Het allerlaatste hoofdstuk, en dan is het gedaan :(
MAAR... Ja, er is een maar, hierna post ik een schrijvers note met zeer goed nieuws ;) Iets dat minstens even goed is als een deel drie van Love effect. Het is geen deel drie, maar wie weet nog iets beters dan dat :D You will see what I mean ;)
Enjoy the last chapter! ;) <3
-------------------------------------------------------------------------------
Epiloog deel twee
Nog drie dagen te gaan en het was nieuwjaar. 2014 was een jaar vol vreugdevolle momenten, maar ook met hier en daar sombere herinneringen.
Op nieuwjaarsavond ga ik samen met mijn familie iets eten in een restaurant. En op nieuwjaar zelf, ga ik de dag doorbrengen met vrienden, waaronder Tim, Jess, Collen, Flynn en Anisha. Van Collen had ik gehoord dat Jess op nieuwjaar langs kwam en ging overnachten bij Collen. En daar was ik best zenuwachtig om. Zou hij nog steeds kwaad zijn? Toen ik zuchtte, keek mijn vader op van zijn dagelijkste krant.
‘Is er iets?’ vroeg hij licht bezorgd en ik nipte van mijn koffie.
Snel schudde ik mijn hoofd. ‘Nee hoor.’
Jens keek me nog even onderzoekend aan, om zich dan weer te verdiepen in zijn krant. En ik zonk weer weg in mijn gedachten.
Scooter ging misschien ook nieuwjaarsavond bij ons vieren. Kortom, een leuk en gezellig vooruitzicht. Dat wist ik nu al. Hopelijk ging de spanning tussen Jess en mij dat niet verpesten. Ik had hem al zo lang niet meer gezien! Twee maanden ongeveer. En dat is niet niets. Vroeger zag ik hem bijna elke dag. Maar ik miste hem om één of andere reden niet zo hard meer. Eerst wel, toen ik nog gevoelens voor hem had. Maar nu? Nu voelde ik niets meer wanneer ik aan hem dacht. Verveeld draaide ik mijn koffiemok in het rond, waardoor het bruine goedje in mijn mok begon te klotsen.
Vervolgens gingen mijn gedachten naar het kerstfeest. Het feest waar Kyle-. Mijn gedachten werden ruw onderbroken toen de deurbel ging.
‘Ik doe wel open!’ gilde Isabel door heel het huis en ik hoorde hoe ze de trap af stormde.
Ik spitste mijn oren en volgde elk geluid. Hoe Isabel naar de deur rende, die open deed en toen hoorde ik een vage stem. Maar hij of zij praatte te stil, waardoor ik de conversatie niet kon verstaan.
‘Alice! Het is die mooie jongen van je die voor de deur staat!’
Huh? Wie bedoelde ze? Met een licht verwarde frons op mijn voorhoofd, liep ik naar de voordeur met de koffiemok in mijn handen geklemd. Kyle. Wat toevallig, dat op net het moment dat ik aan hem begon te denken, hij plots voor de deur verscheen.
Stiekem wist ik gewoon dat hij ging aanbellen, en gingen mijn gedachten daarom over hem. Ja, ik ben helderziend. Dat moet het gewoon zijn. Ik heb verborgen talenten.
‘Hey,’ zei Kyle een beetje ongemakkelijk en zwaaide even kort naar me. Waarom zwaaide hij?
Sinds het kerstfeest had ik hem niet meer gezien. Dus verbaasde het me eerlijk gezegd dat hij zo plots kwam aanbellen. Snel nam ik nog een slok van mijn koffie, en dacht terug aan het moment dat Kyle naar me toeboog op het kerstfeest om me te kussen.
Toen ik mijn ogen had gesloten had ik eens luid gezucht, en dat had hem waarschijnlijk tegengehouden me te kussen. Want eerlijk? Ik was het beu. Beu dat na alles wat we hadden meegemaakt, hij nog steeds zijn kans waagde. Omdat het uit was tussen Jess en mij, moest hij toch niet denken dat ik verliefd op hem was geworden? Nee, ik dacht dat ik erg duidelijk tegen hem was geweest.
‘Hey,’ mompelde ik terug.
‘Uhm, mag ik binnen komen? Het is hier erg koud,’ zei hij en hij wreef zijn handen in elkaar tegen de kou. Het was inderdaad erg koud, er lag zelfs sneeuw.
Ik deed een stap opzij en zwaaide uitnodigend met mijn arm.
