CHRYSTAL'S POV
Naglalakad ako ngayon papuntang school para magpraktis kasama si Zion. Guess what, nag audition kami sa isang dance competition sa New York. So bale mag re-record kami ng isang music video at ise-send yung video sa account ng in-charge sa event at kapag tinanggap nila yung music video na ni-send namin ay kabilang na kami sa mga contestants ng competition dun. Huhu, good luck samin.
Napatalon ako ng konti sa gulat nang mag-ring yung cellphone ko. Shitsu, nagulat ako dun ah.
"Hello?"
["Asan ka na?"]
"Papunta na. Sa gate na ako. Kalma."
["Puntahan kita diyan."]
"Baka mapagod ka, gago. Huwag na."
["Ah no. Papunta na ako."]
"Linteks ang tigas ng ulo mo Zion ah."
["Hehe byeeeeee!"]
Nagulat ako sa biglaang pagbungad ni Zion sa harapan ko. "Oy! Shet ginulat mo ako!" Tumawa agad siya. Langhiya talaga... Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa na nakangisi. Mukha siyang manyak. "Tigilan mo nga iyan Zion ah."
Kinurot niya kaagad ang kaliwang pisngi ko. "You look... Nice today."
Oh? Compliment ba iyun? *coughs*
"Ah thank you?"
"Tara." Hinila niya na yung braso ko papasok ng dance studio. Bago kami magsimula ng practice ay nagplano muna kami kung ano ang sasayawin namin. "So ano na?" Tanong ko sa kanya.
"Hmm.... How about..."
"Hmmm?"
"Yung...."
"Ano?"
"Iyung..."
Sinamaan ko siya ng tingin. "Ano ba kasi?"
"Yung Spring Day? Sounds good?"
"Eh diba parang sad song yung tono ng song na iyun?" Pumunta sa gitna ng dance studio at sinimulan na ang paggawa ng choreo. "Sort of..."
"Gagawa ka pa lang ba ng choreo?" Tumango lang siya. Umupo ako sa sofa sa tabi at kinuha yung phone ko at tsaka nakinig ng Spring Day.
Ang ganda ng tono ng kanta.. Parang matutulog ka na lang sa ganda ng flow ng melody niya. I would like to perform this with him.
🎶When I say I want to see you
I want to see you even more
When I see pictures of you
I want to see you too.🎶
🎶Time us too cruel
I hate us
Now it's hard to even see each other
Even once anymore
This place is all winter now
It's winter in August too.🎶
Busy na busy ako sa pagkikinig ng music, hindi ko namalayan na nasa harapan ko na pala si Zion. "Oh?"
"I'm done." Napanganga agad ako sa sinabi niya. Tapos na siya sa pagcho-choreograph? Aba ang galing ah.
"Done choreographing?" Tumango lang siya at tsaka uminom ng tubig. Tinanguan niya ako at tsaka inabot sakin yung water bottle niya at linagat ko naman ito sa tabi ko.
"C'mon." Sabi niya at hinila ako patayo. Sinimulan na din namin ang pag practice. Damang dama ko sa bawat galaw ko ang emosyon ng kanta. Ganun ang lahat ng nararamdaman ng mga dancers. They feel like the air just makes their body flow on its own.
______________
"Bibili muna ako ng makakain natin ah?" Paalam sakin ni Zion. Kakatapos lang namin ng practice at ngayon ay nagpapahinga kami. We practiced for 2 whole hours without stopping kaya isang araw lang, nakuha ko kaagad ang choreography ng sayaw.
"Oh sige." Sabi ko sa kanya. Lumabas na agad siya. Nagpaiwan lang ako sa dance studio dahil napapagod ako. Nagugutom na din ako. 6pm na ngayon. Uuwi na ako pagdating ni Zion.
Humiga ako sa sofa at kinuha yung phone ko. Sinaksak ko yung earphones ko sa tenga ko at nakinig sa kpop music. Pipikit na sana ako nang bigla nalang akong makarinig ng malakas na pagsara ng pintuan kaya napatayo agad ako. Lumapit ako sa pintuan at pinihit ang doorknob pero ayaw bumukas. Sh-t! I'm locked!
"Zion!!! Zion!!" Bigla nalang din pumatay ang mga ilaw kaya napasigaw ako sa gulat. Mabilis kong kinuha yung phone ko at tsaka pinaandar yung flashlight ng phone ko. Sinubukan kong i-on ulit yung light switch pero ayaw din umandar. Siguro brownout nga. Bad timing talaga!
