Kabanata 41
For the past three weeks, akala ng lahat na malubha ang tama ni Lieutenant Colonel Athos Querio.
Tuwang tuwa si Vigomar dahil sa kanya na ipinagkatiwala ang assignment sa Siquijor. Even Athos' men were deployed under his command. The media circulated rumors about his injuries. The Querios kept their mum.
Samuela and Natalia moved out of Polo's penthouse. Isinama niya rin si Ate Ningning. Polo just let them. Hindi niya alam kung okay pa ba sila ng kaibigan.
Malayo na sa kanila si Polo. These days, talagang hindi na sila nag-uusap. Samuela didn't do anything.
They were doing fine. Bumalik na sila sa dating bahay sa tulong ni Kristoff. Athos ordered him. Hindi siya puwedeng makitamg nasa labas kaya ang pinsan ang pinag-aasikaso.
Kristoff placed some armed men around the house. Nagdidisguise pang house boy iyong isa.
Samuela drank her coffee. Ihahatid niya sa daycare si Nat at Ate Ningning.
"Ma'am, sasama ako." Their houseboy said.
Tumigil siya sa pagsimsim ng kape at pinagmasdan itong bihis na bihis.
"As long as I want to, I can't. Baka mahalata nila na sundalo ka." she shrugged.
"Utos ni Sir Kristoff, ma'am. Ayaw nila na aalis kayo ng anak niyo nang walang kasama."
Kinagat ni Samuela ang kanyang labi. Right, now that Natalia's involved, hindi magpaparaya ang mga Querio na makialam.
"Okay. Thank you, Paris." she smiled.
Tumango ang sundalo at nauna nang umalis. Inayos na rin ni Samuela ang mga gamit nila.
The ride was short kumpara sa penthouse. Masaya si Natalia lalo na at dumadami na ang kanyang mga kaibigan. Even Kristoff's son, Vicci. Pinakilala ni Olivia ang mga ito noong nakaraan. She knew about Natalia, too.
Hindi mawari ni Samuela kung bakit hindi pa kumakatok sa pintuan nila si Athena Querio, ang ina ni Athos. By now, how the young Querios knew... there's no way she don't know about her grand daughter.
"Stay safe, love. Okay?" Samuela kissed the top of her head.
Tumango si Natalia at tumakbo na papunta sa classroom. Naiwan si Paris at ate Ningng na nasa harapan pa niya.
"Ate, huwag mong pababayaan ang anak ko. Tawagan mo ako 'pag may pumuntang mga tao rito." she ordered.
Tumango si Ate Ningning. Nitong nakaraan, mukhang nagtataka na siya sa mga nangyayari sa kanila. Simula noong tutukan siya ng baril ng grupo ni Mujer, mukhang laging naghahanap ng kasagutan.
"Opo, ma'am. Pero paano po kapag si Sir Polo?" she asked.
Lumunok si Samuela.
"Just let him see Nat. Pero huwag kayong papayag na isama siya ng hindi ko alam. Magreport ka sa akin, Paris. Please."
Nilingon siya ni Paris na kanina pa palang pinapanood si Natalia sa malayo. Mukhang handa na sa mga susulpot na panganib.
"Noted, Ma'am." he smiled assuringly.
Kahit papaano, naibsan ang kaba niya dahil may maaasahan si Ningning sa oras na magipit sila.
Pumasok na rin siya sa trabaho. Hindi niya alam pero nagiguilty siya sa tuwing papasok siya sa kompanya ni Andres Luna. Hindi siya kumportable dahil na rin sa matalik na kaibigan ni Polo si Andres. But this is a high paying job kaya hindi niya mapalagpas iyon.
Athos insisted on paying some bills. Aniya, responsibilidad niya iyon kay Natalia. Malaking tulong na rin dahil ito na ang nagbabayad sa bahay niya.
She worked the whole day. Mamaya, pupunta siya ulit sa isang salu-salo sa mansyon.
Uno's trust on her was spreading large. Ngayon ay nakakasali na siya sa ilang meeting tungkol sa mga plano ng organisasyon.
She was always telling Athos about it through her burner phone. She was always on hands para rin matukoy na ang lahat ng koneksyon.
She needed the right timing. Hindi pa rin siya makapasok sa study ni Uno. Doon nakatago ang lahat ng papeles ng mga transaksyon at sa oras na mapasok niya iyon, ay matatapos na ang lahat.
Uno was on his seat, sa kabisera habang unti-unting napupuno ang long table ng ilang nakakatandang kasapi.
