ေရွ႔ကစားပြဲခံုအရွည္ေလးေပၚတင္ထားတဲ့
ျခင္းေလးထဲက
ၾကက္ေၾကာ္တံုးေတြကို တစ္ခုခ်င္းစီ
ေသခ်ာဖဲ့ေနရသည္..
ဟိန္းထက္ယံကဖဲ့လိုက္..
သက္ေဝယံကေကာက္စားလိုက္နဲ႔..
သူေကာက္ ေကာက္စားတာျမန္လြန္းလို႔
ဖဲ့ရတဲ့သူကလက္ေတာင္မလည္ေတာ့..
ဟိန္းထက္ယံ ပါးစပ္ထဲကိုလည္းခုထိ
ၾကက္သားနဲ႔တူတာဆိုလို႔ဘာမွမဝင္ေသး
ဒါေပမဲ့လည္း
စားပြဲခံုေပၚေမးေလးေထာက္ၿပီး
ၾကက္သားဝါးေနတဲ့ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလး
တစ္ဖက္ကို ျမင္ေနရတာနဲ႔တင္
ဟိန္းထက္ယံ ဗိုက္အလိုလိုတင္းေနၿပီ..
သက္ေဝယံ
ပါးစပ္ထဲကၾကက္သားကိုဝါးေနရင္း
ေဘးဘက္ကို မ်က္လံုးေလး
ေစြၾကည့္လိုက္မိေတာ့
ဟင္..အဲ့လူႀကီးခုထိဘာမွမစားေသးဘူးလား??
သက္ေဝယံ ေရွ႔ကၾကက္သားတစ္ဖက္ကို
ေကာက္ယူၿပီး အခ်ဥ္ရည္တစ္ခြက္ထဲႏွစ္ကာ
ဟိန္းထက္ယံကို ေကၽြးလိုက္သည္..
ဟိန္းထက္ယံ မ်က္စိေရွ႔ကိုေရာက္လာတဲ့ၾကက္သားဖတ္ကို
ၾကည့္ၿပီး
"ငါ Chilli မႀကိဳက္ဘူး.."
ခြံ႕ေကၽြးတာကို စားစရာရွိ မစားဘူး..
ေကၽြးရတဲ့သက္ေဝယံ လက္ရွက္သြားသည္..
ေဘးမွာProject Groupကလူေတြ
ရွိေနလို႔သာ..
သက္ေဝယံ အဲ့ၾကက္သားဖတ္ကို
ကိုယ့္ပါးစပ္ထဲကိုယ္သာပစ္ထည့္လိုက္သည္..
မဟုတ္ရင္ အဲ့လူႀကီးပါးစပ္ထဲအတင္းမရမကထိုးထည့္ၿပီး
ေကၽြးမွာ..
မ်က္ႏွာစူပုပ္ ...ပါးကိုေဖာင္း..ႏူတ္ခမ္းကိုေထာ္ၿပီး
တစ္ဖက္သို႔ျပန္လွည့္သြားတဲ့
အဲ့ကေလးေလးေၾကာင့္
ႏူတ္ခမ္းပါးထက္မွာအျပံဳးကအလိုအေလ်ာက္
ခ်ိတ္ဆြဲၿပီးသား..
အဲ့လိုေကာက္သြားတာေလးကိုခ်စ္လို႔ကို
တမင္ ကလိလိုက္တာ..
ခုေတာ့ျဖင့္ဟိန္းထက္ယံဘက္ကို
လွည့္ကိုမၾကည့္ေတာ့..
"အကိုႀကီးကလဲ..
ညီေလးကေကၽြးေနတာကို စားမွေပါ့.."
အဖြဲ႕ထဲက ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့အမ
ေဝႏွင္းေအာင္ ကခပ္ေနာက္ေနာက္ေလးလွမ္း
ေျပာသည္..
အကိုႀကီး...ညီေလးဆိုတဲ့အသံုးအႏူန္းေၾကာင့္
ဟိန္းထက္ယံမ်က္ႏွာမွာခုနကတည္ရွိေနတဲ့
အျပံဳးက ခ်က္ခ်င္းလိုေပ်ာက္ကြယ္သြားရသည္..
