မနက္ခင္းရဲ႕ေနေရာင္က ျပတင္းေပါက္မွျဖတ္သန္းကာ ကုတင္ေပၚမွာတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္တင္းၾကပ္စြာဖက္ထားထားရင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ေပၚျဖာက်လာခဲ့သည္။
စူး႐ွလြန္းတဲ့ေနေရာင္ေၾကာင့္ Chanyeol မ်က္လံုးကိုလက္နဲ႔အသာကာလိုက္ရင္းႏိုးထလာခဲ့သည္။
ႏိုးႏိုးခ်င္းလက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကထံုက်င္မႈေဝဒနာကိုခံစားလိုက္ရတာမို႔ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ သူ႔ရင္ခြင္ထဲႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ puppy ေပါက္ေလး...
Chanyeol လက္ေမာင္းတစ္ခုလံုးထံုက်င္ေနေပမဲ့ သူလႈပ္လိုက္ရင္ baby ႏိုးသြားမွာစိုးတာေၾကာင့္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနရင္းသာ baby ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
အခုလိုအိပ္ယာႏိုးႏိုးခ်င္း baby ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ရတာ အရမ္းကိုက်က္သေရ႐ွိလြန္းတယ္...
ကြၽန္ေတာ္တကယ္မယံုႏိုင္ေသးဘူး...baby နဲ႔ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၿပီဆိုတာကိုေလ...Arr ကြၽန္ေတာ္ေမ့သြားတယ္ သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ကလက္ထပ္ၿပီးသြားၿပီဘဲ...
ကြၽန္ေတာ္တကယ္ေပ်ာ္တယ္...babyကကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်စ္တယ္တဲ့ေလ...အရမ္းၾကားခ်င္ခဲ့တဲ့စကားေလးတစ္ခြန္းကိုခုလိုၾကားလိုက္ရတဲ့အတြက္ ခုေနကြၽန္ေတာ့္ကိုေသဆိုရင္ေတာင္ေသေပ်ာ္ပါၿပီ...
"imm~~umm~~~"
Chanyeol, Baekhyun ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတုန္း Baekhyun puppy ေလးတစ္ေကာင္လိုတအင္းအင္းတအဲအဲလုပ္ကာ ႏိုးထလာခဲ့သည္။
ႏိုးႏိုးခ်င္း သူ႔ကိုျပံဳးၿပီးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ Chanyeol မ်က္ႏွာႀကီးကိုအနီးကပ္ေတြ႔လိုက္ရတာေၾကာင့္ Baekhyun လန္႔သြားမိသည္။ ေနာက္မွျပံဳးကာ
"ဘာေတြအဲ့ေလာက္စိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ Wu Chanyeol shi? ငါ့မ်က္ႏွာႀကီးလဲေပါက္ထြက္သြားဦးမယ္ အဲ့ေလာက္ၾကည့္မေနနဲ႔ေလ"
"ခ်စ္လို႔ၾကည့္တာဘဲကို wuri puppy ေလးခ်စ္လိုက္တာကြာ"
Chanyeol ၾကည့္ေနရင္းအသည္းယားလာတာေၾကာင့္ Baekhyun ရဲ႕ႏွာေခါင္းလံုးလံုးေလးကိုမနာေအာင္ ကိုက္ပစ္လိုက္သည္။
"Ah!! Wu Chanyeol ဗိုက္ဆာရင္မနက္စာသြားစားေလ...ႏွာေခါင္းႀကီးကိုကိုက္ေနရလား?"
"မရဘူး ကိုယ္က baby ကိုဘဲစားခ်င္တာ"
Chanyeol ေျပာရင္းေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ကိုက္ျပန္ေတာ့ Baekhyun ျပံဳးသည္။
Chabyeol, Baekhyun ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုစိုက္ၾကည့္ကာ
"ကိုယ္မယံုႏိုင္ေသးဘူးသိလား? Baby နဲ႔ခုလိုျပန္အဆင္ေျအသြားလိမ့္မယ္လို႔လံုးဝမထင္ထားခဲ့ဘူး...ကိုယ္အိပ္မက္မက္ေနတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္"
Chanyeol ေျပာစကားမ်ားကို Baekhyun နားေထာင္ေနရင္းမွ ႐ုတ္တရပ္ Chanyeol ရဲ႕နားရြက္ကားကားေလးကိုဆြဲလိုက္တာမို႔ Chanyeol ငယ္သံပါေအာင္ေအာ္ေတာ့သည္။
"Ahhhh!!!! Baby နာတယ္...လႊတ္ဆို"
Baekhyun အေတာ္ၾကာနားရြက္ကိုလိမ္ဆြဲၿပီးမွ လႊတ္လိုက္ေတာ့ Chanyeol သူ႔နားရြက္ေလးကိုလက္နဲ႔အုပ္ကိုင္ကာ ဆူပုတ္ပုတ္႐ုပ္ျဖင့္...