Polo was the last to enter. Pinagmasdan niya ang seryosong kaibigan. He gave her a cold stare. Umupo ito sa tabihan niya at tumikhim.
Samuela fakely smiled at the wind. Hindi niya hahayaang sirain ng pag-iisip niya ukol sa kaibigan ang lahat.
"We are here to proceed to our usual plan." saad ni Uno.
Kumunot ang noo ni Samuela. Usual plan? What plan?
Tumayo si Vigomar, para pumunta sa unahan na para bang may ipepresenta siya doon.
"Masyado nang maraming nalalaman ni General Vicente Querio." panimula ni Vigomar.
Samuela shifted on her seat. Mukhang alam na niya ang mga nagyayari.
"May isa akong source na marami nang lead ang mga Querio tungkol sa atin. Even the youngest Querio is involving his self to this case."
Tumango si Uno at sumimsim sa kanyang whiskey.
"It's because you killed Althea Querio." matapang niyang sinabi.
Vigomar smirked na para bang pinipigilan niyang magsalita. This topic is very sensitive for Samuela. Kaya naman ng banggitin ito lalo na at si Vigomar pa, ay hindi na niya mapigilan ang uminit ang ulo.
"We did that to save you," he emphasized.
Tumango ang ilan. Tumaas ang kilay ni Samuela at hindi na nagsalita. Ngiting tagumpay ang pinakita ni Vigomar sa kanya bago nagpatuloy.
I swear. Sa oras na matapos ito... unang una kitang ipapakulong, Vigomar. She warned inside her head.
"We'll stick to the plan. We will plant some evidences pointing that Vicente Querio is the mind of this organization."
Nagulat si Samuela doon. Even Polo, sigjed in disbelief. Kinuyom ni Samuela ang kanyang mga kamao sa ilalim ng mesa sa sobrang galit at frustration.
"You will frame General Querio? Why?" tanong ni Polo sa seryosong tono.
"Anak, matagal nang threat sa organisasyon si Vicente. Kahit noong hindi pa siya heneral." paliwanag ni Leticia.
Kinagat ni Samuela ang kanyang labi. No wonder, General Vicente Querio ordered Athos to continue the investigations.
"Akala ko ba malakas ang buong organisasyon? Bakit parang threatened kayo sa isang matandang sundalo at sa mga apo niya?" Samuela asked, now confident.
Alam niyang wala nang kawala ang mga ito. Malapit na silang matunton kaya gumagawa na ng paraan para baligtadin ang sitwasyon.
"Why don't you ask yourself, Samara? Bakit nga ba kaya mas napapabilis ang impormasyon ng mga Querio?" may dudang tanong ni Vigomar.
Samuela laughed at him.
"Are you implying that I'm the traitor, Siete?"
Tumayo siya para magpantay ang titig nila ni Vigomar. Madiin ang bagang niya at handa nang saktan ang sundalo.
"I think you're cunning. Hindi mo ako mapapaniwala, Samara."
Others were just looking at them, feeling the rising tension between Samuela and Lieutenant Colonel Vigomar.
"Athos Querio is still alive, Samara. I guess, you cannot hurt your daughter's father after all." he lashed out.
"Kawawang Natalia, she's gonna lost her dad soon." Vigomar laughed like a demon.
Samuela smirked. It's getting out of hand. She quickly got the pistol on her bag.
"Get my daughter out of this conversation, Vigomar. Nahahalata na you cannot win this argument. It's between you and me."
She casually cracked her neck a bit. Humakbang siya papalapit kay Vigomar. Walang takot ang bawat yabag niya.
When she's faced-to-faced with Vigomar, kinasa niya ang baril.
"I will protect my daughter at all cost. Go on, talk again about Natalia. Hindi ako magdadalawang isip na gawin sa'yo ang ginawa ko kay Athos Querio noong nakaraan."
She pointed the gun at Vigomar.
"Sam!" Polo tried to stop her.
Madiin niyang pinanatili iyon sa tapat ng puso ni Vigomar. Some were telling Uno to stop me but he's also watching them.
"Samara, no." Uno's voice boomed.
Pumikit si Samuela dahil doon. Sumigaw siya at tinapat ang baril sa ilang antique vases at pinutok ng tatlong beses iyon. Umalingawngaw ang ingay mula sa mga nagulat na naroon.
"Pasalamat ka, Vigomar," she whispered and calmed herself. "If he didn't stop me, hindi ako magdadalawang isip na sa'yo paulanin ang tatlong bala na 'yan."
