Kris မြန္းၾကပ္လြန္းတဲ့စိတ္ကိုေျဖေဖ်ာက္ဖို႔အတြက္ ေဆးရံုရဲ႕ေခါင္မိုးထပ္ကိုခပ္သြက္သြက္တက္လာခဲ့လိုက္သည္။
~ဘုတ္~အ့~
အေလာတႀကီးေလ်ွာက္လာတာမို႔ လမ္းေကြ႔ေရာက္ေတာ့ေ႐ွ႕ကလူကိုမျမင္ဘဲ ဝင္တိုက္မိေတာ့ အ႐ွိန္ျပင္းတာေၾကာင့္ အေနာက္ဘက္ကိုဘုတ္ခနဲ လဲက်သြားရသည္။
"Yarr မင္းလူတစ္ေယာက္လံုးကိုမျမင္ဘူးလား?"
အမွန္ေတာ့ ကိုယ္ကမျမင္ဘဲသူမ်ားကိုဝင္တိုက္မိတာေပမဲ့ စိတ္ညစ္ေနတာေၾကာင့္ တစ္ဖက္သူကိုမၾကည့္ဘဲ ဦးေအာင္အရင္ေအာ္လိုက္မိသည္။
"အဆင္ေျပရဲ႕လားမသိဘူး...Miyanaeyo ကြၽန္ေတာ္မျမင္လိုက္ဘူးျဖစ္သြားတယ္"
သူ႔ဘက္ကမမွားမွန္း သိရက္နဲ႔သူေအာ္လိုက္ေတာ့ စိုးရိမ္တႀကီးေတာင္းပန္ေနတဲ့ထိုလူေၾကာင့္ Kris အံ့ျသသြားမိတာအမွန္ပင္...
"ဟို...ထလို႔ရရဲ႕လားမသိဘူး"
ေျပာလဲေျပာ ထလို႔ရေအာင္သူ႔လက္တဖက္ကမ္းေပးတာမို႔ Kris သူ႔လက္ကိုအားျပဳကာမတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။
"ရပါတယ္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
Kris စကားေျပာရင္း သူနဲ႔တိုက္မိတဲ့သူကိုၾကည့္မိေတာ့ ရင္ထဲအမည္မသိတဲ့ခံစားခ်က္တစ္ခုျဖတ္ေျပးသြားသလို...
အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ကသူ႔ေလာက္နီးပါး႐ွည္တဲ့ V shape ေမး႐ိုးနဲ႔ထိုေကာင္ေလးကို ခုမွပထမဆံုးျမင္ဖူးတာေပမဲ့ ဟိုအရင္ကတည္းကရင္းႏွီးေနသလိုပင္...အင္း..ေျပာရရင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုစေတြ႔တုန္းက ခံစားခဲ့ရသလို ခံစားခ်က္မ်ိဳးေပါ့
"ဝင္တိုက္မိတဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ hyung"
Hyung??? Hyung ဆိုတဲ့စကားလံုးကို သူ႔ကိုလူအေတာ္မ်ားမ်ားေခၚဖူးေပမဲ့ သူနဲ႔က်မွတစ္မ်ိဴးျဖစ္ေနရတာလဲ??
"Arr ရပါတယ္ ကိုယ္ကမျမင္ဘဲအရင္ဝင္တိုက္မိတာပါ အဲ့အတြက္ေရာ ေစာေစာက ေအာ္မိတဲ့အတြက္ပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္"
"မဟုတ္တာ Hyung ရယ္ ကြၽန္ေတာ္လဲအလ်င္လိုေနတာနဲ႔ မျမင္ဘဲဝင္တိုက္မိတာပါ"
"ထားပါေတာ့ ဒီေန႔ဘယ္သူဝင္တိုက္တယ္ မတိုက္ဘူး ျငင္းေနတာနဲ႔ၿပီးေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး Hyung သြားေတာ့မယ္ေနာ္"
"Nae hyung"
Kris ထိုေကာင္ေလးေ႐ွ႕ကအျမန္ေျပးထြက္လာခဲ့သည္။ အဲ့ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာကိုျမင္ေတာ့ ဘာလို႔အလိုလိုရင္ထဲတင္းၾကပ္ဆို႔နစ္လာရတာလဲ? ဘာလို႔ငိုခ်င္လာရတာလဲ?
