hoofdstuk 16
'Avery, je bent al de hele week niet naar school geweest.' zei William zuchtend. ik moest er maar aan geloven. ik heb het kunnen uitrekken tot vandaag, vrijdag. en nu vind William opeens dat ik gewoon naar school moet. oké, dat vond hij al maar nu gaat hij me echt naar school dwíngen. god, help me.
'waarom? één extra dagje maakt toch niet uit?' vroeg ik met een pruillipje. William schudde demonstrerend zijn hoofd. Ik gaf het op en zucht diep.
'dat zei je de hele week al. nu ga je gewoon naar school. punt.' zijn stem klonk vastbesloten. ik heb geen andere keus dan, ik zal wel moeten vandaag.
'oké..' gaf ik zuchtend toe. William knikte en liep mijn kamer uit zodat ik me kon omkleden. het liefst was ik nu het raam uitgesprongen maar dat is overdreven.
nadat ik me had aangekleed liep ik naar beneden waar Joseph al klaar stond. ik deed mijn jas aan en liep met mijn tas naar buiten. Joseph volgde al snel. het klinkt raar maar, ik wil nu zo snel mogelijk op school zijn zodat ik geen preken van Joseph en William meer hoef aan te horen.
'kom, dan gaan we.' zei Joseph. hij zette me op mijn rug en rende met onmenselijke snelheid door het bos terwijl hij behendig takken en wortels ontweek. het zou er raar uitzien als je mij en Joseph zo zal zien. maar ik ben het gewoon gewend, nog steeds.
'zie je vanmiddag.' zei Joseph glimlachend waarna hij gelijk terug liep naar het woud. ik zucht diep, kom op Avery. dit moet lukken. ik zal wel allemaal starende blikken krijgen maar het lukt me wel om die te negeren. ik hoorde de mensen fluisteren. vooral over mij en Jack. ik voelde steken in mijn lichaam wanneer ze dat zeiden. vanuit mijn ooghoeken zag ik Chelsea dreigend op me af komen. ik probeerde door de lopen maar ze pakte me bij mijn pols vast.
'bitch. waar is mijn liefje?' vroeg ze met een arrogante toon. een vriendin van haar stond naast haar. net zo'n bitch als zijzelf.
'hij komt niet naar school.' zei ik mompelend. ik haat William, waarom kon ik niet gewoon thuis blijven?
'ik vraag waar hij is, niet waar hij niet is.' ik werd eerlijk gezegd bang van haar. eerst had ik Jack, maar nu sta ik er echt alleen voor. een klein gedeelte van mij hoopt dat Jack ineens naast me staat. maar goh, hoe groot is die kans? Ik kan dit zelf wel. Ik bedoel, ik woon al bijna mijn hele leven bij drie vampiers…
'laat me gewoon met rust.' meestal zal ik gelijk in de aanval gaan. maar nu heb ik daar geen zin in. Ik wil zo snel mogelijk naar huis om weer in mijn bed te liggen.
'hij houd gewoon niet van je. daarom is hij weggegaan.' zei ze bespottelijk. de vriendin van haar zat te gniffelen.
'ga weg.' zei ik grommend, opeens voelde ik een golf woede en energie naar boven komen.
'je bent ook zo zielig.'
oké, dit was het. ik schreeuwde en voelde opeens een enorme kracht naar boven komen. voor ik het wist lag Chelsea met een bloedende neus op de grond en haar vriendin die mij beangstigend aankeek.
'w-wat?' stammelde ik verbaast. had ik dit gedaan? snel liep ik naar binnen en rende door naar de kluisjes. Elly en Robin waren aan het kletsen tot ze mijn gezicht zagen, waar ongetwijfeld een traan over liep. ik negeerde hun en liep gelijk naar mijn kluisje.
'hey Avery. gaat ie een beetje?' vroeg Elly bezorgt aan mij. ik zeg niks en gooi gefrustreerd mijn boeken in het kluisje.
'het komt wel goed.' zei Robin geruststellend. ik zuchtte diep. Ze moest eens weten wat er aan de hand is.
