🍂"If you can dream it, You can do it.~~Eğer hayal edebiliyorsan, yapabilirsin"🍂
"🎉Helloevrıbadiiii!!🎉"
⚠"Ponçik okur ailem her zamanki gibi kitap okuma kurallarımız saygılı olmak birbirimize karşı.Vote vermek zorunda değilsiniz diğer kitaplarımdaki gibi.Ve çokça eğlenmek!!Koskacaman mutlu olmak!!..."⚠
🌸"Umarım beğenirsiniz ve hoşunuza gider yazdıklarım."🌸
~~Blue Moon - 藍月亮~~
⛅Bölüm:1
Kız tahmini bana ne zaman aşık olursun dedi oğlan sustu...
Okuduğum kitaptan başımı radyoda çalan şarkı bittiğinde bilgisayar ekranındaki habere çevirim.Yayını sonlandırmak için son kere yapacağım konuşma için öksürdüm.
B:"Güzel bir şarkı ile bu günkü yayınımız sonlardırmadan önce erkek dinleyicilerimize birkaç söyleyeceklerim var.Bir kızın yanında küfür etmeniz sizin öz güven sahibi olduğunuzu göstermez ne kadar ahlaksız ve geri zekalı olduğunuzu gösterir.Vallahi bazen abim demeden dalacağım biri var çevremde ama neyse...Umarım mesaj yerine ulaşmıştır...Şimdi sinirimizi bastırıp yayınımızı...Jo Jang Hyuk dan Change ile sonlandırıyoruz.İyi günler sayın dinleyiciler.Galaxy Radyo Blue Cloud sizlerleydi.Hepinizi seviyorum sağlıklı ve mutlu kalın....."
3 saattir yayında olduğum için kulaklığı çıkarıp boynuma astım ve sandalyenin arkasına doğru kollarımı kaldırıp esnedim.Kulaklığı yavaşça masaya koyup içindeki kahvesi bitmiş bardağı alarak aşağıya indim şibidik şibidik terliklerimle ve mutfaktan başımı uzatıp babamın televizyonda dikkatle izlediği şeye anlık bakıştan sonra balkon kapısından dışarı çıktım.Güneş çok parlak ve yakıcıydı.Son zamanlarıydı.Bir haç haftaya yerini Kral parçalı bulutlar ve Kraliçe yağmur alacaktı sonra Prens kar taneleri.Bahçedeki salıncağa oturup başımı arkaya attım ve elimdeki suyu yudumladım arada.
-"Lina akşam geç geleceğim.Abine söyle babanızın işi var size yemek yapsın."
B:"Nereye?Yardıma ihtiyacın var mı?"
-"Yok istemez."
B:"Peki...Geçireyim seni."
-"Abin ile iyi geçin.Dün akşam yine tartıştığınızı duydum."
B:"O başlattı baba!"
-"Ben anlamam neden normal çocuklarım yok ha benim?"
B:"Bana çirkin dedi baba!Bunu onun yanına mı bırakacaktım?"
-"Gelince bende sizin yanınıza bırakmıcam yaptıklarınızı!"
B:"Zaten bende biliyorum güzel değilim ama bunu yüzüme vuracak kadar kaba bir abiye sahibim benim dramımı düşün bir de baba."
-"Ne hata yaptım ki size sahibim be?"
Önünden tıslayarak geçip merdivenleri hızlıca çıktıktan sonra odamın kapısını çarparak kapattım.Aşağıdan bağırdığı için konuşma hala bitmemişti ama ben son noktayı koymuştum ve bitmişti.
-"Yarın abinin maçına gideceğiz plan program yapma!"
B:"Hah!Beni kardeşi olarak görmeyen kişiyi bir de desteklemeye mi gidicem?Yok daha neler?"
-"Yemeğini ye."
B:"Zaten çirkinim belki biraz zayıflarım ve güzelleşirim işte.Sizde benden utanmazsınız!"
-"Tanrım sana geliyom yoksa bu kullarını öldürmek zorunda kalacağım!"
