i don't know what the problem is. Pero hindi raw sila maka-comment sa chapter na ito kaya inulit kong pinublish. Let's see if it works. Error si wattpad eh.
Chapter 19: groceries and sweets
🥃
Catalya
Hiwalay ulit kaming umuwi ng mga kaibigan ko. Sila, kasama nila mga boyfriend nilang umalis. May kanya-kanya ata silang date. Ako? Diretso ako uwi sa dorm.
Perks of being single? Tch!
I sighed heavily when I got inside my unit. Binalik ko ang susi sa bag tsaka iniwan iyon sa sofa. Pati na rin yung mga bulaklak na bigay ni Isaac.
"Sana, alak na lang binigay," nguso ko.
"Catalya anak!"
Malakas akong napamura at napaupo sa sofa dahil sa sigaw na biglaan kong narinig. I looked at my mom with wide eyes. "Mommy!" I gasped. "Anong ginagawa mo dito? Bakit ka nanggugulat?!"
Ngumiti siya ng pagkatamistamis. "Nag-text sa akin si Pat. Sabi niya, wala ka na raw pagkain sa ref mo kaya pinuntahan kita dito. Bumili na ako ng karne, gulay, dinagdagan ko na rin yung bigas mo. Pero hindi pa ako nakakapag-grocery kasi gusto ko kasama kita para extra bonding na din. Na-miss kita, I wanted to stroll a store with you," pagpapaliwanag ni Mama na unti-unting nagpangiti sa akin.
Kahit umuwi akong pagod, gumaan ang loob ko sa masayang mukha ni Mommy na nadatnan ko dito. "Thank you, ma," lumapit ako at yumakap sa baywang niya. Tatlong salita lang ang sinabi ko ngunit makahulugan na iyon.
She hugged me tighter and kissed my cheek when we broke away.
"Usap muna tayo. Alam kong may problema ka," nagulat ako sa sinabi niya ngunit tumango pa din ako.
"Alam kong wala ako sa lugar mo para maramdaman ang nararamdaman mo ngayon," she said. I told her that a person did terrible things to me. Sabi ko kay mommy na hindi ko ata kayang patawarin ang taong iyon kasi mahirap kalimutan ang ginawa niya. But I did not mention anything about Isaac's name and what he did.
Pinagsaklop ni Mommy ang mga kamay namin. "Galit ka sa taong iyon, nakikita ko sa mga mata mo. Pero masamang magtanim ng panghabang buhay na galit sa isang tao anak. Maaapektuhan lang ang kalusugan mo at ang buong sarili mo. Anger is an evil in the world we live today. And holding onto anger is like drinking poison and expecting the other to die. Sisirain ka lang ng galit. Hindi lang ikaw kundi pati ang ibang tao, 'nak"
Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko sa narinig na sinabi ni Mommy. She's right. Masama ang magalit ng sobrang tagal kahit pa ano ang dahilan. God forgave us first, so we should also learn how to forgive,
"Did that person apologize?" Tanong niya kalaunan.
Tumango ako. He did. He said sorry for how many times. And I know it was pure. I know he was sincere. "Opo, ma"
Ngumiti si Mommy. "The first to apologize is the bravest. The first to forgive is the strongest. But the first to forgive is the happiest.." aniya at humalik sa pisngi ko. "When you forgive, you free yourself from being a prisoner of your own emotions and feelings. You forgive because you can. You're Catalya Marquez, I know you can make things work the way it should be," marahang sabi niya. Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko at mahigpit siyang niyakap.
god, I needed this. "Thank you, Ma. I'll keep in mind everything you said. Thank you po," bulong ko. I've been a walking dead these past few days. Gone was the spark on my face.
But the first to forgive is the happiest..
I want to be happy again. I really do. You forgive because you can...
"Ano? Magpapalit ka pa ba? Or kahit naka-uniporme ka nang bibili?" She asked after awhile.
Ngumuso ako. Tamad akong magpalit pero medyo maikli kasi ang skirt namin. An inch above the knee.
I shook my head. "Hindi na po. Magshoshower rin lang naman ako pagbalik natin," wika ko tsaka inalis ang ID ko at nilagay iyon sa bag. "Well then let's go na kung ready ka na, 'nak,"
Ngumiti ako ng pagkatamistamis matapos ilagay sa cart ang chips na kinuha ko. Kumuha na rin ako ng ilang korean ramen. Si mommy na nag nag-asikaso sa mga can goods and all that. "Kumuha na rin ako ng tupperwares para may panlalagyan ka ng mga left overs mo kung di mo mauubos yung niluto mo. Just put it in your fridge and reheat it the next day," sabi ni Mommy.