တျခားသူကိုမထိခိုက္ေစဘူးဆိုတဲ့
အျဖဴေရာင္မုသားေတြကလွပါသည္ဟု
ဆိုေစအံုးေတာ့..
လိမ္ထားတယ္ဆိုတဲ့အသိတစ္ခုမွာ
ဟိန္းထက္ယံ အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီ..
"အဲ့တာေျပာတာ..မမ
ကၽြန္ေတာ္ကအေကာင္းနဲ႔ေကၽြးတာကို
သူကမစားဘူး.."
ႏူတ္ခမ္းေလးစူေထာ္ၿပီး..မေက်မနပ္နဲ႔
ေျပာေနတဲ့အဲ့ကေလး ေလသံ မွာ
စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္တဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြ
မခံစားရတာမို႔
ဟိန္းထက္စိတ္ေအးရပါသည္..
ဟိန္းထက္ယံရဲ႕မ်က္ႏွာကြက္ခနဲတစ္ခ်က္
ပ်က္သြားတာကို
ျမင္ေတာ့ ခက္သဇင္ ေရွ႔ကcolaခြက္ကို
ယူေသာက္လိုက္ရင္း ခပ္ေထ့ေထ့ျပံဳးလိုက္မိသည္..
ခက္သဇင္ထိုင္ေနတဲ့ေနရာကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး
ကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ေနရတဲ့ေနရာ
ခုနကခက္သဇင္ေဘးကေနဟိန္းထက္ယံကိုအတင္း
လက္ဆြဲေခၚၿပီးေနရာေျပာင္းထိုင္ပစ္တဲ့
သက္ေဝယံကိုပင္ ေက်းဇူးတင္ရမလားမသိ..
"ဟိုမွာၾကည့္စမ္း..."
ခပ္တိုးတိုးအသံတစ္ခုေၾကာင့္
ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲ ဟိန္းထက္ယံေရာ
သက္ေဝယံပါ လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္..
မွန္တံခါးရဲ႕တျခားတစ္ဖက္ဆီက
Couple Shirtလိုမ်ိဳး
အက်ႌဆင္တူေလးဝတ္ၿပီး
လမ္းေလၽွာက္ေနေသာ Gay Couple..
ေဘးကေကာင္ေလးနဲ႔ယွဥ္ရင္
အရပ္မဆိုစေလာက္ေလးပိုပုတဲ့
ေကာင္ေလးလက္မွာက
ဝက္ဝံရုပ္ခပ္ႀကီးႀကီးေလးကိုင္ထားသည္..
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေလးတစ္ခု
ကိုျဖတ္သန္းေနပံုရသည္..
ရီရီေမာေမာ စလိုက္ေနာက္လိုက္နဲ႔
သူတို႔အတြဲရဲ႕ဟန္ပန္ေလးေတြေၾကာင့္
ဟိန္းထက္ယံပင္ မသိစိတ္က
ၾကည္ႏူးလာရသည္..
သူေရာ..ဆိုတဲ့အသိေလးတစ္ခုနဲ႔
ေဘးကကေလးကိုလွည့္ၾကည့္မိသည္..
ေမးေလးေထာက္ၿပီး
အဲ့coupleဘက္ကိုေငးေနေသာေၾကာင့္
သူ႔မ်က္ႏွာေလးအစား
အနက္ေရာင္ဆံႏြယ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေတြကိုသာ
ျမင္ရသည္ေလ..
"ေသာက္ရူးေတြပါကြာ..ေယာက်ၤားခ်င္း
ဘယ္လို ခံစားၾကလဲနားမလည္ႏိုင္တာ.."
အကိုျပည့္စံုေအာင္၏စကားအဆံုးမွာ
ဟိန္းထက္ယံ
လက္ထဲကကိုင္လက္စၾကက္သားတံုးက
ျခင္းထဲလြတ္က်သြားသည္..
အားလံုးအဲ့အတြဲေပၚအာရံုေရာက္ေနသည္မို႔
ဘယ္သူမွေတာ့သိပ္သတိမထားလိုက္မိ..