Yatağıma oturup güneşin pencereden içeriye akın ettiği ışık süzmesinin bittiği yere diktim gözümü.Sabah okuduğum ve yarıda bıraktığım başka bir kitabı aşağıda unuttuğumu fark edince bir bıkkınlıkla yataktan kalkıp kapıyı açtım.Merdivenlerin başında birini görmemle olan sinirim daha fazla arttı.Yanından geçerken bedduamı edip geçtim.
B:"Umarım attığın oklar hiç bir zaman hedefe isabet etmez!Domuz herif!"
Chanyeol:"Yemek yapmam ayrıca işim var çıkacağım evde sorun çıkarma!"
Şaşkınlık ve korku ile dönüp kolunu tuttum.Nasıl bu kadar haince konuşabilirdi kardeşine karşı?Biricik kız kardeşine karşı hem de!
B:"Ne?Beni evde yalnız mı bırakacaksın?Seni babama söylerim bak Chanyeol!"
Chanyeol:"Kusura bakma çirkin ördek yavrusu ben senin aksine gayet de insanları seven ve hani onlarla zaman geçirmeyi de bilen biriyim.Zamanımı sana bakıcılık yaparak geçiremem!"
B:"Sen gerçekten abim misin merak ediyorum.Babam seni evlatlık aldı ya da beni.Bunun başka açıklaması olamaz kesinlikle!"
Chanyeol:"Seni almış orası en kesin şey!"
B:"Umarım gittiğin yerdeki sürtükleri becerirken çükün kopar!Lanet herif sana abi demeye utanıyorum.Bir daha okulda yanıma gelme!Ne neden olursa olsun!Hayır okullarımızda ayrı niye geliyon?Hiç bir şekilde kimse abim olduğunu bilmemeli anladın mı?Kalitemi düşürme!!"
Chanyeol:"Kalite mi?İmitasyon olmasın o?Ayrıca ne o kıskandın mı senden çok arkadaşım var diye!Mümkünse sen yanıma gelme!"
B:"Neyini kıskanayım zürafa!Senin fanlarınla uğraşmak zorunda mıyım ben haa!"
Chanyeol:"Kıskanç ne olacak!"
B:"Sana kıskanç değilim dedim!Ya konuşmam bitmedi gel buraya!YAAAA!PARK CHANYEOL!İT HERİF NE OLACAK!VARYA İLERDE EŞİN OLSUN BİR BİR YATTIĞIN KIZ LİSTESİNİ GÖZÜNE SOKACAM ONUN!"
Sinirden kudurmuş bir biçimde ayağımı sertçe yere vurarak merdivenleri indim.Bir hışımla okuduğum kitabı koltuğun üstünden alıp onu birinin kafasına fırlatma planları kurarken çalan kapı ile planlarım suya düştü.Koşarak evden çıktım ve büyük bahçe kapısını açıp gelene baktım.Tabiki de it kopuk kralı olan abimin zübbe arkadaşlarıydı.Kırmızı Ferrariden kafasını dışarı sarkıtan köpeklere benzeyen Baekhyun abi sanki ben daha geç demişim gibi omzumu itip içeri girdi.Ordanda eve girdi.Diğerleri de onu takip ettiler.Sırayla Baekhyun,Jong İn,Min Seok,Suho,Jeong Dae.
Suho:"Yeol nerede?"
B:"Cehennemin dibinde.Gidecen mi oraya?"
Min Seok:"Belli yine evde büyük bir savaş çıkmış."
B:"Sizin hiç mi eviniz yok ya!Hayır Bu Robin Hood kılıklı it herifte ne buluyorsunuz da arkadaşlık yapıyorsunuz ha?Siz varya...."
Chanyeol:"Çirkin şey!Hani odana defolsan!"
B:"Canavar yaratık ne olacak!"
Chanyeol:"Evde olay çıkarma beni duydun mu?"
B:"Öl de gel!"
Chanyeol:"Kapıları pencereleri kitle!Hırsız dolanıyormuş etrafta.Bak sapık ta olabilir."
Hızlıca attığım adımlarımı aniden durdurdum.Tamam beni can alıcı noktamdan vurmuştu tam da.Adımlarımı ürkek ürkek çevirip ona doğru yürüdüm ve hızlıca yapıştım beline.
B:"Park Chanyeol...Abicim hiç bir yere gidemezsin!Hayır gitmeyeceksin!"
