Gül Peri'den ;
Sabah uyandığımda erken saatler olduğundan biraz yürüyüş yapmak istemiştim. Normalde burada kızlar tek başlarına dışarıya çıkamazlar dı. Ben ise saat erken olduğu için kimse görmez diyerek yürümeye başlamıştım. yürümek, nefes almak bana çok iyi geliyordu. Tarlaların başına gelince oturmuş karşımdaki tarlalara bakıyordum.
Arkamdaki hışırtılarla bir anda arkamı dönünce Diyarbakır'ın en büyük ağalarından Birşah ağa olduğunu görünce hızla başımı eğmiştim. "Kusura bakmayın ağam , görmedim sizi izninizle" deyip gitmek için adımımı atmıştım ki arkamdaki sert ses durmamı sağlamıştı. " Beni tanır mısın Gül peri" deyince ne yapacağımı şaşırmıştım . Bu ağa benim adımı nereden biliyordu. " Be..ben sizin adınızı duymuştum. Birkaç düğünde görmüştüm oradan tanıyorum" demiştim başım eğik bir şekilde. " Benim seni tanıdığım kadar beni tanımanı isterdim Gülperi " deyince bu ağa beni ne kadar tanıyor ki ? Bakışımı kaldırıp gözlerine bakmaya çalışınca, benden baya uzun olduğu belli oluyordu.
1.90 boylarında kumral kahverengi arası saçlarıyla uyum içerisinde olan kahverengi gözleri ,sert sivri bir çenesi vardı. Uzaktan her gördüğümde korktuğum bir Ağaydı. Onu acımasızlığıyla tanımıştım. Mardin, Diyarbakır, herkes onun ne kadar acımasız ve duygusuz olduğunu anlatırdı. " Beni nereden tanıyorsunuz ağam " demiştim fısıltı şeklinde çıkan sesimle ,duyup duymadığına bile emin değildim. Bakışları çok farklıydı. Geçen kızlardan bir tanesi " ne olursa olsun Birşah ağayla göz göze gelmeyin. O adamın gözüne kimse kolay kolay bakamıyor "demişti, ama ben bunları umursamadan gözlerine bakıyordum .
Ben bu gözlerde öfke acımasızlık göremiyordum. Birşah ağa yavaşça yanıma gelip dibinde durunca bu korkmamı sağlamıştı işte. Bakışlarım beyaz gömleğinin göğsünde durmuştu. Boyum kısa olduğu için gözlerine bakmaya cesaretimi yoktu bu yakınlıkta. Saçından hissettiğim eller yüzünden geriye kaçmak istesem de Birşah ağa belimden tutmuş bırakmıyordu. "Kendini Gülperi Beyoğlu olmak için hazırla güzelim..."
Ayşim’den devam
Sabah uyandığımda yanımda Bedirhan yoktu. Hızla üzerimi giyip aşağıya indiğimde, masada yabancı bir adamın oturduğu dikkatimi çekmişti. Yavaş adımlarla masaya Bedirhan'ın yanına oturunca herkes "günaydın Ayşim "deyince hepsine "günaydın " demiştim.Karşımdaki adamı incelerken bulmuştum kendimi bu kadar sert ve acımasız bakan bir adamı ilk defa görüyordum. Bedirhan'a baktığımda bana baktığını görmüştüm ama bu bakışlar sakin değil,aksine çok sinirliydi. Başını yavaşça bana doğru eğip "bir daha benden başka bir adama bakarsan,o gözlerini oynarım " demişti sinirli sesiyle. Başımı tamam anlamında sallayabilmiştim sadece.
Bu adamda ne kadar kıskanç. Merak ettim baktım, ne var sanki bunda. Kahvaltımızı yaparken Bedirhan ve karşımdaki adamın konuşmalarından adının Birşah olduğunu öğrenmiştim. Kahvaltılar yapıldıktan sonra hep beraber düğün alışverişi için dışarıya çıkmıştık. Gülperinin davranışları çok farklıydı. Müsait bir zamanda neler olduğunu sormalıydım. Bunu aklımın bir köşesinde not edip annemlerin girdiği altıncı ya hep birlikte girmiştik. Bedirhan " en güzel alyans ve tek taşlara bakalım" deyince adam önümüze bir çok model koymuştu. İçten işlemeli şık bir alyans görünce elime alıp bakmıştım. Gerçekten çok güzel duruyordu.
