[ROMAN]
Setting: Office
Wala naman siyang trabaho ngayong araw pero, dahil tinawagan siya ng kanyang secretary na mayroong importanteng taong naghahanap sa kanya sa opisina ay kailangan niyang pumunta. Heto, nandito siya habang naiwan naman si Alana sa bahay.
Sino ang taong tinutukoy niya? Isa lang naman sa malalapit na kaibigan ng mga magulang niya. Si Julius Koh or Tito Jules ang tawag niya. Isa sa top influence businessman ng bansa at ana ni Divina. Plano pa naman niyang magpahinga o di naman kaya tulungan si Alana sa mga studies nito pero 'di talaga niya matatanggihan ang taong ito. Mamadaliin lang niya ito para makauwi siya agad.
"I'm really sorry for showing up without notice. Ang sabi ng secretary mo, wala ka daw pasok ngayon." Sabi nito.
"If it's you Tito Jules, wala hong problema. I was also surprised that biglaan niyo pong bumisita dito."
"Well, naisip ko lang ang I also wanted na kumustahin ka. You're Papa is always bragging you kaya napapaisip ako nab aka masyado ka ng nakatuon sa trabaho. You have a megamall na malapit ng magbukas and pagpapatayo pa ng hospital. Baka nakakalimutan mo na Hijo na magpahinga."
"You don't have to worry about me, Tito. Binabalanse ko naman ang trabaho at personal kong buhay. Also, hindi naman po talaga maisasantabi na marami talagang trabahong gagawin. Sinanay ko na po ang sarili ko."
"Indeed. Just don't forget, you have all the money in the world so let yourself go slowly for now."
Tumawa na lang siya sa sinabi nito. He had all the money in the world? He didn't feel that way. Hindi naman sa gusto niyang magpayaman ng todo, ayaw lang mawala sa lahat ng mga pinursigi at paghihirap para makatungkong kung nasan man siya ngayon. Also, mara din ang umaasa sa kanyang mga empleyado. For other he may be called a "Tiger Boss" dahil perfectionist at minsan pinapagalitan niya ang mga ito, dahil gusto niyang pagbutihin nito ang kani-kanilang mga trabaho at 'di mawala sa isip na may binubuhay itong mga pamilya. He also considered as one of them dahil may isa na siyang "pamilya" na pinapag-aral.
Julius continues. "You're just like my daughter. Dahil masyado din itong focus bilang bagong Doctor, ni hindi ko na nga nababalitaan kung may nanliligaw pa ba rito. Just like you Hijo, pansin ko din na palagi na lang itong busy. I'm starting to get worried for her well-being. O 'di naman kaya may hinihintay lang."
Si Divina ang tinutukoy nito. Dahil malapit na magkakaibigan ang mga magulang niya at si Tito Jules, kilala nila Divina ang isa't isa. Schoolmate din sila from Elementary hanggang High School. Nagkikita at nagkakausap lamang sila 'pag may gaganaping gathering pero sa sinasabi na meron ba siyang interest na makipaglapit sa dalawa? No. He only saw her as a family friend.
"I think what she needs right now are your understand and support, Tito." Sabi niya. "Katatapos lang naman niya sa pagaaral and pumasa sa licensure examination, I guess time na niya ngayon na magpahinga at magbakasyon. Kung gusto niya lang naman."
"Hay nako. Oo nga pero ang gusto naman nito ay mag-apply agad para magtrabaho. Do you thinkh you can help me, Hijo."
"Help? What kind of help, Tito?"
"You know? Getting to know each other?"
"Tito Jules, I—"
"Ilang taon ko ng kilala ang mga magulang mo pero hindi niyo naman binigyan ng pagkakataon ang isa't isa na magkakilala ng mabuti. Why don't you ask her or sabay kayo magbasyon just like you suggest? I think that will be a very good idea and opportunity para magkakilala kayo at mag-unwind, 'di ba?"
Hindi siya makasagot. Para bang bigla siyang na-pressured sa gusto nito. Tito Jules ang his parents wanted to be matchmakers sa kanila ni Divina for so, so long. Kaya lang ba nandirito ito sa opisina ay dahil kay Divina?
Tumawa ito. "I'm sorry, hijo. Nabigla yata kita sa mga pinagsasabi ko. Siyempre nagbibiro lang ako. Ayokong makialam sa buhay love life ninyong dalawa. You two have different paths to walk and kung saan man kayo gustong pumunta, susuportahan ko kayong dalawa."
