[ALANA]
"Alana, here!" tawag ni Henry. Morning recess ngayon at nagkasundo sila na mag-usap sa likod ng gymnasium. Hindi niya akalain na dito pala ito nagaaral. Nagkakilala sila sa party nila Ruby at Queenie at kahapon lang sila nagkita ulit habang naghihintay siya ng kanyang sundo.
"Henry! Sorry kung natagalan ako. Kailangan ko pa kasing samahan ang kaibigan ko sa canteen."
"No problem. Minutes pa naman ako naghihintay dito. I thought nakalimutan mo na magkikita tayo but I was wrong."
"Salamat." Umupo siya sa tabi nito. "Eto, binilhan kita ng snack. Ensaymada lang ang nabili ko."
Tinanggap naman nito ang pagkain. "Wow, nagabala ka pa. Salamat, ah? Sa susunod ako naman ang magbibigay."
"Hindi ako tatanggi. Kahit ano ilibre mo tatanggapin ko naman."
"Thanks. I was surprised na nakita kita kahapon sa labas. Nakalimutan ko na magkaklase pala kayo ni Ruby."
"Ako nga din, eh. Nagulat ako na dito ka pala nag-aaral."
Natawa ito. "Yeah, this will be my last year and maghahanda na ako saang university ako mag-aaral. It's either dito sa pilipinas o sa ibang bansa."
"Wow. Mas maganda kung sa ibang bansa. Balita ko magaganda ang mga lugar doon."
"Yes, tama ka pero there's no place like home, hindi ba?"
"Uh, oo?" hindi niya nakuha ang huling sinabi nito.
"Nga pala, kumusta ka pagkatapos ng party?"
"Ako?" sariwa pa sa kanyang alaala ang nangyari noong biyernes ng gabi. "Na-nahuli ako, eh. Ikaw? Hindi kita nakita sa presinto."
"Well, isa naman ako sa iba na umakyat sa pader para makatakas."
"Ah, kaya pala."
"Ayoko kasi malaman ng parents ko na napasama na naman ako sa gulo. Medyo strict sila and kapag nasali na naman ako ulit, hindi na nila ako tutulungan pa. Hindi ko kasi matanggihan sila Ruby kaya pumunta na lang ako and sabi ko nga, huling taon ko na ito bilang high school student.
I was ready kahapon na itawag ako sa principal's office pero mukha yatang wala silang ginawang action until nabalitaan ko na lang na sila Ruby at Queenie ang naparusahan at na-suspended. Buti na lang hindi tayo nasama."
"Oo nga pero nakakaawa lang sila. Dahil sa nangyari hindi na sila magpapatuloy sa pag-aaral."
"Hmm...I know magta-transfer lang sila ng school and of course, ang swerte nila kung sa ibang bansa sila pag-aaralin. Ganyan naman ang gagawin ng magulang para hindi mapahiya sa ibang tao ang kanilang anak. Nakaka-mantsa kasi sa pangalan nila kapag may anak silang entitled at spoiled. Speaking of parents, alam ba nila?"
"Oo. Sobrang galit ng Daddy ko sa akin." Naalala niya ang ginawa sa kanya ni Roman. "Dahil sa nangyaring 'yun, sobrang nagsisisi ako. Sana kung hindi ako pumunta, di sana siya nagalit sa akin. Kasalanan ko rin naman na hindi ko nag-paalam pero ang sabi niya, kahit magpaalam ako hindi din naman siya papayag."
"Well, that's how parents we're. Anong parusa natanggap mo? I'm sure grounded ka ng dalawang araw."
"Uh..." Parusa ba kamo? Pinalo lang naman siya sa pwe*t ng maraming beses. "Hindi ako pinalabas ng bahay at bawal akong gumamit ng telebisyon at cellphone."
"Ah, mild lang pala ang punishment mo."
"Kahit na ganoon, hinding-hindi na ako uulit. Galit na nga sa akin gang Daddy ko pati pa ang kaibigan ko. Pakiramdam nila hindi ko sila pinagkakatiwalaan hanggang ngayon. Sana man lang sinabi ko sa kanila dahil mas marami silang alam kesa sa akin."
"Don't be sad. Tutal tapos na rin naman ang nangyari. Siguro ang gawin mo bumawi ka sa kanila and magkaibigan kayo. Hindi ka naman nila matitiis, eh."
"Sana nga."
Pagkalipas ng ilang kwentuhan, nagpaalam na sila sa isa't isa.
"Next time, kwentuhan ulit tayo." Sabi nito.
"Sige, kung may pagkakataon."
"Or kung gusto mo pasyal tayo."
"Um... hindi ko sigurado."
"I'm just kidding. See you later, Alana." Kumaway ito at patakbong umalis.
Wow. May bago siyang kaibigan.
[ROMAN]
Gusto niyang ibaon ang sarili sa trabaho. Ayaw niyang mag-isip ng kung ano man para lang makalimot sa naangyari na 'yun.