Even veegde hij zijn schoenen vol sneeuw af aan de deurmat, alvorens hij naar binnen stapte. Eigenlijk had dat niet erg veel zin, aangezien de deurmat ook vol hing met sneeuw. Maar ik zei er niets op. Snel deed ik de deur dicht en liep naar boven. Ik deed teken dat hij me moest volgen en ik liep mijn slaapkamer binnen. Meteen merkte ik dat Yaki op mijn bed lag. Het beestje keek even op toen ik naar binnen liep met Kyle. Snel zette ik mijn koffiemok op mijn nachtkastje.
Dit deed me allemaal terugdenken aan de tijd toen Kyle ook langs kwam om zich te verontschuldigen over de eerste keer dat hij me gekust had. Het leek wel een dejà vu.
Ik ging in de comfortabele zitzak zitten waar frietjes op stonden afgebeeld. Deze had ik gekregen voor Kerstmis.
Kyle stond maar wat recht, met zijn handen in zijn zakken. Er hing alweer een gespannen sfeer tussen ons.
‘Laat me raden,’ onderbrak ik de stilte. ‘Je komt je verontschuldigen voor de bijna-kus en je wilt vrienden blijven?’ gokte ik.
Hij richtte zijn groene ogen op Yaki, en durfde me schijnbaar niet aan te kijken.
‘Eigenlijk-,’ begon hij. ‘-kom ik zeggen dat ik even niet met je wil omgaan. Tot dat ik alles eens goed op een rijtje heb gezet en mijn gevoelens zijn geminderd voor je. Ik wil over je heen geraken, Alice. Want ik weet dat de gevoelens niet wederzijds zijn,’ zei hij dat laatste teleurgesteld. Dit had ik niet zien aankomen.
‘Oké.’ Meer kon ik niet zeggen. Wat kon ik daar nog aan toevoegen?
‘Oké?’ vragend keek hij me aan. ‘Is dat het enige wat je te zeggen hebt?’ Ik merkte de scherpe ondertoon in zijn stem op.
‘Wat wil je dat ik zeg? Ik vind het een goed idee, want het is nu erg ongemakkelijk tussen ons,’ zei ik schouderophalend en friemelde wat aan mijn wollen rode trui, die ik gekregen had van mijn oma voor Kerstmis.
‘Oeh la la. Zijn er problemen op het liefdeseiland?’ Isabel verscheen met een plagende grijns in de deuropening.
‘Kleine Draculavis! Zit je ons af te luisteren?!’ riep ik kwaad uit.
‘Ik ving gewoon iets op van jullie gesprek. Vertel eens aan psyguloog Isabel wat er aan de hand is,’ zei Isabel en zette zich op mijn bed naast Yaki.
‘Psycholoog,’ corrigeerde ik haar. ‘En ik heb je ‘goede raad’ niet nodig!’ Ik maakte aanhalingstekens in de lucht bij de woorden: goede raad.
‘Als ik dan eens wil helpen, aanvaard je mijn hulp niet eens!’ zuchtte Isabel hopeloos.
‘Denk je nu echt dat ik liefdesadvies nodig heb van een zesjarige?’
Ze richtte haar oogjes op Kyle. ‘Ik snap niet wat je in haar ziet, echt niet!’ zei ze alvorens ze mijn kamer weer uitstormde.
‘Sorry,’ verontschuldigde ik me voor Isabel.
‘Het is niets.’ Antwoordde Kyle nog steeds ongemakkelijk, ‘Maar… Ik ga eens door, nu ik je dit persoonlijk gezegd heb.’
Ik knikte. ‘Oké,’ zei ik weer. ‘Bye,’ zei ik met een zuinige glimlach. Kyle knikte me even kort toe. Maar bij de deur opening draaide hij zich nog even naar me om. ‘Happy New year, Alice.’
Tim, Flynn, Scooter, Collen, Anisha en Flynn en ik zaten rondom een tafel in een café genaamd De Bierbuik. De naam van het gezellige café had ons overtuigd om hier ons Nieuwjaar door te brengen. Al was geplande vuurwerk aan de Schelde, vlakbij het café, ook een groot voordeel. We wisten al een plekje te veroveren met een ronduit schitterend uitzicht.
‘Ik heb een sms gestuurd naar Jess, waar we zitten. Hij kan hier ieder moment zijn,’ deelde Collen mee waardoor mijn hart sneller begon te slaan.
‘Het gaat leuk zijn hem nog eens terug te zien,’ zei Tim.
Ik concentreerde me op mijn glas bier dat voor me stond en probeerde vooral het gesprek over Jess te negeren. Zolang hij hier nog niet was, wilde ik niet aan hem denken.
Maar al snel keek ik weer op door het smakkend geluid van Flynn, die blokjes kaas zat te eten.
