Τον αγκάλιασα και εγω και για κάποιο λόγο ένιωσα ασφάλεια ανάμεσα στα χέρια του.Σαν να μπορούσε να κρατήσει όλα μου τα σπασμένα κομμάτια και να τα ενώσει ξανά.
Εγω:Ευχαριστώ είπα ντροπαλά.Δεν ξέρω τον λόγο που το είπα αυτό αλλα πραγματικά ένιωσα την ανάγκη να τον ευχαριστήσω.
Αχιλλέας:Για ποιο πράγμα μικρή ρωτησε έκπληκτος και με έβγαλε από την αγκαλιά του.
Εγω:Απλα το χρειαζόμουν αυτό είπα και δάγκωσα το μάγουλο μου προσπαθώντας να μην κλάψω.
Αχιλλέας:Έλα εδώ ρε μικρή είπε και με έχωσε ξανά στην αγκαλιά του.
Σου αρέσει έτσι ? ΕΕ για πες σου αρέσει.
Ναι σκάσε πια.
*χορευει τον χορο του Σνουπι στα κρυφά*Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ
Αχιλλέας POV
Την είδα πως ήταν έτοιμη να κλάψει και έκανα κάτι που δεν το σκέφτηκα καθόλουΤην αγκάλιασα.
Εκείνη αρχικά πάγωσε αλλα τελικά ανταπέδωσε.Το χρειαζόταν.Φανηκε από τον τρόπο που με έσφιξε.
Βικτόρια:Ευχαριστώ ψέλλισε ντροπαλά.Εγω ξαφνιάστηκα και την έβγαλα από την αγκαλιά μου έκπληκτος.
Εγω:Για ποιο πράγμα μικρή ρωτησα περιμένοντας την απάντηση της.
Βικτόρια:Απλα το χρειαζόμουν είπε ντροπαλά και μπόρεσα να καταλάβω πως τα μάτια της γυάλιζαν.
Εγω:Έλα εδώ ρε μικρή είπα και την έχωσα στην αγκαλιά μου,γιατί κατάλαβα πως αυτό χρειαζόταν εκείνη την στιγμή.
Νιώθω πολυ όμορφα όταν την έχω στην αγκαλιά μου.Φαινεται τόσο μικρή και απροστάτευτη.Νιωθω την ανάγκη να την προστατεύσω με όλο μου το ειναι.
Ρε μαλακα παραδέξου το επιτέλους.Εισαι ερωτευμένος μαζί της.
Οχου εντάξει,ειμαι,ευχαριστημένος ??
*αναποδες τούμπες στον αερα* ΚΑΛΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ,ΜΑΣ ΕΣΚΑΣΕΣ.
Εντάξει σκάσε.
Το άρωμα της ειναι ξεχωριστό.
Ήταν μια ανάμειξη από γάλα και μέλι.Πρωτη φορά μυριζα κάτι τόσο όμορφο.
Ήθελα να την έχω για πάντα δίπλα μου.Εκεινη ήταν χωμένη στην αγκαλιά μου.
Έτσι όπως την είχα δεν μπορούσε να δει τίποτα.Εγω από την άλλη έβλεπα όλα τα παιδιά να μας κοιτάνε με μισό μάτι.
Η Βικτόρια πήρε τα χέρια της από την μέση μου και σήκωσε το κεφάλι της.Με την σειρά μου πήρα τα χέρια μου από τους ώμους και απλα κοιτιομασταν.
Μετα από λίγο χτύπησε το κουδούνι και έπρεπε να φύγουμε.
Δεν είπε τίποτα απλα μου χαμογέλασε.Αχ αυτό το χαμόγελο.
Άρχισε να περπατάει μέχρι που χάθηκε στο πλήθος.Εγω έμεινα κοκαλωμένος στην θέση μου.Δεν μπορώ να πιστέψω τι συνεβει.Περιμενα αυτή την στιγμή εδώ και αρκετό καιρο.
Με την άκρη του ματιού μου είδα την Στέλλα με τα σκυλάκια της.Ηθελα τόσο πολυ να τις χτυπήσω αλλα κρατήθηκα.
Ο Στεφανος με ξύπνησε από τον λυθαργο μου.
Στεφανος:Τι έπαθες ρε μαλακα? Με ρωτησε εκνευρισμένος.
Εγω:Τίποτα ρε μαλακα απλα αφαιρέθηκα.Αντε παμε είπα και τον έσπρωξα για να προχωρήσει.
Τον τελευταίο καιρο φέρεται πολυ περίεργα.Αμα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα του μιλήσω.
