•Λέει πάει τελείωσε τώρα πια,ο χρόνος κύλησε αργά και όλα ξεπεράστηκαν.Αυτα τα σημάδια όμως μένουν ανεξίτηλα στην ψυχή και κάθε φορά που τα κοιτάζεις...Θυμάσαι...Κάθε φορά που σταματούσε η καρδιά σου•
Σήμερα το πρωί πηγαμε πρώτα στο αστυνομικό τμήμα.Η μαμα μου έδωσε στον αστυνομικό τα στοιχεία του Κώστα.Δεν θα βοηθήσει καθόλου στην έρευνα όμως.Καθως έψαχναν τα στοιχεία μας είπαν πως ο Κώστας Χατζησταυρου δεν ειναι παρα ένα φανταστικό ονομα.
Αδιέξοδο.Η μαμα μου έχει χάσει τα ίχνη του,το τηλέφωνο του δεν αντιστοιχεί σε συνδρομητή και η διεύθυνση του ειναι άκυρη.Στο διαμέρισμα που είχε πει στην μαμα μου πως μενει,μενει μια κυρία γύρω στα 50.Αρχικα νομίζαμε πως ειναι η μητέρα του αλλα τα παιδιά της ήταν εκεί και μας διαβεβαίωσαν πως δεν υπαρχει κάποιο άτομο στην οικογένεια με αυτό το ονομα.
Όλα αυτά μας τα είπε η αστυνομία το ίδιο απόγευμα.Στο μεταξύ πήγα στο νοσοκομείο για κάποιες εξετάσεις.Τους εξηγήσαμε την κατάσταση και με ανέλαβε η καλύτερη γιατρός του νοσοκομείου.
Την στιγμή που μου είπε να βγάλω τα ρούχα μου,δίστασα για μια στιγμή.Με άφησε να πάρω τον χρόνο μου.Μετα από λίγη ώρα χαλάρωσα λίγο.Οταν όμως άγγιξε με τα χέρια της τους μώλωπες μου τινάχτηκα και μαζεύτηκα στο κρεβάτι.
Ασυναίσθητα κάποια δάκρυα που δεν ήξερα πως κρατούσα τόση ώρα.Η γιατρός μου έπιασε συμπονετικά το χέρι και μου χάιδεψε τα μαλλιά.
Γιατρός:Όποτε είσαι έτοιμη είπε γλυκά και με άφησε να ηρεμήσω.Τελικα θα ειναι πολυ πιο δύσκολο να το ξεπεράσω-απ'οσο νόμιζα τουλάχιστον.
Μετά από λίγη ώρα κατάφερε να με εξετάσει.Μου είπε να πάρω κάποιο παυσίπονο σε περίπτωση που οι πόνοι από τα χτυπήματα.Σε γενικές γραμμές δεν έχω κάποιον σοβαρό τραυματισμό.
Μου είπε πως η περιοχή μου θα πονάει για αρκετές μέρες,λόγω της βιαιότητας των κινήσεων του «Κώστα».
Ντύθηκα και βγήκα εξω.Η μαμα με το που με είδε σηκώθηκε και πλησίασε την γιατρό που στέκονταν πίσω μου.
Αφού την διαβεβαίωσε πως ειμαι καλά,φύγαμε από το νοσοκομείο.
Μαμα:Πείνας με ρωτησε και εγω σκέφτηκα πως έχω να φάω από χθες το πρωί.Ξαφνικα πριν προλαβω να απαντήσω η κοιλιά μου έβγαλε έναν δυνατό ήχο.
Εγω:Μάλλον ναι είπα γελώντας.Πηγαμε για πίτσα.Μετα από λίγη ώρα επιστρέψαμε στο σπιτι.Προφανως και δεν πήγα σήμερα σχολειο.Αλλα ξέχασα μια μικρή λεπτομέρεια.
Καλά εντάξει,ΜΕΓΑΛΗ.Δεν ενημέρωσα τον Αχιλλέα.Βασικα δεν του είπα τίποτα για ότι έγινε χθες.Και έχω αφήσει το κινητό μου στο σπιτι.
Δεν θέλω να ξέρω πως θα αντιδράσει αλλα δεν θέλω να συναντήσω κανέναν τώρα.
Μόλις μπήκαμε σπιτι του έστειλα μήνυμα.
«Μωρό μου δεν θα έρθω στο σχολειο καθόλου αυτή την εβδομάδα.Θες να έρθεις στο σπιτι μου το Σάββατο?Θα σου εξηγήσω τότε τι έγινε»
Αυτό ήταν το μήνυμα και η απάντηση δεν άργησε να έρθει.Μονο που αντί για μήνυμα είδα το ονομα του Αχιλλέα να βγαίνει στην οθόνη μου.