ၿဖိဳးျပည့္ျပည့္ေမာင္ကမ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးကို
ရံူ႔မဲ့ၿပီး..
"ေအးေလ..ေယာက်ၤားအခ်င္းခ်င္း
ရြံစရာႀကီး ."
"သနားပါတယ္ဟာ..ဝဋ္ေႂကြးေပါ့..
အရင္ဘဝကသူမ်ားသားသမီးကို
ဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲမွမသိတာ.."
အမေဝႏွင္းေအာင္ကလဲ သနားသလိုလို
စာနာသလိုလို ထေျပာသည္..
အဲ့စကားက ဟိန္းထက္ယံရင္ထဲစူးခနဲ
ေအာင့္တက္သြားေစသည္..
ေတာ္ပါေတာ့...ေတာ္ပါေတာ့...
ဆက္မၾကားႏိုင္ေတာ့ဘူး...
ကိုယ့္ကိုတိုက္ရိုက္ေျပာေနတာမဟုတ္တဲ့
စကားလံုးေတြနဲ႔ထိုးႏွက္မူမွာတင္
ဟိန္းထက္ယံ ၿပိဳလဲက်မတတ္ျဖစ္ေနရၿပီ..
"ၾကည့္ရတာ မိန္းကေလးထက္
ေယာက်ၤားေလးက ပို Saveျဖစ္လို႔ေနမွာေပါ့.."
"ဟင္...ဘယ္လို??"
အဖြဲ႕ထဲကျမတ္ႏိုးေဝ၏အေျပာကို
ၿဖိဳးျပည့္ျပည့္ေမာင္က သံေယာင္လိုက္ေတာ့
"အဟက္....ဗိုက္မႀကီးဘူးေလ..
ေယာက်ၤားေလးဆိုေတာ့.."
ေတာက္!!!!!
အက်ယ္ႀကီးေတာက္ခတ္ပစ္လိုက္ခ်င္ေပမဲ့
ခံစားရလြန္းတဲ့ ရင္ဘတ္တစ္ခုေၾကာင့္
အသံဟာလည္ေခ်ာင္းထဲမွာတင္ စို႔နစ္
ေပ်ာက္ကြယ္သြားရသည္..
ခနၶာကိုယ္အႏွံလည္ပတ္စီးဆင္းေနတဲ့
ေသြးေတြဟာ ဆူပြက္လာၿပီလားမွတ္ရသည္..
လက္ေတြကိုခံုေအာက္မွာထားၿပီးတင္းတင္း
ဆုပ္ထားရသည္..
သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ရင္ ေပါက္ကြဲထြက္ကုန္ေတာ့မွာ..
စိတ္ရွိတိုင္းသာဆို
ေရွ႔ကခံုတစ္ခုလံုး ေမွာက္ခ်ၿပီးသားျဖစ္သြားၿပီ
သူေရာ???
ကိုယ္နာက်င္မူေတြၾကားထဲနစ္ျမဳပ္ေနသည့္အထဲမွ
သူ႔ကိုသတိရမိလိုက္ေတာ့
ဟိန္းထက္ယံ သက္ေဝယံဘက္ကို
အားတင္းၿပီးလွည့္ၾကည့္မိသည္..
ေသြးေၾကာစိမ္းစိမ္းေလးေတြ
ယွက္သန္းေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴႏုႏုေလးေတြ
နားရြက္ေအာက္နားထိ
ဝဲက်ေနတဲ့ ေပ်ာ့အိအိအနက္ေရာင္ဆံႏြယ္ေတြ
ဟိန္းထက္ယံမျမင္ရတဲ့တစ္ဖက္ျခမ္းက
သက္ေဝယံ ရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာေရာဘာေတြျဖစ္ေနမွာလဲ??
"အစတည္းကအဲ့တာမ်ိဳးေတြက
ျဖစ္ကိုမျဖစ္သင့္တာပါကြာ.."
ဒါေပါ့..ျဖစ္ကိုမျဖစ္သင့္တာ..
