Yeaaah, ik ben blij dat ik nog wat kan posten voordat school begint! :D
----------------------------------------------------------------------------------------------------
8_Kattenpis
Toen het tot me doordrong wat ik aan het doen was, duwde ik met een geschrokken blik Kyle van me weg. Zijn blik vol verlangen veranderde in een blik vol verwarring.
‘Waarom kuste je me?’ vroeg ik, nog steeds met grote ogen.
‘Waarom kuste je me terug?’ kaatste hij terug.
‘I-ik weet het niet… Het was een vergissing, een grote vergissing! Damn it, wat heb ik gedaan?’ Ik sloeg mijn hand voor mijn mond toen het echt tot me doordrong dat ik Jess bedrogen had. En we waren nog maar een week samen! Hoe kon ik zo’n idioot zijn door hem terug te kussen? Waarom deed ik dat? Wat was ik aan het denken? Was ik wel aan het denken?
Kyle keek me gekwetst aan en schudde zijn hoofd.
‘Dat meen je niet. Kom op, Alice! Je kuste me terug! Dat betekent toch wel iets?’
‘Luister Kyle, het spijt me echt. Maar nee, het betekende niets. Er is iets dat je niet weet, ik heb al een week een relatie met Jess. We wilden het even stil houden, om bepaalde redenen. Je had me gewoon nooit mogen kussen.’
De verwarring in zijn ogen groeide. ‘J-je hebt een relatie met… met Jess?’
Hevig knikte ik. ‘Het spijt me,’ fluisterde ik, terwijl ik naar de grond keek omdat ik hem niet kon aankijken.
‘Nee, het spijt mij.’ Ik kon aan zijn stem horen dat ik hem echt gekwetst had.
Ik keek op, recht in zijn groene ogen. Kyle was heel ontgoocheld. ‘Ik ben echt een idioot. Ik dacht dat je me ook leuk vond, maar nee. I-ik moet gaan.’
Hij gaf me niet de kans om te reageren, want hij liep langs me heen. Je kon zijn spoor van schuim zo volgen. Ik wilde hem achterna lopen en hem vertellen dat het me echt speet. Dat ik bevriend wou blijven met hem. Maar ik was te verbouwereerd en bleef roerloos stil staan. Ik hoorde de voordeur open en dicht gaan. Hij was weg…
Nadat ik me had opgefrist, belde ik Collen op.
Ik moest dit bij hem kwijt.
‘Hey, Alice,’ zei hij opgewekt toen hij had opgenomen.
‘Collen…,’ kon ik alleen maar uitbrengen en barste toen in tranen uit.
‘Hé, wat is er?’ vroeg hij geschrokken. Collen had me nog nooit horen huilen. Nee, ik was het vrolijke meisje. Maar op dit moment was ik allesbehalve vrolijk.
‘Kan je naar mijn huis komen? Ik kan je het adres geven,’ zei ik, wetend dat hij nog nooit naar mijn huis was gekomen en waarschijnlijk dus ook mijn adres niet wist.
‘Is het anders ook goed als we skypen? Ik mag het huis niet uit van mijn vader.’
‘Ja, skype is ook goed. En waarom mag je het huis niet uit?’ vroeg ik verbaasd.
Het viel stil aan de andere kant van de lijn. ‘Collen?’ spoorde ik hem aan om mijn vraag te beantwoorden.
‘Laat het gewoon.’
‘Je had weer ruzie met je vader, is het niet?’ zei ik zacht, met bezorgdheid in mijn stem. Ondertussen was ik gestopt met huilen.
‘Alice, ik zei dat je het moest laten!’ riep hij geërgerd.
Ik schrok, omdat hij riep.
’S-Sorry. Ik had niet mogen roepen. Maar kom op skype, dan praten we verder. Heb je me al op skype?’
‘Ja,’ antwoordde ik kort.
‘Dan zie ik je daar,’ zei hij en er werd afgelegd.
Even staarde ik naar de bakstenen gsm in mijn hand. Ik wist zo goed als zeker dat Collen weer ruzie had met zijn vader en dat hij daarom het huis niet uit mocht. Maar hij wilde er duidelijk niet over praten, en dat respecteerde ik.
Ik pakte mijn laptop en ging op mijn bed liggen. Snel startte ik skype op en merkte dat Collen al online was. Nog geen twee minuten later belde hij me. Ik drukte op opnemen en Collen verscheen in beeld. Ik had dan wel zijn skype, dit was de eerste keer dat we met elkaar videochatten.