"Nice, " I grinned before pushing the cart to the counter. Medyo mahaba pa kasi ang pila. "Oh wait ma! May nakalimutan akong kunin!" She gave me a questioning look.
"What? Ano 'yun?"
Alak, mommy! Pero di ko muna sinabi syempre, "beverages," asik ko bago nagmamadaling tinungo ang drinks section.
My eyes twinkled when I stood in front of a variety of alchohol. "Well, di muna ako kukuha ng marami kasi kasama ko si Mommy. Baka pagalitan pa ako," I chuckled and reached for some beer in can. Manga lima ata kinuha ko. I could come back next time to buy again. Isisingit ko na lang ulit sa sched ko.
I hissed a soft cuss when one can fell from my hold, nahulog iyon sa sahig at gumulong. "Naman e!" Busangot ko at lumapit hanggang mapatigil ako nang may kumuha roon tsaka muling tumayo ng tuwid.
Pakiramdam ko nabara lalamunan ko! H-he's, oh shit.
"Hi," he muttered softly.
I smiled nervously. "Isaac, h-hi!"
Agad ko namang kinuha sa kanya ang alak nung iabot niya iyon sa akin. "Thanks," nagsisisi na ako kung bakit di ako kumuha ng maliit na cart! Pero kaya ko naman kasing hawakan gamit ang mga kamay ang limang lata ng beer, sadyang nahulog lang yung isa.
Kita kong napatingin siya sa mga alak na hawak ko. "Iinom ka?" He asked carefully.
"Stock lang sa ref. Kapag gusto, saka iinom," I told him. Jusko! Bakit ba ako kinakabahan?! Tsaka bakit nandito siya? Is he buying something too?
"You want me to help you hold those?" Kalaunan ay tanong niya kaya't mabilis akong umiling. Kaso napabaling ako sa gilid nang may magmura.
"Bro, nahulog daw sa hagdan si Khairo. Binisita raw ng ex kaya nataranta. Bobo kasi," saad ng isang lalaki kay Isaac. "Anyway, ba't asan na yung alak na bibilhin natin? Di ka pa kumuha?" Tanong nito nang makalapit sa kanya ngunit natigilan nang makita ako.
Isaac went silent.
"Huy gago, ikaw pala 'yan!" He stated. Kumunot ang noo ko. "I'm sorry, what?" I asked. Did he just call me gago? Who is he?
"I'm Josh. Pinsan ni Isaac. Nakita na kita noon don sa bar," pakilala niya at binalingan si Isaac na blanko ang tingin sa kanya. "Diba siya yung crush mo, bro'?" He asked Isaac while pointing a finger at me.
What?!
"Tarantado," I heard Isaac whisper before he glared at his cousin.
"Nililigawan mo na?" Tanong pa nito kay Isaac.
"Josh, shut up," frustrated na wika ni Isaac sabay iwas ng tingin sa akin. Namumula ang tenga niya. Is he okay?
Tumingin naman ako kay Josh na nanunuksong natawa. Papalit palit ang tingin niya sa amin ni Isaac. Pagkatapos, ngumiti ng sobrang lawak. "Bagay kayong dalawa! Feeling ko you'll make a good couple together!" he grinned.
I couldn't talk! May tama ba siya sa utak or what? Pinagsasasabi niya ba?
Nagtigil lang siya nang batukan siya ni Isaac. "Pambihira, titigil ka o hindi?" He warned and the guy laughed, raising his hands in surrender.
Umurong siya. "Kunin mo yung hawak niyang mga alak! Parang 'di ka naman gentleman bro!" Josh told him but ran away when Isaac walked to him.
Mahina akong tumawa dahil sa hitsura ni Josh na nagtatakbong umalis habang sinisigaw ang MOMMY! Tss, parang bata haha.
"Gago talaga, puta," I heard Isaac whisper before he scratched his nape nervously while looking at me.
"I like your cousin," natawa ako.
Pero hindi siya natawa. Ni hindi ngumiti. Natigilan lang siya at kumunot ang noo. "You do?"
