***Chapter 34***
I GROANED WHEN I heard my phone rang.
Nakapikit ang mga matang kinapa ko sa bedside table ang cellphone ko at sinagot ang tumatawag.
"Wake up now because your company needs you, brother. You promised that you'll come back today. Your employees are waiting for their CEO to come back for almost five years now." It was my little sister, Aleeyah Reona Ford.
I opened my eyes and sighed.
"Okay. I'll just take a bath." I said as I get up from my bed.
"Good. I'll wait for you here. Take care, okay?" I nodded even if she's not in front of me.
I was about to hung the phone when she spoke.
"Kuya." Tawag nito sa akin.
"Hmm?"
"Please be okay na. Nandito lang kami para sa'yo, okay? We'll support you along the way. Everything will be okay. I love you." She said and hung up.
Naiwan akong natulala. My sister wasn't like that before. She's not sweet and she used to hide her true feelings. Ganoon na ba talaga kamiserable ang naging sitwasyon ko para lahat ay mag-alala sa kalagayan ko?
For almost five years, I must admit that I am not the same Alexander Kiel Ford anymore. I'm a messed. Pinabayaan ko ang negosyo, ang kumpanya ko. I'm just thankful that my sister was there to help me. She is now the acting CEO of Ford's Technology.
Until I decided to fixed myself again, not only for myself but for Roxanne. Kahit walang kasiguraduhan na makita ko pa ito ulit, I'm still hoping. Pinapangako ko sa sarili na gagawin ko ang lahat mapatawad lang ako nito. Babawi ako sa nagawa ko.
Pinagsisisihan ko ang araw na mas pinili kong paniwalaan ang kasinungalingan ni Rian. Sobra akong nagsisisi. At alam kong hindi ko na maibabalik ang lahat. I was too late and I lost the love of my life. At galit ako sa sarili ko. Paano ko nagawa kay Roxanne ang bagay na iyon? Paano ko nagawang saktan ang babaeng mahal ko?
Napabuntong-hininga ako at hinubad lahat ng damit. Dumiretso ako sa banyo at naligo. Napatingala ako at hinayaan ang malamig na tubig na tumatama sa mukha ko.
"I missed you so much, Mon cœur." Mahinang usal ko at hinayaan ang mga luhang naghahalo sa malamig na tubig.
"Fuck!" May pait sa boses na usal ko.
Nakakabaliw ang pakiramdam na sobrang sabik ka sa isang tao pero hindi mo ito makita at mayakap.
Ilang minuto akong nasa banyo at naging saksi ang loob niyon sa lahat ng kamiserablehan ko. Sa naging pagkakamali ko at paulit-ulit kong pinapaalala sa sarili ko kung gaano ako ka-gago dahil pinakawalan ko ang babaeng mahal ko.
***
NAPATIGIL AKO sa isang malawak na parke. I decided to park my car. Bumaba ako mula sa kotse ko at tinext ko ang kapatid ko na male-late ako ng konti.
Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa akin para tunguhin ang parke na ito. Siguro ay namiss ko lang ang paligid na madaming tao. Ang tagal ko ring ikinulong ang sarili sa loob ng bahay ko.
Pinaikot ko ang tingin sa buong paligid. Madaming tao, may mga batang naglalaro. Mga pamilyang nagtatawanan habang kumakain. May mga nakikita din akong mga magkasintahan na matatamis ang ngiti sa isa't-isa.
Nadako ang paningin ko sa pamilyang nakaupo sa blanket at may picnic basket sa harapan ng mga ito. Masaya ang mga ito kasama ang anak na lalaki.
At napaisip ako, kung hindi lang ako naging gago sana ay ganito kami ngayon ni Roxanne. Masaya, may anak at kuntento sa isa't-isa. At hindi ko napigilan ang ilang butil ng luhang dumaloy sa pisngi ko.
Napakurap-kurap ako nang maramdamang may humawak sa laylayan ng damit ko. Nang lumingon ako ay nakita ko ang batang babaeng nakatingala sa akin.
Inilahad nito ang hawak na panyo sa akin. Kulay pink ang panyo nito.
Nagtatakang tinignan ko ito.
"You're crying po and you need handkerchief to wipe your tears." She said, smiling.
