1k votenin şerefine beğenmenizi umduğum bir bölüm geldi... İyi okumalar 💕💕
Aral'dan devam...
Üstümü giyinirken odaya dank diye Zişan girdi. Tişörtü giymeden çarpıkça gülümseyerek:
- bu aralar karıcığım bensiz yapamıyor bakıyorum da.
Yüzündeki telaş geçtiğim dalgayı söndürürken bende ciddileşerek:
- ne oluyor Zişan. Ne bu suratın.
Bebeğe daha çok sarıldı:
- Şule... Şule'yi elinde silahla gördüm. Evin etrafında dolanıyordu. Bir delilik yapmasından korkuyorum.
Yüzümü sıvazlayıp tişörtümü üstüme geçirip hemen aşağı indim:
- Hazar!
Bi kaç dakika sonra Hazar hemen yanıma geldi:
- efendim Aral, ne bu telaş böyle?
Belime silahı takıp:
- çatlak Şule evin etrafında elinde silahla dolanıyormuş. Zişan telaşlandı, bebeğe birşey olacak diye. Gidip şunun haddini bildireyim.
Hazar da belindeki silahı çıkardı:
- abi dur! Sen kızı öldürürsün. Ben onu hallederim. Mümkünse sen Zişan ile ilgilen.
Aslında haklıydı. Elime geçirirsem kesin öldürürdüm:
- doğru lan. Ben onu yakalarsam öldürünceye kadar döverim. Zişan'la aramız zaten çatara patara kütere, birde bu salak karı yüzünden iyice açılmasın.
Hazar başını sallayıp evden çıktı. Artık ne yapar ne eder bilmiyorum...
Hemen Zişan'ın yanına çıktım. Bebeği uyutmuş başucunda oturuyordu. Hafif öksürerek kendine gelmesini sağladım:
- iyi misin hatun ?
Gözlerimiz buluştuğunda, gözlerini devirerek:
- sadece panik yaptım Aral. Abartmana gerek yok ayrıca bana hatun, karıcığım felan demeyi kes. Sinirlerimi bozuyorsun.
Yanına ilerledim:
- ilk öncelikle şunu hatırlatmak istiyorum. Parmağındaki yüzük, benim olduğunun kanıtı ve ben benim olana istediğimi derim; istediğimi yaparım. Bunu öğrendiğini sanıyordum Zişan...
Bana daha çok yaklaştı:
- Ben senin köpeklerinden biri değilim. Asla sana itaat etmeyeceğim Aral. Sen beni zorla yanında tuttun. Her zaman öyle yaptın. Şimdi de bebek için buradayım, burada olmak zorundayım. Adam gibi bebeğin annesine sahip çıkmadın şimdi böyle saçma partilerle ayıbını herkese duyurarak rezil ediyorsun kendini, boş yapıyosun... YAPMA!!
Bu kızın böyle bilmiş bilmiş konuşması beni deli ediyordu. Tam yanımdan gidiyordu ki kolundan tuttum döndürdüm ve dudağına yapıştım...
Zişan'dan devam...
İttirmeye çalıştım ama güçlü kolları buna izin vermiyordu. Allah kahretsin bu adam beni öpünce üzerine kusasım geliyordu.
Daha fazla dayanmayarak var gücümle ittirdim ve:
- ya yeter!!! İkide bir beni öpmekten vazgeç. Ya anlamıyor musun Aral senden nefret ediyorum! Seni görünce babamı öldürdüğün, suçlu olsa bile bir kadını öldüresiye dövdüğün, beni ailemle tehdit ettiğin aklıma geliyor. Unuttuğumu felan mı sanıyorsun? Sakın ama sakın öyle bir düşünceye kapılma; asla unutmayacağım yaptıklarını. Beni zorla bu eve getirdiğini, zorla evlendiğimi asla unutmayacağım...