‘Hey,’ zei ik en glimlachte moeizaam. Zijn blauw oog was trouwens al een beetje beter, maar dan nog zag je het hard. Ik merkte dat Collen op zijn bed lag. Je zag een stuk van zijn bed, en een donkerblauwe muur als achtergrond. Zo zag zijn slaapkamer er dus uit.
‘Hallo, Alice. Vertel eens aan oom Collen wat er scheelt.’
Die opmerking deed een grijns verschijnen op mijn gezicht.
‘Eerst en vooral moet je me beloven dit voor jezelf te houden. Ik weet dat ik veel van je vraag om dat te doen, maar na alles wat ik voor jou gedaan heb… Als je dit niet voor jezelf kan houden dan-‘
‘Ik kan wel een geheim bewaren. Ik bewaar mijn eigen geheimen toch ook zo goed?’ knipoogde hij. Ik rolde met mijn ogen en beet even nerveus op mijn lip. Waarom ik nerveus was? Ik had totaal geen idee hoe Collen hierop ging reageren, en eerlijk gezegd was ik bang voor zijn reactie. En ik vroeg me af of het wel zo slim is om dit aan hem te vertellen, maar ik moest het echt aan iemand kwijt. Ik begon Collen stilletjes aan te beschouwen als mijn beste vriend.
‘Jess en ik… We hebben al een week een relatie.’
‘Wauw, oud nieuws,’ reageerde Collen droogjes. Ik fronste mijn wenkbrauwen.
‘Je weet ervan?’ riep ik verbaasd uit.
‘Natuurlijk weet ik ervan, ik ben Jess zijn beste vriend. Al mocht jij niet weten dat ik weet dat je met Jess bent. Vandaar dat ik niet liet merken dat ik ervan wist. Maar eerlijk gezegd zie ik het probleem er niet van in. Femke zal dit ook wel weten zeker?’ legde hij uit.
‘Nee, ik heb het verzwegen voor haar. En het koste me alle moeite het niet te vertellen, maar ik respecteer Jess zijn keuze om het stil te houden.’
‘Ben je boos omdat hij het mij verteld heeft?’ vroeg Collen voorzichtig en hij zette zich iets rechter in zijn bed.
‘Natuurlijk ben ik niet kwaad,’ zei ik, denkend aan de kus met Kyle.
‘Maar hij heeft nu alle recht om kwaad op mij te zijn,’ fluisterde ik amper hoorbaar maar Collen had me gehoord. ‘Waarom? Wat heb je gedaan Alice?’ vroeg hij wantrouwend.
Tranen begonnen weer in mijn ogen te prikken.
‘Ik ben zo’n idioot. Echt, zo’n idiote idioot.’
‘Idiote idioot? Mooie woordenspeling. Maar even serieus, wat heb je uitgehaald?’ Collen boog zich iets dichter naar de camera toe en keek me onderzoekend aan.
‘Ik heb iemand anders gezoend…’
Zijn onderzoekende blik veranderde in een geschrokken blik. Vervolgens schudde hij teleurgesteld zijn hoofd. ‘Met wie? En waarom vertel jij mij juist dit? De beste vriend van Jess? En ik moet dit voor hem verzwijgen?’ vroeg hij niet begrijpend.
‘Alsjeblieft, vertel hem dit niet. Ik wil het hem zelf vertellen. En ik moest het gewoon aan iemand kwijt!’ zei ik, de “Wie?” vraag negerend.
‘Waarom heb je met iemand anders gezoend? En met wie was het?’ vuurde hij zijn vragen op me af. Daar was het weer, de wie-vraag.
‘Hij kuste mij! En… ik kuste terug. Ik weet niet waarom ik het heb gedaan, echt, ik weet het niet.’ Ik pakte een zakdoek uit mijn broekzak en veegde de tranen uit mijn ogen.
Ik voelde me zo overstuur, en ik was zo vreselijk boos op mezelf.
‘Wie, Alice! Wie kuste je?’ vroeg hij ongeduldig.
Even ademde ik diep in en uit.
‘Kyle.’
‘Kyle? Die hufter? Waarom juist hem en niet Tim?’
Ik fronste mijn wenkbrauwen. ‘Wat heeft Tim hier mee te maken? En wat zeg je nu? Dat het niet erg geweest zou zijn als ik Jess bedrogen had met Tim?!’
‘Nee, nee! Dat zeg ik niet. Ik bedoel: ik mag Kyle gewoon niet en Tim dan weer wel. Tim is een vreemde knul, maar hij is tenminste… aardig.’