'nee, dat komt het niet. ik heb net de grootste bitch van de school een bloedneus geslagen!' riep ik gefrustreerd uit. Elly en Robin keken mij verbaasd aan. Tja, wie had het ook verwacht. Speciaal van mij.
'waarom dan?' vroeg Elly nieuwsgierig. ik gooide mijn kluisje boos dicht en keek hun aan.
'ik weet het niet.' zuchtte ik. 'het kwam opeens en voor ik het wist had ze een bloedende neus.'
'weet je wat jij nodig hebt?' vroeg Robin grijnzend. ik keek haar argwanend aan. 'een avond vol plezier!' riep ze overdreven. dit is dus juist wat ik probeerde te vermijden. uitgaan.
'dat lijkt me niet zo'n goe-'
'ach houd op. we sleuren je gewoon mee.' zei Elly lachend. ik zuchtte, blijkbaar heb ik dan niet echt een keuze.
'oke...' gaf ik toe. Elly en Robin deden een soort van vreugdedans. ik keek ze lachend aan.
'goed dan. Vrijdag, volgende week, is er een feest in het dorp en jíj gaat beslist mee.' zei Robin vastbesloten. Ik weet nu al dat dit niks gaat worden. Maar wat kan ik doen, weer op mijn kamer opgesloten zitten en wachten tot Jack eindelijk terug komt?
‘oké,’ zei ik zacht. Er verscheen een grote glimlach op het gezicht van Robin. de bel ging. samen met Elly en Robin liep ik naar de les. vandaag had ik er wel zin in, ondanks net. maar goed, Chelsea vergeten zoals altijd en gewoon "gaan".
*
de rest van de les ging voor mij moeizaam. Chelsea had ik verder niet gezien, maar de vriendinnen van haar konden niet hun blikken van mij af wenden. ik snap het dat ze mij moeten hebben, ik heb tenslotte de lieve Chelsea een bloedneus geslagen, maar ze kunnen gewoon op mij af komen en er wat van zeggen in plaats van de hele tijd mij aan te zitten staren. als ik ergens een bloedhekel aan heb is het wel mensen die me aanstaren.
maar goed, voor de rest had ik het wel overleefd.
'hey, Avery.' hoor ik Elly zeggen. ik doe mijn boeken in de tas en sluit mijn kluisje. ik probeer de neiging om heel hard te gaan krijsen om Jack te onderdrukken.
'heey.' zeg ik simpel.
'heb je zin om mee het dorp in te gaan met Robin en mij?.' vraagt ze op een twijfelende manier. ze verwacht dat ik weer ''nee'' zeg. maar ik heb afleiding nodig, misschien doet me dat wel goed.
'is goed, gezellig.' antwoord ik met een warme glimlacht. ik zal wel spijt krijgen, maar dit is de enige manier om van de gedachten over Jack af te komen; naar het dorp gaan met Elly en Robin.
'mooi, kom je? dan gaan we.' zegt ze met een brede glimlach op haar gezicht. ik knik braaf en loop met haar mee naar buiten. opeens bedenk ik me dat Joseph waarschijnlijk op me aan het wachten is bij de boom achter de school.
'wacht heel even. ik kom zo terug.' zeg ik snel en haast me naar de boom waar ik van verre al Josephs schoen uit de boom zie bungelen.
'hey Avery, kom je?' Joseph komt de boom uit in één beweging en gaat tegenover me staan. ongemakkelijk veeg ik een los plukje haar naar achteren.
'sorry, maar ik ga naar het dorp met een paar vriendinnen.' mompel ik. Joseph fronst zijn wenkbrauwen en kijkt me vragend aan. waarschijnlijk had hij nooit verwacht dat ik ''vriendinnen'' heb, al weet ik niet of het daadwerkelijk vriendinnen van me zijn.
'oh, oké dan. veel plezier.' zegt Joseph verrast. ik glimlach tevreden en geef Joseph snel een kus op zijn wang.
'tot vanmiddag.' glimlachend loop ik naar Elly en Robin die op me wachten bij de fietsen. ik bedenk me nu dat ik geen fiets heb. ik zal wel achterop moeten of zo.
