Ipinaliwanag ko na ang lahat sa mga kasamahan ko at sa manager ko yung kondisyon ko, maiintindihan nila kung magreresign na ako agad pero ang sabi ko tatapusin ko nalang yung huling concert at aalis na ako. Si cheska naman nalungkot at niyakap ako. Nag ngitian lang kami at nagkwentuhan.
"Kaya pala sandamakmak na sticky note yang nasa table mo, akala ko naman talagang trip mo lang magkalat dito" sabi niya.
"Pero ang cute noh? Ang astig ng sakit ko hahahaha balang araw kapag nakita mo ako hindi na kita naaalala" sabi ko habang nakangiti
"Baliw ka talaga, pero ang bata mo pa para diyan"
"oo nga eh."
Natahimik lang kami pareho at bumalik nalang sa mga ginagawa namin. Hanggang sa naging tahimik na kami pareho at naging busy. Old fashion kung manamit tong si bruno mars. May interview pa pala siya sa myx 3 days bago siya mag concert. Nagkikwento yung mga staff namin dito na nag oorganize sa tutuluyang hotel ni bruno mars dun na parang barya lang kung mamigay ng maraming tip si bruno at sobrang bait daw. Magaling din siyang gumawa ng mga cover ng mga kanta at minsan parang mas maganda pa yung way ng pagkakakanta niya.
"Sa sunday na pala yung concert ni bruno mars noh?" nagulat ako biglang nagsalita si cheska, napatingin naman siya sakin at parang matatawa pero hindi nalang itinuloy. Nakakagulat kase.
"Oo nga eh"
"Gusto mo tabi nalang tayo?"
"Pwede ba yun?"
"Baka mamaya makalimutan mo yung mga gagawin mo eh"
"Grabe ka naman! Hindi pa naman ganito kalala sakit ko noh haha"
"Okay sabi mo yan ah basta ipamigay mo agad ah tapos pasok ka agad sa loob dun kanalang magbantay" sabi ni cheska habang inaayos yung mga gamit niya. Ngumiti ako at sumang ayon sakanya.
Lunch time at nakaupo lang ako nakatingin sa sticky note na yellow habang hawak yung sign pen ko, wala akong maisulat. Maya maya nag message si kenneth.
Tawag ako andeng ahhh....
Kriiing.
Kriiing.
Kriiing.
"hello?"
"kamusta ka? Kumain ka na ba?"
"Hindi pa, bili nalang ako maya maya. Ikaw? Kamusta ka diyan?"
"Okay lang aalis kami maya (pre, glorietta mamaya ah) maya" may sumingit na lalake na narinig dun sa cellphone
"Anong glorietta? Sino yun?"
"Pupuntahan namin mamaya, dun kami may bibilhin lang kasama ko mga katrabaho ko, sunduin kita mama--"
"Sino yung glorietta? Bakit pupuntahan niyo?"
"Mall yun bebe hindi tao hahaha"
"Ipagpapalit mo nalang ako glorietta pa pangalan? Napaka panget!"
"Ha? Ano bang pinagsasabi mo? Alam mo yung glorietta lagi ka kayang nagpupunta dito"
"Bahala ka" ibinaba ko na agad. Naiinis ako. Glorietta glorietta bwiset. Hindi na ako kumain at tinapos nalang yung oras ng trabaho ko at nag out na agad. Naiinis ako. Habang nasa biyahe ako, kumalam yung tiyan ko at halatang nagugutom na ako. Kaya bumaba ako sa kalahati ng biyahe. Pumasok ako sa isang mall at naghanap ng makakain.
"be hindi na pala kita masusundo kase ngayon palang kami pupunta sa mall, bibili ng mga recipe para sa bagong menu"
Pupuntahan mo lang si glorietta eh! Inoff ko na muna yung phone at naghanap na ng makakain, bumili ako ng turks at kinain habang naglalakad lakad. Hindi naman totoo yung nasa picture na andaming nakalagay, hindi naman sa binabash ko pero ang onti lang talaga ng nakalagay. Nagutom pa ulit ako kaya kumain pa ako at bumili naman ng burger sa mcdo yung big mac at hinati hati ko muna bago ako umalis at kinain hababg naglalakad. Parang napunta na ako sa mall na to.
KENNETH'S POV
"Pre, nagalit girlfriend mo?" tanong ng kasamahan ko.
"Oo, akala ata babae yung glorietta" sabi ko at natawa naman.
"Nagselos tuloy" kantyaw ng isa ko pang kasamahan dito. Hayyy andrea hindi naman kita ipagpapalit. Nagtrabaho na ulit kami at mamaya bibili ng mga recipe para sa bagong menu dito ng restaurant. Saakin binigay ng manager namin yung power to name the new food. Naisip ko sana Andrea's Alzheimer ang ipangalan ko at sana pumatok to. Tinanong nila kung bakit eto yung naisip ko at ipinaliwanag ko sakanila ang dahilan.
Maaga kaming pina out kasabay ng out ni Andrea pero hindi ko siya masusundo kase bibili pa kami kaya tineks ko nalang siya pero mukhang nagalit na sakin si Andrea, hindi naman tao yung glorietta. Nagpunta na kami sa mall at nagsimulang magtingin tingin. Balak kong gawin sa bagong menu ay parang lasagna na may twist ng graham, kakaiba ang lasa pero ibiblend ng tama yung lasa para hindi magmukhang nakakasuka ang lasa.