‘Kyle is ook aardig!’ verdedigde ik Kyle.
‘Nah, ik heb hem nooit gemogen. Sommige mensen mag je gewoon niet, al is er niet echt een reden voor. Hoe dan ook, ik ben teleurgesteld in je, Alice. Jess is helemaal gek van je, besef je dat wel? Hij kan maar niet ophouden over je. Alice dit, Alice dat. Moest ik je nog gehaat hebben, zou ik hem echt gewurgd hebben,’ ratelde Collen aan één stuk door.
Even glimlachte ik bij al dat geratel. Voor heel even maar.
‘Ik ben ook gek op hem. Desondanks ik hem bedrogen heb, ben ik stapelverliefd op hem. En ik ben bang Collen. Bang dat hij me dit niet zal vergeven.’
‘Je moet het hem vertellen Alice.’
Ik knikte instemmend. ‘Je hebt gelijk.’
‘Natuurlijk heb ik gelijk, ik ben Collen,’ zei hij en grijnsde.
‘Ben je dan niet kwaad op me?’
‘Een beetje. Maar betekende die kus iets?’
‘Voor Kyle wel, maar voor mij niet. Dat zweer ik op Yaki, mijn naakt-kat.’
‘Dan is het goed. En Jess zal kwaad op je zijn, maar er zal een dag komen dat hij je dit vergeeft. Dat weet-‘ Collen werd onderbroken, want hij werd geroepen. Het was een vage stem op de achtergrond, dus ik hoorde het niet zo goed.
‘Ik ben met een vriend aan het praten,’ riep Collen terug naar de persoon die iets naar hem had geroepen. Weer hoorde ik iemand wat zeggen, maar verstond er niks van. Collen keek me plots aan met angst in zijn ogen. ‘I-ik moet gaan. Mijn vader is kwaad op me omdat ik blijkbaar geen contact mag hebben met vrienden. Dat hoort bij mijn straf.’
‘Maar waarom word je gestraft?’
‘Ik ben gebuisd voor een wiskunde toets en ik was eens een uur te laat thuis. Ik was toen met Scooter weg, en was de tijd uit het oog verloren en-‘ Plots hield hij op met praten en de angst in zijn ogen groeide. Ik hoorde voetstappen de trap opkomen, het klonk meer als gestamp op de traptreden. Daarom hoorde ik het zo goed.
‘Sorry, Alice. Ik moet echt gaan of hij wordt nog kwader op me. Bye,’ voor ik ook maar kon reageren, drukte hij het gesprek weg en liet me verontwaardigd achter. Hopelijk deed zijn vader hem dit keer niks.
Pff, ik moest me afreageren op iets! Alles werd me te veel. Dat ik Jess bedrogen had, en dat Collen zoveel problemen had werd me gewoonweg te veel.
Mijn ogen gleden naar de reuze dinosauruspop in verschillende kleuren, die Tim me eens had gegeven toen ik ziek was.
Ik legde mijn laptop op mijn overvolle bureau en begon de dino te slaan. Ik weet het, dat komt misschien gemeen over, maar ik moest me afreageren of ik ontplofte! Terwijl ik de dino als een hondsdolle slak aanviel, schreeuwde ik mijn stembanden kapot.
‘Miauw,’ hoorde ik plots door het geschreeuw door. Al luid hijgend hield ik op met schreeuwen en draaide me op.
Daar stond Yaki in de deuropening. Wie weet hoe lang stond hij daar al? Plots hief hij zijn poot op en begon te plassen op zijn hondjes.
‘Nee! Dat hoor je in de kattenbak te doen, verdorie!’ Boos liep ik op de kat af, die schrok en pijlsnel van me wegliep. Was Yaki soms kwaad omdat ik de dino had geslagen? De dino was nog helemaal heel hoor! Ik begon achter de kat te rennen. En zo gleed ik uit over de kattenpis. Met een harde smak belandde ik met mijn rug languit op de grond. Wat haatte ik mijzelf toch.
Ik ben echt Alice in Onhandigland.
---------------------------------------------------------------
Voor degenen die morgen hun eerste schooldag hebben: Succes op je eerste schooldag!
En Alice heeft spijt :( Veel spijt. Vinden jullie dat Jess haar moet vergeven? En hebben jullie ook geen medelijden met Kyle? :o
En vonden jullie het kattenpis accident een beetje grappig? Of eender wat flauwtjes? Je mag hier eerlijk voor uitkomen.