I tightened my hold on my precious drinks. "Yeah, he's fun" I said and chuckled.
"So gusto mo ng pamaypay?" He raised a brow,
Ano daw?! "What? I meant fun, not FAN!" Mariing sabi ko pero sumimangot lang siya. "May girlfriend na 'yun. Di ka nun papatulan," ismir niya kaya tumaas ang isang kilay ko.
"I just said I like him as a person! Not like him as a guy. What's your problem ba?" Singhap ko. Na-conyo pa ako!
He stared at me. "Feeling ko kasi..."
"Feeling mo ano?" Nambibitin kasi!
Ngumiti siya. "Feeling ko kasi.. mas bagay tayo. Feeling ko lang naman," he chuckled.
Natigilan tuloy ako at napakurap habang pinapanood ang mahinang pagtawa niya. He looks pleasant. Lalo siyang naging gwapo habang tumatawa. Dali-dali akong nag-iwas ng tingin nang ngumiti siya.
I felt my heart thump wildly. Bakit ba 'to?!
"Alam mo, pareho kayo ng pinsan mo. Nakainom siguro kayo no?" Usisa ko.
Isaac shook his head and pursed his lips like a kid. "I'm a changed man now. I drink responsibly. At kung nakainom man ako, di kita lalapitan," ngumuso siya. "Kasi baka mahalikan lang kita. Ang ganda mo," may ibinulong siya pero di ko narinig.
"Changed man, huh?"
He nodded carefully while eyeing me with those beautiful hazel brown eyes. Pumintig ang puso ko dahil pakiramdam ko may double meaning iyon.
You're Catalya Marquez, I know you can make things work the way it should be.. you can forgive. Pumasok sa isip ko ang boses ni Mommy.
I bit my lip.
"I'll go now," sabi ko na lang kay Isaac. Tumango siya at tinignan ang pagkahawak ko sa mga alak, naniniguro na hindi ko mabibitawan tsaka ngumiti.
H-he smiled again... That was a panty dropping smile. Ano bang iniisip mo Cat?! Stop it! Untag ko sa sarili.
"Ingat ka," marahang sabi niya bago ko siya tinalikuran at mabilis naglakad pabalik sa counter. Pinapakalma ko ang puso ko dahil biglaan na lang bumilis ang pagtibok na hindi ko maintindihan!
"Oh, bakit natagalan ka, anak? Ano yang kinuhan mo?" Sinipat ni Mommy ang mga hawak ko. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko nang tumalim ang tingin ni Mommy sa akin. "Catalya Marquez," banggit niya sa pangalan ko.
"Mommy sige na please, I badly need this, di naman ako maglalasing e," I quickly pleaded her. Nakatingin pa sa amin yung cashier at ibang nakapila.
I only smiled at them shyly. "Ma, sige na," paglalambing ko sa nanay ko na walang ibang ginawa kundi ang bumuntong hininga. "I hate your charms. It makes me weak," iling niya kaya natawa ako.
Mukhang masaya rin yung ibang nakapila para sa akin. Nakakatawa lang, lol.
Nagbayad na kami at ako na ang nagbitbit sa mga pinamili namin. I even tried to hold back a grimace because it's heavy. I'm like holding two big heavy bags in the right hand and one on the left. "Grabe ma! Andami nating pinamili! Pang-isang taon na stock ko na ba iteyz?" Tanong ko kay Mommy na tumawa lang.
Nangangalay na mga kamay ko. Hawak ni Mommy yung isa. Ayaw ko naman siyang pagbuhatin ng marami. Basta ayoko.
"Damn it!" I hissed lightly when we walked farther.
Natigilan lang ako nang makita ko si Josh sa di kalayuan na kumaway sa gawi ko. May kausap siyang babae habang sa tabi niya ay si Isaac na walang kainte-interes sa mga pinapataw na tingin nung babaeng nasa harapan niya.
"Miss. Marquez!" Josh shouted and I almost cursed him out loud because Isaac heard him clearly. Kaya napatingin rin siya sa gawi ko. Mabilis kong napansin na bumaba ang tingin niya sa mga bitbit ko.
"Sino 'yun nak? Oh! Si Isaac iyon diba! The handsome guy?" Kinikilig na tanong ni Mommy nang mapansin si Isaac.
