~Sweet Vampires~

By _Mawraa

45.7K 2.1K 463

(WAS VAMP BROTHERS, TITEL VERANDERT) 'ik schrok wakker. het zweet zat overal. mijn haar plakte aan mijn hoofd... More

hoofdstuk 1: negen bomen
hoofdstuk 2: nachtmerrie's
hoofdstuk 3: soms kan de kleinste verandering, je wereld op z'n kop zetten.
hoofdstuk 4: sto(r)m.
hoofdstuk 5: don't leave me, please.
hoofdstuk 6: not your fould.
hoofdstuk 7: real life dream
hoofdstuk 8: Ik hou van haar.
hoofdstuk 9: raadsels...
hoofdstuk 10: 'ohja, hij is ook nog eens een vampier'
BELANGRIJK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
hoofdstuk 11: kisses
hoofdstuk 12: roddels...
hoofdstuk 13: Alex Jones.
hoofdstuk 14: Elly en Robin Oliver
hoofdstuk 16: bloedneus
hoofdstuk 17: one long night
hoofdstuk 18: waarom?!
hoofdstuk 19: zondag rust
hoofdstuk 20: totally not expected
hoofdstuk 21: Denkende
hoofdstuk 22: Return of his dark side
hoofdstuk 23: Poison and Mood Swings
hoofdstuk 24: Stupid

hoofdstuk 15: i need two persons in my life, Ben&Jerry.

1.6K 83 23
By _Mawraa

hoofdstuk 15

zuchtend ging ik op bed liggen en staarde naar het plafond. ik miste Jack nu al. waarom moest hij nou weggaan? het is toch niet zo opvallend wat er gebeurde op school? ik vraag me weleens af hoe mijn leven eruit zal zien als mijn ouders nog leven. dat ik William, Joseph en Daniel nooit heb gekend. het zou een last minder zijn voor hun als mijn ouders er gewoon waren. dan zou ik nu waarschijnlijk met mam praten over school. mensen moeten niet zo zeuren wanneer hun ouders ze een keer waarschuwen. het is moeilijk leven zonder ouders al wensen sommige van wel. 

ik werd uit mijn discuserende gedachten gehaald door geklop op de deur.

'Avery. mag ik binnen komen?' hoorde ik Josephs stem vragen. ik bleef even naar het plafond staren tot Joseph weer klopte. 'Avery.' zuchtte hij. ik ging rechtop zitten.

'kom maar.' zei ik haast onverstaanbaar maar Joseph had het wel gehoord. hij deed de deur zachtjes open en kwam bij me op bed zitten.

'wat is er?' vroeg hij met een voorzichtige stem. ik leunde met mijn hoofd tegen zijn schouder aan en keek stil naar de muur voor me. ik wil Joseph niks vertellen, ik wil Jack gewoon helemaal vergeten en mezelf volproppen met Ben&Jerry ijs. that's all.

'niet veel.' snoof ik. Joseph legde zijn hand op mijn rug en wreef heen en weer waardoor ik rustig werd.

'kom op, Avery. je weet dat je alles aan mij kam vertellen.' ik weet niet waarom, maar of één of andere manier had hij gelijk.

'Jack is weg, en komt voorlopig niet terug.' zuchtte ik. mijn stem was gebroken. Joseph zei niks. stil keken we voor ons uit, naar de saaie witte muur die toch wel interessant bleek te zijn. dit zou nooit gebeurt zijn als ik een normaal leven had, en ik moet ophouden met daarover te piekeren. met piekeren krijg ik mijn leven niet terug. ineens schoot me iets te binnen.

'Joseph, waarom heeft Daniel me eigenlijk meegenomen naar jou en William? toen mijn ouders werden vermoord, zeg maar.' het laatste zei ik zacht, ik haar het om aan de dood van mijn ouders herinnerd te worden.

'omdat hij van je houd.'