Elimdeki alyansı Bedirhan'a gösterince başını olumlu anlamda sallayıp kuyumcuya " bunun erkek için olanını ayarlayın " deyince bende tek taşlara bakmaya başlamıştım, ama aklım biraz önce camın altında gördüğüm 5 taşlara takılmıştı.
Bakmış gibi gözüksem de bakamıyordum. Bedirhan'a dönüp bir cesaretle elimle 5 taşları işaret edip " ondan alabilir miyiz " deyince gülümseyip adamdan onları çıkartmasını istemişti . Ben hayranlıkla 5 taşlara bakarken Bedirhan'ın kulağıma fısıldadığını duymuştum. " İstediğin ne olursa olsun çekinmeden söyle güzelim " deyince dişlerimle dudağımı ısırıp başımı eğmiştim. Belimdeki ellerle başımı kaldırıp Bedirhan'a bakınca güzel ve zarif bir 5 taşı bana gösteriyordu. Parmağımı uzatmamı isteyince uzatmıştım. Parmağıma nazik bir şekilde yüzüğü geçirip gülümsemişti...
Kuyumcuda işimiz bittikten sonra bir çok altın siparişi verilmişti. Düğün günü o altınları nasıl taşıyacağımı derin derin düşünmeye başlamıştım. Durum o kadar vahim yani. İleride ki gelinlikçiye girince Gülperi ,Avzem teyzem ve annem erkekleri dışarıya göndermişti. Bense kınalık ve gelinlik beğeniyordum. Kınalık için toz pembe çok güzel bir kınalık görünce hızla yanına varıp " buna bakabilir miyim" demiştim. Görevli kadın başını olumlu anlamda sallayıp hızla kınalığı denememe yardımcı olmuştu. Aynadan yansımama baktığımda, kendime aşık olmuştum resmen .
Bizimkiler çok ısrar etseler de hepsine sürpriz olmasını istiyordum. Kınalığı çıkartıp dışarıdan bu sefer akşam giyeceğim kınalığa bakmıştım. Onun içinde koyu kırmızı bir kınalık seçmiştim. Hepsini bir denemek için gelinliklerimi beğenmeye başlamıştım.
Sabah için straplez bir kınalık, akşam içinde dantelli bir gelinlik beğenerek kabine girmiştim. Hepsi sanki benim için dikilmiş gibi üzerime tam oturmuştu. Annemler ne kadar ısrar etseler de kendimi göstermemiştim. Hepsini beğenince erkekler içeriye girmişlerdi.
Annemlerin yüzünü gören Bedirhan, kötü bir şey olduğunu hissetmiş gibi yanıma yaklaşarak " kötü bir şey mi oldu?" "deyince başımı olumsuz anlamda sallayıp" sadece giydiklerime yalnız karar verdim. Onlara göstermek istemedim . Sürpriz olsun istiyorum " deyip yanından ayrılmıştım. Kendim giyeceğim ben mutluysam beğendiysem kimse görmesin sürpriz olsun istemem suç mu. Evet suçmuş. Gelinlikçiden çıkınca hepsi beni beklemeden önden gidiyordu. Bende onlara şaşkınlıkla bakıyordum. Bir gelinliklerimi göstermediğim için bana trip mi atıyorlardı.
Elimle yüzüme gelen saçlarını arkaya atıp olduğum yerde durmuş gözümden akmak için an kollayan gözyaşlarımı bastırmaya çalışıyordum. İki dakika mutlu oldum mu insanlar benden ne istiyorlardı. Belimdeki ellerle Gözümdeki yaşları tutamadan ağlamaya başlamıştım. " Ne oldu güzelim gözünü sevim ağlama" deyince " eve götür beni Bedirhan" diyebilmiştim. Ağlamamdan dolayı boğuk çıkan sesimle . Bedirhan hızla " annemleri sen getirirsin deme Birşah, biz gidiyoruz "deyip elimden tutup araba'nın olduğu yere götürmüştü.