Βικτοριας POV
3 εβδομάδες μετά
Τον τελευταίο καιρο έχω αρχίσει να ειμαι καλύτερα.Μιλαω συχνά με τον Αχιλλέα και έχουμε πολυ καλές σχέσεις.Με βοήθησε παρα πολυ.Η Στέλλα και τα σκυλάκια της δεν με ξανά ενόχλησαν.Δεν ξέρω τι συνεβει και δεν με πολυνοιάζει να μάθω.Το καλό ειναι ότι δεν με ενοχλεί αλλο.
Από την άλλη μεριά,ακόμα δεν έχω κάποιον καλό φίλο και στο σχολειο κανεις ,εκτός από τον Αχιλλέα,δεν μου μιλάει.
Αλλα αφού σου μιλάει αυτός δεν έχεις τόσο μεγάλο πρόβλημα:)
Ίσως και να έχεις δίκιο.
Ουαου,τιμή μου που συμφωνείτε μαζί μου βασίλισσα της βλακείας:)
Οο σκάσε πια.Προσπαθω να ειμαι καλή και εσυ απλα συνεχίζεις να μου σπας τα νεύρα.
Ενταξειι.Καποια στιγμή θα με ψάχνεις και δεν θα με βρίσκεις.
Όταν έρθει αυτή η στιγμή θα δω τι θα κάνω.
Από τον τσακωμό με την ηλίθια φωνούλα στο κεφάλι μου , με έβγαλε η φωνή της μαμάς μου.Με φώναζε για να κατέβω στην τραπεζαρία.Α ναι ξέχασα να σας πω.Αυτην την βδομάδα έχει πάρει άδεια από την δουλειά και ειναι στο σπιτι.
Μαμα:Άντε παιδί μου μια ώρα σε φωνάζω είπε η μαμα μου μεταξύ σοβαρού και αστείου.
Εγω:Εντάξει βρε μαμα δεν σε άκουσα σιγά είπα εγω μη θέλοντας να της πω για την συζήτηση με το υποσυνείδητο μου.
Μαμα:Είσαι καλά κοριτσι μου?Πως πάει το σχολειο? Ρωτησε η μαμα μου προσπαθώντας να αρχίσει μια κουβέντα.
Εγω:Καλά μαμα όπως τα ξέρεις είπα βαριεστημένα καθώς δεν μου αρέσει να μιλάω για το σχολειο.
Η μαμα μου έγνεψε καταφατικά ,διότι γνωρίζει πως δεν έχω και πολλούς φίλους.Της έχω πει την μισή αλήθεια.Δεν ξέρει πως κανεις στο σχολειο δεν με συμπαθεί και δεν ξέρω το γιατί.
Για να ειμαι ειλικρινείς ,αυτή ειναι η ερώτηση που στοιχειώνει το μυαλό μου από το γυμνάσιο :Γιατί? Τι μπορεί να έχω κανει που να απωθεί τους πάντες γύρω μου?
Κούνησα το κεφάλι μου δεξιά-αριστερά γρήγορα για να διώξω αυτές τις σκέψεις από το κεφάλι μου και συνέχισα να τρώω,σιωπηλή αυτή την φορά.
Μαζέψαμε το τραπέζι και πηγαμε για ύπνο.Την καληνυχτισα και πήγα στο δωμάτιο μου.
Επόμενο πρωί
Σηκώθηκα και πήγα στο σχολειο.Οσο ήμουν στο ντολαπακι μου είδα την Στέλλα και τις 'φίλες' της να με πλησιάζουν.Εγω ξεφυσηξα.
Τι ήθελες και το μελετούσες χθες ?
Θα συμφωνήσω μαζί σου.
Στέλλα:Γεια σου γλυκια μου είπε με την εκνευριστική τσιριχτή φωνή και της και εγω απλα κοίταξα πίσω μου και δίπλα μου,γιατί αποκλείεται να μιλάει σε εμένα.
Στέλλα:Βικτόρια ποιον ψάχνεις? Τέλος πάντων,ήθελα να σου πω πως το Σάββατο θα κάνω ένα πάρτυ στο σπιτι μου και είσαι καλεσμένη είπε και εγω γουρλωσα τα μάτια μου από την έκπληξη.
Εγω:Ευ..Ευχαριστώ? Είπα και ακούστηκε περισσότερο σαν ερώτησε πράγμα που με έκανε να μουτζωσω τον εαυτό μου-από μέσα μου.
Στέλλα:Τίποτα γλυκια μου.22:00 η ώρα να είσαι εκεί,θα σου στείλω σε μυνημα την διεύθυνση είπε και πριν προλαβω να απαντήσω έφυγε μαζί με τα σκυλάκια της.