အကိုျပည့္စံုေအာင္ရဲ႕စကားကိုခက္သဇင္
စိတ္ထဲကႀကိတ္ၿပီး ေထာက္ခံလိုက္သည္..
အျပင္ကေတာ့ခက္သဇင္ေလကုန္ခံၿပီး
ထုတ္ေျပာစရာေတာင္မလိုေတာ့..
တျခားသူေတြေျပာေနၾကရံုနဲ႔တင္လံုေလာက္ေနၿပီေလ
အခုေလာက္ဆို....??
ေတြးမိလိုက္ၿပီး ခက္သဇင္ရဲ႕အၾကည့္ေတြ
ဦးတည္လိုက္မိသည့္ေနရာက
ဟိန္းထက္ယံဆီ..
မ်က္ခံုးတန္းတန္းေလးေတြ
ထိလုမတတ္ တြန္႔ေကြးထားတဲ့
ဝင္းမြတ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ
ျဖတ္သန္းေနတဲ့အရိပ္အေရာင္ေတြက
ခက္သဇင္ေတာင္ေဖာ္မျပတတ္..
ခက္သဇင္ခံုေပၚကိုေမးေလးေထာက္လိုက္ရင္း
ဟိန္းရယ္..ခက္ကိုသာေရြးခ်ယ္ရင္
ဟိန္းဒီေလာက္ထိပင္ပန္းမွာမဟုတ္ဘူး..
ဟိန္းထက္ယံေဘးမွာရွိေနတဲ့သက္ေဝယံဆီ
အကဲခတ္မိလိုက္ျပန္ေတာ့
"လူလူခ်င္း ခ်စ္တဲ့ကိစၥမွာ
Gender တူသြားတာနဲ႔တင္ မျဖစ္သင့္ဘူးလို႔
ေျပာခ်င္တာလား?အစ္ကို.."
ခပ္ေအးေအးေလးေျပာခ်လိုက္တဲ့
စကားတစ္ခြန္းရဲ႕အဆံုးမွာအားလံုးရဲ႕
အၾကည့္ကသက္ေဝယံဆီမွာ...
သက္ေဝယံ ျခင္းထဲက
ၾကက္သားဖတ္တစ္ခုကိုေကာက္စားလိုက္ေတာ့
ခ်ဥ္တင္တင္..ရွတတ အရသာေလးက
လၽွာေပၚမွာစိမ့္ဝင္က်န္ခဲ့သည္..
"ညီေလးဘဲ..စဥ္းစားၾကည့္..
လူျမင္ကြင္းႀကီးမွာ..အဲ့လိုမ်ိဳး.."
"သူတို႔လြတ္လပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔သူတို႔ ေနတဲ့ကိစၥမွာ
သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္း လိုက္ေျပာၿပီး
တမင္တကာကို အကုသိုလ္ယူေနၾကတာဘဲ."
သက္ေဝယံဟာ
အကိုျပည့္စံုေအာင္ရဲ႕စကားဆံုးေအာင္ပင္
မေစာင့္လိုက္..
သက္ေဝယံရဲ႕စကားတစ္ခြန္းနဲ႔တင္..
Project groupထဲကလူေတြအကုန္လံုးရဲ႕
မ်က္ႏွာေတြ မည္းသည္းသြားသည္..
သက္ေဝယံရဲ႕အၾကည့္ေတြကအေရွ႔မွ
ၾကက္သားထည့္ထားတဲ့
ျခင္းေတာင္းဆီမွေတာင္ မလႊဲေသး..
ႏႊာၿပီးသားၾကက္သားဖတ္ေတြကိုေတာင္
ေအးေအးေဆးေဆးယူစားေနေသးတာ..
ခက္သဇင္..သက္ေဝယံကိုၾကည့္ၿပီး
ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားသည္..
တစ္ခ်က္ကေလးေတာင္ ဟန္မပ်က္သြားတာ..
ဘယ္လိုေတာင္မ်ား..??
"ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္...ညီေလးရာ
.အေျပာမခံခ်င္ ရင္ နဲနဲပါးပါးေတာ့
ေစာင့္ထိန္း.."
