Rui’s Point Of View
MASAYA ang mga kaklase ko except sa akin na ngayon ay masama ang pakiramdam na nakatingin kina Kit at Haze. Naiinip na akong maghintay na kausapin niya ako kaya lalapitan ko si Kit—
Fuck! Ayaw humakbang ng mga paa ko!
May announcement na sinasabi ang mga teachers pero hindi ako nakinig dahil nakatingin lang ako kina Kit. Hindi ko na siya ulit nakausap pagkatapos ng nangyari sa backstage at lagi na niyang kasama si Haze na taga-kabilang section dahilan para hindi maiwasang uminit ang dugo ko.
Bakit ko ba siya sinigawan? He’s now mad at me. Hindi ko alam kung paano kami mag-aayos.
“Baka mapatay mo sila sa tingin mo,” natatawang sabi ni Waks na kararating lang. “Partner tayo.”
“Hindi ako sasali sa mga activities,” tipid na usal ko saka nakatingin sa mga estudyanteng nagsialisan na.
“Mahal mo na—” Tinakpan naman ni Waks ang bibig niya nang tumingin ako nang masama.
“Rui, bakit mo binayaran lahat ng gastuhin ng section niyo?” tanong ni Waks pero wala akong ganang sumagot. Chismoso masyado. “Dahil ba hindi sasama si Kit?”
“Mabuti pa’t gawin mo na ang pinagagawa ng mga teachers.”
Binayaran ko lahat ng gastusin sa fieldtrip na ’to, dahil hindi sasama si Kit, wala siyang pambayad at kapag binigyan ko siya ng pera ay halatang hindi niya tatanggapin lalong-lalo na’t galit siya sa akin at alam ko rin na ayaw na ayaw niya ang tinutulungan siya.
Napaiwas na lang ako ng tingin kina Kit at napatingala an lang sa kalangitan. Gumagabi na ngunit napakaliwanag dulot ng buwan at mga ilaw na nandito.
Plano kong makasama si Kit sa fieldtrip pero hindi na iyon mangyayari.
Bakit ko ba kasi siya sinigawan?
“Lying to yourself— to your heart makes things more complicated.”
Nanliit ang mga mata ko sa sinabi ni Waks dahil iyon din ang sinabi ni Astro noong nakaraang Sabado. “Alam mo Waks—”
”Boss Rui, halatang-halata ka,” nakangising sabi ni Waks habang nakaturo sa puso ko. “Just be honest—”
Tumunog naman ang phone ko kaya sinagot ko ito.
“Rui! Pumunta ka raw sa fieldtrip?” tanong ni Dad sa kabilang linya. “At nangutang ka rin ng pera sa Kuya Rein mo?”
“Oo.”
May pera ako pero hindi iyon sapat para mabayaran ko ang lahat ng expenses sa fieldtrip kaya nangutang ako kay Kuya Rein at hindi ko akalain na malalaman ito ni Dad.
Tumawa naman si Dad. Alam kong hindi siya makapaniwala dahil ito ang kauna-unahan kong magpalabas ng pera.
“Alam mo rin ba na nakuha ko si Kit Perez?”
“What?” gulat na tanong ko kaya napatingin si Waks.
Paano?
Nagpalinga-linga ako at si Haze lang ang nakita ko at hindi mahagip ng mga mata ko si Kit kaya kinabahan na ako.
Is this his plan in the first place?
“Well, I’ll send you a picture!” masiglang usal ni Dad na nagpainit sa ulo ko.
“What are you plan—”
Pinatayan na ako!
Agad ko naman itong tiningnan ang s-in-end na picture at napamura na lang. Si Kit na ngayon ay nakaupo sa semento habang nakapiring at isang baril ang nakatutok sa kaniya.
“Waks, let’s go.”
Kit’s Point Of View
“So, this is Kit Perez?” Nakarinig ako ng malalim na boses. Wala akong makita ngayon dahil nakapiring ako at may nakahawak sa mga kamay ko.
Naaalala ko na naglalakad akong mag-isa sa gubat dahil sa isang activity na dapat ma-complete pero may biglang dumukot sa akin at nakatulog ako.
Ibebenta ba nila ang mga laman-loob ko?
“Kaibigan ng anak ko?” natatawang sabi niya saka tinanggal ang takip sa mga mata ko. “Is this a joke?”
