"Kadının kalbi adamdan kilometrelerce uzak,adamın nefesi kadının hemen yanı başında..."
Cümleleri... Sanki nefes almamı zorlaştırıyor gibiydi. Gözyaşları yanaklarımdan süzülüp giderken bu sefer tamamen geri çekildim. Artık ne konuşmak istiyordum ne de dinlemek...
Bir şey söylemeden arkamı döndüm ve eve doğru ilerlemeye başladım.
"Yakında evleneceksin ve her şey bitecek."
Yüksek çıkan sesiyle adım atmayı kestim.
"Ama sakın şunu unutma..."
Arkamı dönerek ona baktım. Aynı yerinde duruyordu ve gözlerindeki yoğun acıyla bana bakıyordu.
"Masallar esas kadın için asla mutsuz bitmez ama masalın sonunda gerçekten seven adamı kimse merak etmez."