Beware! You should be 13 years old or above before reading this chapter! Hindi naman siya detailed pero yun pa rin yun e. XD
Grabe lang, I never thought na gagawa ako ng ganitong chaptiee. XD Pero para kasi… Haha, basta! You’ll know… soon… =))
LONG UD. :> 2,908 words and 21 pages sa MS word. ^_______^V
Sana magustuhan niyo!
Chapter 43: Shet.
Maycee’s POV
*bzzzzt bzzzzt* <-- cellphone vibrating…
Aish, ang aga-aga e… Sino ba yung nagtext?
From: Nerd. <3
‘Good Morning and Belated, my love. Sama ka sa birthday ng Tita ko ah? Sunduin kita ng 5. I love you.’
Belated. Oo, nag18 ako kahapon. Kaasar lang kasi wala si Renz dun, may mahalaga siyang inakaso. Malamang tungkol sa pag-alis niya… As expected, hindi ako masyadong masaya sa debut ko… Tsaka kahit naman andun siya, wala pa rin e. Hindi ko pa rin kasi maalis sa isipan ko na… aalis siya…
Oo, magiisang linggo na ring ganyan, magiisang linggo ko nang alam, magiisang linggo na at hindi niya pa rin sinasabi sakin…
Meaning, any time, pwede na siya umalis… pwedeng bukas o sa makalawa…
To: Nerd. <3
‘Busy e. Sorry’
Message sent.
Actually, wala nga akong gagawin ngayon e. Pero kasi…
“Oy Mayz! Kain naaaa!” sigaw ni Davido.
Haaay, mabuti pa nga…
*Today was a fairytale, I wore a dress…*
S-sagutin ko ba?
“Hello?”
“Good Morning po. Belated pala”
“Yan nga din sinabi mo sa text”
“hindi ka ba talaga pwede mamaya? Papakilala sana kasi kita sa tita ko? Birthday niya and gustong-gusto ka niyang makilala”
“…”
“Please?”
“…”
“Please? Lagi ka na ngang busy lately e…”
“Sige na. Bye”
“Thankyou. I lo…”
*toot toot*
I ended the call. Ayoko na marinig yang I love you niya, Ayoko na masanay sa kasweetan niya, ayoko na masanay na tuwing umaga, nagtetext siya o tumatawag… kasi baka sobrang masaktan ako kapag umalis siya…
Alam kong dapat sinsulit ko na yung oras na kasama siya, pero kahit kasama ko siya, kapag naalala ko na aalis siya… wala na… agad agad akong lumulungkot…
Bumaba na ako at kumain, pero parang limang kutsara lang nakain ko e. Wala akong gana. At ewan ko, kahit pinipilit kong kumain, wala e…
“Hoy, papayat ka niyan e. Payatot na nga. Kumain ka nga!”
“Sayo na lang. Wala talaga akong gana. Geh, tulog na lang ako ulit” tatayo na sana ako pero hinila ako ulet ni Davido paupo.
“Hoy halika nga”
“Ano?”
“Tcch” sabi ko at inayos ko na yung buhok ko na ginulo niya…
“Anong problema?”
“Anong problema? Alam mo. Geh” At ayun, umakyat na ako at natulog…
**
“Oy, gising na. May date ata kayo ni Brian”
“Oy Mayz, gising na po…”
“Mayz, Mayz”
Aish. Sino ba yong alog ng alog saakin?
“Ano ba?!”
“Hahahha, O chill… ginigising ka e…”
Kilitiin ka naman ba? Ang ayoko sa lahat ang pinagtritripan ako pagkakagising ko lang.
“Ughh.. pasalamat ka lang talaga bestfriend kita. Kundi, nakooo… Nasuntok na talaga kita!”
“Haha, osya, Thankyou po. O, maligo ka na. Nangangamoy ka na e. May date pa ata kayo ni Brian”
“Ang sama mo, parang ang bango bango mo ah. Teka? Pano mo nalaman?”
“May pinadala siyang sumthing e”
“A-ah? Sige, pakidala na lang dito sa room ko. Geh” sabi ko at pumunta na akong banyo at naligo.
“Hoy bilisan mo! Naghihintay siya sa labas! Siya kaya nagdeliver…” sigaw sakin ni Davido.
**
Wow.
A-ang alam ko… exclusively sa Paris lang ‘tong brand na ‘to. At c-customized?