That's what he was going to say!
Pagkatapos ng ilang minutong paguusap, hinatid na niya ito sa labas hanggang sa sasakyan nito.
"Oh, I almost forgot. Kumusta nap ala ang nangyaring issue tungkol sa empleyado mo nakuhanan ng video sa isang hotel? May nagawa ka na bang action?"
Si Francisco ang tinutukoy nito. "I already taken care of that Tito, and we tried our best para hindi makakaapekto ang nangyari sa kompanya."
"Nagulat ako ng ibinalita 'yan sa media. Buti na lang inagapan mo agad. Kinasuhan mo na ba na nakulong na?"
"Um, under investigation pa po at this moment. I just let my lawyers do their job para walang magiging problema."
"You better get the justice you deserve, Roman. Don't let anyone drag you down because of somebody else's stupid stunts."
"I will, Tito. Thank you... for your support."
Tumango ito at pumasok na ng sasakyan. Siya na din ang nagsara ng pinto.
He felt numb habang pinagusapan nila ang tungkol kay Francisco. He lied to Tito Jules. As much as possible, wala dapat nakakaalam na 'di pa tapos ang problemang ito dahil sa pagdating ni Alana. Hindi niya inakala na pati pala si Mr. Koh ay alam ito. He is worried hindi sa malaking kahihiyan ito para sa kompanya, kundi para kay Alana. Pagkatao ni Alana ang nakasalalay rito at pag nagkataon na mabulgar ito, mas malaki pa ito sa eskandalong ginawa ng ama nito. Hindi lang ang buong pamilya ang madadamay dito pati na si Alana.
Dahil inampon niya ang anak ng kanyang empleyado na ginawang kolateral sa malaking utang nito sa kanya. Scandalous. Disgraceful.
Dumating pa si Mr. Koh at halata ang intensyon kung bakit nakipagkita ito sa kanya ay dahil sa anak nito. Hindi naman dahil parehas sila ng sitwasyon, hilig at single status gaya sa anak nito, "destined" na sila para sa isa't isa. Can they just leave him alone?
Pagkatapos niyang ma-settle ang iba pang trabaho sa office, agad na siyang umalis at sumakay sa kotse. Plano sana niyang bumili ng pagkain para sa lunch pero huwag na lang. magluluto na lang sa bahay. Recently, mas gusto na niya ang mga luto ni Alana. Mukha ngang mas magaling pa itong magluto kesa sa kanya kahit 'di pa rin ito sanay sa paggamit ng mga cooking appliances. Ewan. Siguro may kakaiba 'pag natitikman niya ang mga niluluto nito. Noon, hindi na siya nagluluto dahil nakakakain naman siya kapag nasa meeting o nasa party gatherings siya pero ngayon, handa siyang maghintay kahit isang oras para makakain ng mga luto nito.
Iba na din ang atmosphere sa bahay. Hindi pa man makakabalik si Aling Nora dahil sa pagbabantay sa naospital nitong pamilya, grateful siya dahil kahit busy sa pagaaral si Alana, hindi nito pinapabayaan ang bahay. Concern at kita pa rin niya na nahihirapan pa rin sa studies nito pero alam niya na nagpupursige ito ng maigi.
He can't wait to get gome soon. Baka nagtataka na 'yon bakit umabot siya hanggang dalawang oras sa opisina.
Binuksan niya ang gate gamit ang remote ng agad niyang napansin ang puting sasakyan na nakaparada sa harap ng bahay. May bisita ba?
Wait, that car seems familiar. Oh no, is that—!
Dali-dali siyang bumaba ng sasakyan at pumasok sa loob ng bahay. Hinanap niya si Alana pero wala ito. Cr*ap! His mother is here! Ni hindi man nagpasabi na pupunta ito ngayon!
"Alana! Mom!" tawag niya pero walang sumagot. "Nasaan na ba sila?" Then, may narinig siyang ingay sa bandang likuran ng bahay. It's not just a noise, is her mother laughing?
Pinuntahan niya at bumungad sa kanya ang napakalaking usok. 'Yun pala, may nagluluto na naman sa kanyang garden. Ang kawawa niyang hardin. Sa 'di kalayuan, naroon si Alana kasama ang ina niya at naguusap. What?
Agad niyang nilapitan ang dalawa. "Ma, why are you here?!"
"Oh? Roman, hijo! Buti dumating ka na. Tamang-tama kakaluto lang ng lunch natin."
