Öncelikle kendimi tanıtmam lazım. Benim ismim Melodi. Kaliforniya'da yaşıyorum. Bu yıl liseye geçeceğim. Nasıl bir yer olduğu hakkında bir fikrim yok ama sıkıcı olduğunu düşünüyorum. En yakın arkadaşım Maya ile beraber hep aynı okullarda okuduk. Bir de çok şirin ama bir o kadar kurnaz bir kardeşim var.
Rehber hocam suratıma ben deliymişim gibi bakıyordu. Bana bakmaya devam ederken çıkmam gerektiğini anladım ve dışarı çıktım.
Açıkçası benim okulum garip bir okul. İlkokuldan liseye kadar bu okulda okuyacağım. Tabi para ile okuyorsun. Maya ile hep aynı okulda olmamızın sebebi de bu zaten. Yarın okul başlayacak. Ve ben yazı büyükannemin evinde oturarak geçirdim. Tamam ilk günler eğlenceliydi ama bir sonra hiç güzel gelmiyor. Umarım bu sene farklı şeyler yaşarım.
Okuldan nefret ediyorum ama asla derslerimi aksatmam. Çünkü geleceğim benim için önemli.
- Nasıl geçti?
- Maya lütfen bugün bize gel. Yarın okula beraber gidelim.
- Tamam ama bunu aşacağız tamam mı?
- Tamam sağol.
.....
Eve gittik. Maya ile direk odama geçtik. Evde misafir vardı çünkü.
Maya'dan biraz bahsedecek olursak o benim gibi değil. Özgüvenli ve hayatını yaşıyor. Ben de onun gibi olmak istiyorum. Ben çok kibar bir insanım. O ise içinden geleni direk söylüyor.
- Ee Melodi bugün ne yapıyoruz?
- Evde oturup dizi izlemeye ne dersin?
- Ya da~...
- Hayır Maya dışarı çıkamayız.
- Neden? Bak ilk seferi aşınca devamı gelir.
- Aslında haklısın.
Beraber gizlice kapıdan dışarı çıkmaya çalıştık. Tam kapıyı açacakken babam ve annem bizi gördü.
- Görmemiş gibi yapacağız hadi gidin.
Işte bu yüzden onları çok seviyorum.
Dışarı çıktık. İlk defa tek başıma arkadaşımla gezecektim.
- Melodi.
- Efendim?
- Belki de bir ara Uzay'ı da çağırmalıyız.
- Maya lütfen dalga geçme. O benim kardeşim gibi.
- Tabi kendisi öyle demiyor.
- Olabilir. Onu seviyorum ama sadece-..
- Arkadaş olarak. Neyse gezmeye devam edelim.
Uzay da bizimle çocukluktan beri takılan biri. Gerçekten çocukluğumuzdan beri hep benden hoşlandığını söylüyor ama bence sadece küçüklükten kalma bir his. Sonuçta bir insan o kadar uzun süre sadece bir kişiyi sevemez. Ben onu sadece arkadaş olarak seviyorum. Umarım o da bunu anlar.
Gezmeye devam ediyorduk.
- Maya?
- Tamam tamam biraz eğlenelim. Duvarları boyamaya ne dersin?
- Bu bir suç biliyorsun değil mi?
- Kesinlikle.
- Ya yakalanırsak.
- Bir şey olmaz.
Maya tahmin ettiğim gibi önceden hazırlanmıştı. Bunları yapacağımızdan çok emin olduğu belliydi. Sprey boyaları çıkardı. Açıkçası korkuyordum çünkü babam beni sorun çıkartmayacağımı düşünürek görmezden geldi. Yani klasik bir Melodi Sera Sall olmamı istedi. İsimlerim ve soyadım çok saçma değil mi? Kiminle konuşuyorsam.
- Hadi başlayalım.
Duvara bir şeyler yazıp çizmeye başladık. Maya kurukafa çizmeye çalışıyordu. Ben ise kırmızı bir gül çizmeye çalışıyordum. Biz bunları yaparken polis arabası sireni duydum.
- Maya aynasızlar.
- Her zaman ne derler bilirsin.
- Ne derler?
- Yapman gereken sadece kaçmak.