Ugh Renz! Ba’t kelangan mo pa maging sweet?! Mas lalo akong naiinlab sayo e…
Double wow. Ang ganda ng dress.
White fitting tube dress na above knee pero sa likod, mahaba siya. Bsta parang may tail na ruffles chever. Basta, maganda. Sama mo pa yung silver na spirals and roses na design ng dress.
And… Shemz lang. Silver bag, white heels, diamond dangling earrings, and a silver bracelet. And wait, meron pa parang pang pusod dun na ewan, basta silver siya na may tatlong glittery roses and spirals na para sa buhok.
Customized dress from Paris? Bag? Heels? Diamonds and silver?
Alam kong hindi ako magaling sa math pero alam kong sobrang mahal niyan.
Pero teka, may papel…
‘Hi my love, you like it? Well, sana. Pinatayan mo kasi ako kaagad kanina at hindi ko nasabi sayo na formal dapat, Kaya ayan. I love you’
Shemaaaaaaaayyy… Ba’t ba napakasweet mo, ha Renz?!
Pwede namang magtext na ‘Oy, formal ah’. Ughh, mas lalo niya lang akong pinapahirapan e. Taz sasabihin niyang ayaw niya akong pahirapan? Tchh…
So ayun. Sinuot ko na taz pinusod ko na rin yung buhok ko pero hindi kasama yung bangs ko, taz may konti din laylay… Taz linagay ko na yung elegant na pagkaganda ganda na parang ipit.
Naglagay na rin ako ng make-up.
Haay, siguro naman okay na ‘to. Sana magustuhan ako ng tita niya…
**
Shemay. Nawala sa isip ko na nagiintay nga pala si Renz! Dali-dali akong bumaba at nakita ko siya dun na nakaupo sa sofa, nakatitig sa cellphone niya…
“Hey” bati ko at napatingin naman siya sa, “Sorry kung pinagintay kita…”
“I-it’s alright…” nauutal niyang sabi ng titig na titig sakin?
“Problema mo?”
Napatawa na lang siya at napakamot sa batok niya, “You just look… wonderful. Halika na?” You just look wonderful daw. Sya kaya jan, kahit naka formal attire siya, ang cool, cute, gwapo… every lady’s ideal guy…
Nagsmile lang ako at inaccept yung offer niyang kamay at nagsimula na kaming maglakad palabas. Inintertwine ko pa nga pero naalala ko na… Ugh. Inalis ko tuloy yung kamay ko at kunwaring inayos yung buhok ko.
“May problema ba?” sabi niya as we both got in the car, “You look disturbed…”
“H-ha? W-wala ah… Thankyou pala for all of this. Sobra”
Nagsmile lang siya at parang may ilalabas sa bulsa niya, “May kulang pa, pumikit ka…”
Sinunod ko naman siya at may nafeel na lang ako sa may leeg ko… Pagmulat ko nang mata, nakasuot sakin ang isang silver necklace na may diamond…
“This is too much…” Sabi ko habang nakatingin sa necklace. Ang ganda…
“Well, a gorgeous lady needs gorgeous stuff… Belated happy birthday, sorry kung hindi ako nakapunta” sabi niya and he kissed me lightly on the cheek
Napangiti na lang ako…
Ngiting may halong lungkot…
na naman…
Sa partey~
Pagdating namin dun, nakahawak lang ako sa kamay ni nerd… Ang daming tao e. Adik kaya, ang ganda lang ng lahi nitong kahawak ko e. Mas lalo na yung mga pinsan niya… kainsecure lang e. Taz parang ang yayaman pa nila, ang ganda lang ng bahay nila e. Yup, yung bahay nila yung venue, actually yung front garden...
“Oy pre, ganda ng girlfriend natin ah? Maycee, right?” sabi ng insan niya... Siya… siya yung kausap ni Davido dati…
Nagsmile lang ako at nagnodd…
“Girlfriend natin ka jan? She’s mine…”
“Woah. Galit ka na agad e. Edi sayo na. Cge, hanap lang ako ng chix, bye pre” sabi niya, tinapik ang balikat ni nerd at umalis na…
Pinakilala din ako ni nerd sa iba niya pang kaibigan…
“Hi ijo, is she the lady you’re talking about?”