_______________________________

*Daniel*

stil keek ik naar het meer. deze plek is zo rustgevend, het liefst kom ik hier elke dag. gewoon om even op adem te komen. ik heb al wat dingen van Joseph gehoord, dat Avery nu vaak met Jack omgaat. en geloof me of niet, ik ben jaloers. maar ik doe het voor Avery dat ik hier ben. het is een lullige ruzie tussen Jack en mij waar Av niet tussen hoeft te komen. ze zal toch van Jack blijven houden, wat er ook gebeurt. en ik ben met Elisa. het meisje waar ik al eeuwen over nadenk, hopeloze dromen erover heb. zelfs had ik een keer heel Noord-Amerika doorgereisd alleen maar om Elisa te vinden. ik kon het niet geloven toen ze opeens voor mijn neus stond.

'waar denk je aan?' vroeg haar zoete stem. stilletjes kwam ze naast me zitten en staarde net als ik naar het heldere meer.

'aan jou.' antwoordde ik grijnzend. ik heb het gevoel dat ik in de war ben. ik bedoel; ik hou van Elisa, maar waarom zegt mijn hart iets anders? het lijkt wel alsof ik in tweestrijd zit met mijn lichaam. de ene helft wilt Elisa en de andere helft niet.

'ik hou van je.' fluisterde ze. ik glimlachte om het triomf. het is eeuwen geleden dat ze dat voor het laatst had gezegd. 

**

na een lange nacht had ik maar besloten om even een wandeling te maken. Elisa had ik gezegd dat ik even tijd voor mezelf nodig had. gewoon, om even na te denken over alles. gelukkig geloofde ze me.

op normaal mensentempo liep ik door het woud heen. vannacht had ik al gegeten dus ik had niet zo zeer trek. het was wel grappig om de herten en andere dieren weg zien te rennen voor me.

na een paar minuten rook ik een bekende geur, Joseph. ik bleef stilstaan tot Joseph me tegemoet kwam. zo te zien had hij zich gehaast.

'Daniel... Jack is weg.' zei hij zo normaal mogelijk. mijn oren waren gelijk gespitst, hoorde ik het nou goed?

'en.. Avery?' vroeg ik voorzichtig. ik wilde weten hoe ze eraan toe is. ik had haar al pijn gedaan en ik weet niet of Jack er nog bij kan.

'tja...' zei Joseph schouderophalend. ik wist al genoeg. Avery gaat kapot. maar wacht eens even, als Jack weg is kan ik weer terug komen. maar dan moet ik Elisa wel achter me laten...

'wanneer kom je terug?' vroeg Joseph onzeker. hij weet vast ook wel dat ik Elisa niet zomaar achter kan laten.

'ik weet het niet...' antwoordde ik zuchtend. Joseph knikte begrijpend. bedachtzaam keek ik naar de grond.

'ik spreek je nog wel.' zei Joseph. met die woorden ging hij weer terug. met mijn hoofd naar de grond gebogen liep ik met normale snelheid naar het huisje waar ik nu zeg maar 'leef'. ik wil Avery zo graag zien maar Elisa kan ik echt niet achterlaten, net zoals ik de vorige keer heb gedaan. ik heb geen zin om weer eeuwen lang te piekeren over haar.

'hey Danny.' hoorde ik Elisa al lieflijk zeggen. ik gunde haar een kleine glimlach en ging naast haar op het gras liggen. zo snel als ze kon ging ze tegen me aan liggen met haar hoofd op mijn borstkast. 

ik zat hevig na te denken over de situatie. ik heb totaal geen idee hoe ik dit in vrede naam moet oplossen. als ik wegga zal Elisa mij weer voor altijd haten maar als ik blijf zal Avery verdrietig blijven om Jack. zonder mijn bedoeling liet ik een diepe zucht.

'wat is er, liefje?' Elisa keek me met haar helder bruine ogen aan. ik haat het als ze ''liefje'' zegt. ik vind het zo slijmerig en klef.

'niks bijzonders.' zei ik met een klein glimlachje. ze keek raar naar me. snel gaf ik haar een zoen. ik kreeg weer tintels wanneer ze haar hand in mijn nek legde. ik weet het zeker, ik hou van haar. geen twijfel mogelijk.