"Pre, banyo lang ako ah. Balik ako mamaya" sabi ko sa mga kasamahan ko at nagpunta na ng cr. Puno ang mga tao sa first floor kaya dun ako sa second floor nagpunta. Naglalakad ako dahan dahan ng biglang may bumangga sakin, hindi na ako nakatingin sakanya kase bigla siyang umutot
"Sorry hindi ko na kaya" sabi nung babae habang nakayuko at nakahawak sa tiyan niya. Teka alam ko yung amoy na yun, yung utot na nananapak ng tiyan.
"Andrea?" sabi ko at tinignan siya kaya lang dumeretsyo na siya sa banyo ng mga babae. Nakatulala lang ako at pumasok nalang sa banyo ng mga lalake para mag cr. Pagkatapos ay bumalik na ako sa baba kasama ang mga katrabaho kong mga lalake.
Pinipindot pindot ko paulit ulit yung ilong ko na parang inaalis yung bahong naamoy ko ng biglang tumunog yung cellphone ko at nakita ko si andrea tumatawag
"Be sorry ah, pauwi ka--"
"Tulungan mo ako!" nanginginig niyang sabi
"Bakit? Anong nangyare? Nasan ka?"
"Nandito ako sa isang cr ng isang mall, andami ko kaseng kinain kaya sumakit yung tiyan ko hindi ko na kinaya" nanginginig niyang sinasabi na parang umiiyak na siya.
"Wag ka mag panic andrea kalma ka lang shh teka, nasa glorietta ka ba?"
"Wag mo munang banggitin yang si glorietta!" halong inis at iyak ang boses ni andrea at halatang nagpapanic na siya. Siya yung babae kanina sa cr! Sabi na nga ba eh!
"Pre, saglit lang ulit mag banyo lang ulit ako" sabi ko sakanila at nagtataka na yung mga tingin nila at nung magsasalita pa sana ulit sila ay bigla ko nalang sinabi "Basta, text ko nalang kayo pasensya na" Umakyat na ako agad
"Andrea pang ilang banyo ka? Ako yung nabunggo mo kanina pupuntahan kita"
"H-hindi ko ko a a lam" sabi niya at umakyat na ako sa second floor. Andaming tao sa banyo ng mga babae kaya nahiya pa ako bago pumasok
"Wag kang umiyak, ganito nalang sumigaw kanalang para malaman ko kung nasan ka okay?" pumasok na ako at lahat ng babae nakatingin sakin pati yung janitress! Wtf.
"Sr. Cr po ito ng mga babae" sabi ng janitress
"Opo pero andito po yung girlfriend ko may ibibigay lang po ako, ANDREA?" Sigaw ko pero walang sumasagot, papaalisin na ako ng janitress ng biglang sumigaw si andrea.
"KENNETH andito ako!" sigaw niya at kinatok niya yung pinto at nasa dulo, nilusot ko dun yung wet wipes alcohol at tissue
"Ano to?!" salita ng matandang babae.
"Ay mali! Pwede po bang pakibalik " hiyang hiya na ako dito! Tas binalik nung matanda yung mga nilagay ko dun at kinatok ko yung katapat. Andito pala si andrea kaya iniabot ko na. Pagkatingin ko sa mga babae lahat sila nakatingin sakin at may nagvideo pa! Hiyang hiya ako. Tumakbo nas agad ako palabas ng cr at inantay si andrea. KADA MAY LALABAS SA CR NG GIRLS NAGTATAGO AKO NA PARANG MAY GINAWA AKONG KASALANAN. Anlakas ng tibok ng puso ko.
After 20 minutes. Lumabas na si andrea, umiiyak siya. Nilapitan ko agad siya at niyakap.
"Shh okay ka lang. Wag ka ng umiyak" sabi ko at pinapakalma siya, maya maya tumatawa na siya. Parang nababaliw na. Pinunasan niya yung luha niya
"Salamat ha, ang sakit talaga ng tiyan ko. Bakit ka nga pala andito?" tanong niya at nagsimula na kaming lumayo sa cr nagmamadalaiako ng lakad kase tumitingin sakin yung mga babaeng lumalabas sa cr.
"Eto yung glorietta andrea, kasama ko dito yung mga katrabaho ko" sabi ko sakanya
"Sorry." sabi niya at hinawakan ko ang kamay niya
"Naghugas ka ba ng kamay, ambaho talaga ng uto mo be! Hahaha"
"Uwi na tayo" dumaan muna kami sa mga kasama ko sa trabaho at pinakilala si andrea
"Nagbanyo ka lang, pagbalik mo may babae kana! Isusumbong ka namin sa girlfriend mo!"
"Baliw! Andrea mga katrabaho ko, si andrea girlfriend ko" pakilala ko sakanila at ngumiti sakanila si andrea
"Ahhhhh, bakit parang umiiyak ka?" tanong nila, sinabi ko nalang sakanila yung mga bibilhin at nauna na kaming umuwi ni Andrea.
Nagkakaroon ng panic attack si andrea at pag natataranta siya umiiyak siya, buti nalang nasa iisang lugar lang kami. Pinagmamasdan ko lang siya habang natutulog at habang hawak ang kamay niya. Pagkauwi namin sa bahay nila, pinaliwanag ko lahat ng nangyare kay tita at pinakain muna nila ako bago ako umuwi. Kinwento ko sakanila na icrecredit ko kay Andrea yung bagong menu namin sa restaurant. Natawa si mario nung nalamang Andrea's Alzheimer yung pangalan, parang inaasar ko naman daw yung ate niya pero hindi ganun ang intensyon ko. Pagkauwi ay pinag iisipan ko lang kung paano ko aalagaan si andrea.