“Yes tita, she’s my girlfriend…”
“Happy Birthday po, Maycee Velasquez po.” Sabi ko… Nagulat naman ako nang ihug at nakipagbeso-beso siya sakin…
“You’re such a beautiful girl, iha. No wonder Brian’s going crazy for you… Tita Evee pala”
Napangiti na lang ako. Teka?, biglang nawala si nerd… Ala, nasan yun?
May biglang kumanta ng ‘Ngiti’ by Ronnie Liang sa stage…
si Renz…
“Sa iyong ngiti ako’y nahuhumaling…”
Napangiti naman ako… Ang sweet niya talaga…
“Maycee Velasquez, my girlfriend…” sabi niya pagkatapos niyang kumanta at may tumapat na ilaw sakin…
“Tanda mo ba ‘to? Eto yung una kong kinanta para sayo. Hindi ko nga alam kung ba’t ko yan kinanta e, basta tiningnan kita at etong kanta ang agad na pumasok sa isip ko. Yang mga ngiting yan… ayokong mawawala yan ah? Gusto ko lagi kang masaya… Lagi kang ngumiti… I love you, Maycee Velasquez Thompson”
Kakayanin ko ba? Kakayanin ko pa bang ngumiti kapag wala ka na?
Unti-unti siyang bumaba ng stage at yinakap ako, “Nagustuhan mo ba?” tanong niya…
Yinakap ko din siya, “Of course. Thankyou”
Pero imbis na welcome o ano ang marinig ko, narinig kong bumulong siya…
“Mamimiss kita…”
Play any song… wala lang. Again, para mas feel niyo. Ang plinay ko is ‘Say Hello to Goodbye’ tsaka ‘Bye bye na’
“CR lang ako, ah?” pagpapalusot ko at agad akong naglakad palayo sa kanya… agad namang naglabo yung paningin ko, harang naman kasi ‘tong lesheng mga luhang ‘to…
Ako din Renz. Sobra…
Sobrang mamimiss kita…
“Ay sorry po, Tita Evee…” sabi ko nang nakatungo, syempre ayokong makita niya na umiiyak ako. Nakabangga ko kasi yung Tita niya…
“Ok lang iha… O, ba’t ka umiiyak? Is there something bothering you?”
“W-wala po…” sagot ko naman at pinunasan ko yung mga luha ko
“It’s about Brian, noh? Sinabi niya na bang aalis siya?”
Umiling ako, “I overheard him talking to my bestfriend about it po…”
“Oh, sorry to hear that iha… Pero alam mo ba? Mahal na mahal ka ni Brian… Pero sana maintindihan mo na kailangan kasi… at makakabuti sa kanya na mag-aral dun…” Tumango lang ako, “Sige ha? Kaya niyo yan. As long as you two love each other…” sabi niya at umalis na siya…
Kakayanin ba talaga namin? Ang layo layo ng California sa Pilipinas… At mahabang panahon na hindi kami magkikita… sapat ba ang pagmamahalan namin para hintayin namin ang isa’t isa… Madaming babae dun at hindi malayong makahanap siya ng iba…
Hindi ko namalayang umiiyak na naman pala ako, nahagip ng mata ko yung alak sa may kitchen at sliding door na papunta sa sa back garden… Kinuha ko yung isang bote at dumiretso sa garden. Sana naman sa paginom ko dito, makalimot ako kahit sandali…
After 30 minutes or more~
Gusto ko na umuwi!!! Matawagan nga si pogi!
“Hello? *hik* Oy boypren! *hik* Hatid mo na ako, ah? *hik* Bilish!*” Nubayan. Lasing na ba ako? Umiikot kasi paningin ko... Ah! Baka nasa roller coaster ako! Haha, WEEEE!
“Maycee? Shit, where are you?”
“Nasan ako? Hindi ko din alam e. Hahhaha. Basta may trees and flowers and butterflies…”
*toot toot*
Dial tone? Nakakapagsalita pala ng dial tone si Renz? Haha, ANG GALING!!
Maya-maya lang, may dumating at sinigawan ako… Ala, anong ginawa kong mali? “Fuck, ba’t naglasing ka?!”
“Kasi naman po. Hirap na hirap na ko…
Hirap na hirap na akong magpanggap na wala akong alam… kasi da truth is, Alam ko na, Renz… Matagal ko nang alam na aalis ka…”
Sandali siyang natahimik, “Paano mo nalaman?” Oyy, curious si lalaki!