Koşmaya başladık. Polisler bizi farketmişlerdi. Şimdi bittik işte. Her ne kadar heyecanlı olsa da ben bunu başaramam ki.
Koşarken Maya'yı geleceğimiz hakkında bilgilendiriyordum.
- Maya biz bittik. Hapise gireceğiz. Gençliğimizi orada geçireceğiz. Sen oranın başı ben ise köşe kıyıda duran bir ezik olacağım. Sonra beni dövecekler ve... öleceğim. ÖLMEK İSTEMİYORUM.
- Ölmeyeceksin Melodi Sera Sall.
- Sera değil Sarah Maya. Hapise girmeyeceğimizden eminsin yani.
- Hayır. Senin asla ezik olmayacağından eminim. Çünkü seni yardımcı olarak alırım. Nasıl ama?
- Sadece koş Maya.
- Peki.
Sonunda bir ağacın arkasına saklanarak kurtulduk. Maya'ya sinirliydim ama bu fikri ben de kabul ettim sonuçta.
- Melodi iyi misin? Üzgünüm. Sana bu fikri vermemeliydim.
- Sen şaka mı yapıyorsun?
- Ne?
- Bu çok heyecanlıydı ve mükemmeldi.
- Değil mi? Sevindim böyle düşünmene.
Aslında ben böyle şeyleri pek sevmem ama onu üzmek istemedim. Sonra kendini suçlu hissediyor.
- Bence eve gitmeliyiz artık.
- Katılıyorum.
......
Eve gittiğimde annem evi tertemiz yapmıştı. Bunu çoğunlukla misafir geleceği zaman yapar. Ayrıca mükemmel bir sofra hazırlamıştı. Masanın ortasında bir pasta vardı. Paranın üstünde büyük bir T harfi vardı. Bugün kardeşimin doğum günüydü. İsmi Tuna olduğundan böyle bir şey yaptılar. Ben ailecek kutlayacağız sanıyordum. Tabii Maya ile birlikte.
- Anne kim geliyor?
- Amcan ve büyük annen.
- Sen ciddi olamazsın. Off büyük annem bana kazak mı örmüş?
- Evet tatlım.
- Yaz kış farketmiyor onun için. Neyse ben üstümü değiştirip geliyorum.
.....
- Ee ne zaman geliyorlar?
- Maya biliyorum sabırsızlanıyorsun ama beklediğin gibi bir şey çıkmayacak. Büyük annem normal büyük annelerden daha iyi ama daha sıkıcıdır.
- Hmm.. peki amcan?
- Onu seversin.
- Babanın kardeşi sonuçta. Eminim biraz gariplik vardır.
- Olabilir.
Kapı çaldı. Kapıyı açtım. Maya da geldi. Büyük annem elindeki örgü poşetiyle geldi.
- Haklısın Melodi pek beklediğim olmadı.
Amcam da içeri girdi. Maya'nın ağzı açık kaldı. Bana garip bir şekilde bakıyordu.
- Sera hemen bana bu içeri gelen kişinin sebin amcan olduğunu söyle.
- Evet Maya öyle. Sen sadece heyecanlandığında Sera dersin. Ne oldu?
- Amcan hiç amca gibi durmuyor.
- Haklısın. Oo dur Maya umarım o anlamda dememişsindir.
- Kesinlikle o anlamda dedim.
- O benim amcam Maya.
- Bu beni daha da mutlu ediyor Melodi.
Maya amcamın yanına gitti. Gerçekten çok fazla özgüvenliydi.
- Merhaba amca denilemeyecek kadar yakışıklı olan kişi. Ben Maya Mira Feuer. Evet soyadım gerçekten bu.
- Peki Maya tanıştığıma memnun oldum. Ben de Josh Sall
- Annen mi?
- Hayır babam. İngiliz olduğu için öyle.
- İnanamıyorum daha şimdiden ortak yönümüz oldu. Benim babam da öyle.
Maya'yı amcamın yanından aldım.
- Sera kesinlikle onunla evlenmeliyim.
- Sen kafayı sıyırmışsın Maya.
- Haklısın. Acaba kendisi kaç yaşında?
- 17.
- Yes.
- Ne oldu?
- Eğer 4 yaş büyükse bu şeyi hemen burada bitirecektim ama 3 yaş büyük.
- En iyisi biz oturalım.
......