"Zioooonnn!!" Sigaw ko at tsaka kinatok-katok ang pintuan. Malabo pa naman ang pananaw ko kapag madilim. Huhu! Zion! T_T
"Zion! Please! Zion!" Sigaw ko ulit sa pintuan pero wala akong maririnig sa labas. Sinilip ko yung bintana na kung saan makikita ang hallway pero madilim din. Wahh! Nagsimula na ang panginginig ng mga paa ko. Ayaw na ayaw ko pa naman kapag madilim at nasa isang eskwelahan, baka may mga tumitira ditong kung anu-ano.
Sinubukan kong tinawagan ang cellphone ni Zion pero hindi daw siya ma reach. Hutangina, nasaan ka na Zion?! Kinilabot ako nang makarinig ng footsteps sa labas at parang papalapit siya sa kwarto na kung saan ako. Mabigat yung steps ng bawat hakbang niya at pakiramdam ko hindi si Zion iyun. Napaupo ako sa sahig at yinakap ang mga tuhod ko. Please... Ang bata bata ko pa para mamatay ng maaga. Please... May tumulong luha na galing sa kaliwang mata ko, hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako dahil sa takot. Linagay ko ang ulo ko sa dalawa kong tuhod at patuloy sa pag-iyak.
"Zion... Please..." Sabi ko sa sarili.
Biglang bumukas yung pintuan at may bumungad na lalakeng nakaitim. Napa tingin agad ako sa mukha niya. Naka mask siya at mukhang papatayin niya na ako dahil sa masamang titig niya sakin. "Ahhhh!!!" Sigaw ko at unti-unting umaatras hanggang sa bumangga ang likod ko sa pader.
Mas nanlaki ang mga mata ko nang may linabas siyang kutsilyo. "Wala po akong kasalanan sayo! Please huwag mo akong patayin!" Lumapit siya ng lumapit sakin hanggang sa magkatapat na ang mga mukha namin.
"So your Zion's girl? Prepare to die." Sabi niya sakin with a deep husky voice. "Huwag... Please!"
Lumuhod ako sa harapan niya at nagmamakaawa. "Please! Huwag niyo akong patayin! Wala po akong kasalanan sa inyo! Kung meron man, patawarin niyo po ako." Naiiyak na sabi ko sa lalake.
"You have no faults, pretty girl. Yung galing mong boyfriend at mga tarantadong mga kaibigan niya especially ang leader ng bwiset na gang ng boyfriend mo ang may kasalanan sa leader namin. Kaya ang mabuti pang isa-isa namin kayong papatayin para magdurusa ang mga tarantadong lalakeng iyun dahil sa pagkawala niyo, mga bwiset!" Sabi niya at akmang istabbin na ako ng kutsilyo pero bigla nalang akong umilag at sinipa yung bewang niya at tsaka akong tumakbo palabas dun. Dahil sa madilim ang hallway, hindi ako makakita ng maayos.
"Zion!" Sigaw ko habang tumatakbo sa madilim na hallway. Kailangan kong umalis dito. Sinubukan kong hanapin yung hagdanan pababa sa 1st floor. Zion... Please dumating ka na...
Bababa na sana ako ng hagdanan nang may biglang tumulak sakin kaya ako nahulog sa hagdanan at nagkasugat sa ulo. Ang sakit ng ulo ko.
Sinubukan ko ulit tumayo para makapagtakbo pero nakaramdam ako ng mga kamay sa leeg ko at parang pinipiga ito. "Mamatay ka muna, pretty girl. Don't run away from me."
"Bitawan niyo po ako! Please!" Nagulat ako nang may linagay siyang bigti sa leeg ko at parang may balak na isabit ang tali. Pakiramdam ko na nagmamanhid na yung mga paa ko kaya bumagsak ako sa sahig.
Nanlalabo na yung paningin ko at tila kutsilyo nalang ang huling bagay na nakita ko pagkatapos akong mapunta sa kadiliman.
ZION'S POV
Bumili ako ng burgers, cola at ice-cream dahil mahilig sa talaga sa ice-cream si Chrystal. Pabalik na ako ng eskwelahan ng biglang nag ring yung cellphone ko. Napangiti ako nang makita kung sino ang tumatawag. Siguro na miss niya kaagad ako :3
"Hello CJ? Na miss mo agad ako? Yieeeee! Pabalik na ako don't worry."
