Merhaba. :)
Alıntı getirdim. 40.Bölüm burada yayınlayabileceğim son bölüm olduğu için elimden geldiğince uzatıyorum. Aklınızda da bir fikir oluşsun diye alıntıyı bırakıyorum buraya. Ayrıca okuyacağınız alıntı kitap formatında düzenlenmiş halinden. Grubumuza bekliyorum hepinizi.
Sevgiler!
ALINTI
"Sevgilim?"
İçimi ısıtan ses tonuyla kalbim tekledi.
"Ural." Sevgi sözcüklerinin kifayetsiz olduğunu kavrayalı epey olmuştu. En doğalıyla seslendim ona. Adıyla... "Beni affetti," diye fısıldadım. "Affetti."
Karşıdan duyduğum derin soluk sesi, başka yerdeki bir adamla aynı şeyleri hissettiğimi anlamama sebep olmuştu. "Sevindim," dedi yumuşak bir şekilde.
"Ya siz?" diye sordum. "Sizin aranız düzelecek mi?"
Kısa bir sessizliğin ardından sesini işittim. "Bunları biz halledeceğiz." Elbet öyleydi. Elbette onlar halledeceklerdi, bu konuya karışmama ne ağabeyim ne de Ural müsaade etmeyecekti, bunu biliyordum. Biliyordum fakat kendime engel olamıyordum. Hayatımda en önemli rolleri kapmış iki adamın böylesine bir vurgunun ortasında kalmasına nasıl müsaade edebilirdim? Ablamın açmasına müsaade etmediğim perdeleri iki yana doğru çekerken "Peki," dedim düşüncelerimin tam zıttı bir şekilde. "Karışmayacağım." Derin solukların tamamını kapladığı bir konuşmanın bitimi için hazırlık yaparken "Kapatıyorum," diye mırıldandım. Ona karşı mırıldanışım, bir kedi mırlamasıyla aynı kefeye koyulabilirdi. Boynu okşandığında mırlayıp gözlerini kapatan bir kedi gibi...
"Seni seviyorum."
Bana ulaşabileceğiniz adresler:
Facebook: Özge Altundaş
Facebook Grubu: Özge Altundaş Hikayeleri
İnstagram,twitter,snapchat: ozgealtundas
YOU ARE READING
CENNETİM
RomanceAGAPİ YAYINLARI TARAFINDAN KİTAPLAŞTIRILDIĞI İÇİN SADECE İLK 9 BÖLÜM TANITIM AMAÇLI BIRAKILMIŞTIR. Hiç hesapta yokken çıkardı bazen insanın karşısına aşk. Bazen de çocukluğundan beri yanı başında olurdu. Sanay bilmese de, aslında her ikisine de sahi...