'hey, bij wie wil je achterop?' vroeg Robin aan me. ik kijk een beetje ongemakkelijk naar hun. urg.. vrienden maken is niet mijn ding.
'maakt niet uit.' zeg ik lachend. Robin klopt op haar bagagedrager als teken dat ik bij haar achterop kan. ze begint te rijden en ik spring onhandig achterop met mijn benen aan één kant. oké, dat ging redelijk. Elly kwam er al naast fietsten en ging in druk gesprek met Robin.
'wij gaan een leuke jongen voor je zoeken, Avery!' schreeuwde Robin hard. ik luister goed of ik het wel goed hoor. een leuke jongen? die heb ik niet nodig, het zal me alleen maar meer aan Jack doen denken.
'nee, alsjeblieft niet.' smeekte ik. Elly en Robin zuchten teleurgesteld. ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe ze Jack kennen. 'maar, hoe kennen jullie Jack eigenlijk?' vroeg ik nieuwsgierig. dit hoort niet bij mijn plan om Jack te vergeten, maar ik ben gewoon nieuwsgierig en geïnteresseerd.
'onze broer is door Jack een vampier geworden. hij probeerde hem te redden toen hij aangereden en halfdood op de straat lag. maar na een week is onze broer weggelopen en hebben we hem nooit meer gezien.' legde ze me uit. ik knikte, wow... het zal maar wat zijn als je broer wegloopt. oh wacht, zoiets is me ook overkomen.
niet aan denken, Avery.
'ik weet hoe je je voelt.' mompel ik zacht. Elly keek verbaasd, maar ik kon niet zien hoe Robin keek aangezien ik haar gezicht niet kon zien omdat ik achter haar zat.
*
'we zijn er!' zei Elly vrolijk. ik sprong van de fiets af zodat ze hem in het fietsenrek kon zetten. Elly deed hetzelfde en haalde haar tas uit de mand op haar voorrekje. ik liep met Elly en Robin naar een gezellig uitziend cafeetje. hoewel ik bijna nooit in het dorp kom, ziet het er niet verkeerd uit. oude, gezellige huizen, hobbelende straten en veel fietsers. een gezellig dorp dus.
'kom, we gaan daar zitten' zei Elly wijzend naar een plekje bij het raam. Robin en ik knikten instemmend en volgden haar naar het tafeltje.
'dus. we moeten een plan verzinnen om jóú aan het lachen te krijgen.' zei Robin. ik zuchtte diep, hier heb ik geen zin in. ik voel me prima. maar misschien hebben ze wel gelijk, en moet ik gewoon feesten zoals ik nooit heb gedaan. en dat klopt, ik heb nooit gefeest. forever alone.
'best.' zeg ik zacht. er verschijnt een grote grijns op de gezichten van Elly en Robin. zenuwachtig lach ik een beetje. ik heb het idee dat hiervan spijt ga krijgen.
'luister, dus vrijdag is er een feest in het dorp hier - zoals jullie al weten. we gaan er met z'n drieën ernaartoe en hebben de tijd van ons leven, goed?' vraagt Robin hoopvol. ik knik voorzichtig net als Elly. 'oké, great! maar... eerst hebben we een nieuwe outfit nodig.' zegt ze bedenkelijk. ik heb zo'n vermoeden dat ik weet waar dit naartoe gaat leiden.
'kunnen jullie zaterdag, morgen dus?' vraagt ze weer hoopvol. ik knik en glimlach weer zenuwachtig. dit is niet echt mijn ding, maar we zullen wel zien hoe het gaat aflopen.
'cool! Dan komen Elly en ik jou ophalen rond… 1 uur?.' glundert ze. Ik knik en zucht diep. Ik zag de serveerster al aankomen lopen. We bestelden alle drie een cola en praten nog verder over het feest volgende week vrijdag.
god, please save me....
_________________________
een klein hoofdstukje speciaal voor jullie :p. stem, laat een reactie achter en word fan als je wilt natuurlijk :)
Xxxxx – a very happy person ^^