Sandali akong natulala sa mga ngiti nito. Napakagandang bata. Tila ito anghel sa paningin ko. And as I looked at her blue eyes, I don't know why my heart tightened. My heart beats so fast for no reason.
Umupo ako sa harapan nito para magpantay ang mukha naming dalawa.
"This big man wasn't crying. Napuwing lang ako." Pagsisinungaling ko.
She pouted and she really look so cute.
"You're like my mom. I always caught her crying and she end up lying." Nakapameywang na sambit nito at napailing-iling na tila matanda na.
I chuckled. Sobrang cute talaga.
Bahagya akong natigilan ng pinunasan nito ang basang mukha ko gamit ang panyo nito. At muling tumibok ng napakalakas ang puso ko. It's just a simple gesture pero bakit parang natutunaw ang puso ko sa ginawa nito?
"Don't cry na po, ha? Big man ka na dapat hindi ka na umiiyak. Ako nga little girl pa pero hindi ako umiiyak." May pagmamalaki sa boses na sambit nito.
Natatawang ginulo ko ang buhok nito at mahinang pinisil ang matangos na ilong nito. Titig na titig ako sa asul na mga mata nito. Tila hinihigop niyon ang buong pagkatao ko.
"Your eyes are beautiful." Pareho kaming natigilan nang sabay kaming nagsalita.
I chuckled and she giggled.
"Magkapareho po tayo ng mga mata. Ang pogi mo po at siyempre maganda ako." Bumungisngis ito sa sinabi. Nilaro nito ang buhok ko na ikinangiti ko.
"Kid, where's your mom? Baka hinahanap ka na niya. Halika, ihahatid kita sa kanya." Usal ko.
Umiling ito.
"Don't worry, I'm fine po. I know my exact address in case I'm lost. And I know how to used gadgets and computers po kaya hindi ako mawawala." Inosenteng sabi nito.
Napangiti ako. Natutuwa ako sa batang ito. She looks smart.
"Talaga? Marunong ka sa computer?" Naaaliw na tanong ko.
She shrugged her shoulders.
"Tinuruan po ako ni Mommy. At mabilis po akong matuto." Muli ay may pagmamalaki sa boses nito.
Ginulo ko ulit ang buhok nito.
"You're so cute, little princess." I murmured.
She smiled widely.
"Thank you po." Magalang na tugon nito.
Kumunot ang noo nito na parang napapaisip at kapagkuwan ay napakamot sa ulo.
"Sabi ng Mommy ko, don't talk to strangers. What's your name po?" She suddenly asked.
Hindi maalis ang ngiti sa mga labi ko dahil sa napaka-cute na batang ito.
"Kiel. My name is Kiel." I said.
Tumango ito.
"Ako po si Lexynne. Nickname ko po 'yan. Nice to meet you po. Hindi ka na stranger kasi kilala na kita." She giggled again. Nakapakadaldal na bata.
"Last question po. Ano po phone number mo?" Bahagya akong natawa sa tanong nito.
"Are you flirting with me, little princess?" I teasingly asked.
Sumimangot ito.
"No,I'm not. Matanda ka na po. I am only flirting sa mga kaedad ko." Tugon nito.
Muli akong natawa sa tinuran nito. Nakaka-amazed ang batang ito. She really know what to say.
Sinabi ko ang phone number ko at nakinig naman ito na tila ba minememorya nito iyon. Duda ako kung kaya nitong iyong ipasok sa batang utak nito.
Ilang sandali lang ay nagpaalam na ito sa akin.
"Bye na po. Nice to meet you, Daddy Kiel!" Anito at patakbong umalis papalayo sa akin.
Napaawang naman ang mga labi ko. Daddy Kiel? Damn! Bakit ang sarap sa pakiramdam niyon?
Wala sa sariling tinitigan ko ang pink na panyong iniwan nito sa palad ko. That kid was really something. Hindi ko alam pero napakagaan ng loob ko sa batang iyon.
To be continued...
A/N: Updated.❣️😍
I'm not sure if makakapag-ud po ako bukas. May family outing kasi kami. Ehehe. Salamat po sa walang sawang paghihintay. 😘😘
Goodnight. Lablab.😍