"Hyung ခဏ!"
Kris ရင္ထဲတင္းၾကပ္လာတာမို႔ ထိုေနရာကအျမန္ေျပးထြက္ဖို႔ျပင္လိုက္ေပမဲ့ ေနာက္ကလွမ္းေခၚလိုက္တဲ့ထိုေကာင္ေလးအသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
"Hyung နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲမသိဘူး"
"Kris...Wu Krisပါ"
"Arr Nae ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ Oh Sehun ပါ ေနာက္ေတြ႔လဲေခၚေနာ္...ဘာျဖစ္လို႔မွန္းမသိဘူး Hyung ကိုခုမွေတြ႔ဖူးေပမဲ့ အရမ္းခင္သြားမိလို႔"
"အင္းပါ သြားၿပီေနာ္"
Ashi စိတ္ညစ္ေနရတဲ့ထဲသူကေရာဘယ္သူလဲ?! ဘာလို႔...ဘာလို႔ ဟိုးအရင္တုန္းကလိုခံစားခ်က္မ်ိဳးျဖစ္ေနရတာလဲ??!!!
Ashi Oh Sehun မင္းဘယ္သူလဲကြာ....
*****************ေႂကြ႐ုပ္**************
~ေဒါက္~ေဒါက္~
"Hyung ကြၽန္ေတာ္ဝင္ခဲ့မယ္ေနာ္"
Luhan တို႔စကားေျပာေနတုန္း တံခါးေခါက္သံနဲ႔အတူ Sehun ဝင္လာတာေၾကာင့္ စကားစျပတ္သြားရသည္။
" Hun လာေလ ဖုန္းေျပာလို႔ၿပီးၿပီလား?"
Hun-"Nae hyung ၿပီးပါၿပီ အေျခအေနကေတာ့သိပ္မေကာင္းဘူး Hyung ဒီမွာ ဦးေလးရဲ႕ေမြးစားသား႐ွိေနတယ္တဲ့...ကြၽန္ေတာ္တို႔ဂ႐ုစိုက္မွရမယ္...သူကလဲဒီမွာလူမိုက္ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုအနၱရာယ္မေပးပါဘူးလို႔ေျပာလို႔မရဘူးေလ"
"omm ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အဲ့ေကာင္ကိုသတိထားရမွာေပါ့...ဒါနဲ႔ သူ႔နာမည္ကဘာတဲ့လဲ ဒီမွာလူမိုက္ေကာင္ဆို Chanyeol သိမွာေပါ့...သူလဲလူမိုက္ေကာင္ဘဲကို"
Luhan စကားေၾကာင့္ Sehun ကအူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ Chanyeol ဘယ္သူလဲ႐ွာေနသလို...Chen ကေတာ့ ျပံဳးစိစိ....Chanyeol ကေတာ့ သူ႔ကိုခ်ည္းစကားေျပာတိုင္းဖဲ့ေနတဲ့ Luhan hyung ကိုဂ်ိဳၾကည့္ၾကည့္ေပးလိုက္သည္။
ဘယ့္ႏွယ့္တစ္စိတ္႐ွိသူ႔ဘဲလာထိခိုက္ေနတယ္...စကားေျပာရင္ အေႏွာင့္အသြားလြတ္ေအာင္မေျပာတတ္ဘူးလားမသိဘူး
"Hyung Chanyeol ဆိုတာ ဘယ္သူ?"