Bumungad sa aking paningin ang isang lalaki na nasa mid 40’s na ngayon ay seryosong nakatitig sa akin, inilibot ko naman ang paningin ko sa loob ng isang bodega?
Andaming matatangkad na lalaking naka-itim, ang iba ay matataba ngunit nangingibaw ang mga lalaking malalaki ang katawan na animo’y mga wrestler at may dalang mga baril kaya nagsimula ng pumawis ng malamig ang batok ko.
Hinawakan naman ng matanda ang baba ko. “Ano bang maitutulong mo sa anak ko?”
Anak? Ama siya ni Rui?
Napatawa naman ako bigla kaya isang malutong na sampal ang natanggap ko mula sa ama ni Rui at nalalasahan ko ang dugo na nasa bibig ko.
Ang bigat ng kamay niya!
Galit naman siyang nakatitig sa akin at inihanda ko na ang sarili ko nang inangat niya ang kamay niya.
Sampal na naman!
“Dad!” Agad namang napalingon ang ama ni Rui pati na rin ako sa pintuang may kumakatok.
“Oh, he’s here. He treasures you,” sarkastikong sabi nito sa akin kaya napangiti ako dahilan para makatanggap ako ng sipa mula sa kaniya.
Napasalampak nalang ako sa sahig habang namimilipit sa sakit. Napatawa ako ng matipid ng marinig kong nagsisigaw pa rin si Rui. Bumukas naman bigla ang pinto dahilan para marinig ko ang mga ingay ng mga sasakyan sa labas.
Nasa gilid lang kami ng kalsada?
“Young man, why are you shouting?” pagwe-welcome nito sa anak.
Nakita ko namang napatingin sa akin saglit si Rui saka bumaling sa ama niya. “Don’t you dare lay your filthy hands on him!”
Bigla naman tumawa ng malakas ang ama niya na halos maiyak na sa katatawa.
Baliw?
“Kamay ko ba ang marumi o ang lalaking ’yan?” Napayuko naman ako sa sinabi ng ama ni Rui at napahawak ng mahigpit sa damit saka ngumiti ng matipid.
Sabagay, mas marumi talaga ako.
Naramdaman ko naman na umiinit na ang ilalim ng mga mata ko. Huwag kayong mahulog! Ayokong maging mahina! Huwag ngayon—huwag ngayon sa harapan ng iba!
“Shut up!” narinig kong sigaw ni Rui kaya napatingin ako.
“Papakawalan ko siya kapag tinanggap mo ang posisyon ko.” Napakunot naman ang noo ko sa offer ng ama niya kaya pinilit ko ang sarili kong tumayo kahit na hawak pa rin ako ng isang lalaki.
“Hinding-hindi ko tatangga—”
Isang malakas na sipa ang natamo ko ng pinilit kong kumawala at tumakbo kung nasaan si Rui para saluhin ang sipa ng ama niya.
Napangiti naman ako ng pilit kahit na masakit ang likod ko. “Rui!” bulong ko sa kaniya, inalalayan niya ako para hindi ako matumba. “Okay ka lang?”
Isang matalim na titig ang natanggap ko sa kaniya at ang isang malakas na pagpitik sa noo ko kaya napapangiwing hinihimas ko ito.
“Is this kind of drama? Pinapatawa n’yo ’ko,” natatawang sabi ng ama ni Rui. “You choose, young man—”
“I want to be with him!” malakas na sigaw ni Rui kaya napakunot ang noo niya ng tinutukan ako ng baril kaya nanlamig ako bigla.
Mamamatay na ako?
“Dad—”
“Shut up, son! Hindi ka dapat nakikipagkaibigan sa isang bakla!” Dahil sa sigaw ng ama ni Rui ay napatayo si Rui saka sinuntok ang ama niya pero sinipa siya nito ng malakas at napasalampak siya sa sahig.
“A-ayos ka lang?” nag-aalalang tanong ko at ngumiti lang siya saka napatango.
“Rui, take my posi—”
“Ayaw niya sa posisyon n’yo kaya kung ako sa inyo ay titigil na ako!” sigaw ko sa kaniya habang mahigpit na nakahawak sa kamay ni Rui at tumayo. “He just want his freedom!”