Εγω:Ναιι είπα με όσο πιο αθώα φωνή μπορούσα.Ποιος ξέρει τι θα ακούσω.
Αχιλλέας:Βικτόρια είσαι καλά?Τι έγινε?Γιατι δεν ήρθες σήμερα?Απαντησε μου.
Ο Αχιλλέας φαινόταν αγχωμένος.Μερικα δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπο μου στην θύμηση των χθεσινών γεγονότων.Τα σκούπισα γρήγορα.Προσπαθησα να ακούγομαι όσο πιο ήρεμη γίνετε.
Εγω:Όλα καλά απλα ειμαι αρρωστη και κοιμόμουν από χθες το βράδυ.Ξυπνησα πριν λίγο είπε με δυσκολία.Σιχαινομαι που του λέω ψέματα αλλα δεν μπορώ να του το πω από το τηλέφωνο.
Αχιλλέας:Περαστικά μωρό μου.Θα έρθω αύριο μετά το σχολειο να σε δω.
Εγω:Δεν υπάρχει περίπτωση.Δεν γινεται,θα σε κολλήσω.Θελω απλα το Σάββατο να έρθεις στο σπιτι μου είπα καθώς επιπλέον δάκρυα έτρεχαν από το πρόσωπο μου.
Αχιλλέας:Εντάξει το υπόσχομαι.Υποσχεσου μου κι εσυ πως θα προσεχείς για να γίνεις γρήγορα καλά.
Εγω:Υπόσχομαι μωρό μου.Θελω να ξέρεις πως σαγαπω πολυ.
Αχιλλέας:Εγω σαγαπω περισσότερο μωρό μου.Σορρυ πρέπει να κλείσω με φωνάζει η μαμα μου.
Εγω:Εντάξει τα λέμε του είπα και έκλεισα γρήγορα το τηλέφωνο.Με το που το έκλεισα ξέσπασα σε λυγμούς.Η μαμα μου έτρεξε στο σαλονι και με αγκάλιασε.Δεν με ρωτησε καν.Καταλαβε και αν δεν κατάλαβε τότε σίγουρα προσπάθησε να ειναι διακριτική.Χαιρομαι για αυτό.Το τελευταίο που χρειάζομαι αυτή την στιγμή ειναι οι επιπλέον ερωτήσεις.
4 μέρες αργότερα
Σήμερα ειναι Σάββατο.Σε μισή ώρα θα έρθει ο Αχιλλέας.Ειναι η πρώτη φορά μετά από πολλούς μήνες που έχω άγχος για το ότι θα έρθει ο Αχιλλέας στο σπιτι.
Αρχικά πήγαινα πάνω κάτω στο σαλονι αλλα επειδή πονούσα αρκετα στα πλευρά και στην περιοχή αποφάσισα να σταματήσω.
Εδώ και 15' χτυπάω το δάχτυλο που πάνω στο πόδι μου.Ειναι μια κίνηση που κάνω όταν βρίσκομαι σε σύγχυση ή έχω εκνευριστεί.
*Ντριν*
Ωραία.Ηρθε.Περιμενω στην πόρτα.Ολη αυτή την ώρα έχω κρατήσει τα δάκρυα μου με πολυ κόπο.Δεν ξέρω τι θα του έλεγα αν με έβλεπε να κλαίω.
Με το που έφτασε μπροστά μου έπεσα στην αγκαλιά του.Στο στομάχι αλλα και στον λαιμό μου έχει δημιουργηθεί ένας τεράστιος κόμπος.Με το ζόρι παίρνω αναπνοή.
Με είχε στην αγκαλιά του για παρα πολυ ώρα.Ειναι το μόνο μέρος που νιώθω απόλυτη ασφάλεια.
Μπόρεσα να χαλαρώσω λίγο και να ένα αχνό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου.
Αχιλλέας:Τόσο πολυ σου έλειψα μικρή με ρωτησε και μου τσίμπησε το μάγουλο.Δεν φαντάζεσαι ποσό.
Εγω:Έχω να σε δω 5 μέρες προφανώς και μου ελειψες.Εσενα δεν σου έλειψα του είπα με καταπονο.Στην πραγματικότητα ξέρω πως του έλειψα αλλα μου αρέσει να τον εκνευρίζω.