"ဟိုမွာေလ Hyung ကိုဂ်ိဳၾကည့္ၾကည့္ေနတဲ့ နားကားေကာင္...သူ႔နာမည္က Wu Chanyeol တဲ့...အရင္တုန္းကလိမၼာသေလာက္ ခုဆိုးသြမ္းေနလို႔ သက္သက္လူမိုက္ေကာင္လို႔ေျပာတာ"
"Wu Chanyeol??"
"အင္းေလ Hun ရဲ႕ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
"Wu Chanyeol...Wu Kris...သူတို႔ကဘာေတာ္တာလဲ? မ်ိဳး႐ိုးတူေနလို႔"
"ဟင္?! Hun က Kris နဲ႔သိလို႔လား?"
"မဟုတ္ပါဘူး ေစာေစာက အဲ့ Hyung နဲ႔အျပင္မွာတိုက္မိလို႔ပါ"
"Aww Kris နဲ႔ Chanyeol ကညီအစ္ကိုေတြေလ"
"Hyung!!!!! ဘယ္သူကညီအစ္ကိုလဲ?!"
႐ုတ္တရပ္ႀကီးထေအာ္လိုက္တဲ့ Chanyeol ေၾကာင့္ Sehun ကေတာ့သူ႔ကိုအူေၾကာင္ေၾကာင္ျပန္ၾကည့္ေနေလရဲ႕...အင္းေလ ညီအစ္ကိုလို႔ေျပာလိုက္တာေလးကို ဒီေလာက္ထေအာ္စရာလား
"ျဖည္းျဖည္းေအာ္ပါ Chanyeol ရာ ဒီမွာနားေလးတဲ့သူတစ္ေယာက္မွမ႐ွိဘူး"
"Hyung ကဘာလို႔အဲ့လိုေျပာလဲ ကြၽန္ေတာ္မႀကိဳက္ပါဘူးဆိုမွ"
"ေအးပါ ငါဘဲမွားတာပါ မင္းတို႔ညီအစ္ကိုလဲ ျမန္ျမန္တည့္မွာပါ ေနာက္မို႔အလယ္က Baekhyun ေသမွာဘဲ"
"Arr hyung ရာနိမိတ္မ႐ွိတာေတြ မေျပာပါနဲ႔ Baby ကဘာလို႔ေသရမွာလဲ...ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အၾကာႀကီးေနရဦးမွာ"
"ေအးပါ မင္းလဲျဖစ္မလာႏိုင္တာေတြဘဲစိတ္ကူးထိုင္ယဥ္ေန ၾကာရင္႐ူးသြားဦးမယ္"
Luhan ကသက္သက္ေနာက္လိုက္ေပမဲ့ သူ့စကားၾကားၿပီးေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားတဲ့ Chanyeolေၾကာင့္ Luhan သူ႔ကိုယ္သူစကားမွားသြားမွန္းသိလိုက္ရသည္။
"Miyan...Miyanae Chanyeol ah hyung ကဒီအတိုင္းေနာက္လိုက္တာပါ"
"Aryniya ရပါတယ္...Hyung ေျပာတာလဲမွန္ေနတာဘဲေလ...ကြၽန္ေတာ္ကဘယ္ေတာ့မွျဖစ္မလာႏိုင္တာေတြကိုစိတ္ကူးယဥ္ေနမိတာဘဲ Hak"
"Chanyeol ah..."
"ဒါေပမဲ့ hyung ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားမွာပါ...ဘယ္အရာမဆိုႀကိဳးစားရင္ရပါတယ္...တစ္ေန႔ေတာ့ baby ကြၽန္ေတာ့္ကိုျပန္ခ်စ္လာမွာပါ"
Chanyeol စကားဆံုးေတာ့အားလံုးကိုယ္အေတြးနဲ႔ကိုယ္မို႔ ေဆးရံုခန္းေလးအတြင္း အသက္႐ွဴသံမွလြဲ၍အရာအားလံုး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လ်က္....