"ဘာလို႔နားရြက္ကိုလိမ္ဆြဲရတာလဲ puppy ေပါက္ရ...အားေတြကလဲ႐ွိလိုက္တာ နားရြက္ျပတ္သြားၿပီလးေတာင္ေအာက္ေမ့ရတယ္"
ဆူပုတ္ပုတ္နဲ႔ကေလးဆန္စြာေျပာေနတဲ့ Chanyeol ပံုစံေၾကာင့္ Baekhyun ခြီကနဲထရယ္မိသည္။ အခု Chanyeol ကိုၾကည့္ၿပီး အရင္က ေနရာတကာရန္ေလ်ွာက္ျဖစ္ေနတဲ့ Wu Chanyeol လို႔ေျပာရင္ဘယ္သူမွယံုမွာမဟုတ္...
"Aigoo wuri yeobo အရမ္းနာသြားတာလား...Channie ကအိပ္မက္မက္ေနတာလားလို႔ေမးလို႔ baby ကအိပ္မက္မဟုတ္ေၾကာင္းသက္ေသျပတာေလ ခ္ခ္"
"အဲ့တာနဲ႔ဘဲ အဲ့ေလာက္ေတာင္ဆြဲရလား babyရ...နာလိုက္...."
Chanyeol ေျပာေနရင္း စကားသံေတြထပ္ထြက္မလာေတာ့...အေၾကာင္းက သူ႔ရဲ႕ပါးစပ္ေလးကို Baekhyun သူ႔ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ပိတ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ပင္...
Chanyeol လည္း Baekhyun ရဲ႕ခါးေလးကိုဖက္ကာအနမ္းေတြကိုပိုမိုသိပ္သည္းေစလိုက္သည္။
ထပ္တူက်ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုနဲ႔အတူ ထပ္တူက်ေနတဲ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ရင္ခုန္သံေတြက မနက္ခင္းရဲ႕အလွကိုပိုမိုအသက္ဝင္ေစခဲ့သည္။
အသက္႐ွဴၾကပ္လာေတာ့မွ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုခြာလိုက္ကာ ခုမွအသက္ကိုမနည္းလု႐ွဴေနၾကသည္။
Baekhyun, Chanyeol ရဲ႕နားရြက္ေလးကိုခပ္ဖြဖြေလးနမ္းလိုက္ကာ
"ကဲ...အနာသက္သာသြားၿပီဟုတ္"
"Hee baby အနာသက္သာေအာင္လုပ္ေပးတဲ့နည္းကမိုက္တယ္...ေနာက္က်အဲ့နားရြက္ကိုခဏခဏသာဆြဲသိလား?"
Chanyeol ၿပီတီတီ႐ုပ္နဲ႔ေျပာေတာ့ Baekhyun မ်က္ေစာင့္ကဒိုင္းကနဲ...
"လူလည္ႀကီး...ကဲ ထေတာ့မိုးလင္းေနၿပီ မနက္စာစားရဦးမယ္"
Baekhyun ေျပာၿပီးတာနဲ႔ကုတင္ေပၚကဆင္းဖို႔ျပင္ေတာ့ Chanyeol သူ႔လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲလိုက္တာမို႔ Baekhyun ရဲ႕ခနၶာကိုယ္ေလးက Chanyeol ရင္ဘတ္ေပၚက်သြားရသည္။
"မသြားနဲ႔ဦးကြာ...baby ကိုဖက္ရတာေတာင္မဝေသးဘူး"
"Channie မဆိုးနဲ႔ကြာ...ထေတာ့ေလ ေနာက္က်ေနၿပီကို..Company သြားရဦးမယ္မလား?"
"ဒီေန႔ Company ပိတ္တယ္ ဘယ္မွသြားစရာမလိုဘူး...ခဏေလးပါဘဲကြာ"
Chanyeol ေျပာရင္း Baekhyun ကိုဖက္ကာမ်က္လံုးမွိတ္ထားသည္မို႔ Baekhyun ရယ္မိသည္။ Wu Chanyeol ဘယ္တုန္းကဒီေလာက္ခြၽဲတတ္သြားပါလိမ့္...