"တျခားသူနဲ႔မတူဘဲ ကြဲျပားေနတာနဲ႔တင္
သူတို႔အခ်စ္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူး
တဲ့လား??!!"
ဒီတစ္ခါေတာ့..
သက္ေဝယံအသံဟာလိုအပ္သည္ထက္
နဲနဲပိုက်ယ္သြားတဲ့အျပင္
ခံုမွဝုန္းဆိုမတ္တပ္ထရပ္ပစ္လိုက္ေတာ့
ဟိန္းထက္ယံအပါအဝင္ အားလံုးက
သက္ေဝယံကိုေမာ့ၾကည့္လာသည္..
တင္းတင္းေစ့ထားတဲ့ႏူတ္ခမ္းေတြအျပင္
စူးရွျပက္သားလြန္းေနတဲ့အရိပ္အေငြ႕ေတြျပည့္ႏွက္
ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြဟာ
သက္ေဝယံဆီမွာ ရွိေနမယ္ လို႔
ခက္သဇင္ လံုးဝထင္မထားခဲ့..
ေၾကာင္ေပါက္ေလးလို႔သတ္မွတ္ထားခဲ့တဲ့သူက
က်ားတစ္ေကာင္အလားထမာန္ဖီေနၿပီ..
ဒီအတိုင္းသာဆို ဒီကေလးကိုေလၽွာ့တြက္ထားမိတာ
ခက္သဇင္ မွားၿပီထင္သည္..
ခက္သဇင္အံကိုခပ္တင္းတင္းႀကိတ္ခ်မိလိုက္သည္..
"မင္းက ဘာလို႔သူတို႔ဘက္ကဝင္နာေပးေနရ
တာလဲ??"
"ဘာလို႔လဲဆို
ကၽြန္ေတာ္လဲသူတို႔ခံစားခ်က္ေတြကိုနားလည္ေနလို႔."
ေမးခ်လာတဲ့ေမးခြန္းတစ္ခုအတြက္
တစ္စကၠန္႔စာမၽွေလာက္အခိုက္အတန္႔ေလးေတာင္
မျခားဘဲ..
သက္ေဝယံဆီမွာ အေျဖကအဆင္သင့္ရွိေနၿပီသား
ထြက္က်လာတဲ့စကားလံုးေတြဟာ
ျမန္ဆန္လြန္းတာမို႔
ဟိန္းထက္ယံ ပင္အေၾကာင္သားအံ့ဩေနရၿပီ..
ခံုကိုေထာက္ထားတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြကို
ဟိန္းထက္ယံ ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိေတာ့
ဖ်တ္ခနဲ ငံု႔ၾကည့္လာတဲ့
အဲ့ကေလးရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ရင္ဆိုင္လိုက္မိသည့္
အခိုက္အတန္႔
ဟိန္းထက္ယံရဲ႕ကိုယ္မွာစီးဆင္းေနတဲ့
ႏွလံုးေသြးအကုန္ေျပာင္းျပန္စီးသြားရေလာက္ေအာင္
ရွိန္းခနဲ ခံစားခ်က္တစ္ခု..
ရဲရင့္စြာေတာက္ပလြန္းေနသည့္မ်က္ဝန္းေတြထဲက
အၾကည့္ေတြက
ဟိန္းထက္ယံ ေရွ႔ဆက္ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ
ဆံုးျဖတ္ေပးႏွင့္ၿပီ..
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ေငးစိုက္ၾကည့္ေနၿပီး
ခံုေပၚမွာထိကပ္ထားတဲ့လက္ႏွစ္ခုဆီသို႔
အားလံုးရဲ႕အံ့ဩသလိုအၾကည့္ကေရာက္လာၿပီး
" ယူတို႔ႏွစ္ေယာက္က???"
အမ ျမတ္ႏိုးေဝရဲ႕စကားအဆံုးမွာသက္ေဝယံ
အသက္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းရူခ်လိုက္ၿပီး
မ်က္ႏွာကိုေမာ့လိုက္ကာ..
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ကခ်စ္သူေတြ..!!"
