***Chapter 7***
KUNOT NOO kong tinignan si Freih na tulalang nakatitig sa harap ng laptop nito. Kasalukuyan itong nasa living room.
Nilapitan ko ito at nang makita ako ay kaagad nitong sinara ang laptop nito.
"What's wrong?" I asked.
Bumuka ang bibig nito pero kaagad ding itinikom iyon.
"Say it." I said as looked straight into her eyes.
Napalunok itong tumingin sa akin.
"Richard Lewis was found dead inside his house last night. He was at the swimming pool. He died from drowning. No, someone broke into his house and tortured him. Ilang oras siyang pinahirapan sa ilalim ng tubig. Nilunod siya. The police got the CCTV record but after they watched that footage, it was gone. Totally gone. Ni hindi nila namukhaan kung sino ang taong pumasok sa bahay ni Richard Lewis. That person was fast. He was so very careful and he didn't leave any evidence. " Freih started and I was shocked.
Richard Lewis was one of the guys who molested and tortured me. They are the Lewis cousins. And Arthur Lewis was their leader. The one who molested me often everytime he has a chance.
Naikuyom ko ang mga kamao ko at nanghihina ang mga tuhod na napaupo ako sa sofa malapit sa akin.
Kaagad akong dinaluhan ni Freih.
"Are you okay?" Nag-aalalang tanong nito.
Tumango ako.
"I-I know that it isn't right but I'm happy that he's dead now. But knowing the Lewis's, maingat sila sa mga kilos nila. They are powerful and proud of themselves. They have no conscience. They have bodyguards to protect them at all cost. At sino ang may lakas ng loob na patayin ang isang Lewis?" I firmly asked, dumbfounded.
"The police investigated the case thoroughly. They can't detect the culprit. But Miss Rox, Richard Lewis deserved that." Freih said with a firm voice.
Dahan-dahan akong tumango.
"I know. But I feel guilty. Dahil kahit anong gawin ko masaya ako dahil namatay na siya. Masaya ako, Freih. Diyos na ang gumagawa ng paraan kung paano kong magantihan ang mga taong gumawa ng kayapun sa buong pagkatao ko." Naluluhang usal ko.
Hindi ko makakalimutan ang ginawa ng Richard Lewis na iyon sa akin. Palagi nitong sinusubsob ang ulo ko sa malaking drum na may tubig at ilang minuto nitong binababad ang ulo ko sa ilalim ng tubig hanggang sa hindi na ako makahinga. Ginagawa nito iyon kapag nanlalaban ako sa bawat pangmomolestiya nito.
He was enjoying watching me while suffering. He was laughing and he treated me like his toy to play.
Freih held man hand tightly.
"You feel guilty because you're a good person, Miss Rox. At ikaw ang pinakamabait na taong nakilala ko. You treated us like your own flesh and blood. And we will do everything just to protect you. To make you smile whenever you're sad and lonely." She said and smiled at me.
"Freih. Thank you. Since day one you and the three girls were so good. You were always there for me. Thank you so much." I said and squeezed her hand.
"Nandito lang naman kami lagi para sa'yo, Miss Rox. Kahit alam naming nahuhumaling ka na sa bagong bodyguard mo." Nagtatampo ngunit pabirong sabi nito.
Kaagad naman akong namula sa sinabi nito.
"Freih naman." Binitawan ko ang kamay nito at napakamot sa ulo.
"Bakit? Halata namang crush mo siya." Taas ang kilay na sambit nito.
Alanganin akong ngumiti.
"Halata ba talaga?" Nahihiyang tanong ko.
Mahina itong natawa.
"Yes, Miss Rox. Sobrang halata. Pero bagay kayo. Alam mo bang ang guwapo niya?" Anito at humagikhik pa.
Lihim naman akong nalungkot sa huling sinabi nito. Guwapo? Oo alam ko ang bagay na iyon. Nakakalungkot lang na hindi ko puwedeng makita ang hitsura nito. Natatakot akong isugal ang sariling kapakanan ko dahil sa sakit ko.
"Ilang beses ko na siyang nakikitang pumapasok sa kuwarto mo. Hindi ka ba natatakot, Miss Rox?" Kapagkuwan ay tanong nito.
"I feel comfortable when he's around, Freih." Pag-amin ko.
