TWENTY EIGHT
Copyright © Marco Jose (SiMarcoJoseAko)
Hindi ko alam kung ilang minute nang magkalapat ang mga labi namin ni Axcel. Hindi ko magawang maipaliwanag ang nararamdaman ko at hindi ko magawang maamin ang nararamdaman ko kahit sa sarili ko. Natatakot ako na magbago ang lahat kapag inamin ko na iba na ang nararamdaman ko para sa kanya. I'm scared but it was all vanished when I felt his arms around mine.
"I'm happy." Seryoso n'yang sabi sa akin habang nakatingin ng diretso sa mga mata ko.
"Y—You are just drunk, Axcel." Nauutal kong sabi sa kanya. Naramdaman ko naman ang pagbilis ng tibok ng puso ko ng bigla siyang ngumiti.
"Yeah, too drunk to imagine I'm married with you." Saad n'ya na sinabayan n'ya ng mahinang pagtawa.
Damn, Axcel. Stop making me feel that it was real.
Nagpasalamat ako sa sarili ko dahil nadala ko ang bag ko kanina nang hatakin n'ya ako. Saglit na kinuha ko ang isang box sa bag ko at inabot iyon sa kanya. Agad namang napakunot ang noo niya na tila ba nagtataka kung bakit binigyan ko siya ng isang box.
"What is this?" Kunot-noo n'yang tanong sa akin.
"That's my gift for you." I said then I smiled faintly.
Natigilan naman siya at agad na tinitigan ako ng diretso sa mata. Bigla ay gusto kong yumuko dahil hindi ko kayang salubungin ang kanyang mga tingin.
Muli n'yang ibinaling ang kanyang tingin sa box na ibinigay ko. Umupo siya sa kama na malapit sa aming dalawa habang binubuksan ang regalo ko para sa kanya.
Nag-angat siyang muli ng tingin ng tuluyan n'yang makita ang regalo ko sa kanya. Batid sa mukha n'ya ang pagkagulat.
"H—Heena."
"That's our memories together." Sabi ko sa kanya at tsaka ako tumabi sa kanya.
"I treasure every memories with you. Lahat ng oras na magkasama tayo, nandito sa puso ko. I'll never forget every moments I'm with you dahil sa lahat ng oras na magkasama tayo, naging masaya ako. Kahit pa magkaaway tayo, kahit pa lagi mo akong inaasar, o kahit pa lagi mo akong pinapaiyak. Lahat ng 'yon, Axcel. Nandito sa puso't isipan ko at hindi-hindi ko 'yon makakalimutan. Sa mga larawang 'yan na magkasama tayo, sa likod ng mga larawang 'yan ay mga kwentong ikaw at ako ang bida. I gave it you para kapag dumating na ang panahon na iiwan na natin ang isa't isa. Hindi mo ako makakalimutan at maaalala mong naging parte ako nang buhay mo." Hindi ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko. Hindi ko na napigilan pa ang emosyon ko. Kahit ngayon lang, iiyak ako sa harapan n'ya at sasabihin ko ang mga bagay na gusto kong sabihin sa kanya.
"Alam kong hindi naging madali para maintindihan natin ang isa't isa. Marami na tayong pinagdaanan na tayo lang dalawa ang magkasama, maraming pagsubok na ang dumating sa atin pero lahat ng 'yon nalagpasan natin ng magkasama. Masaya ako dahil nakilala kita, Axcel. Masaya ako na nakilala ko iyong batang walang suot na kahit ano noon, masaya ako." At kasabay ng lahat ng 'yon ay ang tuluyang pagbuhos ng emosyon ko.
"Heena." Bigla n'ya akong niyakap at wala akong nagawa kung hindi ang yakapin din siya pabalik.
"Nakakainis ka, pinaiyak mo ako!" Sabi ko sa kanya habang yakap-yakap n'ya ako.
"I hate it, when you are crying." Mariin n'yang sabi. Humiwalay naman ako sa pagkakayakap ko sa kanya.
"I won't cry anymore, so you won't hate me." I said then I smiled. He suddenly cupped my face.
"I won't make you cry, I promise." He said seriously then he slowly wiped the tears in my cheeks.
You already did, Axcel.
*
Nagtatawanan at nagkakasiyahan pa rin sila nang bumalik kami roon ni Axcel. Ang ibang mga lalaki ay mayroon ng tama at ang iba naman ay wala pa. Tahimik lang akong umupo at ganoon din si Axcel nang tumabi siya sa akin.
"Saan kayo galing?" Agad na tanong sa akin ni Din.
"Sa taas, I just gave my gift for him." Saad ko sa kanya. Bigla namang napunta ang mga mata niya sa may dibdib ko.
"He gave you that?" Tanong sa akin ni Din. Naramdaman ko ang pagsulyap sa akin ni Axcel nang marinig n'ya ang sinabi ni Din.
"O—Oo." Nauutal kong sabi.
"Hmppf. Malalandi kayo." Sabi n'ya sa akin at tsaka ako inirapan. Bigla ay naramdaman ko ang mga braso ni Axcel na umakbay sa akin. Agad ko siyang nilingon pero wala sa akin ang atensyon n'ya. Prente lang siyang umiinom ng alak habang nakikipag-usap sa iba.
"Gago ka Xander! Sasapakin kita!" Sabi ni Shaun kay Xander nang asarin nito si Shaun. Nagtawanan lang kami sa inasal niya.
"Lasing ka na, bro. Ang hina mo, ganyan talaga kapag bata pa!" Sabi pa ni Xander na sinabayan niya ng tawa.