Biglang tumahimik yung kabilang linya at tila footsteps lang ng tao ang maririnig ko.
["Zion!!!"] Rinig kong may sumigaw sa kabilang linya. May narinig din akong tumatakbo at lumalayo ito.
"Chrystal! Okay ka lang ba diyan?!"
Rinig ko na ang pagbagsak ng cellphone sa kabilang linya.
["She's going to die. Don't worry."]
At nag-end na yung call. Sh-t si Chrystal! Tumakbo ako ng mabilis papunta sa eskwelahan. Pagkadating ko ng gate ay nakapatay ang lahat ng ilaw ng buong school. Agad ko naman pinaandar yung flashlight ng cellphone ko at tsaka pumasok agad sa school. "Chrystal! Nasaan ka?!" Sigaw ko pagkapasok ko. Please... Sumagot ka Chrystal. Please...
"Bitawan niyo ako please!!" Rinig kong may sumigaw sa hindi kalayuan kaya tumakbo ako ng mabilis sa dulo ng hallway at may nakita akong lalakeng nakatalikod at nakaluhod na may inaangat na kutsilyo. Bago pa man niyang igalaw ang kamay niya ay mabilis akong tumakbo sa direksiyon niya at sinipa yung kamay niya dahilan para mahulog ito sa sahig. Agad naman humarap yung lalake sakin at tsaka sinugod ako ng suntok, buti nalang inilagan ko.
"Tangina, sino ka?!" Sigaw ko sa kanya at sinugod na din siya. Naisuntok ko yung mukha niya. Sinipa ko yung mukha niya kaya siya nahulog sa sahig. Dinaganan ko naman siya at patuloy ang pagsuntok ko sa mukha niya. "Bwiset ka! Anong ginawa mo sa kanya? Bwiset ka!! Mamatay ka sana!" Sigaw ko habang patuloy ang pagsuntok sa kanya. Dumugo yung ulo niya at half ng mukha niya ay may mga sugat na din dahil sa malakas na suntok ko. Agad niya akong sinipa at tsaka siya tumakbo. Hahabulin ko na sana siya nang maalala ko si Chrystal.
"Chrystal!" Sigaw ko at tsaka linapitan siya na ngayon ay nakahandusay sa sahig at dumudugo yung noo niya. "Chrystal! Gumising ka!" Sinubukan kong iyugyog yung katawan niya. Nagulat ako nang bigla nalang gumalaw ang kamay niya at hinawakan niya ang braso ko.
"Buti dumating ka." Mahinang sabi niya at tsaka yinakap ako. "Akala ko mamatay na ako."
"Sino iyung lalakeng iyun ah? Nakita mo ba ang mukha niya?"
"Hindi ko iyun kilala Zion. Nagulat nga ako na gusto niya akong patayin eh." Maiiyak na sabi niya at tsaka yinakap ako ng mahigpit. "May sinabi siya sakin na hindi ko maintindihan."
"Ano yung sinabi niya?" Humarap siya sakin at pinahiran ang mga luha niya.
"S-sabi niya n-na may kasalanan daw kayong BP7 sa lider nila at gusto nilang patayin kaming apat na mga babae para magdusa daw kayo dahil sa mga gi-ginawa niyo sa lider nila."
"Shhh, tahan na. Chrystal..." Inangat ko yung ulo niya at tinignan siya. "Huwag kang matakot. Ipapangako ko sayo na nandito ako para sayo. Poprotektahan kita at ganun din ang mga kaibigan mo. Ipoprotektahan din sila. Ipoprotektahan namin kayo. Magtiwala ka sakin." Sabi ko sa kanya.
Nagulat nalang ako sa sunod na sinabi niya.
"Zion... Don't leave me again. I need you."
And because of that, I got the urge to really protect her. Because I don't want to lose her too.
She's my precious Chrystal.
*************
Author's Note:
Wah si Chrystal ko huhu! De joke.
Malalaman kaya nila on who's behind everything? Malalaman kaya nina Zion at ang lider ng BP7 na si Ice sa kung sinong may balak na pumatay sa apat na babae?
Sorry if this is a short chapter. Na mind blank kasi ako ng konti eh. Hehe! Readers, nood tayo ng "The King Loves." Hart~ Hart 💖
Stay tuned next chapter 💕
~Song Sang Ki 💛