Chanyeol:"Bırak beni çirkin hobit!Çek cezanı!Gidelim beyler."
B:"Beni yalnız bırakamazsın.ABİ!PARK CHANYEOL!ABİ NE OLUR GİTME!"
Adam resmen evde tek kız kardeşini de bırakıp gitti ya.Sonra neden bana doğru düzgün davranmıyorsun diyor.Hızlıca evde ne kadar pencere kapı varsa kapatıp kendimi odadaki giysi dolabına kitledim.Gece gece beni evde tek bırakmanın cezasını ödetecektim ona dönünce.
B:"Park Chanyeol lanet herif bir de abim olacaksın!Yardım istediğim de ne zaman sesimi duyacaksın abi?"
Eve biri gelene kadar zamanımı dolapta geçirdim.Bir ara içim geçmiş kapının tıklatılması ile gözümün birini açtım.Tanıdık kokudan abim kılıklı heriftti.Tüm şişeyi üstüne boşaltmış ki 10 metre öteden alırsınız kokuyu.Kollarını bacaklarımdan aşağıya dolayıp yorgun bedenimi havaya kaldırınca omzuna kollarımı doladım.Başımı omzuna yasladım.
B:"Çok eğlendin mi ben burada korkudan ölürken?"
Chanyeol:"Abartma iki saatliğine arkadaşlarımla takıldım.Ayrıca site bekçisine sana göz kulak olmasını tembihleyip gittim."
B:"Tamam çirkinim ve ailenize layık değilim ama ben de insanım.Bir daha korkutup ardında bırakma beni."
Chanyeol:"Şaka yapmıştım Lina.Nerden bileyim ödlek tavuk biri olduğunu?"
B:"Git yat o zaman.Yarın maçın yok mu?Tüm kızları çoşturcak gücün olmalı maçta."
Chanyeol:"Yakışıklılığım yeter bücürük!Kalk hadi yemek yemediğini biliyorum gelirken yemek aldım sana."
B:"Aç değilim."
Chanyeol:"Tavuk ama."
B:"Beni nereden vuracağını biliyorsun ya bu.....Yeol'ahhh..."
Channyeol:"Huh?Ne oldu?"
B:"Hiç git yat yemeğimi yemeye gideceğim bende."
Chanyeol:"Tamam yarın geleceksin değil mi stadyuma beni desteklemeye?"
B:"Nasıl olsa benim orada olup olmadığımı görmeyeceksin hayranların yüzünden.Kenarda veya başka bir yerde sessizce seni desteklemem fark eder mi?"
Chanyeol:"Biri bir şey mi dedi yine sana?"
B:"Hayır....sadece......boş ver geleceğim her zamanki gibi sen merak etme.Varlığım umurunda olmasa da."
Kapıdan çıkarken bileğimi tuttu.O uzun kolları ile adım atmadan yakalamıştı beni.Sanki söyleyeceklerimi önceden bilmiyorsun abi bu kavgayı hiç başlatmayalım ha demek istedim.
Chanyeol:"Biliyorum....Çünkü her seferinde aynı yere oturuyorsun 4. Sıra kapı girişi sağdan 15. koltuğa."
Biraz şaşırmıştım ama biraz da gururlandım onu her seferinde maçını izlemeye gittiğim için.
B:"Git yat.Yarın erken kalkman gerekmiş sen gidince evi koçun aradı.Sana ulaşamamış."
Chanyeol:"Yarın...Eğer turnuvayı kazanırsam yemek yiyelim....beraber...."
Ne yaparsa yapsın vazgeçemeyeceğiniz kişiler vardır mesela.Ne kadar canınızı acıtırsa acıtsın yokluğu bu acıdan daha kötü gelecek kişiler.Mesala Chanyeol...
Sabah çalan saatin sesine tahammül edemeyerek sinirle yataktan kalktım ve yine aynı sinirle kapıyı açıp çarptım.Yan odanın kapısını yumruklarken karşı odadan çıkan babam göz devirerek merdivenlere yöneldi.
B:"Yaa Park Chanyeol!Kapat o saati yoksa müsait bir yerine sokucam gelirsem!Yaa!"
-"Boş yere debelenme abin gideli çok oldu.Yürü sen de hazırlan ve gidelim."