__________________

*Avery*

ik werd wakker zonder enige emotie. mijn hoofd stond stil en al mijn lichaamsvocht was op door urenlang huilen gisteren. het enige wat ik me kan herinneren is dat ik huilend in slaap viel.

stil bleef ik in mijn bed liggen en keek verveeld naar de deur van mijn kamer. ergens hoopte ik dat Jack die deur doorkwam, dat kan ik wel vergeten. vandaag heb ik geen zin om naar school te gaan, ik heb sowieso nergens zin in. de voorraad Ben&Jerry heb ik gisteren al helemaal opgegeten. het boeit me niet dat ik aangekomen ben. de aankomende dagen zal ik toch niet kunnen eten.

tot mijn schrik zag ik de deur langzaam opengaan. ik zat gelijk rechtop en keek hoopvol naar de deur. toen ik zag dat het William was ging ik weer rustig liggen. het zal nooit Jack kunnen zijn. hij is weg.

'goedemorgen. kom je? anders kom je te laat voor school.' William bleef bij de deur staan. ohja, hij weet niks van Jack, al lijkt me dat best onlogisch.

'ik voel me niet lekker.' loog ik. William keek me met een frons aan, waarschijnlijk omdat ik echt bijna nooit ziek ben. 'ik heb hoofdpijn bij alles wat ik doe.' zei ik erachter om het geloofwaardiger te maken. Williams frons verdween.

'oké dan, maar morgen ga je wel naar school.' zei hij bevelend. ik knikte braaf en William verliet de kamer om me te laten rusten. ik keek naar het plafond en dacht aan Jack. Daniel mis ik niet meer zozeer. ik ben eerder boos op hem dat hij zomaar is weggegaan met alleen een briefje achter latend.

'kom dan, Danny!' gilde ik van plezier. ik rende zo hard als ik kon rondjes om het huis. Daniel en ik deden altijd tikkertje, elke dag. 'niet zo snel!' zei Daniel lachend. ik ging nog harder rennen maar keek niet waar ik liep. 'AUW!' gilde ik. Daniel was ineens in een paar mini seconden bij me. er zat een grote wond op mijn knie. ik huilde van de schrik. 'kom maar, dan zorgen we even voor de wond.' zei Daniel sussend. ik snikte alleen nog maar en voelde hoe ik werd gedragen door Daniel het huis in. Joseph en William waren niet thuis, ze waren voor een paar dagen bij iemand op bezoek. 'wacht even.' zei Daniel toen hij me op de wasbak neerzette in de badkamer. ik keek hoe hij met snelheid door de kastjes zocht en uiteindelijk met een bruin flesje, watjes en een pleister aankwam. hij ging voor me staan en trok mijn broekpijp omhoog en bekeek de wond wat beter. 'gaat het pijn doen?' vroeg ik met een klein piepstemmetje toen hij wat van het bruine spul op het watje deed. 'natuurlijk niet, ik zal jou nooit pijn kunnen doen.'

_______________________

hey iedereen!!!!!! het is een klein stukje maar ik wil even snel uploaden :) dus 

vote, 

comment,

en word fan :)

Xxxx

Continue Reading

You'll Also Like

78.2K 4.1K 50
Vanora is een zestienjarig, verlegen meisje. Ze heeft een zusje en alleen haar vader leeft nog. Ze leven onder het bewind van de vampiers. Ze worden...
189 13 4
Zinya Joseph Mikeal is een twintig jaar oude half vampier, haar moeder heeft ze nooit gekend en haar vader weigert erover te praten. Ze is vastbeslot...
691 54 12
Engelenbloed maakt vampieren onverslaanbaar en onweerstaanbaar. Het zorgt ervoor dat ze nog sterker zijn dan de sterkste wezens op de wereld en nog s...
13.9K 651 30
Alles lijkt het goed te gaan tussen Rhys en Hope. Tot er iets gebeurt wat hun hele leven zal veranderen. Blijven ze bij elkaar of zullen ze allebei v...