Tumango-tango ito.
"I knew it. You even let him hugged you. It just means that you trust him and you're comfortable when you're with him." She said.
Nanlaki ang mga mata ko.
"Y-You saw us?"I asked.
Napapangiting tumango ito.
"Yeah. Sa garden." Anito at nagkibit-balikat.
"Just take care of yourself, okay? Hindi ka namin papakialaman sa gusto mong gawin. Susuportahan ka namin kung saan ka masaya. Just remember that he's still a man and you know how a man can affect you, Miss Rox. Huwag na huwag mong ipapahamak ang sarili mo. I trust him. I can see that he's a good man. At masaya akong nakikita na masaya ka kapag nandiyan siya. Masaya akong nakikita kang nakangiti, totoong ngiti." Napangiti ako sa sinabi nito.
"Thank you so much, Freih." Malumanay na sabi ko.
"Actually, crush namin siya." Anito at muling humagikhik.
I pouted at her.
Natatawa nitong tinampal ang braso ko.
"Pero para sa'yo, ipapaubaya na namin siya." Patuloy nito.
Tawa ito ng tawa habang lumalayo sa akin nang akma ko itong kukurutin.
"Nasaan na nga pala ang lalaking 'yon?" Maya-maya ay tanong ko.
"He's not around. Baka may pinuntahan." Tugon ni Freih. "Bakit?"
Sumimangot ako.
"May kasalanan pa siya sa akin kagabi. He sedate me. At umalis na naman siya ngayon ng hindi nagpapaalam?" Nagsalubong ang mga kilay ko.
"Namimiss mo lang siya." Tukso nito at ngumisi.
I rolled my eyes at her. Kinuha ko ang cellphone sa bulsa at inilahad iyon kay Freih.
"Give me his phone number."
"Kung makaasta parang boyfriend mo 'yong tao." Pabulong na sabi nito na naririnig ko naman.
"Dalian mo." Ungot ko.
"Ito na po." She rolled her eyes and took my phone.
Nang ibinalik nito ang cellphone ko ay nakasulat na ang number ni Xander doon.
"Thanks." Usal ko at tinalikuran na ito.
Pumasok ako sa kuwarto ko at kaagad na tinawagan ang numero. Naka-tatlong ring bago nito iyon sinagot.
"Hello?" Natigilan ako nang marinig ang boses ng babae mula sa kabilang linya.
"Ahm, this is Xander's number, right?" Mahinang tanong ko.
"Yeah. Why? Do you need anything? Wait. Tawag ka na lang ulit later, okay? Nasa bathroom pa kasi siya. He's taking a bath." Paliwanag ng babae.
Hindi na ako sumagot at kaagad na pinatay ang tawag.
Nanlulumong ibinagsak ko sa malambot na kama ang cellphone. Is that Xander's girlfriend?
Wala sa sariling napahawak ako sa dibdib ko. Bakit kumikirot iyon?
Marahas akong napailing at pilit na iniignora ang nararamdaman. Pero bakit naiinis ako? At naiinis ako dahil naiinis ako.
"Urgh!" Napasabunot ako sa sariling buhok dahil sa frustrasyon na nararamdaman.
Napatingin ako sa cellphone nang tumunog iyon. Dali-dali ko iyong dinampot at sinagot nang makita kung sino ang caller.
"Can't you just stay here and never leave my side? Mas inuuna mo pa 'yang girlfriend mo kaysa sa'kin? I am your boss and you should never leave me!" Inis na bungad ko at kaagad na pinatay ang tawag.
Buong araw akong wala sa mood. At kasalanan ng Xander na iyon. Umaalis siya ng hindi nagpapaalam. Nangngingitngit ako sa inis. Ni hindi ko nga alam kung kanino ba ako naiinis. Sa babaeng sumagot ng tawag ko, kay Xander o sa sarili ko.
Kinagabihan ay napagdesisyunan kong pumunta sa rooftop para magpahangin pagkatapos naming mag dinner.
There's a secret door inside my room. May hagdan sa loob ng pintong iyon paakyat sa rooftop ng bahay. Kapag naiinip ako ay tumutungo ako sa rooftop para makita ng maayos ang madilim na kalangitan at mga naggagandahang bituin.