B:"Sabahın daha 10'nu baba hafta sonu üstelik. Ayrıca öğleden sonra 2 de başlamayacak mı turnuvası."
-"Geç kalırsan vallahi beklemem seni."
B:"İyi tamam ya!"
Uyuşuk uyuşuk hazırlandım.Bu gün yemeğe götürecekti abim beni o yüzden güzel giyinmeliydim.Siyah belinde kırmızı şeridi olan ve belime tam oturan elbiseyi giyince aynaya baktım.Onay verip yüzümdeki çillerimi kapatsın diye kapatıcı sürmeyi denedim ama aynaya baktığımda bir kalıp vardı yanağımda sürdüklerimi silip çekmeceden aldığım maskeyi taktım.Saçımla geri kalan kısmı kamufle edip uçlarındaki bukleleri dolgunlaştırdım.Yatağın üstündeki lacivert kabanımı üstüme geçirerek merdivenlerin başına 10 saatir ağaç olmuş kişinin sinirine göz kırpıp aşağıya indim.Ayakkabılıktaki sırayla Chanyeol'ün çift ayakkabısı daha ucuza geliyor diye kız versiyonunu zorla aldırdığı ayakkabılara göz atıp yanında eşi olmayan ayakkabıya gözümü diktim.Bu gün ona jest yapacaktım nasıl olsa yemeğe gidecektik ikiz gibi giyinmeyi seviyor bazen belki o günlerden biriydi bu gün.
-"Hadi Lina geç kalacağız."
B:"Tamam ya."
Stadyuma girip korumaları ve babamı takip edip bir yere oturduk.Burası da güzeldi ama ben abimi tam görmek ve güzel fotoğraflar çekebileceğim o yeri seviyorudum.
B:"Baba neden her zamanki yerimize oturmadık?Paramız var o kadar neden???O yeri neden satın almadın!"
Ekranda abimi arayan gözlerim nedense her seferinde başka biriyle buluştu.Abimi bulduğunda ise deliler gibi holiganlık yapmaya başladım kendimi tutamayıp.Yarışma boyunca bağırdığım için sesim yarın çıkmayacak biliyorum ama bu değerdi abime.
Maçta finale kalıp biri ile yaptığı savaşta 2.olsa da yine çok karizma ve cool bir şekilde kürsüye çıkıp madalyasını alırken bile göğüslerim kabardı gururlandım.Çığlık atıp o benim abim bile dedim ama çığlıkların arasında duyulmadı pek de.
Koridorda sporculların olduğu kulis kısmına babam ve koruma ordusu ile ilerler iken babam gelen telefonla yanımdan ayrıldı.Titreyen ellerimde babam ile yaptırdığımız papatya dolu buketi taşırken hala coşkumu içimde yaşattığım gururu göğsümü gererek yürüdüm koridorda.Abim odanın önünde eşyalarını toplamış arkadaş tayfasıyla konuşuyordu.Şöyle bir kulak kabarttım köşeyi dönmeden de benden bahsediyorlardı sanki.
-"Neden daha gelmedi kardeşin?"
-"Eminim senin kadar vardır kardeşin de."
Chanyeol:"Yani biraz....."
-"Eyyy tabiki de vardır!Aynı genlerdensiniz sonuçta!"
Baek:"Aynı gen?Ahh bu biraz...."
-"Hadi hadi!Nerde çağır da...."
B:"Yeol...."
Chanyeol:"Ohh geldin mi?"
-"Kardeşin bu mu?"
Ne oldu beğenemedin mi sürtük demek geldi içimden ama sustum.Asilliğimize leke gelsin istemiyordum.Sanki ben iğrenç bir çöp parçasıymışım gibi baktılar bana.
-"Biraz....Chanyeol acaba kardeşin yerine bütün iyi genleri sen toplamış olmayasın.Oda senden geriye kalan artıklardan olmuş gibi."
-"Değil mi?Hahahahahah!"
Herkes gülüp dururken başımı yere eğdim yavaşça.Elimdeki buket titreyen ellerimden yere düştü.Ve arkamı dönerek oradan koşar adım uzaklaştım.Söz vermiştim kendime!Bir daha o ve ortamında aşağılanıp hor görülmeyecektim.Buğulu gözlerim ile çarptığım ve yerde birlikte yuvarlandığım kişiden özür dilemek için doğrulmuşken o kişi kalkmış çoktan gidiyordu.Zaten kim benim gibi biri için endişelenip iyi olup olmadığımı sorar ki?
