CENNETİM

4.Bölüm

Merhaba canlarım!

Keyifli okumalar dilerim. ♥

4.BÖLÜM

"Canım mısınız siz benim ya?"

Demir hafifçe gülümseyerek yanıma doğru geldi ve beni Burak abimin kolunun altından kurtararak kendine doğru çekti.

"Asıl sen bizim canımızsın,abisinin güzeli," diye mırıldandırken bir yandan saçlarıma küçük öpücükler konduruyordu.

Kollarımı beline sarıp mutlulukla gülümserken konuşmalarını dinliyordum.

"Şuna baksanıza,kim der bu kız nişanlı diye?" diyen Azra ablamın sesiyle abimin göğsünden uzaklaştım ve bakışlarımı ona çevirdim.

"Şunu ikide bir hatırlatıp durmayın," dedim elimi havada sallarken.

"Ne oldu? Az önce "O benim nişanlım tabii ki onu savunacağım" derken hiç umursuyor gibi durmuyordun," derken yüzüne kocaman bir sırıtış hakimdi.

Kendimi geri çekerek kollarımı göğsümde kavuşturdum.

Benim bu halimden oldukça büyük bir zevk alan Demir abim neşeli bir kahkaha savururken konuşmalarımızdan hiçbir şey anlamayan Alya'da sadece amcasını taklit ederek gülmeye başladığında ona doğru döndüm

Gülerken göz altlarında beliren gamzelerini ısırma isteğiyle dolarak hızlıca yanına doğru ilerledim. Tam eğilip onu kucağıma alacaktım ki Ural'ın da aynı şeyi yapmak üzere olduğunu farkettim.

"Gel halacım."

"Gel dayıcım."

İkimizde kollarımızı Alya'ya uzatmıştık. Dirseklerimiz birbirine çarparken kafamı çevirerek Ural'a bir bakış attım.

"Al halası sen."

Kafamı sallayarak ve zaferin verdiği etkiyle sırıtarak Alya'yı kucağıma aldım ve koltuğa oturdum.

Demir az önceki yerine oturmak yerine gelip yanıma oturdu ve beni göğsüne çekerek yasladı.

"Bu ne yakınlık?" dedim kafamı göğsünden kaldırıp yüzüne bir bakış atarken.

"Alışkın değilim bak böyle. Korkuyorum sonra."

Kafasını eğip bana ters bir bakış attı ve beni göğsünden iterek uzaklaştırdı.

"Aman iyi. Sen kötü davranmaktan anlıyorsun zaten. Sana iyi davrananda kabahat."

"İşte benim ağabeyim," dedim sırıtarak. Ben onun bu hallerine alışkındım.

Bana cevap vermek yerine uzanarak Alya'yı kucağımdan aldı.

Bende sırf onu biraz gıcık etmek için hafifçe ona yaklaştım ve kafamı omzuna yasladım.

"Sırnaşma."

Burak ağabeyim bu halimize kahkaha atarken sıkıntıyla geri çekildim ve tıpkı az önceki gibi kollarımı göğsümde birleştirdim.

"Gel," dedi Burak ağabeyim kollarını iki yana açarak ve beni bozguna uğratan cümlesine devam etti.

"Gel ben sarılayım diyeceğim de valla hava çok sıcak. Hiç uğraşamam."

Ona ters bir bakış fırlatarak ofladım.

"Bende size böyle yapacağım artık," derken dudaklarım istemdışı olarak büzerek.