"imm....umm... ၾကယ္ေလး ah Kharjama T~T"
အားလံုးတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ Baekhyun ဆီမွ႐ိႈက္သံေလးေတြထြက္လာတာမို႔ အားလံုးေျပးၾကည့္ေတာ့ မ်က္လံုးမဖြင့္ေသးဘဲ ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေနတဲ့ Baekhyun...
သူ႔ပါးစပ္ကလဲ ၾကယ္ေလးဆိုတာကိုေျပာၿပီး ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေနပံုေထာက္ အဲ့ၾကယ္ေလးဆိုတာဘယ္သူလဲ? သူနဲ႔ဘယ္လိုပတ္သတ္ေနတာလဲ?
"Baby သတိထားဦးေလ...baby ထပါဦး"
အိပ္မက္ဆိုးေတြမက္ၿပီးအရမ္းငိုေနတဲ့ Baekhyun ေၾကာင့္ Chanyeol သူ႔ကိုလႈပ္ႏိႈးလိုက္သည္။
ခဏေနေတာ့ ႐ိႈက္သံေလးေတြရပ္သြားကာ Baekhyun မ်က္လံုးျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္လာေတာ့သည္။
"Baby ah သတိရၿပီလား? ဘယ္လိုေနလဲ သက္သာရဲ႕လား?"
Chanyeol စိုးရိမ္တႀကီးေမးလိုက္ေပမဲ့ ေခါင္းေလးတစ္ခ်က္သာၿငိမ့္ျပၿပီး ထထိုင္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့ Baekhyun ေၾကာင့္ Chanyeol အနည္းငယ္ေတာ့ဝမ္းနည္းသြားမိသည္။
အမွန္ဆိုသူဒီေလာက္စိုးရိမ္တႀကီးေမးေနတာကို ပါးစပ္ေလးကေတာ့ေျဖေပးသင့္တယ္မလား..ခုက်ေတာ့...
ဟူး...baby စကားမေျပာႏိုင္ေသးလို႔ေနမွာပါ...ေျပာႏိုင္ရင္ေတာင္ သူ႔ကိုဒီေလာက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့မိတာ ကြၽန္ေတာ္ဆိုေတာ့စိတ္ဆိုးေနမွာေပါ့...Park Chanyeol ေရ baby ကမင္းကိုအစကတည္းကမုန္းေနပါတယ္ဆိုမွ ခုေလာက္ထိျဖစ္ေအာင္လုပ္လိုက္ရလားကြာ
~အ့~
Baekhyun ထထိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေပမဲ့ သူ႔လက္ကဒဏ္ရာေတြေၾကာင့္ မထႏိုင္ဘဲ ျပန္လဲက်သြားေတာ့သည္။
"Baby ah..."
Chanyeol, Baekhyun ကိုျပန္ထူေပးကာ ထိုင္ရတာအဆင္ေျပေအာင္ ေက်ာေနာက္မွာေခါင္းအံုးေလးတစ္ခုခံေပးလိုက္တယ္
"Miyanae baby ကိုယ့္ေၾကာင့္...."
"အားလံုးအျပင္ခဏေလာက္ထြက္ေပးပါလား Chen hyung နဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္းစကားေျပာခ်င္လို႔"
Chanyeol စကားမဆံုးခင္ Baekhyun ကျဖတ္ေျပာလိုက္တာမို႔ Chanyeol ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ သူ႔သေဘာအတိုင္း Luhan hyung, Sehun တို႔နဲ႔အတူအခန္းျပင္ထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။
အားလံုးအျပင္ထြက္သြားေတာ့ Chen လဲ Baekhyun ကုတင္ေဘးကခံုမွာဝင္ထိုင္လိုက္ကာ
"ဘယ္လိုေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ Baekhyun ah...မင္းေဆးရံုေရာက္ေတာ့ေသြးထြက္လြန္ေနတာ...ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဘာမွမျဖစ္တာ...နည္းနည္းသာေနာက္က်ရင္မေတြးရဲစရာဘဲ...ငါဘယ္ေလာက္စိုးရိမ္ေနလဲသိရဲ႕လား?"
