Kabanata 37: This Night
Cassiopeia's Point of View
"What?!" Pasigaw na sabi ko nang mabasa ko ang isang sticky note na iniwan ni Christopher sa ibabaw ng mesa sa kwarto namin.
Wifey,
Aalis ako. Nagpasama kasi si Charice e. Sorry hindi na kita nagising. Iloveyou.
- Hubby
Nakakainis. Saan na naman kaya sila nagpunta ng isang iyon? Baka ahasin ng Charice na iyon ang asawa ko! Nawala nga si Foina, kaagad-agad namang may pumalit.
This night is sparkling dont you let it go.
Im wonder-stuck, blushing all the way home.
I'll stand forever wondering if you knew
I was enchanted to meet you.
Ringtone ko iyan.
Sinilip ko kung sino ang tumatawag. Nakapagtataka dahil unregistered number. Wala namang sinabi ang mga kamag-anak kong magpapalit sila ng simcard.
Sinagot ko ang tawag.
"Hello?"
"Hey, bitch."
Kaagad na nagsalubong ang magkabila kong kilay dahil sa sinabi ng babae sa kabilang linya.
"Sorry," Pinakalma ko ang aking sarili dahil baka naman nantitrip lang ang isang 'to. But seriously, it's not a good joke lalo na't hindi maganda ang bumungad sa akin ngayong umaga. "...wrong call ka yata."
"It is not a mistaken identity! I know that you are Cassiopeia Mikael Sandoval, the bitch, boyfriend stealer!"
Matitigas ang bawat pagbigkas niya sa mga salita. Parang gigil na gigil.
"Sino ka?" Tanong ko.
Kahit na meron naman talaga akong ideya kung sino siya.
Pero sabi nga nila, masama ang mambintang lalo pa't wala namang ebidensya.
"I am your worst nightmare, bitch. Stay away from Chris or else, hindi mo magugustuhan ang mangyayari sa 'yo!" Sigaw at pagbabanta niya sa akin.
"Sino ka sabi-"
Binabaan niya ako ng telepono.
Great. Patay na patay masyado kay Christopher, ha? As if namang natakot ako sa pagbabanta niya, tsk.
Pabagsak kong inihiga ang sarili ko sa kama.Ugh! Nakakainis ang mga nangyayari sa araw na ito!!
***
"The number you have dialled is not attended or out of coverage area. Please try again later."
Tsk, nakakainis na! Alas otso na ng gabi pero hindi pa rin umuuwi si Christopher. Hindi man lang ako naisipang i-text at sabihin kung nasaang ibayo na ba siya ng mundo. Ang lakas-lakas ng ulan.
Saan ka ba nagpupupuntang lalake ka? Hindi mo ba naiisip na hinihintay kita?!!
Sinubukan ko muling tawagan ang telepono niya.
"The number you have dialled is not attended or out of coverag-"
Nakakaasar, nakakabwisit, at nakakainis ang araw na ito dahil puro kaletsehan!
Tumayo na ako mula sa pagkakaupo sa sofa at umakyat na papanhik sa kwarto namin. Walang masaya ngayong pasko. Walang-wala!
Isa nga itong memorable. Memorable in a bad way!
***
"Saan ka ba nanggaling?!" Inis na inis kong tanong sa kaniya. "Hindi mo ba naiisip na may naghihintay sa iyo, ha?!"
"Sa mga kaibigan namin malapit lang din dito sa atin. Nagkaroon kasi ng parang reunion kaya masyadong natagalan yung pagsi-celebrate. Pasensya na, Wifey."
Nakatingin sa aking sabi niya. Ang messy na ng buhok niya. Gwapo pa rin ang nakakaasar na lokong ito kahit gaano pa kagulo ang hitsura niya.
Pero kahit gaano pa siya kahitsura sa mata ko ngayon ay hindi pa rin makakalagpas sa pang-amoy ko ang alak.
At iyon ang mas lalong nakapagpainis sa akin!
"Nag-inom ka na naman?!"
"Hindi naman gaanong marami yung nainom ko. Alam ko naman kung kailan ako dapat tumigil, Wifey." Paliwanag pa niya.