Gerçekten tepem atmıştı. Sinirlerim halay çekiyordu, şuan elime bir silah verseler gerçekten gözümü kırpmadan öldürürdüm Aral'ı. Ben bunları söyledikten sonra atara gelmiş bir ergen gibi odada bulunan herşeye tekme atmaya başladı:
- ne oldu? Gerçekler zorunamı gitti? Sindiremedin değil mi Aral?!! İşte yanında zorla tuttuğun, zorla evlendiğin ve zorla öptüğün kadının sana karşı düşünceleriydi bunlar.
Bir o tarafa bir bu tarafa doğru ilerlerken bir anda durdu:
- baban ölmeyi hak eden birisiydi Zişan. O pisliği öldürdüğüm için zerre pişman değilim.
Yumruklarımı sıkarak:
- seni gebertirim Aral! Babam hakkında düzgün konuş yoksa gerçekten seni öldürürüm! Duydun mu beni!!!?
Pislik pislik gülümseyerek:
- düğün günü o tetiği çekmediğin için pişman olmalısın karıcığım.
Baş parmağımı ona doğru sallarken:
- annem... annem olmasa Aral; seni öldürmek benim için büyük bir zevk olurdu. Pisliğin tekisin, annemi kaçırdın, yerini söylemiyorsun. bu kadar şerefsiz birisi olma. Çok birşey istemiyorum senden. Annemi bari bana getir.
ben böyle konuşurken düşünceli düşünceli etrafına baktı. Allah kahretsin bir bit yeniği vardı. Pişmiş kelle gibi sırıtan, bilmiş bilmiş konuşan adam sus pus oldu beni dinliyordu. Dibine geçip yakasından tutup sallarken:
- Aral annemi hangi cehennemine götürdüysen geri bana getireceksin. Duydun mu beni pislik herif!!!??
Gözlerimin içine bakıp:
- bana... bir daha sakın... emir verme! Sana iyi davrandıkça üstüme çıkmaya çalışıyorsun, sabrımı sınama Zişan. Sevdiğim kadın dinlemem, bilirsin...
Gzölerimi, gözlerinden ayırmadan:
- Allah belanı versin.
deyip odadan çıktım. Merdivenlerden aşağı inerken Hazar'ın sesini duydum. telefonla konuşuyordu:
- tamam. Gömün siz, ben diğer meseleyle ilgileneceğim...
biraz bekledikten sonra devam etti:
- Arif, kardeşim kimsenin bulamayacağı bir yere gömün. Sonra bana konum atın ben gelirim. diğer mesele bende ona karışmayın, Aral bu aralar yeterince sinirli, bomba gibi patlayacak adam arıyor. İşinizi kusursuz halledin. Hadi eyvallah.
telefonu kapadı. Arkasını döndüğünde beni görünce şaşırdı:
- hayırdır Zişan beni mi dinliyordun?
şaşkınca ona bakarak, birazda bıkkın görünmeye çalışarak:
- Aral ile kavga ettik. Daha fazla midemin bulanmasını istemediğim için aşağı iniyordum. Hayırdır sen kiminle konuşuyordun hararetli hararetli?
+ hiç, arkadaşım yurt dışından dönmüşte onunla konuşuyordum.
deyip aşağı indi. Yani gerçekten salak mı sanıyordu bu beni. Konuşmaları duymamış olsam bile, böyle bir yalana inanacak kadar gerizekalı değilim. Bu konuşma işini bir süre askıya almam gerekiyor. İlk öncelikle annemi buraya getirmesi için Aral'ı sıkboğaz etmem lazım...
Aşağı indiğimde herkesin gelmiş olduğunu gördüm. Aral'ın benimle tanıştırmadığı arkadaşları, bir çok iş adamı felan partiye gelmişti. Saçmalığa bak; koskoca 50 yaşındaki adam daha 2 -3 aylık bebeğin partisine geliyor... Yani bence bana göre saçmalık...
