#2
Wonwoo's POV
"It's been a long time.. Dito lang pala kita makikita"
"Kamusta na sya?" Agad kong tanong sa kanya.. Narinig ko syang huminga ng malalim
"She's okay.. Mina manage nya ang company ng daddy nya ngayon.. She's doing great"
"Hmm.. Kamusta kayong dalawa?" I bit my lower lip then clench my fist and wait for his answer. I heard him chuckle a bit before letting a deep sigh
"Still one sided love" Wait.. One sided love? So it means.. Hindi sila?
"Why?" I ask curiously.. After letting her go umaasa ako na magiging sila.
"She still loves you.. At kahit sampung taon na ang nakalilipas ikaw pa din ang bukambibig nya.. Ikaw pa din ang mahal nya.."
"R-Really?" I'm really speechless right now.. Sya pa din ang laman ng puso.. Sya pa din hanggang huli.
"Go back to her.." I heard him sigh..
"Why? Don't you love her? Why don't you fight for her?" But he let another sigh..
"I love her.. I really love her.. But for those 10 years of waiting for her there's no any progress.. I already do anything for her... but--" He pause for the moment and heard him sigh before continuing his sentence "Her heart is belong to someone already.." It means she's still waiting for me?
"Y-You mean.. She's still waiting for me?" I ask.
"Yes.. And i know you miss her too so go back.." Yes! I really do.. I really miss her but..
"I can't" I bit my lower lip.. Wala na akong silbi ngayon at kung babalik pa ako ngayon baka maging pabigat lang ako sa kanya
"Why?"
"Ayokong humarap sa kanya na ganito.."
"Are you afraid na lalayuan ka nya dahil sa sitwasyon mo? Y/N is not that type of a girl.. She loves you.. And she wants to pay back for everything you did for her.. Please?.. I want to see her happy again.. I want to see her precious smile again and you are the only one who can do that to her" I let out a sigh. Maraming 'What if?' sa isip ko na parang kumokontrol sa buong pagkatao ko.
"I-I--" But he suddenly hold my shoulders
"She loves you and she's still waiting for you" Napatahimik ako sa sinabi nya..
Eto na ba ang oras para magpakita na muli sa kanya?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(Y/N)'s POV
Tahimik akong nakaupo sa office ko habang binabasa ang mga documents na inabot sakin kanina. Biglang bumukas ang pinto at nakita si Gyu na nakatayo. Lumapit sya at biglang tinusok ang tagiliran ko
"Ano ba yun Mingyu?" Bigla naman syang ngumiti.
"Punta tayong park ngayon" Last week nya pa akong kinukulit na pumuntang park. Masyado akong busy dito sa office at ang paglabas para magpahinga ay hindi ko na din iniisip. Health over Business? No.. Gusto ko lang libangin ang sarili ko magbabakasaling makalimutan ko si Won-- Hayy.. Isang bagay na imposible ko talagang magawa
"Ilang beses ko ba sasabihin na hindi ko pwedeng iwan tong company.. Ang kulit kulit mo" Bigla naman syang sumimangot
"Dali na kasi~" Ngumuso pa sya sa harap ko.. Napahinga na lang ako ng malalim.. Wala na din akong magawa at hindi naman siguro masamang magpahangin kahit saglit lang
"Sige na ang kulit mo" Tumayo na ako sa swivel chair ko at naunang naglakad sa kanya..
Mabilis lang naman kaming nakarating sa park.. I breath in and Breath out.. Nakakamiss din palang lumabas at lumanghap ng sariwang hangin nakaka relax..
"Upo tayo" Hinila naman nya ako sa bench at pinaupo "Y/N wait me here okay? May bibilhin lang ako" Ngumiti sya bago tuluyang umalis..
Halos 20 minutes na akong nakaupo sa bench pero wala pa din sya. Saan ba nagpunta ang lalaking yun? Iniwan na ba nya ako dito sa Park?
"Langhiya talaga ang lalaki na yun" Huminga ako ng malalim at ikinalma ang sarili. Y/N lumabas ka para mag relax kaya chill..
"I'm back" Agad akong tumayo at handa na syang sermunan..