“Hahahha, kasi po *hik* narinig kooo *hik*”
“Maycee…”
O ano? *hik* Magagalit ka? Kasalanan ko ba kung pinanganak akong nakakarinig? *hik* Ikaw nga jan, ba’t hindi mo sinasabi sakin? *hik* Ha? *hik*” Hahaha, nubayaaan, ba’t ako sinok ng sinok? Ang galing! May bago akong language na natutunan!
“Renz *hik* Renz...” sabi ko? Ako ba? Oo ataa. Hahaha, hinawakan ko pa nga yung mukha niya e, “Don’t you turust me enap? *hik* Maiintindihan ko naman yun ah. *hik* Makikipagbreak ka pa sakin diba? Dibaaa? Pagkatapos ng lahat-lahat? *hik* Ang weak mo naman, dre!” sabi ko taz may tubig na lang na nasa pisngi ko na. Ano yun? Umuulan? Ewan ko din e, basta may masakit. Para bang may nadurog sa loob ko... Ah alam ko na! Nainom ko siguro yung bote taz nadurog sa loob ng tiyan ko!
“Lasing ka na, halika na, uwi na kita sainyo…” sabi niya taz hinawakan niya yung aking pretty hands na nasa mukha niya at inalis…
“Hindi nga ako lashing. Kulet mo din e noh? Shemay naman Renz oh, Shemay! Alam mo bang…” Alam mo bang… ano? Nakalimutan ko yung sasabihin ko! Basta hinawakan ko ule yung mukha niya, Uy ang kinis oh! Siya kaya yung nakikita ko sa commercial?
“Alam mo bang… mahal na mahal na mahal na mahal kita! First lab kaya kita! Taz ikaw din first hearbreak ko? Hahahha, ikaw na pree!”
Ano ba naman ‘to? Kinakausap ko e… nakatungo lang siya… Baliw ba siya? Hahhaha.
“Maycee… I love you too. I really do… Pero…”
Pero ano? Hindi ko na narinig pa e. ASTIG! Bigla na lang kasing nagdilim yung paningin ko…
**
(Para lang hindi kayo maguluhan, medaling araw na ‘to)
Nagising ako nang naramdaman kong may humihimas-himas sa kamay ko…
“Mamimiss kita, Maycee…”
“R-renz? Shet, angsakit…” bigla ko namang hinawakan yung ulo ko. Ang sakit kasi e.
“Yan kasi, umiinom inom pa…” sabi niya nang titig na titig sakin…
“Makatingin ka ah?”
“Kinakabisado lang yung mukha mo…”
“Sa tagal ba naman natin, hindi mo pa rin kabisado?” sabi ko at nagkunwaring tumawa… isang pagkukunwari na alam kong halata niya…
Bigla namang sumeryoso yung mukha niya…
“Kelan mo pa nalaman?”
“Last week pa, Kelan ka aalis?”
“Bukas na…”
Napatungo naman ako... bukas na pala...
“Ba’t hindi mo sinasabi sakin?”
“Mahal kasi kita… ayokong masaktan ka…”
Tumawa ako ng kunwari, "Sa tingin mo ba? Hindi ako nasasaktan ngayon?”
Tumayo na lang siya at nag-impake… napansin ko lang na ang gulo ng kwarto niya at may mga bote ng alak sa gilid… “Sorry…”
Sorry?