He was disappointed, very disappointed. Hindi niya naintindihan anong naramdaman niya nnong nalaman niyang umalis ng bahay si Alana na hindi niya alam. Lalo ng dumating siya sa address na kung nasaan ito at nakita niyang papalabas si Alana hawak ng mga pulis... that moment he felt so much distress at the same time anger. Never in his wildest dreams na makikita niyang isinakay si Alana sa Patrol Car.
He was trembling with his emotions pero kailangan niyang kalmahin ang kanyang sarili. Palihim niyang sinundan ang sasakyan hanggang makarating sa presinto. Mula sa pagbaba hanggang pinasok ito sa loob hindi niya nilubayan ang tingin rito. She looked so scared and trembling so he wanted to save her getting her out of there as soon as possible. But, he waited. Why? Para malaman ni Alana anong pagkakamaling ginawa nito at kung ano ang magiging consequence sa ginawa at desisyon nito. Kailangan nitong matuto.
After that he quietly went inside to the station and ask the police for the release of Alana. Naghintay siya sa labas at ilang sandali, gulat at takot ang bumungad rito ng makita siya.
He wanted to comfort her pero nangibabaw sa kanya inis at pagkadismaya so he treated her with cold shoulders. He didn't say anything hanggang makauwi sila ng bahay.
At hindi na niya mapigilan ang kanyang sarili. Pinagalitan na niya ito ng husto na hindi na niya alam ano ang kanyang pinagsasasabi. He never stop talking harshly until unexpectedly sumagot ito. She said that really hurts him badly. Na kargo de konsensya niya ito dahil wala siyang magagawa, dahil tinulungan lamang niya ito dahil sa awa, sana hindi na lang siya nito nakilala at hinanap pa. The last part hit him hard so he snapped. He did the unthinkable na hindi pa niya nagagawa sa tanan buhay niya. He spanked her so many times. Even she pleaded and cries a lot to make him stopped, hindi siya nakinig.
Gosh, he's a terrible "parent". He can't face her right now because of what he'd done. It was a huge mistake.
"Mister President, Mister Howard is now here." Sabi ng kanyang secretary.
"Let him come in."
Bumukas ang pinto at pumasok si Howard.
"Hey, bakit sad ang beshy ko?"
"What?"
"Hay nako, ang old school mo talaga magka-edad pa naman tayo. Here's your request. Paki-wire transfer na rin ang payment mo sa bank account ko. Hindi na din ako mage-expect sa'yo ng pasasalamat so you're welcome."
Kinuha niya ang binigay nitong USB. He made a personal request kay Howard tungkol sa nangyaring party last Friday evening. Naglalaman ito ng mga personal files such as CCTV's, cellphone recordings and digital posts.
Sinaksak niya ito sa computer at pinanood ang iilang video lalo na ang focus ay si Alana.
"Kumpleto at walang kulang ang trabahong pinapagawa mo. All of your requests are cleared and hindi na makikita anywhere kahit pa sa internet. I also clear the traces of that party so parang walang nangyari." Sabi ni Howard.
Kitang-kita niya sa iilang videos na tanging si Alana lang ang focus ng camera. She's enjoying drinking alcohol, dancing and swimming at the pool wearing only her underwear. He clenched his fist. He couldn't believe makikita niya ang mga ganito. Kung hindi lang ginawa ang gusto nito, sana hindi siya makakapanood ng ganitong bagay!
"Ah, isa lang 'yan sa mga CCTV's na nakuha ko mismo sa location. I studied all of it and to my observation, party lang talaga ito ng mga teenagers. Wala naman akong nakikitang problema pero ang kinaiinisan lang sa mga kapitbahay ay ang masyadong maingay. Hindi din alam ng mga magulang na while wala sila ay nagha-house party pala ang anak nila. But what I found with these cameras are amusing and disturbing."
"Disturbing? What is it?"
"I purposefully acquired to surrender the two students' phones for investigation at sa mga nakita ko, dude, I think walang kasalanan si Alana dito."
"What?"
"You see all of these raw CCTV videos, they gather all of it and gumawa ng edited version sa isang application. Nakita ko sa cellphone sa isa sa mga bata na gumawa sila ng compilation videos only for Alana. I think they did that para i-post online at pagtawanan si Alana.
Dude, I think Alana is being bullied."
A-anong gagawin mo?! Anong gagawin mo sa'kin?!
Tama na! Tama na! Masakit na!
Patawarin mo ako—
Hi-hindi ko na uulitin!
Na-nagsisisi na ako...
"Dude, alam mo ba ito? Wala bang sinabi si Alana tungkol dito?"
What the fu*ck is wrong with you, Roman?! That scenario keeps getting on his mind! Bakit niya nagawa ang mga 'yun?!
To be continued...
A/N: Ayan kasi. Laban at tiyaka bumawi ka na bilis!!