Agad ko namang hinila si Rui saka mabilis na tumakbo ng hindi tumitingin sa likod, buti na lang at walang sumunod sa amin. Malapit lang pala ito sa paaralan kaya malapit rin ang apartment ko rito. Tahimik lang kaming tumatakbo, hindi ko na iniinda ang sakit ng mga paa ko at patuloy lang sa pagtakbo habang hawak-hawak ang kamay ni Rui.
Rui’s Point Of View
Tahimik lang kaming kumakain sa loob ng apartment ni Kit. Hindi ko magawang magsalita dahil sa tagal na naming hindi nag-uusap.
“Iniiwasan mo ba... ako?” mahinang tanong ko at narinig ko naman ang buntong-hininga niya.
Kinakabahan ako sa sagot niya at hindi ko alam kung bakit. This is so new to me.
“H-hindi naman.”
I glared at him. “Halatang-halata, Kit!” Nagawa niya pa talagang magsinungaling! “Ano ang rason kung bakit mo ako iniiwasan?”
“G-gusto ko lang—”
Napasapo na lang ako sa noo ko sa rason niya. Rason ba talaga ’yon? So, it means that he’s not serious on our friendship?
“Ayaw mo ba akong maging kaibigan?” Nagulat naman siya sa tanong ko. “Bakit mo ako kinaibigan?”
Dahil ba anak ako ng mafia?
Napangiti ako nang mapakla. Akala ko iba si Kit, akala ko lang pala ang lahat. Mali yatang nilaanan ko ng oras, panahaon at pagmamahal—mahal ko na ba talaga siya?
Nakakatitig lang ako sa maamo niyang mukha at sa mga mata niyang puno ng takot at lungkot. Ano ba ang dahilan? Hindi mo ba kayang pakisamahan ang isang anak ng mafia na katulad ko?
“Hindi naman sa gano’n—”
“Ano nga?” inis na tanong ko sabay lapag ng kutsara sa plato kaya nakagawa ito ng ’di kaaya-ayang tunog kaya napayuko siya.
“Nahulog na ako sa ’yo! Minahal na kita... at maling-mali ’yon!” hiyaw ni Kit saka napaiwas.
May kung anong bulateng gumagalaw sa puso ko dahil sa narinig. Mahal na rin niya ako?
“A-anong mali ro’n?”
“I-I’m gay!” naiiyak na sagot niya. “B-bakla ako! Ayokong ilagay sa panganib ang pagkakaibigan natin!”
Agad ko naman siyang niyakap. Rinig na rinig ko ang pagpapalitan ng mga malalakas na pagpitik ng puso namin na para bang naghahabulan.
Damn! I can’t help but to smile like an idiot who won a lotto.
“Gender has nothing to do with love!” sigaw ko habang mahigpit na nakayakap. “Kit will always be Kit! No one can change it.”
Hindi naman siya nakagalaw at tahimik lang.
“Hindi ka ba nandidiri sa akin? May malagim akong naka—”
Mahigpit kong hinawakan ang magkabilang braso niya. “Kahit kailan ay hindi kita pinandirihan. Sa totoo nga ay minahal kita sa katatagan, kasipagan at sa pagiging mabuti mo.”
Nakatitig lang si Kit sa akin kaya mas lalo kong kinabahan.
Hindi ba niya tatanggapin ang confession ko? Rui! Mag-isip ka nga! Bakit ka niya tatanggapin, anak ka ng mafia. Kahit na mahal niya ako ay may posibilidad pa rin na lalayuan niya ako pagdating ng panahon.
“I-I really don’t know what love is,” pagsisimula ko. “until you showed it to me.”
You cared for me. You’re always there for me. You’re the shoulder that I always lean on.
Nakaramdam ako ng takot, baka mas mahal niya ’yong Haze na taga-kabilang section.
“Sa mga kinikilos mo, sa pag-iwas sa akin, sa—”
“Rui—”
“Kit, I love you.”
I don’t care about our friendship! Napayuko ako. Natatakot akong sabihin niya na mas mahal niya si Haze. Kapag tahimik siya ay mas lalo akong kinakabahan.
”If you don’t stay in my side, I’ll definitely drag and locked you in a dark room so that all you can see is me!”
I don’t care if he saw my dark side but I need him. Kaya kong bitiwan lahat, makasama ko lang si Kit. Kahit na gagamit pa ng dahas ay gagawin ko.
