Bölüm şarkısı: Batuhan Sevimo-Her Şey Seninle Güzel
Keyifli okumalar.
-Zeynep-
Az önce yaşananlar, görüntüler, duyduklarım.. Gerçek miydi onlar? Olmuş muydu böyle bir şey? Nasıl yedirmişti, nasıl bunca yalanı söyleyebilmişti Kerem bana? Bütün inandıklarım, inandırdıkları yalan mıydı yani? Belki benden öncesiydi bu? Böyleyse kabulümdü, Kerem'i tanıdığım için o benim ilkim olacağı gibi, ben de onun ilki olmayı beklemiyordum zaten. Belki sonu da olmazdım ama şu anı olmalıydım. Bunu o da istediğini belli etmişken, bu yaptıkları, bu görüntüler.. Normal miydi? Eski olduklarına inanmak istiyordum. Yüzleşecektim. Kerem Sayer'le yüzleşecektim. Tabi öncesinde Mert'in bu depresyon halinden çıkmasını beklemem gerekiyordu. Onu böyle bırakamazdım..
-Mert, nolur yapma böyle artık. Vardır belki bir açıklaması.. Hem sen nerden öğrendin bunu?
-Birlikteydik biz, tuvalete gittiği sırada telefonuna mesaj geldi. Ekranda erkek ismi görünce merakıma yenik düşüp baktım, şifresizdi zaten. Sonra bu görüntülerle karşılaştım işte, hemen kendime attım videoyu, neden bilmiyorum..
-Mesajı atan kimdi peki, Kerem miydi?
-Altay mı ne öyle biriydi işte.
-Mert, ben inanıyorum ki bu işte başka bir şey var. Öğreneceğim tamam mı, merak etme sen. Üzülme de, göreceksin bak, hallolacak her şey.
-Ne olursa olsun Ayça biriyle yatmış Zeynep, bak ben yokken ne yaptığı umurumda değil ama biz görüştükten sonra bunu yapması koyuyor anlıyor musun?
-Mert ne belli dünden olduğu, he, ne belli? Senden, benden önceydi belki olamaz mı?
-Olabilir mi öyle bir şey Zeynep?
-Öğreneceğim..
Daha fazla konuşmadık Mertle. İnandığım şeyin üzerine gitmek istiyordum, güvenmek istiyordum..
Mert biraz daha iyi olduğunda ayrıldık, ben eve geçip Kerem'i beklerken Aylin'i arama ihtiyacı duydum. Uzun zamandır görüşmüyorduk onunla da.
-Alo, Aylin?
-Oo Zeynep hanım, siz bizi arar mıydınız?
-Ben aramıyorum hadi, sen aradın mı sanki Aylin ya!
-Neyse neyse, ee neler oluyor anlat bakalım.
-İşine gelince kaç zaten. O kadar çok şey oldu ki Aylin.. Böyle anlatamam, yüz yüze konuşuruz bir ara.
-Tamam aşkım ama ben şu an Aydın'dayım, babamın yanında. Gelince görüşürüz olur mu? Pazartesi mecbur döneceğim zaten.
-Tamam bebeğim görüşürüz, öptüm.
Konuşmam bittiğinde aşağıdan gelen tıkırtıları duydum. Öyle ani hızla kalktım ki başım döndü ve bir süre öyle kaldım. Başım hafifleyince sese yönelirken bu sefer de kapıda Keremle karşılaştım. Ses de ona aitti demek ki.
-Güzelim, sen burada mıydın?
Cevap veremeden bana sarılmıştı. Öyle bir sarılması vardı ki bana, kemiklerim kırılacak sandım bir an.
Karşılık vermedim, veremedim ki.. O da karşılık vermediğimi anladığında ayrılıp sorarcasına bakmaya başladı.
-Konuşmamız gerekiyor Kerem.
-Konuşalım güzelim, gel şöyle.
Beni belimden tutup yatağa doğru ilerletti, oturduğumuzda Mert'e o videoyu atması için mesaj yolladım. Kısa sürede cevap geldi.
-Evet güzelim, ne konuşacağız?