Even zuchtte hij vreugdevol alvorens hij weer een blokje kaas in zijn mond stak. ‘Dit. Is. Zo. Lekker!’ riep hij uit en schoof het bord naar me toe. ‘Wacht…,’ zei ik niet begrijpend. ‘Je wilt je kaas met me delen?’ vroeg ik verward. Normaal deelde hij nooit, maar dan ook nooit, zijn kaas met mij. Hij haalde zijn schouders op. ‘Voor deze ene keer, het is bijna nieuwjaar,’ knipoogde hij.
‘Aww, dat is het liefste wat iemand ooit voor me gedaan heeft!’ Ik sloeg plagend een arm om hem heen en trok hem even tegen me aan. Al lachend duwde hij zich van me weg. ‘Eet nou maar, voordat ik me bedenk.’
‘Ik mag ook wel een stukje, toch?’ zei Tim en hij ging al met zijn hand richting de kaas. Maar snel reageerde Flynn door hem een tik tegen zijn hand te geven. ‘Ah ah, af!’ zei hij alsof hij, alsof hij het tegen een hond had. ‘Alleen Alice.’
Tim trok een grote pruillip, dat er echt niet uit zag.
Anisha schudde al lachend zijn hoofd. ‘Ik bestel wel wat kaas voor ons tweetjes,’ zei Anisha en drukte een kus op Tim zijn wang, alvorens ze naar de bar ging om de bestelling te doen.
‘Flynn, jouw zus is de beste vrouw die er bestaat!’ riep Tim vrolijk uit.
‘Vergeet Alice niet, zij is ook niet mis,’ zei Flynn droogjes. Waarom had hij toch zo’n droge stem? Ik vond het geweldig. ‘Sinds wanneer geef je complimentjes?’ vroeg ik lichtjes verbaasd. ‘Sinds ik mijn kaas met je deel. Dat geeft ons een bepaalde band, snap je? Een kaasband.’
‘Een kaasband,’ herhaalde ik de woorden langzaam. ‘Ja.’
‘Ooit, als ik kan koken, maak ik een kaastaart voor je verjaardag,’ beloofde ik plechtig.
‘Die dag komt nooit.’ Geschrokken draaide ik me om en zag Jess staan. Ik had niet eens gemerkt dat hij binnen was gekomen! Zijn ogen boorden zich in de mijne, terwijl hij zijn sjaal en jas uit deed. Maar zijn blik werd van me los gerukt op het moment dat Collen van zijn stoel opsprong en Jess in een jongensachtige omhelzing nam.
‘Goed om je weer te zien, maat!’ zei Collen en klopte paar keer vriendschappelijk op Jess zijn rug.
Op dat moment kwam Anisha terug met een bord vol kaasblokjes en een potje mosterd. Ik keerde me weg van Jess en stak een kaasblokje, van het bord van Flynn, in mijn mond.
‘Hoe gaat het met je, Jess?’ vroeg Tim toen hij zich naast Tim zette, schuins over mij.
‘Goed. Mijn Frans is trés bien! Het is wel even wennen om Frans te spreken, maar dat is nou eenmaal de taal dat ze in Wallonië spreken.’
‘En? Heb je al wat vrienden gemaakt?’ vroeg Scooter, die zich tot nu toe heel de avond stilletjes had gehouden.
‘Ja hoor. Maar een betere vriend als Collen zal ik maar moeilijk vinden. Hoewel…,’ zei Jess plagend en Collen reageerde door zijn middelvinger naar hem op te steken.
‘En hoe gaat het met jullie?’ Jess zijn ogen gleden weer naar mij. Hij bleef me aanstaren, toen iedereen bevestigde dat alles goed ging met hun. ‘Ik ben kaas aan het eten, dus hoe denk je dat het met me gaat?’ vroeg Flynn, die het bord met kaas al weer naar zichzelf had geschoven.
‘High five,’ zei Tim die samen met Anisha ook van kaas aan het smullen was. Wanneer Flynn Tim een high five had gegeven, besloot ik mijn mond open te trekken. ‘Met mij gaat alles prima.’ En ik sprak de waarheid. Alles ging goed. In de tijd dat Jess net was weggegaan, ging het vreselijk met me. Maar nu? Nu gaat het geweldig.
‘Mooi zo,’ zei Jess op een emotieloze toon. Eerlijk gezegd, kon het me even niets meer schelen wat Jess van me dacht. Als hij kwaad wilde zijn, dan was hij maar kwaad.
Onderweg naar de Schelde, liep ik naast Flynn. Had ik trouwens al vermeld dat hij zijn viool bij zich had? Ik had hem deze avond al verschillende keren gevraagd waarom hij het bij zich droeg, maar hij wilde niets verklappen en hield zich stil.