Εγω έμεινα να κοιτάω το κενό.Απο την μια,δεν ήθελα να πάω καθόλου,γιατί φοβόμουν πως κάτι ετοιμάζουν αλλα από την άλλη,δεν έχω ξαναπάει σε πάρτυ και με κάλεσε όποτε καλό θα ήταν να πάω.Σωστα?
Ουφ ενιγουει.Θα δω τι θα κάνω.
Αχιλλέας POV
Τις τελευταίες τρεις βδομαδεςε την Βικτόρια περνάμε αρκετό χρόνο μαζί.Βασικα μόνο στο σχολειο,καθώς δεν έχω βρει το θάρρος να της προτείνω να βγούμε οι δυο μας.
Πάντως και αυτό μου αρέσει.Το ότι μπορώ να την αγκαλιάζω ή να αγγίξω το χέρι ή το πρόσωπο της όποτε θέλω με τρελαίνει.
Πάντως δεν ξέρω σχεδόν τίποτα για αυτήν και το μυστήριο που κρύβεται πίσω από τα υπέροχα μπλε μάτια της με εξιτάρει.Θελω να μάθω τα πάντα για αυτή.
Κάποια βλαμμένα που προσπαθούν να κάνουν παρέα μαζί μου βλέπουν πως περνάμε αρκετό χρόνο μαζί και συνεχώς την κοροϊδεύουν.Την αποκαλούν χοντρή,άσχημη και αλλα επίθετα που με εξοργίζουν κάθε φορά που τα ακούω.
Προσπαθώ να μην δώσω σημασία ,γιατί δεν θέλω να καταλάβουν πως νιώθω για την Βικτόρια.
Authors POV
Καθώς περνούσε ο καιρός οι δυο ήρωες άρχισαν να έρχονται πιο κοντά και να κάνουν παρέα και εξω από το σχολειο.
Τα επίθετα που ακουγοντουσαν για την Βικτόρια από μερικούς γνωστούς του Αχιλλέα δεν άργησαν να υιοθετηθούν και από τα υπόλοιπα παιδιά του σχολείου.
Έτσι,σε λίγες μέρες η Βικτόρια είχε γίνει το επίκεντρο της προσοχής.Ολοι την σχολίαζαν και την χαρακτήριζαν άσχημα πράγματα.
Εκείνη,δίχως να αντέχει αλλο αυτή την κατάσταση,κλείστηκε στον εαυτό της και δεν πολυ μιλούσε σε κανέναν.
Σε αυτό συνέβαλε και ένα τραγικό περιστατικό που έγινε στο πάρτυ της Στέλλας.Η Βικτόρια είχε ετοιμαστεί.Ειχε φορέσει ένα όμορφο μαύρο φόρεμα και είχε πάει στο πάρτυ.Εκει δεν της μίλησε κανένας.Καποια στιγμή η Στέλλα,χρισημοποιωντας ένα μικρόφωνο, ζήτησε την προσοχή των καλεσμένων της.Τοτε φώναξε το ονομα της και είπε σε όλους πως ο μπαμπάς της πέθανε πριν μερικά χρόνια.Τοτε άρχισαν και άλλοι χαρακτιρισμοί.
Από τότε και μετά η Βικτόριασηταν πιο αδύναμη.Ο Αχιλλέας δεν σταμάτησε στιγμή να προσπαθεί να την πλησιάσει,όμως εκείνη δεν ήθελε κανέναν.
Σε λίγες μέρες τα σχολεία θα έκλειναν και οι διακοπές των Χριστουγέννων θα ξεκινούσαν.
Αχιλλέας POV
Τον τελευταίο καιρο η Βικτόρια έχει αλλάξει πολυ.Ειναι κλειστή στον εαυτό της.Πολυ μοναχική.Δεν μιλάει καθόλου,ούτε καν σε εμένα.
Έχω αρχίσει να ανυσηχω,γιατί έχω προσπαθήσει να την πλησιάσω ή να επικοινωνήσω μαζί της δίχως αποτέλεσμα.
Με απομακρύνει συνεχώς.Στο μεταξύ,βλέπω πως τα παιδιά στο σχολειο έχουν αρχίσει να την κοροϊδεύουν συνεχώς.Ανυσηχω για αυτήν.
Στις διακοπές των Χριστουγέννων θα προκσπαθήσω να μάθω περισσότερα για ότι έχει συμβεί.
______________
Γειαα σας γατάκια:)
Τι κάνετε?
Τι λέτε να έχει πάθει ο Στεφανος?
Το 6ο κεφάλαιο θα έχει μερικές αποκαλύψεις:)
Γράψτε στα σχόλια προτάσεις για ψευδώνυμα της βικτοριας.
Φιλιααα
-Βάσω🥀