"E ang mag-text sa akin at sabihin kung nasaan ka, hindi mo alam kung kailan gagawin, ha?! Hindi kita ma-contact tawag ako nang tawag sa iyo. Hindi mo ba naiisip na nag-aalala ako sa 'yo?! Oh, baka naman hindi mo talaga ako naiisip kapag yung Charice na iyon na ang kasama mo?"
"Sorry." Nakayukong sabi niya. Nailagay pa niya ang isa niyang palad sa likod ng kaniyang buhok at bahagyang ginulo.
Mukha siyang nagsisisi na ewan sa ginawa niya pero hindi n'on maaalis ang inis ko sa kaniya.
"Sorry na naman, ha? Palagi nalang bang sorry, Christopher? As if namang may magagawa 'yang pagsosorry mo, di ba?"
"Huwag mo na akong pagalitan, Wifey, please?" Sabi niya sabay yakap sa akin nang mahigpit.
"Tsk, huwag mo nga akong yakapin!"
"Sorry na. Iloveyou, Wifey."
Isiniksik na naman niya ang ulo niya sa leeg ko at nararamdaman ko pa ang paghalik niya roon.
Nanlalandi na naman ang isang ito!
Hindi na ako nagsalita. Tinatanggal ko ang pagkakapulupot ng mga braso niya sa bewang ko pero likas talaga siyang malakas.
"Sorry na, kung nagalit ka." Pagkanta niya. "Hindi naman sinasadya." Pagpapatuloy niya.
Harujusko, lasing nga ang isang ito!
Yumakap pa siya lalo nang mahigpit sa akin at wari bang isinasayaw ako kahit na nakaupo pa kami sa higaan.
"Sorry na, Wifey. Patawarin mo na 'ko." Panunuyo niya. Hindi pa rin siya tumitigil sa panghahalik niya sa akin.
Porket ba alam niyang iyan ang makakapagpalambot sa akin ay gagawin na niya?! Ha? Ha?!!
"Please? Iloveyou, Iloveyou, Iloveyou, Iloveyo-"
"Iloveyoutoo!" Pagputol ko sa kaniya.
Psh! Kung ganito ba naman kagwapo ang lalambing sa 'yo, talagang bibigay ka kaagad. Makakaya ko bang tanggihan ang kagwapuhan ng Mr. Popular ko? Ofcourse not!
"Thank you, Wifey." Hinahaplos-haplos niya ngayon ang buhok ko.
"Thank you for what?"
"For taking care of me from the very first day and making me feel that I deserve to be loved. Kahit na hindi ako naging mabuting asawa sa 'yo, kahit na nasaktan kita nang maraming beses, kahit na ilang beses kitang ipinagtabuyan, at kahit ilang beses kong binalewala ang feelings mo, nandiyan ka pa rin para sa akin."
"Hindi ko naman na iniisip ang mga iyon, Hubby."
Myghad. Hindi ako sanay na ganito siya.
I mean, sobrang seryoso niya. Alam kong seryosong tao naman talaga si Christopher magmula pa noon pero ngayon, ibang-iba siya. Kahit na nakasiksik siya sa leeg ko at hindi ko nakikita ang facial expression niya, alam na alam kong sincere siya sa mga sinasabi niya.
"Wifey."
"Hmm?"
"Iloveyou."
"Iloveyou, Hubby." Niyakap ko na rin siya pabalik.
Kahit na amoy alak pa siya ngayon, kakayanin kong tiisin.
"Wifey."
"Hmm?"
"Wifey..," He said in a sing sung voice.
"Bakit nga?" Nakanguso nang tanong ko sa kaniya.
"My Cassiopeia Mikael."
Hindi na ako sumagot at pinakinggan ko na lang siya.
"You're the only wife I wanted to have even in my next life. Kahit na mapunta pa tayo sa iba pang katauhan, ako na ang hahanap sa 'yo para ka ulit pakasalan."
Gaaaaaaaah! Isa sa makulit at talagang nasu-sweet-an akong side ni Hubby ay ito. Paulit-ulit niya akong tatawagin kahit wala naman siyang gustong sabihin at saka lang mag-a-iloveyou.
"Wifeeey," Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin at saka sumimangot.
"Bakit ganiyan hitsura mo?"
"My former classmate, Timothy Alvarez together with his wife Leila, already have their first baby named Van." Pagkukwento pa niya sa akin.
"And then?" I asked. Hindi ko alam kung bakit kailangan pa niyang ikwento.