Chen စကားေၾကာင့္ Baekhyun ခပ္ယဲ့ယဲ့ျပံဳးသည္။
Chen hyung ကသူ႔ရဲ႕အစ္ကိုတစ္ေယာက္လိုဘဲ အရမ္းဂ႐ုစိုက္တယ္ေလ
"ခုဘာမွမျဖစ္ဘူးေလ hyungရယ္...အဲ့ေလာက္လဲစိုးရိမ္မေနပါနဲ႔"
"ဒါနဲ႔ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဒီေလာက္ဒဏ္ရာေတြမ်ားရတာလဲ hyung ကို႐ွင္းျပပါဦး"
"အဲ့တာက ^*#(#^*@(.^+.)*'"
Baekhyun ျဖစ္ခဲ့သမ်ွအားလံုးတစ္ခုမက်န္ Chen ကိုေျပာျပလိုက္သည္။ Chen hyung ကသူ႔ရဲ႕တိုင္ပင္ေဖာ္တိုင္ပင္ဖက္ဆိုလဲမမွားဘူးေလ
"Bor!!!! Baekhyun ဘာေတြေလ်ွာက္လုပ္ေနတာလဲကြာ...အခန္႔မသင့္ရင္မင္းေသသြားႏိုင္တယ္ကြ....ဘာလို႔အဲ့ေလာက္စြန္႔စားရတာလဲ"
"ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္လိုခ်င္တဲ့ကတိတစ္ခုကိုေတာ့ရလိုက္တယ္ေလ hyungရယ္...သူတို႔ရန္မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုမွ သင့္ျမတ္ေအာင္လုပ္ေပးလို႔ရမွာေပါ့...ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ Step 1ေတာ့ေအာင္ျမင္သြားၿပီ...သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သင့္ျမတ္ေအာင္လုပ္ေပးဖို႔ဘဲက်န္ေတာ့တယ္"
"ဟူး....Baekhyun ah သူတို႔ကိုအျမန္သင့္ျမတ္ေစခ်င္တာသိေပမဲ့ ေနာက္တစ္ခါေတာ့အဲ့ေလာက္အနၱရာယ္မ်ားတာကိုမလုပ္ပါနဲ႔ကြာ"
"Nae hyung ဒီတစ္ေခါက္ကလဲအခြင့္သာတာနဲ႔လုပ္လိုက္မိတာပါ...ေနာက္တစ္ခါဆိုကြၽန္ေတာဆင္ျခင္ပါ့မယ္"
"အင္းပါ ဒါနဲ႔ေလ ၾကယ္ေလးဆိုတာ ဘယ္သူလဲ Baekhyun....ေစာေစာကေယာင္ေနတာၾကားလို႔"
Chen စကားၾကားေတာ့ Baekhyun ရဲ႕မ်က္ႏွာႏုႏုထက္ နာနာက်င္က်င္အျပံဳးတစ္ခုျဖစ္တည္လာသလို သူ႔ရဲ႕မ်က္ဝန္းေလးေတြမွာလဲ မ်က္ရည္ဥေလးေတြတြဲခိုလာခဲ့တယ္
"ၾကယ္ေလးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝအတြက္တစ္သက္လံုးေမ့မရတဲ့သူေပါ့"
******************ေႂကြ႐ုပ္*************
ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္ေပၚလာျပန္ၿပီေနာ္...ၾကယ္ေလးဆိုတာဘယ္သူပါလိမ့္?? Baekhyun နဲ႔ဘယ္လိုပတ္သတ္ေနတာလဲ??
Saranghae all my readers❤❤
90°bow