Saglit akong nataranta nang makita kong may sinabi si Isaac sandali sa pinsan tsaka iniwan yung babae at naglakad papunta sa gawi namin ni Mommy. "Good evening po, ma'am" magalang niyang bati kay Mommy. "Hello, Isaac" sambit naman ni Mommy.
Tipid na ngumiti si Isaac tsaka siya tumingin sa akin.
"Let me help you," he said softly. Nag-alinlangan ako. And I was about to protest when he sighed. "Please?" He whispered.
Mabigat talaga! Bakit kasi nagpapabebe pa ako e nago-offer na nga siya ng tulong! "S-sige ba," pagpayag ko. He took all the bags from my hand.
"Hawakan ko na rin po iyan, Ma'am"
"Ano ka ba! Call me tita," huwaw mommy hah. Close agad kayo?
Parang nailang naman si Isaac pero tumango din at kinuha sa kamay ni Mommy ang hawak nito.
"Hala baka ang bigat n'yan. Akin na yung dalawa," I bargained but he refused. "Huwag na, ayokong nabibigatan ka," lsaac pursed his lips.
Napalunok ako sa sinabi niya sabay nag-iwas ng tingin.
He'a carrying the bags effortlessly. Parang hindi mabigat para sa kanya. He's holding it like he's holding a paper.
Gosh! Baka kailangan ko nang mag-work out! I feel so weak tuloy!
Siniko ko naman si Mommy dahil mahina siyang tumili. "Ma!" Suway ko pero ngumiti lang siya. "Ang cute niyo panoorin!" She whispered at me which made me roll my eyes. "Ma, tigil ka na. Baka marinig pa niya, nakakahiya," paninita ko kahit ang lakas ng kabog ng dibdib ko.
Shet malala na ata 'toh.
Ngumiti lang ng mapang-asar si Mommy sa akin tsaka na binalingan si Isaac na tahimik lang, hinihintay kaming lumakad "Tara na, hijo,"
He nodded respectfully. Hindi rin siya makatingin sa akin ng maayos.
Bakit? May muta ba ako?
May dumi ba ako sa mukha?
We headed to the parking. Si Isaac na rin ang naglagay sa mga pinamili namin dun sa likod ng kotse. Inayos niya iyon bago sinara tsaka tumingin kay Mommy. "Okay na po,"
My Mom smiled. Bakit panay ngiti ang nanay ko magmula nang makita si Isaac?
"Salamat, hijo."
Ngimiti si Isaac, "wala po'ng anuman, Ma'am,"
Tumawa si Mommy. "Call me Tita please,"
Isaac bit his lower lip. "Okay T-tita?" Parang batang sabi niya sa nanay ko habang hindi makatingin ng diretso sa akin. Why can't he look at me? I don't know why.
Kumindat lang sa akin ang nanay ko.
Ilang sandali pa ay natigilan ako nang marinig ang pagtawag ni Isaac sa nanay ko. His face became serious now.
"Bakit hijo? May problema ba?" Takhang tanong ni Mommy.
Something flickered in Isaac's eyes when he glanced at me before looking seriously at my Mother again. "Gusto ko po na humingi ng tawad, "
"Why?" Mommy asked. Maski ako ay natigilan.
Isaac inhaled. "I-I did something unforgivable to your daughter Catalya. I just want to say sorry to you too T-tita. Nagkamali po ako. Nasaktan ko po ang anak niyo. Kaya humihingi po ako ng tawad kahit wala akong karapatan na mag-sorry at magpakita pa sa inyo," he said sincerely and looked at me.
Every stare I'm receiving from him was so deep and meaningful. "I don't deserve your forgiveness. But I will do my best to make it up to you. And I will never get tired of saying sorry to you, Catalya,"
My heart throbbed.
Natahimik si Mama at unti-unti ay ngumiti kay Isaac. "Kung ano man ang problema ninyo, kayo na ang bahala riyan. Ayusin niyo kung maaari," she looked at me.
Then she looked at him. "Isaac, protect my daughter this time," she smiled softly at him.
Nahuli ko na natigilan si Isaac pero tumango rin. "I promise you that, tita,"
They're talking as if I'm not beside them.
"Bro! You're such a mang-iiwan! Bakit mo ako iniwan dun sa dalawang harems!? Minanyak ako! Hinawakan nila chest ko ng pasimple!" Reklamo bigla ng isang lalaki.
We all looked at the guy walking towards Isaac. He looks like a kid complaining. Pero nang mapansin niya kami, napakurap siya. "Hi Josh," I chuckled.