"He's cute." Umiwas siya ng tingin sa akin. Medyo pabulong pa ang pagsagot niya.
"And?" I asked again. Ano bang gusto niyang sabihin?
"W-Why don't we try to make ours today?"
Napatitig lang ako sa kaniya.
Hindi naman siya makatingin sa akin.
What?!
"Hubby naman," Hinampas ko siya sa kaniyang braso. "huwag mo nga akong pinagtitripan!!"
Ewan ko ba pero bigla na lang akong pinamulahan sa sinabi niya!
"Ang sabi mo hindi marami ang nainom mo pero naggaganyan ka, para kang timang!"
Paaasahin na naman niya ako tapos aasarin lang kinabukasan!
"Hindi kita pinagtitripan, okay?" Napakamot pa siya sa ulo.
Diretso siyang tumingin sa mga mata ko.
Seryoso siya.
Seryoso siyang gusto niyang may mangyari sa amin ngayong gabi!
Hindi naman sa ayaw ko pero, handa na ba kami pareho?
Ako? Handa na ba 'ko? Myghad!
Naramdaman ko ang unti-unting paglapit ng mukha ni Christopher sa akin. Nakatingin siya sa mga labi ko.
Gosh, iki-kiss niya ba ako?
Bakit ba ako kinakabahan? Hindi naman ito yung unang beses na magki-kiss kami, ah? Ganito ba talaga ang pakiramdam nito? Parang tumatalon ang puso, nae-excite at kinakabahan.
"It is now or tomorrow, Wifey." Nakangising bulong niya.
Nararamdaman ko na ang tungki ng ilong niya sa akin. It's now or never dapat 'yon, ah!
"Don't worry, Wifey, I am ready to take my responsibility."
Before I knew it, naramdaman ko na ang mga malalambot niyang labi sa akin.
Yung pakiramdam ko ngayon, parang katulad pa rin ng unang halik niya sa 'kin. Walang pagbabago. Paulit-ulit pa rin akong binabaliw.
Hinahapit niya ako palapit sa kaniya.
He gave me a soft, passionate kiss. May kakaiba sa mga halik na iyon. Para bang ang sarap sa pakiramdam ng nararamdam ko ngayon. Ang hirap ipaliwanag.
Nakakalunod.
Nakakabaliw.
Para akong nilalamon ng sistema.
Unti-unti, nararamdaman ko na ang pagiging intense ng mga halik niya. Dahan-dahan na ring naglalakbay ang mga kamay niya sa bahagi ng katawan ko.
Shit, ito na iyon. Wala nang atrasan.
He places kisses across my jaw, ear, chin, down to my neck.
Hindi ko mapigilan ang kiliti. Hindi ko alam kung saan ko ilalagay ang kamay ko.
He inserted his hand on my shirt and unhooked my bra. Sinisiil niya ako ng halik at ibinabalik ko naman iyon sa kaniya.
Habang tumatagal, the kisses are getting hotter and hotter. Para bang hindi kami nakukuntento. Parang may mga bagay pa kaming gustong gawin. His hands now doing its job undressing me. Sumusunod lang ako sa mga galaw niya.
Third Person's Point of View
Sa isang mabilis na paggalaw, ang lalaki ay nasa ibabaw na niya. Magkasalo na sila ngayon sa iisang kumot. Walang nang anomang suot.
He kissed every inch of her body. Sinigurado niyang ang lahat ng parte ng asawa ay mahahalikan niya. Inangkin niya ito. Kung pwede lang na lagyan niya ng marka ang buong katawan nito ay gagawin niya.
Everytime he heard his wife's moans, it turned him on. He's really in love to this girl infront of him. They are now kissing torridly. He's kissing her hungrily. His left hand caressed her face while the other is exploring her whole body.
Sinimulan nilang pag-isahin ang kanilang mga katawan.
She cried as she felt a weird pinching sensation deep inside her as he rips through her virginity.
They'd continue making love until they are both satisfied making themselves contented and happy.
"I love you, Wifey." He whispered, kissing his wife in her forehead.
"I love you too."
Their night ends sleeping together with a sweet smile in their faces. Hugging each other tightly and comfortable.
***
Facebook: Christine Bael
IG: chrispepper_wp
Twitter: Chrispepper_WP
FB Page: Chrispepper WP
Edited: October 23, 2017; 8:14PM