Hiçbir şey demeden videoyu açıp Kerem'e gösterdim. Yüzünde hiçbir ifade değişmeden videoyu izledi.
-Evet güzelim, ne var burada? Benim cinsel geçmişimi zaten biliyorsun, konuşmamız gereken şey ne?
-Bunun geçmiş olup olmadığı..
-Nasıl yani?
-Kerem bu video tam olarak ne zamandan?
-1 yıl olmuştur, neden ki?
-Bu kız.. Mert'in eski sevgilisi, hâlâ seviyor Mert onu ve yeni sanıyor bu videoyu. Ben söyledim ona, belki eskidir dedim, öyleymiş de zaten.
-Mert.. Ayça'yı mı seviyor?
-Evet, neden şaşırdın ki bu kadar?
-O bir hayat kadını Zeynep, bunu biliyor olmalı. Gönül ilişkisi kuramayaak birini sevmesi.. Ne biliyim işte ya.
-Eskiden sevgililermiş onlar, o zaman böyle bir şeyi yokmuş Ayça'nın.
-Ne zaman sevgililermiş tam olarak?
-Çocukluklarından beri yan yanalarmış zaten, 2 yıl önce ayrılmışlar.
-Yani Ayça bu işi Mert'ten sonra yapmaya başlamış öyleyse.
-Sanırım.. Neden böyle bir şey yapıyor ki? Üstelik.. Sana aşıkmış Kerem.. Yani Mert, öyle söyledi.
-Yok öyle bir şey Zeynep. Bizim aramızda ne olduysa 1 gecede yaşandı bitti, bir daha görüştük tabi ki ama arkadaşım o benim, yardıma muhtaçtı, sabah her şeyi anlatmıştı bana..
-Ne anlattı sana tam olarak?
-Çok açmadı kendini ama ailesi yüzünden böyle bir şey yaptığını biliyorum, o kadar. Bence gerisini Mert öğrenmeli, eğer Ayça da onu seviyorsa kurtulur bu şeyden zaten.
-Sanırım..
-Bana güvendiğin için teşekkür ederim Zeynep. Belki de başkası olsa dinlemez kaçardı, sen yüzleşmeyi tercih ettin.. Çok teşekkür ederim.
-Bu güveni sen verdin bana Kerem, bu yüzden teşekkür etme. Bak, benden öncesi umurumda olmaz, sürekli kapımızda eskilerinle karşılaşmadığım sürece, yani gerçekten eski kaldıkları sürece. Ama benden sonran, şu anın beni ilgilendirir tamam mı? Bir daha seni asla yatakta başkasıyla yakalamak istemiyorum Kerem, o zaman ne güven kalır ne sevgi. Bana sakın bunu yaşatma.
-Asla yaşatmayacağım Cennet Güzeli, asla.
Yaklaşıp dudaklarımı esir aldığında, kaçmadım. Sığındım o çok sevdiğim dudaklarına. Öpüşerek yatağa doğru ilerledik, beni yatağa yatırıp kendi üstüme çıktı. Rotası dudaklarımdan boynuma yöneldiğinde, öpmek yerine burnunu sürtüp öylece durdu.
-Biraz daha böyle devam edersek.. Hiç iyi şeyler olmayacak Zeynep.
Söylediği şeyle utandım, üzerimden ittirdim. O da hemen yan tarafıma geçti. Bu sefer bana doğru dönüp, önce omzumdan öpti sonra da burnunu yeniden boynuma yöneltti. Kafasını kaldırıp bana şirin şirin bakmaya başladığında, bir eşy söyleyeceğini anlamıştım.
-Zeynep?
-Hıı?
-Seni bir kere daha öpsem ya ben?
-Olmaz Kerem Sayer!
-Neden ki ya?
-Sevgilin değilim bir şeyin değilim, flörtüz biz sadece, unuttun mu canım benim.
Söylediğimden sonra öpücük attım, gülümsedi. Biraz düşünür gibi yaptıktan sonra söylediği cümle aslında beklediğim bir şey olsa da yine de anlık kalp krizine yol açtı..
-O zaman Zeynep, sevgilim olsana sen benim?
BÖLÜM SONU.