Suminghot ako nang sa wakas ay nakaapak ang mga paa ko sa malapad na rooftop. Flat ang rooftop kaya maayos akong nakakatayo doon. Ang mga bodyguards ko ay hindi alam ang lugar na ito.
This is my secret place. Naging saksi ang rooftop na ito sa bawat iyak, hinagpis at sakit na binubuhos ko kapag nalulungkot ako.
Tumingala ako sa langit at napangiti nang masilayan ang mga nagkikislapang bituin.
"I wish you're Mom and Dad." I murmured and let my tears out.
I miss my Mom and Dad. I miss those times that we were happy together. Si Mommy ay paminsan-minsan akong binibisita dito pero kapag minsan ay pinagbabawalan ko ito. Kailangan nitong maging maingat sa mga kilos nito dahil hindi pwedeng malaman ng mga Lewis na buhay pa ako.
The Lewis's really thought that I am dead. Iniwan ako ng mga ito sa mansyon na may kasamang bomba. It was their intension to kill me and just to blow me up but little did they know that I was saved by someone.
Pinunasan ko ang mga luha ko at kinuha ang cellphone sa bulsa ko nang tumunog iyon.
"Hello?" Matamlay na sagot ko.
"I'm home. I'm sorry. May inasikaso lang ako kaya hindi ako nakapagpaalam sa'yo. Where are you? You're not here in your room." It was Xander.
Napataas ng kilay ko sa unang salitang lumabas mula sa bibig nito. I'm home? It sounds like he's my husband while saying that.
"I'm on the rooftop." I answered.
"Rooftop? Anong ginagawa mo diyan? Bumaba ka ngayon din, Roxanne. Baka mahulog ka." May pag-aalala sa boses nito.
"Bakit? Kapag ba nahulog ako, sasaluhin mo?" Sarkastikong tanong ko.
"I'm willing to catch you, Roxie. Willing akong saluhin ka at sisiguraduhin kong sa akin ka mismo babagsak." Tugon nito.
My heart skips a bit. Why does it sounds like it has a double meaning?
"Just go back to your girlfriend, Xander." I seriously said and ended the call.
Naikagat ko ang ibabang labi ko. Do I really have to say that? Para akong selosang girlfriend sa inakto ko.
Malakas akong napabuntong hininga at hinayaan ang malamig na hangin na dumadampi sa mukha ko.
Natigilan ako at napakunot ang noo nang maamoy ang pamilyar na amoy na iyon.
Bumilis ang kabog ng puso ko at sa pagkabigla ay pumihit ako para sana harapin ito pero kaagad nitong isinuot ang malambot na bonnet sa ulo ko at kaagad nito iyong ibinaba hanggang sa mga mata ko dahilan para matakpan ang mga iyon.
At napasinghap ako nang masuyo nitong hinawakan ang magkabilang pisngi ko gamit ang mga palad nito at walang sere-seremonyang sinakop nito ang mga labi ko.
Awtomatiko akong tumugon sa halik nito. Bumaba ang isang kamay nito patungo sa likod ko at masuyo ako nitong idinikit sa katawan nito.
He deepened the kiss and it was so good and passionate.
Umangat ang mga braso ko at iniyakap ang mga iyon sa batok nito. Mas lalong lumalim ang halikang pinagsasaluhan namin. Nilalaro-laro ng dila nito ang dila ko at sinisipsip nito iyon.
"X-Xander." I moaned.
Bahagya nitong pinaghiwalay ang mga labi namin.
"Gusto kong isipin na nagseselos ka. Now, tell me. Are you jealous with my own sister?" He murmured against my lips.
Umawang ang mga labi ko sa narinig. That girl was his sister? Teka lang. Nagseselos? Ako? Bakit ako magseselos?
"Y-Yes." Naikagat ko ang ibabang labi nang kusang lumabas iyon mula sa bibig ko.
'You're crazy, Roxanne! Nababaliw ka na! Nababaliw ka na talaga!'
Xander chuckled and he cupped my face again and gave me the most sweetest kiss that I have ever tasted.
To be continued...
A/N: Siningit ko 'tong update ko kahit puyat.🤭 Graveyard shift on work is real.😂 Enjoy! 😘
Goodmornight and see you on the next update.😘 Lablab.🤗🤗💛💛