"Sa wakas Mingyu alam mo bang kanina pa ki--- W-Wonwoo--" Nanlaki ang aking mga mata at ang paghinga ko ay biglang naging mabigat.. Panandalian akong hindi nakagalaw sa pwesto
"Hi.." Ngumiti sya at biglang yumuko.. Unti unti akong lumapit sa kanya at hinawakan ang kamay nya. Totoo ba ito? Nasa harap ko na ang taong matagal ko ng hinihintay?
"W-Wonwoo..I-Ikaw ba talaga to?" Unti unting tumulo ang luha sakin mga mata.. Agad ko syang niyakap. 10 years akong naghintay. 10 years kon syang hinanap pero
"I'm sorry..."
"Y/N sana nagustuhan mo ang regalo ko sayo" Nakita ko si Mingyu na naglalakad papalapit samin. Ngumiti ako sa direksyon nya
*Thank you* Mahinang kong sabi sa kanya. Muli akong humarap kay Wonwoo. 10 years kong hinintay na muling tumibok ng ganito kabilis ang puso ko
"I-I..C-Can't see you... I can't protect you anymore" Nakita kong may tumulong luha sa mga mata nya.. Pinisil ko ang kamay nya at ngumiti.
"If you can't then I will.. I really miss you.." Nilagay ko ang kamay nya sa pisngi ko
"I think I need to leave you both alone for a while.." Mingyu smile at me..
*Thank you again* I mouthed to Mingyu.. Ngumiti sya bago umalis.. Inalalayan ko si Wonwoo para makaupo kaming dalawa sa bench
"I miss you so much" I hold his hand.. He still wearing his straight face.. The guy I love many years ago. Nandito na muli sya sa harap ko.
"Are you not mad? I leave you.. You're suppose to hate me.. After many yea--" I peck on his lips to stop his sentence.
"I love you.. You give me everything you have even this..." I hold his hand and let him touch my eyes.. His eyes...
"You save me.."
"I miss you" He hold my hand and pull me for a hug.. "I'm sorry..Sorry for leaving you.. I'm just afraid.." I took a deep breath... Humiwalay ako sa yakap at tumingin sa kanya..
"Let's get married.."
"W-What?" Bakas sa reaksyon nya ang pagkagulat... Kinuha ko ang singsing na nasa bulsa ko na matagal ko ng tinatago at isinuot sa kanya.. Ang singsing na binili ko ilang taon na ang nakakalipas dahil umaasa akong babalik pa sya at hindi ako nagkamali kaya hindi ko na sasayangin pa ang panahon.
"R-Ring? B-But--" Agad ko syang niyakap..
"No but's! You will marry me! Sa gusto mo man o sa gusto" I chuckled.
"N-No.. But..I-It's just embarrasing.. I am the one who suppose to ask you that" I just smile.. I hold his cheeks and kiss him.
"Y-Y/N" He muttered between our kisses.. I pulled back and look at him.
"I love you.. " I hug him very tight.
"I love you Y/N.. I really do..Sorry and Thank you.." He pulled back and holds my hand.. I saw him smile.. I miss those smile..
"I love you more.."
"Hindi pa ba kayo tapos magpalitan ng I love you? Kanina pa ako nangangawit dito" Bigla naman akong napalingon sa nagsalita...
"Who is he?" Tanong ko dahil parang ngayon ko lang sya nakita.. Imbes na si Wonwoo ang sumagot ay yung lalaking may hawak na Camera ang sumagot
"I'm Jeonghan.. Wonwoo's cousin.." Pagpapakilala nya
"Kanina ka pa ba nandyan?" Tanong ni Wonwoo
"Yes! And guess what.. I record everything" Winagayway nya pa ang video cam na hawak nya
"Stupid.. Hindi ko din naman mapapanood yan" Pagsusungit na sabi ni Wonwoo
"Don't worry.. Lagi ko na lang ipapaalala sa inyo itong araw na toh" He chuckled
"Sino bang nagsabing makakalimot ako sa araw na toh?" I saw him smile again.. Those smile I've always wanted to see
"Napaka cheesy" Natawa na lang kami pareho ni Wonwoo.. Napatitig ako kay Wonwoo.. At last.. I will be in peace again..
----------------------------------
DON'T FORGET TO VOTE 🌟 AND LEAVE COMMENT 📜 😘