“Rui—”
“ I don’t care if you love that girl more than you love me but please—”
Napahinto ako sa pagsasalita nang may lumapat na malambot na kung ano sa labi ko, ang labi ni Kit.
Unang beses na nahalikan ako, unang beses na nakaramdam ako ng kakaibang saya, unang beses na nahulog ako, sobrang nahulog to the point na hindi na ako makakawala at makakabangon pa.
Malapad na ngumiti si Kit saka sinapo ang magkabilang pisngi ko. “I love you!”
I’m happy. This is wrong.
“What? H-how about that Haze?” hindi makapaniwalang tanong ko.
He cheated on her? Iiwan niya ito para sa akin?
Hindi ko maiwasang hindi ngumiti na parang isang tanga. Damn! I don’t care if Kit will left her, the only thing that I need is his love.
I don’t care about the feelings of others, I just need to know and care about my feelings towards Kit and his feelings towards me.
“Ha? Kaibigan ko lang ’yon!” natatawang sagot ni Kit pero hindi ako nakumbinsi.
May kaibigan ba na halos araw-araw naghaharutan sa likod ng stage?
Sa dami ng araw na sinayang ko dahil natatakot akong kausapin si Kit ay siya namang pagsabat ni Haze sa buhay namin ni Kit.
“M-mahal mo ba ako—”
“Oo nga!” nahihiyang sigaw niya kaya napangiti ako at niyakap siya.
Na… naningurado lang ako!
“I.. I love you, too.”
Pinagsaluhan namin ang isang mainit na halik. Ito ang kauna-unahang mahulog ako sa isang tao, sa isang lalaki. Alam ko rin na may mga pagdadanan kami na hindi ko alam kung kakayanin ko pero nandiyan si Kit, siya ang lakas ko para malampasan ito.
Napapamura na lang ako sa mga iniisip ko at sa ginagawa ko ngayon. I suddenly slip my hands inside his shirt as we deepen our kiss. I thought it tastes awful kissing a man but it’s sweet and gentle that drives me crazy.
I can’t stop myself.
His scent.
His breath.
His hot tongue.
I’ll definitely treasure him.
“Rui!”
Nagulat ako nang makatanggap ako ng isang malakas na sampal galing kay Kit. Hindi ko alam kung maiinis ba ako o ano pero hindi ko maiwasang mainis dahil nabitin ako.
“Kit—”
Napatigil ako at napanganga. He’s shaking. I only inserted my hand on his short but the effect is this? Why?
Is he scared of me?
Napakagat siya sa pang-ibabang labi niya habang nanginginig at nakayakap sa kaniyang sarili.
“I-I’m sorry, Rui,” nakayukong saad ni Kit at nagsimulang pumatak ang mga luha niya sa sahig.
Does he hate me now?
“Naaalala ko lang… ang nangyari sa akin dati,” pagtatapat niya kaya kahit papaano ay napaginhawa ako.
Mabilis kong hinigit ang nanginginig niyang kamay at niyakap nang mahigpit ang katawan niya.
“Don’t worry, I should be one to say sorry for letting myself carried away.”
I thought he hate me.
His past still chasing him. I need to do something. I want Kit to forget that past but how? How can I help him?
“I love you, Kit.” I smiled at him as I wiped his tears away. “Matulog ka na.”
“Paano ka?”
I guided him to his small bed. “Uuwi ako kapag nakatulog ka na.”
Nag-aalala niya akong tiningnan kaya mabilis kong ginulo ang buhok ni Kit at pinahiga siya sa kama. “Don’t worry, I can handle things like this.”
I can’t help to laughed at his worried face. I gave him a kiss then I smiled. It feels great to have someone care about you. “Huwag kang mag-aalala, Dad will not kill me. I am his son specially I am his only successor.”
“Pero—”
“For now, let’s just be happy and forget those things, okay?” Agad naman siyang napatango at pumikit na kaya wala akong ginawa kundi ang pagmasdan ang mukha ni Kit.
He has long eyelashes, pointed nose and soft lips. Napahawak naman ako sa labi ko at napaiwas. My heart’s jumping. Kit’s lips is so soft and sweet.
This is bad. Kit’s now sleeping, but my lower part is waking!
I’m the worst.
Napatayo ako saka inayos ang kumot niya at hinawi ang buhok na tumatakip sa mukha niya. I kissed his forehead before leaving his apartment having an erection.
I am really the worst boyfriend.