Günün geri kalanını deniz kenarında oturarak güneşin batışına kadar geçirdim.Düşünüp durdum.Eve gitmek istemiyorum.Bir daha okul dışında dışarı çıkmayacaktım güya.Hava soğumaya ve yağmur taneleri düşmeye başlayınca yanağımdan aşağı süzülen yağmur tanesine söylendim.
B:"O çilleri siler misin benim yerime?"
Hiç ama hiç eve gidesim yoktu bu yüzden olduğundan da yavaş eve yürüdüm.Kapıdan içeri girmeye gerek kalmadan içerideki kutlama sesleri ile kimsenin umuruna olmayışım yine yaktı geçti kalbimi.Her zaman bunu yapıyorsun Park Chanyeol üzerimden kendini yüceltip arkadaş dediğin akıl yoksunlarının beni aşağılamasına izin veriyorsun.Ve ben de her seferinde sana izin veriyorum yine ve yine sana güveniyorum.
Sessizce merdivenlere yönelip kim ne derse duymadan ve adımlarımı durdurmadan odaya gittim.Kabanı çıkarıp dolaba asmak için askıya takarken odanın kapısı bir hışımla açıldı.Ona aldırış etmeden elimdekini dolaba koymaya çalışıyordum.
Chanyeol:"Bu gün neden kaçtın?Böyle yaparsan hiç bir zaman arkadaşın olmayacak Lina!Ne yani biraz diğer insanlardan farklısın diye.Çillerin varsa ne olmuş.Hiç mi arkadaşın olmayacak.hep kacak mısın böyle?Nerde..."
B:"Gelmeyeceğim......"
Chanyeol:"Ne?"
B:"Bu gün her zamanki yere oturmadık fark ettin mi?Boşversene umuruna bile değildik babamla.Hatta seni izleyemedik bile canlı canlı ama kocaman ekrandan gayet de umurunda olmadığımızı gördük.Her zamanki yerimize saol senin manitaların sayesinde oturamadık.Belki bizi görmezsen üzülürsün dedik ama....Bir daha seni desteklemeye gelmeyeceğim.Belki dedim gece yatarken abim kaybederse üzülür diye uyumadan dua ettim tanrıya senin için.Ünlü olman babamı veya beni dışlamanı gerektirmezdi Park Chanyeol.Evet bu gün oradan kaçtım çünkü babam beni öyle görüp sana kızmasın diye.Şimdi çık odamdan git nerede ne yapıyorsan yap."
Bir solukta konuşup yanağımı ıslatan yaşları elimin tersi ile sildim.Yaklaşıp sarılmaya çalıştı ama o kadar çok sinirliydim ki uzattığı elini ittim.
Chanyeol:"Lina bak....."
B:"Açıklama yapma.Her zamanki ezberlediğin sözler çıkacak o ağızdan çünkü.Böyle olacağını biliyordum zaten.Her zaman böyle olur.Git eğlen ağladığıma değsin!"
Chanyeol:"Senin suçun hiç mi yok ha?Biraz kendine baksan belki kıza benzersin ve seni gururla kardeşim diye tanıtırım.Ama...."
B:"Duymadın mı?Ben senin artıklarınım işte. Diğer bir deyişle çöpüm.Benden güzelleşmemi mi bekliyorsun.Ölüp yeniden doğmam gerek o zaman."
Omzuna yetemediğim için koluna çarpıp lavaboya girdim.Çıktıp üzerimi değiştirdim sakince.Sabah için saati kurduktan sonra başımı yastığa koydum.Ne zaman şu yastığa içim rahat başımı koydum merak ediyorum.
Yarın olsun yeni bir gün yeni bir gökyüzü yeni bir güneş yeni bir ağaç tomurcuğu çıkacak geleceğe doğru.
Ama önce biraz ağlamak istedim yağan yağmurun sesine karışan hıçkırıklarımla...
🌙~Okuduğunuz için teşekkür ederim.~🌙