"Channie အိပ္ပုတ္...ထေတာ့ကြာ...ဒီေန႔အားတယ္ဆို ေလ်ွာက္လည္ရေအာင္ေလ...ငါမင္းနဲ႔အတူေလ်ွာက္သြားခ်င္လို႔"
Baekhyun စကားအဆံုး Chanyeol ခ်က္ခ်င္းမ်က္လံုးပြင့္လာကာ
"ဟုတ္သားဘဲ...baby နဲ႔တစ္ခါမွ date မလုပ္ရေသးဘူး...အခုဘဲသြားရေအာင္ ျမန္ျမန္ေရခ်ိဳးရမယ္"
Chanyeol ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေရခ်ိဳးခန္းထဲေျပးဝင္သြားေတာ့သည္။
ႏွစ္ေယာက္သား ေရခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲၿပီးေတာ့ မနက္စာစားဖို႔ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲ့ၾကသည္။
ထမင္းစားခန္းထဲေရာက္ေတာ့ မနက္စာစားေနတဲ့ Kris hyung ကိုေတြ႔တာမို႔ သူ႔နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာႏွစ္ေယာက္သားဝင္ထိုင္လိုက္ကာ
Baek-"Morning hyung"
Kris-"omm morning Baekhyun...အျပင္သြားၾကမလို႔လား အက်ႌဆင္တူနဲ႔"
Yeol-"Hee ဟုတ္တယ္ hyung...ဒီေန႔ Company လဲမသြားရေတာ့ date လုပ္မလို႔"
Kris-"omm ေကာင္းပါတယ္...အဲ့တာဆိုညေလာက္မွျပန္ေရာက္မွာေပါ့"
Baek-"Nae hyung အိမ္မွာ hyung တစ္ေယာက္တည္းပ်င္းေနေတာ့မွာဘဲ"
Kris-"မပ်င္းပါဘူးကြာ ငါလဲ ခဏေနရင္ Sehunnie ကိုသြားေတြ႔မလို႔...အဲ့ေကာင္ေလးလဲ ကိုယ့္အစ္ကိုေတြကိုတစ္ခါေလးေတာင္လာမေတြ႔ဘူး သူ႔ Luhan နဲ႔ဘဲေပ်ာ္ေနတာ...သူမလာေတာ့လဲ ေတြ႔ခ်င္တဲ့ငါကဘဲသြားရမွာေပါ့"
Baek-"ဟုတ္ပါ့ hyung ရယ္အဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔မေတြ႔တာေတာင္ၾကာၿပီ...ကြၽန္ေတာ္လဲေနာက္ေန႔လာခဲ့ပါ့မယ္လို႔ေျပာေပးပါဦး"
Kris-"အင္းပါ hyung ေျပာလိုက္မယ္"
မနက္စာစားၿပီးေတာ့ လက္ခ်င္းတြဲကာထြက္သြားတဲ့ Chanyeol နဲ႔ Baekhyun ကိုၾကည့္ၿပီး Kris ျပံဳးမိသည္။
ကြၽန္ေတာ္တကယ္ရင့္က်က္ေနၿပီထင္တယ္...Chanyeol နဲ႔ Baekhyun ကိုခုလိုေတြ႔ရတာ ကြၽန္ေတာ္ဝမ္းသာမိတယ္...သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တကယ္လိုက္ဖက္ပါတယ္...
ကြၽန္ေတာ္အမွန္တရားကိုလက္ခံလိုက္ပါၿပီ.Baekhyun ဆိုတာကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ညီအရင္းဘဲေလ...ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုအရင္လိုအေရာင္ပါတဲ့အခ်စ္ေတြနဲ႔အဟုတ္ေတာ့ဘဲ အျဖဴေရာင္အခ်စ္ေတြနဲ႔ဘဲခ်စ္ေတာ့မယ္...
Baekhyun...သူနဲ႔လမ္းခြဲၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးအပ္ကြဲခဲ့တယ္...သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ဟာညီအစ္ကိုအရင္းေတြပါလို႔သိသြားခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားေတြ တစ္စစီအပ္ကြဲခဲ့တယ္...အခုေရာ? တစ္စစီေၾကမြသြားတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ႏွလံုးသားေလးကို အခ်ိန္ကကုစားေပးသြားတာမို႔ ျပန္လည္ေကာင္းမြန္ေနပါၿပီ...ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးခုန္သံေတြကရပ္တန္႔ေနခဲ့ၿပီေလ...
Chanyeol တို႔ထြက္သြားၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ Kris လဲ Sehun ဆီထြက္လာခဲ့သည္။
ကားေမာင္းေနရင္း မ်က္လံုးေထာင့္ကဖ်က္ကနဲ bubble tea ဆိုင္ေလးေတြ႔လိုက္တာမို႔ ကားကိုလမ္းေဘးခ်ရပ္လိုက္ကာ ထိုဆိုင္ေလးထဲဝင္သြားမိသည္။
Sehun က bubble tea အရမ္းႀကိဳက္တယ္ေလ...အဲ့တာေၾကာင့္ဝယ္သြားေပးမလို႔...
Kris ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့...
"Ahhh!!"