Tumayo na lang din ako at tinulungan siya… tinupi ko na lang yung iba niyang damit…
Tahimik lang kaming nagiimpake ng gamit niya nang biglang magtama yun tingin namin…
Umiwas ako ng tingin, “Kunin ko lang yung toiletries ko…” sabi niya…
Ang tagal na ah? Anong ginagawa nun? Pinuntahan ko na… baka kasi ano nang ginawa e…
Nakabukas lang yung pinto at nakita ko siya dun na nakatulala, nakaupo siya sa sahig at nakapatong yung kamay niya sa may noo niya…
Linapitan ko siya at tumabi, dun niya lang napansin na andun ako at dun ko lang din napansin na…
umiiyak siya…
Bigla niya akong yinakap ng mahigpit, “Maycee, Ayokong umalis… ayokong iwan ka…”
“Ako din, Renz… pero kailangan… sabi mo nga, ikaw na lang inaasahan dun… Tara na nga, tapusin na natin yang pagiimpake na yan” sabi ko at hinila ko siya patayo…
Kailangan ko maging matatag… kahit para sa kanya…
Ayokong maging selfish, Ayokong maging dahilan sa pagstay niya, Sabi nga ni Tita Evee, makakabuti sa kanya ang pagpunta dun, mas lalo na sa pag-aaral… at ayokong maging hadlang dun…
Ayoko…
Kahit sobrang nasasaktan na ako…
Please naman mga mata, wag ka munang luluha…
Tumayo na siya pero nakayakap pa rin siya sakin (backhug)…
“Renz…” sabi ko at inalis ko yung mga kamay na nasa waist ko, huminga ako ng malalim at nag-ipon ng lakas para sa sasabihin ko…
“Pinapakawalan na kita… Break na tayo… And this time, malabo nang magkabalikan pa tayo…”
“Maycee…” sabi niya at hinila niya yung kamay ko kaya naman napaharap ako sa kanya…
“Maycee naman… Wag… mas lalo mo lang pinapahirap ang sitwasyon e…” sabi niya nang nakatungo…
“Mas mahirap sa ngayon. Pero para din mas dumali ‘to… Gusto ko, pagdating mo dun, makahanap ka ng ibang babae na makakapagpasaya sayo ah? Wag kang malungkot…”
Ironic, isn’t it? Diba dati, ako yung nagsasabing magLDR kami, na kaya namin… at siya naman ‘tong makikipagbreak sana… pero ngayon…
“Sabi mo mahal mo ako…”
Pinilit kong ngumiti at nagsalita ulit, “Mahal kita. Kaya ko nga ‘to ginagawa e. Nakapagisip-isip na ako Renz… Hindi natin alam kung anong pwedeng mangyari… Malayo ang California sa Pilipinas at sobrang tagal mo dun… Ayokong masakal ka sa akin… Malay mo, makahanap ka agad ng iba dun. Malay natin, kami ni Dave ang makatuluyan. Malay natin, hindi talaga tayo ang para sa isa’t isa… So Renz, okay na, Malaya ka na… Friends?” Nagoffer naman ako ng handshake, meaning of friendship ba…
Nakatungo lang siya, “Maycee… wag namang ganito… Eto ba talaga ang balak mong ipabaon sakin?”
“Friendship, Renz. Friends?”
Please Renz, wag mo na akong pahirapan… Pinipilit kong ngumiti at hindi manginig boses ko, nanginginig na ‘tong kamay ko at nadudurog na ‘tong puso ko…
Imbis na tanggapin yung handshake, hinila niya yung kamay ko at…
Hinalikan ako…
At ayun, tumulo na yung mga luha kong kanina ko pang pinipigilan...
Halo-halo ang nararamdaman ko ngayon… Lungkot, sakit, hindi ko na alam…
Hinawakan niya yung mukha ko as we deepen the kiss at hindi ko namalayan na napahiga na pala kami sa may kama…
I started unbuttoning his buttons when he suddenly stopped… “Maycee, we shouldn’t do…” hindi pa siya tapos magsalita e sinagot ko na siya…
“I’m sure of this, Renz. Hayaan mong eto na lang ang ipabaon ko sayo…”
“But Maycee, kaya ko naman magintay… Tsaka, sakin mo ba talaga ibibigay--“ I silenced him with a kiss…
“Make love with me, Renz” I managed to say between those intimate kisses…
**
Nagising ako nang may narinig akong tunog ng mga maleta…
Aalis na siya…
Naisipan kong magtulog-tulugan na lang, hindi ko kayang makitang umalis siya…
Naramdaman kong may lumapat na labi sa noo ko… at isang bulong na dumurog sa puso ko..
“I love you, Maycee… Farewell…”
**
Magdadalawang linggo na wala si Renz… at eto ako, sa kwarto ko, kausap si Cheyz…
“Ewan ko bes e, basta lagi akong nasusuka at madalas din akong nababahuan, taz ngayon gusto ko ng isaw. Ang weird kasi hindi naman ako kumakain nun. Taz madali na daw akong magalit at magsungit sabi ni Davido. Taz napapadalas yung pagsakit ng ulo ko, mas lalo na sa umaga. Hindi naman ako oversleep o ano. Tingin mo, may sakit ako?”
“Napanuod ko yung mga ganyan sa TV bes e, pero… Hindi naman sa tinatakot kita o ano ha? Pero baka… baka lang…
Buntis ka?”
B-Bigla kong naalala na may n-nangyari samin ni Renz…
Shet.