"Then why are you here?" nilingon niya si Alana. "Alana, may stove naman tayo sa kusina, bakit dito ka na naman nagluto?"
"It's a very long story and I don't wanna talk about it right now." Sagot ng kanyang ina. "Next time ka na magusisa. Dali na dahil magla-lunch na tayo. Come, sit here."
Sa sobrang gulat at 'di niya mawari kung ano ba talaga ang nangyayari dito, sumunod na lamang siya at umupo. Pumasok ba siyang ibang dimension na nagiba ang simoy ng hangin dito sa bahay?
(a/n: simoy ng hangin ba? Yes. Usok ang nalalanghap mo. lol)
[ROMAN]
"Aalis na ako. Kailangan ko pa puntahan ang Papa mo sa golf club." Pagkatapos nilang mananghalian, konting kwentuhan at nagpasya na itong umalis.
"I hope you enjoy staying here while wala ako kanina."
"What are you talking about? Of course I am. Well, wala ka kasi kaya 'di mo alam."
"Uh... huh." So kasalanan pa niya?
Hinarap nito si Alana. "Thank you so much sa mga turo mo sa'kin, hija. Aasahan ko yung mga recipies, ah?"
Sumaludo ito. "Roger, Lola! Promise."
Kumaway ang Mama niya bago pumasok ng sasakyan. Nakatayo siya habang walang humpay ang pagkaway ni Alana hanggang sa makalabas sa gate ang sasakyan. Wala pa rin siyang naiintindihan sa nangyari. Did her mother and Alana just hanged out while he's away? Hindi ba tutol ang kanyang ina kay Alana? So, what really happened?
"Ang sweet pala ni Lola, no?" ngiting sabi ni Alana.
"Kanina pa ako naguguluhan sa inyong dalawa. What happened habang wala ako? Bakit nagkaganoon si Mama at bakit sa ka na namana nagluto? Did you still having a hard time using the stove?"
"Um,nagulat ako na dumating siya. Ang sabi niya, ipagluluto ka niya ng paborito mong pagkain pero may... konti lang problema sa kusina kaya nagpasya ako na sa labas na lang magluto." Paliwanag nito.
"Then, papaano mo nakumbinsi si Mama? She's not an outdoor person."
"Aayaw na sana siya pero, sinabi ko sa kanya na hindi mo matitikman ang luto niya 'pag sumuko siya. At sayang naman kung mawawala lahat ng pinaghirapan niya sa pagbili ng mga sahog tiyaka gusto din nito humingi ng tawag sa'yo."
"Sorry? Sa akin? Para saan?"
"'Pag nagkikita daw kayo, palagi na lang kayo nagaaway. Kaya ipinagluto ka niya bilang humingi ng sorry. 'Di ba ang sweet niya."
So, his Mother opened up to her. "Ang akala ko kasi... nevermind. I think may milagro na nangyari dito na hindi ko inasahan. I was so worried na kung anong nangyari sa'yo habang kasama mo si Mama pero, nagaalala lang pala ako sa wala." Ma-pride at mataray kasi ang ina niya pero kabaliktaran sa nakita niya kanina.
"Milagro? Ano naman 'yon?" tumaas ang isang kilay nito na hindi nito kuha anong sinabi niya.
He smiled. "Nothing." Well, sa kanya na lang 'yon. He put his hand and patted her head. "Thank you for taking care of my Mom."
"Uh, hindi ko masyadong kuha ang sinabi mo pero... you're welcome?"
"Let's go inside para maglipit. Gusto mo ba pagkatapos natin maglinis, tulongan kita sa studies mo?"
"Sige ba!"
Well, kahit wala man siyang nakuhang sagot sa tanong niya, he's very thankful because of her.
Pangako niyang gagawin ang lahat maprotektahan si Alana.
To be continued...
If you want instant notifications and updates to my stories (Ongoing and New), kindly FOLLOW my Wattpad Account: @leexhian
A/N: Dapat kanina ko na ito pinublished pero dumating si BrownOut! Grabe kasi ang "snow" sa Pilipinas. Non-stop!! Hehehe chozzz...
Okay! Next Si Papa naman! *Wish me luck! Sana mairaos ko ito ng maganda.
If you like the story so far, kindly VOTE this chapter and leave your COMMENTS so that I can read what you think. See you in the next chapter!! ChuAMnidah!!!! -leexhian