ေအာ္သံတစ္ခုရဲ႕ေနာက္မွာ Kris လဲလဲက်သြားသလို လူတစ္ေယာက္လဲ သူ႔ေပၚျပဳတ္က်လာသည္။
Kris ရဲ႕အက်ႌတစ္ထည္လံုး ထိုလူ႔လက္ထဲက bubble tea ေတြေပက်ံကုန္တာမို႔ Kris ေဒါသထြက္သြားမိသည္။
ပိုဆိုးတာက လူေတြအမ်ားႀကီး႐ွိတဲ့ဆိုင္မွာျဖစ္တာဆိုေတာ့ သူ႔ရဲ႕cool guy image ပ်က္သြားတယ္ေလ..
သူ႔ေပၚကလူကခုထိမထေသးဘဲ Kris ရင္ဘတ္ေပၚမွာ႐ွိေနတာေသးတာမို႔ Kris စိတ္တိုတိုနဲ႔ေအာ္လိုက္မိသည္။
"Yarrr ဟိတ္လူ ဒီေန႔ငါ့ေပၚကထဦးမွာလား???!!!!"
Kris ေအာ္သံၾကားမွ ထိုေကာင္ေလးသတိဝင္သြားဟန္နဲ႔ ခ်က္ခ်င္းမတ္တပ္ထရပ္ေတာ့သည္။
Kris လဲမတ္တပ္ရပ္လိုက္ကာ သူ႔အက်ႌေပၚေပသြားတာေတြကိုၾကည့္ၿပီး စုတ္တခ်က္သတ္မိသည္။
ဒီေန႔ Company လဲမသြားရတာမို႔အရင္လို suit မဝတ္ဘဲလြတ္လြတ္လပ္လပ္ျဖစ္ေအာင္ သိုးေမႊးအက်ႌအျဖဴေလးဝတ္လာမိပါတယ္ အခုေတာ့ bubble tea ေတြေၾကာင့္ အက်ႌအျဖဴေလးတစ္ထည္လံုးရစရာမ႐ွိေတာ့...
Kris ေတာ္ေတာ္ေလးေဒါသထြက္သြားမိတာေၾကာင့္ ေ႐ွ႕ကေကာင္ေလးကိုေအာ္လိုက္မိသည္။
"Yarr မင္းလုပ္လိုက္တာၾကည့္စမ္း!!! ငါ့အက်ႌတစ္ထည္လံုးရစရာမ႐ွိေတာ့ဘူး!!!! လမ္းကိုဘယ္လိုေလ်ွာက္ေနလို႔လူတစ္ေယာက္လံုးေတာင္မျမင္ရတာလဲ!!!"
Kris အသံကအေတာ္ေလးက်ယ္ေနတာမို႔ ထိုေကာင္ေလးတုန္သြားကာေခါင္းကိုသာတြင္တြင္ငံု႔ထားရင္းေတာင္းပန္စကားဆိုသည္။
"ဟို...ေတာင္း...ေတာင္းပန္ပါတယ္...ကြၽန္ေတာ္...ဖိနပ္ႀကိဳး..တက္..တက္နင္းမိၿပီးအ႐ွိန္မထိန္းႏိုင္ဘဲ..."
သူေအာ္လိုက္တာဘယ္ေလာက္က်ယ္သြားလဲမသိ...သူ႔ေ႐ွ႕ကေကာင္ေလးေျကာက္ေျကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ စကားေတြေတာင္ထစ္ေနတာမို႔ Kris သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ကာ
"ဟူး...ထားပါေတာ့...မင္းေတာ္ေတာ္နေမာ္နမဲ့ႏိုင္တာဘဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ဘယ္မွာနေမာ္နမဲ့ႏိုင္....ဟင္? Kris??!!!"
ထိုေကာင္ေလးသူ႔ကိုနေမာ္နမဲ့ႏိုင္တယ္လို႔ေျပာတာေၾကာင့္ ျပန္ရန္ေတြ႔မလို႔ ေခါင္းေမာ့ကာသူ႔ေ႐ွ႕ကလူကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတြ႔လိုက္ရတဲ့သူေၾကာင့္အရမ္းအံ့ျသသြားခဲ့ရသည္။
"Tao?? Tao ဟုတ္တယ္မလား???!!!"
Kris သူ႔ေ႐ွ႕မွာေတြ႔လိုက္ရတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ အရမ္းအံ့ျသသြားသလို ရပ္တန္႔ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ရင္ခုန္သံေတြလဲတဖန္ျပန္လည္အသက္ဝင္ခဲ့ေတာ့သည္။
******************ေႂကြ႐ုပ္*************
Sweet ရဲ႕လား? ေရးေတာ့ေရးလုိက္တာဘဲ sweet မ sweet ေတာ့မသိေတာ့ဘူး😁
Kris အတြက္ Tao ကိုထည့္ေပးလိုက္ၿပီေနာ္
Sweet ၿပီးရင္ေတာ့မုန္တိုင္းတိုက္ရင္ေကာင္းမလားလို႔😁
Saranghae all my readers❤❤
90°bow