Benim kapımı açıp koltuğa oturtunca emniyet kemerimi bağlayıp hızla kendi yerine geçmişti. Arabayı çalıştırınca ağlamalarım geçmiyordu. Bedirhan bir bana bir yola bakıyordu. Hızla ona dönüp " önüne bak sende beni öldürmek mi istiyorsun " deyince araba ani bir frenle durmuştu. Başımı torpido ya çarpmaktan beni kurtaran şey ise Bedirhan'ın koluydu. Elini yüzüme götürüp önüme gelen saçlarını arkaya artırmıştı. " Ben ölürüm sevdam, yinede senin ölmene izin vermem. Anlıyor musun ? şimdi sil o gözyaşlarını ve bana ne olduğunu anlat "demişti. Etrafıma baktığımda Mardin'in en tepesinde boş bir arazideydik.
" Gelinliklerimi göstermediğim için hepsi bana trip attı. görmedin mi yaptıklarını. İlk defa bir şeyi kendi istediğim gibi sürpriz olsun istedim . Bütün herkes bana küstü. Ben kötü biri miyim? Neden böyle yapıyorlar. Hayatımın ne kadar zorlu ve benim için yorucu olduğunu görmüyorlar mı ? İstemediğim bir evliliğe evleneceğim adam tarafından mecbur bırakıldım . Ve şuan ona alışmaya ,sevmeye ,aşık olmaya çalışıyorum. İsteyerek evleniyoruz gibi düşünerek bu şeyleri yaparken, insanlar bana ne kadar zorluk çıkartıyor görmüyor musun? Yoruldum, gerçekten yoruldum. Daha 18 yaşıma bile gelmemişken hayattan soğudum. Sana kuma gelmek nasıl bir duygu biliyor musun ? O kadını elinde senin çocuğunla görmek. Her gün senin yanında oturduğum sandalyede görmek, daha ben bile sana aşkım dememişken yabancı bir kadının sana söylemesi, en önemlisi bana seni seviyorum derken o kadınla olman sence benim için bunlar ağır değil mi .? Bana bir açıklama bile yapmadın. O kadın kimdi ? O çocuk gerçekten senin mi ? Ve eğer o senin çocuğunsa ona babalık yapmayacak kadar aşağılık bir adam mısın?" demiştim bağırarak.
" Yeter Ayşim. O kadın benim için tek gecelik kadınlardan bir tanesi, sen ise ömrümün sonuna kadar aynı yastığa baş koyacağım kadın. Ve sen kuma değilsin. Benim ilk kadınım olacaksın. Ve bunun sonrası yok . Tek sen varsın ve sen olacaksın. O kadın ise senin bana bakmadığını, telefonlarıma bile çıkmadığın İstanbul'da kaldığım zamanlarda içtiğim ve sarhoş olduğum bir günde birlikte olduğum bir kadın. Sonradan ne kadar seni aldattığım için pişman olursam olayım zamanı geriye alamadım.
Evet o benim kızım . Ama ben ona babalık yapamam. benim babalık yapacağım sadece senin ve benim birleşimimle olan çocuklarımız olacaktır. Seni aldattığım için çok üzgünüm güzelim, ama sarhoştum hiç bir şey hatırlamıyorum." Deyince benim gözyaşlarım yeniden akmaya başlamıştı.
"O bir bebek. İleride babasını soracak, ben babama aşık bir kız olarak oda sana aşık olacak. Neden bu kadar nefret ediyorsun ondan . O kadından nefret et ama o bebeğe babalık yapmak zorundasın Bedirhan" demiştim.
" Sen üzülürsün Ayşim ,bunu yapamam . Ben senden ve benden olan çokluklarımıza babalık yapmak istiyorum" deyince susmuş ve önüme dönmüştüm. Gerçekten yaşadıklarım çok ağır şeylerdi . Allah katında kocam olan adamın bir çocuğu ve onun annesi vardı. Biz evlenecek ve mutlu olabilecektik. Peki ya onlar ne olacaktı?