‘Alice?’ Voor de eerste keer, sinds ik Flynn kende, merkte ik nervositeit op in zijn stem.
De groep liep voor ons uit, dus we waren alleen.
‘Ja?’ Nieuwsgierig keek ik hem aan. ‘Wil je weten waarom ik al heel de avond mijn viool bij me draag?’
‘Ja! Dat vraag ik je al heel de tijd!’
Even glimlachte hij kort. ‘Voor jou.’
Die twee woorden, deden mijn hart sneller kloppen. Die twee woorden, brachten een warm gevoel in me op, ondanks de kou.
‘Wat?’ kon ik enkel verbaasd uitbrengen.
Hij stopte met stappen en kwam voor me staan alvorens hij de viool uit zijn violenkoffer haalde. Gespannen wachtte ik af.
‘Ik heb voor jou een ‘liedje’ gemaakt. Niet echt een lied, want er word niet in gezongen. Maar ik heb wel al mijn gevoelens naar jou toe in dit ene lied gestoken. En waarom zou ik woorden gebruiken, als ik ze ook kan uitdrukken met mijn viool?’
Wat? Ik was te verbaasd om te reageren. Ondertussen was de rest stil blijven staan, en keken ze naar ons. Maar daar lette ik niet op, het was enkel Flynn en ik.
Met open mond keek ik hem aan toen hij de viool tussen zijn schouder en kin legde, en de eerstvolgende seconde begon hij met spelen.
Het was uniek en super romantisch. Maar niet zoals de meeste vioolmuziekjes. Het was allesbehalve rustig, eerder hevig en snel. Ik werd overspoeld door een vloed van passie. Zoveel passie.
Zijn blauwe ogen bleven heel de tijd op mij gericht. Zijn hoofd bewoog mee terwijl hij speelde. Zijn woorden die hij daarnet had uitgesproken mengden zich in mijn gedachten met de hemelse muziek. De muziek die zijn gevoelens verwoordde. Gevoelens naar mij toe.
Dit kwam erg onverwacht aan, want ik had nooit gedacht dat de gevoelens wederzijds waren. Nooit. We gingen nog al vriendschappelijk met elkaar om, en ik had echt nooit gedacht dat hij van me hield.
Ik merkte nauwelijks, dat er een heleboel mensen om ons heen kwamen staan.
En toen hij klaar was met spelen, klonk er een luid applaus van de menigte om ons heen. Zoveel mensen waren er al komen luisteren.
‘Alice,’ zei hij weer nerveus en slikte even. ‘Ik hou even veel van je als ik van kaas hou. En dat zegt heel veel. Dit is de eerste keer dat ik gevoelens heb voor een meisje, en ik weet niet waarom ik toegeef aan mijn gevoelens voor je, omdat het waarschijnlijk toch niet wederzijds is-‘ Ik liet hem niet uitspreken. ‘Zwijg toch, vioolboy.’ Ik sprong naar hem toe en drukte hartstochtelijk mijn lippen op de zijne.
Er klonk luid gejuich en ze begonnen af te tellen. In de seconden dat er werd afgeteld, bleef ik kussen met Flynn. Het was een kus vol passie, en verlangen. Een kus als nooit tevoren.
‘Gelukkig nieuwjaar!’ hoorde ik iedereen roepen, maar dat was slechts op de achtergrond. Flynn en ik beëindigde onze kus om op adem te komen, en samen keken we naar het vuurwerk dat net was begonnen. Maar al snel drukte ik al glimlachend mijn lippen weer op de zijne. En zo. Zo ging ik al kussend het jaar 2015 tegemoet. Niet met Nathan, Tim, Jess of Kyle.
Maar met de kaasverslaafde Flynn.
-----------------------------------------------------------------------
Kwam dat even onverwacht aan, of niet soms? Bijna iedereen trapte erin dat ze met Kyle eindigde! Dus sorry naar alle Kyle fans :( *Kyle fans beginnen tomaten naar me te gooien* *rent snel weg van boze menigte*
Maar kom op! Flynn is minstens even leuk ;D Comment, follow, vote! Daar doe je me altijd een groot plezier mee :)
En sorry sorry sorry dat op hoofdstuk 30_Let it go ik nog steeds geen opdraging heb gedaan aan degene met de leukste comment. Ik zit met een dilemma.... ER ZIJN TE VEEL LEUKE COMMENTS :O
Hierna komt een schrijvers note waar jullie volgens mij heel blij mee gaan zijn! Ook zal ik iets later het dankwoord, nawoord en Q&A plaatsen!