Gözüm uzun zamandır çağırdığım ama bir türlü işinden fırsat bulamayıp gelemeyen birisni arıyordu. Merdivenin başında beklerken omzumda hissettiğim el ile irkildim. Arkamı döndüğümde gelen kişiye gülümseyerek karşılık verdim. Hemen boynuna atladım:
- hoşgeldin can içimmmm.
oda bana sıkıca sarılmıştı:
- hoşbuldum Zişan... Görmeyeli bayağı değişmişsin. Güzelleşmişsin vesselam
deyip tebessüm etti, salona girip orada bulunan koltuklara oturduk:
- yoğun olduğunu biliyorum fakat şu aralar sana çok ihtiyacım var Asel. Bana şuanda tek yardım edecek kişi sensin.
elimi tutarak:
- ne oldu balım ? Sesin telefondada endişeliydi. Önemli birşey olmasa Amerika'dan çağırmazsın beni...
Ona uzunca bakarken bir kaç gün öncesi aklıma geldi...
2 gün önce
Son kez arayacaktım... Asel bir kaç kere aramama rağmen telefonlarımı hiç açmadı. Muhtemelen işteydi fakat ona ihtiyacım vardı. Kendi kendime düşünürken telefondan 'alo' sesleri geliyordu. Hemen kulağıma götürdüm:
- alo... Asel.
bir ton telefon sesleri geliyordu:
- 3-4 kere aramışsın da açamadım malesef. Malum benim iş yoğun anca telefonu elime alabildim. Birşey mi olmuştu Zişan...
derin bir nefes aldım:
- Asel... Senin hemen buraya gelmen lazım. Detaylı bilgileri geldiğinde anlatırım.
Allah'ım ne olur gelsin:
- tamam izin alabilirsem geleceğim canım, şuanda kapatmam lazım görüşürüz...
kapatmıştı. Geldiğinde ondan yardım alacaktım. Annemi bulmamda Asel yardımcı olacaktı...
Şuan
Düşüncelerimden kurtulup:
- Asel annem kayıp. Evli olduğum canavar onu benim bulamayacağım bir yere götürdü. gidersem... yani ondan gidersem annemi öldüreceğini söyledi. Elim kolum bağlı aklıma sen geldin.
Gözlerimdeki çaresizliği kız şak diye farketmişti:
- biraz uğraştırır ama buluruz anneni. Bilirsin elimden hiç bir şey kaçmaz güzelim, boşuna dedektif olmadık.
deyip güldü. Bende güldüm. O sırada Aral bu tarafa doğru geliyordu:
- karıcığım buradaymış... Bende her yerde seni arıyordum hatun. (şaşırmış gibi yaptı) Aa bu güzel bayan kim?
Asel elini uzatarak:
- ben Asel. Zişan'ın çocukluk arkadaşıyım. Çocuğumun partisi var, sende gel deyince dayanamadım.
Aral gülümsedi:
- bende Aral. Zişan'ın kocasıyım. Memnun oldum, partinin tadını çıkar.
derin bir nefes alıp Aral'ın yanımızdan uzaklaşmasını seyrettim. İyice uzaklaşınca:
- dedektif olduğunu söyleseydin, iki saat soru sorardı. İyi yaptın, inşallah inanır ve seni araştırmaz...
ben böyle deyince Asel küçük bir kahkaha atarak:
- araştırsa da hiç birşey bulamaz. Mesleğimden dolayı benimle ilgili tüm bilgiler sır gibi saklanıyor. Unutma Zişan, o bir katilse; bende onun gibi katilleri yakalamak için eğitilmiş bir polisim veya dedektif diyelim. Anneni bulacağız, inan bana.
içtenlikle gülümseyip elimi tuttu. İşte şimdi olmuştu. İçimdeki kurtulma umudu tekrar yeşerirken Asel'e en içten gülümsememle karşılık vermiştim. Eskiden gülümsemelerim sahte ve bir o kadar ruhsuz olurken, şimdi içimdeki umut gülümsememe anlam katmıştı...
Aşağıda Asel'in fotoğraflarından bir kaç tane koyacağım... İyi okumalar