Vigomar looked at her. Hindi siya nagsalita pero bakas ang galit dahil sa pagkakapahiya. Tiningnan ni Samuela ang ilang kasambahay na nakayuko at nagtatakip ng tenga sa sobrang takot.
"Linisin niyo na 'yan." she ordered.
Bumalik siya sa upuan niya at huminga ng malalim. Some of the people at the table looked at her with so much confusion. Sumandal siya at binalingan ang mga ito.
"What are you looking at?" she asked.
Mabilis na nag-iwas ng tingin ang mga ito. Tinapik ni Uno ang kanyang kamay sa mesa at nagsalita na.
"Just continue, Siete. We just saw kung paano nagmana ang anak ko sa akin." Uno said.
Lumunok si Samuela. Naramdaman niya ang nag-aalalang titig ni Polo sa kanya pero hindi niya nilingon iyon.
Yes, pareho sila ni Uno. They're both cunning. Mukhang ang pagiging tuso pa ang namana niya.
At iyon ang magpapabagsak sa kanya mismo. Natapos ang meeting. Nagmamadaling sinikop ni Samuela ang kanyang bag para makaalis na doon. Nakatingin sa kanya si Polo pero nawala rin nang mag-umpisa nang kausapin ng kanyang ina.
While she's fixing her hair ay nagsalita si Uno sa likuran niya.
"Samara," he called in a controlled voice.
Samuela forced a smile at nilingon ang kanyang ama. Nakatayo ito na ginagabayan ng kanyang tungkod.
"Yes, Papa?" she asked.
Humakbang ng ilang beses si Uno para kainin ang distansya nila.
"Vigomar was wrong about you... wasn't he?" Tanong ni Uno.
Nahimigan niya ang kaunting duda doon. She plastered a confident facade and nodded.
"Of course, Papa. Nagalit lang ako at sinali niya si Natalia."
Tumango si Uno at hinaplos na ang kanyang pisngi. Napapikit si Samuela sa sobrang ilang doon. It was the first time Bruno Leoncio touched her face since she came back.
Ang huli niyang pagkakatanda ay noong bata pa siya at buhay ang kanyang ina. May kaunting kirot sa kanya nang dinamdam niya ang magaspang at mainit na palad ng ama.
"I trust you, Samara. You look like your Mama." Uno smiled.
Nakatitig lang si Samuela doon. Was she feeling hopeful? Bakit gusto niyang humiling na sana hindi ganito ang sitwasyon nila ni Uno ngayon.
Kaya naman noong makarating siya sa bahay ay gulong gulo na siya. Nakita niya sa hindi kalayuan sa gate ang nakatayong bulto ni Athos kausap si Paris at Kristoff.
Itinabi niya ang SUV at bumaba. Napatingin ang mga ito sa banda niya. Kristoff tapped Athos' shoulder at umalis kasama si Paris.
Athos remained standing there. Parang may sariling isip ang mga paa ni Samuela at patakbong lumapit doon.
It's been weeks since she saw him. His beard was removed. Malinis na malinis at parang ang dating Major lang.
She smiled and hugged him. Naguguluhan man ay tinanggap ni Athos ang yakap. Marahan niyang pinasadahan ng palad ang likuran ni Samuela para pakalmahin ang umiiyak na dalaga.
"Are you okay?" Athos whispered.
Mas humigpit ang yakap ni Samuela. This felt like she's home. Parang bumalik sa nakaraan kung saan mahal na mahal niya ang binata. Hinihiling niya na bumalik na nga lang sila doon para maitama niya ang lahat.
This was her fault. Kung nagsalita lang siya, hindi na hahantong rito. Kung nagsalita siya, things will be different.
"I'm sorry." she cried.
Athos sighed and caressed her hair. Nilayo ni Athos ang mukha ng dalaga para punasan ang luha nito. His thumb wiped her tears-stained face.
"I'm sorry, Athos. I'm sorry for everything I've done to you." she said.
Nakatitig si Athos sa mga mata niya. Pinunasan ang mga bagong luha na bumubukal sa kanyang mata.
"Hindi ko kailangan ng pasensya mo, Samuela."
Samuela looked at him. Athos flashed a weak genuine smile. Pinatakan niya ng munting halik ang noo ni Samuela.
"Pinatawad na kita, noon pa."
×××
#BSKab41
Last four. Sorry medyo busy ako sa work.
Follow me on twitter and here!
@Barneyeols