"Hi Catalya. Hi din po mommy," baling ni Josh sa Mommy ko.
Kumunot ang noo ng nanay ko ngunit napangiti rin nang matawa ako. "Hi hijo," tawa ni Mommy.
Mukhang happy-go-lucky itong si Josh talaga.
When I looked at Isaac, he was pinching the bridge of his nose.
Binalingan siya ni Josh at ngumiti ng mapang-asar. "Iniwan pala ako para sa babaeng mahal n–" Josh didn't finish his sentence when Isaac kicked him lightly on the calve kaya napa-ARAY! siya.
"Sa morge? Gusto mong pumunta don?" Isaac asked him, annoyed.
Josh looked at my mom with wide eyes. "Mommy oh! Si Isaac nambabanta!" Pagsusumbong niya sa nanay ko habang tinuturo si Isaac na napaawang ang labi sa sinabi ng pinsan.
Isaac grimanced and bit his lip while glaring at Josh. "Don't call her Mommy," simangot niya sa pinsan.
Tumawa lang si Mommy tsaka. "Naku kayong mga kabataan! Sige na, mauna na ako sa kotse" she looked at me. "Hintayin kita doon," aniya.
Nagpaalam na rin siya kila Isaac at Josh saka pumasok sa kotse kaya naiwan akong kasama ang dalawang lalaki sa harap ko.
Josh chuckled nervously. "Ms. Marquez, paki sabi naman kay Isaac huwag akong patayin mamaya oh. Tignan mo, ang sama makatingin!" He told me and gestured Isaac who's glaring at him.
Napakurap ako nang makitang mas nainis si Isaac sa pinsan. "Ms. Marquez, nanggigigil na siya oh!" Kabadong sabi ni Josh at tumabi sa akin, palayo kay Isaac.
Almost instantly, Isaac frowned. Lalong nagsalubong ang kilay niya nang makita kung gaano kalapit si Josh sa akin. Mukhang napansin naman ni Josh ang tinitignan ni Isaac kaya lumayo siya kaunti sa akin. Nagmura si Josh.
"Kay Ms. Marquez ka manggigil, Bro! Tutal kaya nga tinatanggihan mo lahat ng mga babaeng lumalapit sa'yo dahil sa kanya. Wala ka tuloy sex life dahil sa kanya! Kaya dapat siya panggigilan mo, hindi ak-"
"Josh," kalmadong saad ni Isaac pero kitang asar siya rito.
Why did Josh have to say things about girls, sex and gigil? Argh, this guy!
I bit my lip when Josh looked at me. Parang mamamatay na siya sa paraan ng pagtingin niya sa akin. Yung tipong ihuhukay siya ng buhay kaya humihingi siya ng tulong sa akin.
Nailing lang ako sa kanila. Ito kasing si Josh ang daldal! Daming sinasabi.
Tinignan ko si Isaac. "Stop that. Parang babalatan mo ng buhay 'tong si Josh, baka maihi pa dito" I chuckled.
Tumingin naman si Isaac sa akin dahil sa sinabi ko. Ngumuso siya at sumimangot, iningosan niya pa ang pinsan bago ulit ako tinignan.
Parang naging maamong bata.
"Lord, thank you Lord," bulong ni Josh sa kawalan at pinagsaklop ang mga kamay na parang nagdadasal. He looks relieved. May papikit-pikit pa siyang ginagawa ha.
"Putcha talaga," Isaad said.
Mahina akong natawa dahil sa kanilang dalawa. Isaac sighed and gestured me to go. "Sige na,"
I nodded and smiled softly at him.
"Ayie! May sparks, ramdam ko! Kinikilig na naman si bro lover boy! Ring bearer ako sa kasal niyo hah!" Singit bigla ni Josh.
Ha? Ano raw?
Tumawa ako dahil napapikit ng mariin si Isaac na parang pinipigilang huwag patulan ang pinsan.
"I'll go," I told him before smiling at Josh who smirked at me. "Bye din Josh," I said and he nodded when I backed away.
"Bye Baby!" Josh said cheekily. Nang-aasar siyang tumingin sa pinsan.
Isaac looked up, looking annoyed.
"Putangina, sarap patayin," he whispered before I turned my back at them and left with my heart thumping so loud inside my chest. Hala, abnormal na puso ko.
.....