crime.
Pinamulahan ako ng mukha at hindi makatingin ng diretso sakanya kaya imbes na salubungin ang mga titig nya ay lumingon ako sa bintana kahit pa nakababa na ang mga kurtina nito.
Mas lalo pa syang lumapit sa akin kaya hinigit ko ang aking hininga. Ang laki laki ng silid na ito pero bakit parang ang sikip sikip saka ang alam ko well conditioned to eh pero ba't biglang uminit? Hindi kaya dahil demonyo tong kasama ko?
He reached for my chin and tilted it to face him again pero kahit na nakaharap na ang mukha ko sakanya ay naiwan ang tingin ko sa gilid. Myghad! Why can't I freaking stare back at him? And why is he freaking close?
" I don't want you to get close to that bastard again Mia Belle. Do you understand?"
he breathed sexily right infront of me.
Shit! Why do he need to have that freaking bed room voice?! Arrrgghh! Brielle Kalma! Demonyo lang yan, anghel ka! Kalma!
" Y-yea ... y-yeah " I mumbled underneath my controlled breathing.
Inikot ko ang tingin ko sa paligid dahil hindi ko na kaya pa ang lapit naming dalawa sa isa't isa. Lumapat ang tingin konsa tray na nasa bed side table kaya kumawala ako sakanya at inabot ang mangkok ng adobong niluto ko.
" Ahmmm ... n-natikman mo na to? " I exhaled incoherently trying to recover from that tight interaction with him.
" Not yet " he answered but I can almost hear his smirk on it.
" Y-you should try it. It's called adobo. A Filipino dish. Masarap to! " hindi ko alam kung bakit para akong nageendorse ng produkto sa mga pinagsasabi ko pero kasi talagang hindi parin ako makarecover lalo pa't hindi nya talaga inaalis ang mga titig nya sa akin.
Nacoconcious ako ano ba?!
" Let me try then " tumayo sya mula sa kama ko para kunin ang kutsara na nasa tray kaya kahit papano ay nakahinga ako, ngunit saglit lamang iyon dahil bumalik sya sa pagkakaupo sa kama at mas lumapit pa sya sa akin.
He lade the spoon with a little amount of adobo and slowly put it in his mouth. Napalunok pa ako at bahagyang napanganga dahil animo nanonood ako ng patalastas ng isang sikat na food hub at inaakit akong kumain dito.
Shit Brielle! Umayos ka nga! Bakit kasi ang gwapo nya na kahit simpleng pagsubo lang ay nakaliliyo.
" H-how was it? " kabang tanong ko. Shit! He always eat foods made by professional cook and from international cuisines. Parang bigla yata akong ginapangan ng insecurity at nagsising ipinatikim pa sakanya.
" Without a doubt. An angel made it"
Hindi ko alam kung kikiligin ba ako o magkicringe sa sinabi nya. Ano daw angel made? Ang arte naman ng compliment na yun.
" Yung seryoso kasi " tampong saad ko. Bwiset! Papabara nalang ako kay Gordon Ramsay kesa bolahin nya.
But instead of answering me with an honest criticism, he just chuckled and reach for my lips using his free hand as he gently brush it with his thumb.
" I'm serious Mia Belle. It's fvcking delectable" he softly stated while intently staring at my lips.
Shit! Shit! Shit!
Dumoble yata ang lakas ng pintig ng puso ko at bilis ng paghinga ko. Nagpapalpitate na ba ako? Shit!
Iniwas ko nanaman ang sarili ko sakanya sa pamamagitan ng pagbabalik ng mangkok sa tray na nasa bedside table dahil gaya kanina ay hindi ko matagalan ang mga titig nya. Huminga muna ako ng malalim bago ibinalik ang tingin sakanya ngunit sa iba na sya nakatingin.
" Let me see that " he demanded authoritively while looking mad at my bandaged finger.
Hindi nya na hinintay na ibigagay ko ito o magsalita nang kung ano dahil kinuha nya na ang kamay ko at inalis ang bandage na nakabalot dito.
" Who treated your wound? " may galit sa tono ng boses nya na ipinagtaka ko.
" A-ako lang. Hinugasan ko lang muna kasi nagluluto ako --- "
" Damn Mia Belle. Let's call a nurse for that " he frustratedly stated and pull his phone up from his pocket.
Pinigil ko ang kamay nyang pumindot doon ng kung ano at mariing umiling sakanya.
" Wag na. Nakakahiya ka, ang liit liit na sugat nurse pa? Saka hindi naman masakit kaya ayos lang "
" It's not fvcking fine to me Mia Belle. It's still bleeding " he madly stated which made my brow shot up.
" Huh? Konti lang naman yung dugo. Noong bata nga ako sinisipsip ko lang yung dugo kapag nasusugatan ako sa kamay " saad ko para matigil na sya kakasatsat.
May konting dugo nalang kasi pero hindi naman naagos. Ang OA lang talaga nitong si Kaus kung magreact.
" What? Are you one of a hell vampire? " he asked as if completely puzzled.
Seryoso ba sya? Halos lahat yata ng bata ginawa yun tapos sya hindi nya alam?
" Hindi. Basta kasi. Parang babalik daw yung dugo sayo pag sinipsip mo "
I was astound when he let out a loud bark of laughter as if he just heard the best joke in his life.
" Totoo kasi, syempre bata. Yun yung pinaniniwalaan " irap ko sakanya.
I know now that it's not true because there's even a lot more bacteria in our saliva.
" Is that so? " he asked mocking me after his done with his session of laughter.
I raised my brow to show him that I don't find it funny before I rolled my eyes heavenwards pero nabigla ako nang bigla nyang hilahin ang daliri kong may sugat at sipsipin ito.
" WHAT THE HECK KAIUS ANO BA?! " I screamed at the top of my lungs before pulling my finger back.
" Gutom ka ba? I prepared a huge bowl of adobo for you tapos ako itong gusto mong kainin "
He let out another bark of laughter again as if pestering me is his new mode of leisure.
" I'll always prefer to eat you over any dish Mia Belle " he said maliciously as he bluntly stare at my portruding lips.
Huli na nang mapagtanto ko ang tinatagong mensahe non. Kaya agad akong humablot ng unan sa tabi at hinampas sakanya yun.
" PERVERT! " I shouted and completely throw the pillow on his face, but he just threw it back on my side as he slowly crawled closer to me. Nanlaki ang mata ko at hinablot naman ang comforter para itabon sa sarili. Shucks! What the heck is this beast trying to play.
" Your adobo is delicious, but you taste better Mia Belle "