Αχιλλέας:Φυσικά και μου ελειψες χαζο.Και τώρα θα σου δείξω ποσό μου έλειψες είπε και με πήρε αγκαλιά.Βασικα με έβαλε στον ωμο του σαν σακί με πατάτες.Ωραια θεα.
Με άφησε πάνω στο κρεβάτι και με φίλησε.Με το που τα χείλη μας ήταν σε επαφή αναμνήσεις από εκείνη την νύχτα ήρθαν στο μυαλό μου.Χωρις να το καταλάβω είχα κοκαλλωσει και δεν έκανα τίποτα.
Μερικά δάκρυα έφυγαν από τα μάτια μου αλλα το κατάλαβα αργά.Ο Αχιλλέας είχε ήδη σηκωθεί από πάνω μου και καθόταν απέναντι μου.
Αχιλλέας:Τι έγινε γιατί κλαις με ρωτησε ανήσυχος την ώρα που σκούπιζε τα δάκρυα από το πρόσωπο μου.Κρατησα το χέρι που ακόμα ήταν στο μάγουλο μου και έκλεισα τα μάτια μου.
Εγω:Λοιπόν,θα σου πω αλλα δεν θέλω να με διακόψεις είπε και έγνεψε θετικά.
Εγω:Λοιπόν.Σου είπα ψέματα,δεν ήμουν άρρωστη αυτές τις μέρες.Απλα την Δευτέρα μετά το σχολειο κάτι έγινε.Οταν με άφησες στο σπιτι,άκουσα περίεργους ήχους μέσα από το σπιτι.Οταν άνοιξα την πόρτα είδα την μαμα μου δεμένη σε μια καρέκλα.
{...}
Όταν τελειωσα την αφήγηση είχα αρχίσει παλι να κλαίω.Αυτη την φορά όμως αθόρυβα.
Εγω:Για αυτό άρχισα να κλαίω πριν.Συγγνωμη που δεν στο είπα νωρίτερα απλα χρειαζόμουν λίγο χρόνο για το συνειδητοποιήσω.
Ο Αχιλλέας είχε μείνει στήλη αλατος.Στην αρχή δεν έλεγε τίποτα.Ξαφνικα με βάζει μέσα στην αγκαλιά του και τότε ήταν που άρχισα να κλαίω λίγο πιο δυνατά.
Αχιλλέας:Σους ηρέμησε είπε με δυσκολία.Ξερω πως του ειναι αρκετα δύσκολο το επεξεργαστεί.Τον άκουσα να ψυθιριζει κάτι σαν "θα το σκοτώσω το κάθαρμα" αλλα δεν έδωσα έκταση.
Προφανώς και θα εκνευρίστηκε.Αλλα θα το ξεπεράσω.Ειμαι σίγουρη για αυτό.Απλα δεν ξέρω σε ποσό καιρό.
Εγω:Ειναι εντάξει Αχιλλέα.Αληθεια.Εχουμε πάει στην αστυνομία και θα κινησουν γη και ουρανό για να τον βρουν.Πηγα στο νοσοκομείο και μου είπαν πως το πιο σοβαρό που έχω ειναι μερικοί μώλωπες και μελανιές που έχω.Θα πονάω για λίγο καιρο αλλα δεν ειναι κάτι σοβαρό του είπα όταν ηρέμησα λίγο.
Όταν σήκωσα το κεφάλι μου συνάντησα το ανήσυχο βλέμμα του Αχιλλέα.Τα μάτια του είχαν βουρκώσει.Το αγκάλιασα σφιχτά.
Εγω:Απλα χαίρομαι που είσαι εδώ.Χαιρομαι που είσαι στην ζωή μου.Δεν ξέρω τι θα έκανα αν ήμουν μονη μου σε όλο αυτό.
Αχιλλέας:Σήμερα συνειδητοποίησα πως αν σου συμβεί κάτι δεν ξέρω πως θα συνεχίσω να ζω.Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς εσένα.Σε αγαπώ τόσο πολυ όσο δεν φαντάστηκα ποτέ πως θα ήταν εφικτό.
__________
Γειααααααα
Καινούριο κεφαλαιοοο
Το προηγούμενο ήταν αρκετα διαφορετικό.Ετοιμαστειτε,το επόμενο θα γίνει λίγο ντέρτι:)
Πως θα συνεχίσει η Βικτόρια?Ποσο καιρο θα χρειαστεί ώστε να το ξεπεράσει?
Θα το ξεπεράσει ή δεν θα αντέξει?
Τα λέμε στο επομενοοοο
Φιλιααα
-Βάσω🥀