"Tang ina mo! Ikaw 'yong mahina!" Sagot naman ni Shaun kay Xander. Hinampas naman ni Rissa ang bibig ni Shaun dahil sa pagmumura nito. Napailing na lamang ako.
"Are you tired?" Bigla akong namula ng biglang bumulong sa akin si Axcel. Agad kong naramdaman ang init ng kanyang hininga sa may tenga ko.
"N—No, I'm okay." Sagot ko naman sa kanya.
"You sure?" Paninigurado niya sa akin. Tumango naman ako nang hindi siya nililingon. Our lips were just inches away and I might kiss him kapag nilingon ko siya.
"Axcel's will getting laid tonight." Narinig kong sabi ni Travis na ngayon ay nakaakbay kay Jeorge.
"That is inevitable!" Natatawang sagot ni Xander. Naramdaman ko naman ang pag-akyat ng dugo sa mukha ko. They're crazy! Tinukso pa nila kami ng ilang ulit hanggang sa tumigil din sila.
Hinahayaan ko lang mangyari ang lahat dahil alam kong kinabukasan. Hindi na ulit ito mauulit pa. I looked at the man beside me. He's just drinking yet he looks so damn hot in my eyes. Na kahit ano bang gawin n'ya ay hindi magbabago ang tingin ko sa kanya, na siya pa rin si Axcel sa pangingin ko.
I looked around and my eyes widen when I saw Travis kissing Jeorge in front of us. Napanganga ako sa tagpong iyon. I didn't expect that even though I know they're drunk.
"That was hot!" Sigaw ni Shaun. Agad naman silang naghiwalay ng mapagtanto nilang may mga tao sa paligid nila. Agad na niyakap ni Travis si Jeorge. She buried her face in Travis' chest. Marahil ay nahihiya siya sa nangyari.
"That's a normal thing, sweetheart. We did that a lot of times, you know." Agad akong napalingon kay Axcel nang magsalita ito. Nakangisi ito sa akin.
"Shut up." Mariin kong sabi sa kanya at tsaka ko siya inirapan.
"Make me shut my mouth, sweetheart. Why don't you try to kiss me, in front of them?" Bulong niya sa akin. Agad namang nagsitayuan ang balahibo ko sa sinabi niya. I can't do that!
"Tumigil ka d'yan, Montemayor." Bulong ko rin sa kanya at tsaka ko siya kinurot sa tagiliran.
"Ouch." Sabi n'ya pero nakangiti pa rin. Inirapan ko lamang siya.
"H'wag mo akong artehan, hindi porket birthday mo mag-aasal bata ka na naman diyan." Saad ko sa kanya. Sumimangot lamang siya sa sinabi ko.
"Hindi mo naman time of the month ah? Bakit ang sungit mo?" Tanong niya sa akin. Agad namang nanlaki ang mata ko!
"How did you know?!" Singhal ko sa kanya. Ngumiti naman siya nang nakakaloko.
"I just know." Kaswal na sabi n'ya.
"Ang landi mo, Ravis!" Pang-aasar ni Alex kay Travis. Mabilis namang lumipad ang dirty finger ni Travis sa ere. Nagtawanan lang silang lahat.
"I suddenly missed you." Bulong niya sa akin. Naramdaman ko ang paghigpit ng pagkakaakbay niya sa akin.
"I missed your strawberry smell, sweetheart." Saad niya. He suddenly nuzzled my hair at pakiramdam ko ay nag-init bigla ang paligid ko.
"Damn, I'm having a boner." Rinig kong bulong niya sa akin. Agad na nanlaki ang mata ko at walang sabi-sabing sinapak ko siya. Pinaningkitan ko siya ng mga mata ng ngumisi lang siya sa ginawa ko.
"What? You're just too attractive to me!" Depensa niya sa sarili.
"Do you think it's okay to me to admit that you are having a boner? You're so pervert!" Saad ko sa kanya.
"What's the matter? Wala na namang kaso kung sabihin ko pa 'yon sa'yo. Nakita at naramdaman mo na nga 'to dati ah!" Sagot pa niya sa akin. Naramdaman ko naman ang pag-akyat ng dugo sa mukha ko sa sinabi niya.
"H—Hindi ko pa nakikita 'yan!" Depensa ko sa kanya.
"H'wag mo akong lokohin. Gusto mo ipaalala ko sa'yo lahat?" Sabi niya sa akin at tsaka ngumiti ng nakakaloko.
I really hate Axcel when he's drunk.
"Nakakainis ka." Nakasimangot kong sabi sa kanya.
"Seriously, I'm having a boner. I always imagine you and I, both naked in my bed." He said with a playful smile in his face.
"Sige, ipagpatuloy mo pa 'yan! Hindi na kita kakausapin pa kahit kailan!" Sabi ko sa kanya.
"Baka matiis mo ako." Sagot naman niya sa akin.
"Oo, kakayanin kong tiisin ka kahit alam ko sa sarili kong hindi ko kaya. Kakayanin ko kahit na mahirap, kakayanin ko kahit na alam kong hindi madali at kakayanin ko para sa sarili ko." Seryoso kong sagot sa kanya habang nakatingin sa mga mata niya.
Ngayon, hahayaan ko ang sarili ko na mabaliw sa kanya. Dahil alam kong kinabukasan, hindi na mauulit pa ito. Alam kong sa mga susunod na araw, magbabago na ang lahat. Alam kong sarili kong masasaktan at masasaktan lang din ako sa huli nang dahil sa kanya.
Siguro, dapat ko nang matutunang alisin si Axcel sa buhay ko dahil kung hahayaan ko lang ang lahat.
Paulit-ulit lang akong masasaktan.
****
Copyright © Marco Jose (SiMarcoJoseAko)