စူးခနဲ အၾကည့္တစ္ခုအျပင္
မထီတထီအျပံဳးတစ္ခုကိုပါခက္သဇင္
မေမၽွာ္လင့္ဘဲလက္ခံရရွိလိုက္သည္..
ခက္သဇင္ကိုတည့္တည့္ၾကည့္ၿပီးေျပာခ်လိုက္တဲ့
အဲ့စကားေၾကာင့္..
လက္သီးကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ပစ္လိုက္မိတာမို႔
လက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ေတြက
လက္ဖဝါးျပင္မွာစူးခနဲ..
ဘယ္အရာေတြကသက္ေဝယံကိုဒီေလာက္ထိ
ရဲရင့္ေစတာလဲ??
ခက္သဇင္ေမၽွာ္လင့္ေနတာဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳး
ျဖစ္လာဖို႔မွမဟုတ္တာ..
အခုေတာ့ ဘာေတြျဖစ္လာတာလဲ??
ရူပ္ေထြးေနာက္က်ိလာတဲ့ အေတြးေတြကို
ေခါင္းထဲမွဖယ္ထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး
မ်က္ႏွာေရွ႔ဝဲက်ေနတဲ့ေရႊဝါေရာင္ဆံႏြယ္ေတြကို
ခက္သဇင္လက္နဲ႔တစ္ခ်က္ပင့္တင္လိုက္ရင္း
အဟက္..ဟုတ္ၿပီေလ..
သူ႔ဘက္ကေပၚတင္စိန္ေခၚလိုက္မွေတာ့
ခက္သဇင္က လဲ ေပၚတင္တိုက္ရံုဘဲရွိေတာ့တာေပါ့
Project Groupထဲကလူေတြ
ရုတ္တရက္ႀကီးေၾကာင္ၿပီး
ဘာစကားလံုးမွမဟႏိုင္ေတာ့တဲ့
အေျခအေနတစ္ခုမွာ..
သက္ေဝယံေက်ာပိုးအိတ္ကိုေကာက္လြယ္ၿပီး
"ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေစာေစာျပန္စရာရွိလို႔
သြားလိုက္ပါအံုးမယ္.."
ဝုန္းဆိုထထြက္သြားတဲ့
အဲ့ကေလးေနာက္ကိုဟိန္းထက္ယံလဲ
ေက်ာပိုးအိတ္ဆြဲၿပီး
အေလာတႀကီးေျပးလိုက္သြားရသည္..
ေဝဖန္သံေတြဟာ တီးတိုးတစ္မ်ိဳး
က်ယ္က်ယ္တစ္မ်ိဳးအသံနဲ႔
ေနာက္မွာက်စ္ရစ္ခဲ့ေလၿပီ..
ဓာတ္ေလွကားတေလၽွာက္ေျပးဆင္းၿပီး
ေအာက္ထပ္ေရာက္လာေတာ့
ဟိုဟိုဒီဒီမ်က္လံုးေဝ့ၾကည့္လိုက္ရင္း
ေယာက်ၤားေလးအိမ္သာထဲသို႔လွစ္ခနဲ
ဝင္သြားတဲ့ပံုရိပ္တစ္ခု..
ဟိန္းထက္ယံပါလိုက္ဝင္သြားေတာ့
Movie timeမို႔လားမသိ
အိမ္သာထဲမွာလူကသိပ္မရွိ..
ေဘစင္မွာလက္ေဆးေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ႕
စူးစမ္းသလိုလွည့္ၾကည့္သည္ကိုဂရုမစိုက္ႏိုင္..
အိမ္သာေတြတစ္လံုးၿပီးတစ္လံုးလိုက္စစ္ေန
သည့္အခ်ိန္
အစြန္ဆံုးအိမ္သာဆီမွရိူက္သံသဲ့သဲ့ေလး
တံခါးကိုခပ္ျမန္ျမန္ေခါက္ခ်လိုက္ၿပီး
"အခုခ်က္ခ်င္း တံခါးဖြင့္ေပး.."
တံခါးကိုတရၾကမ္းထပ္ေခါက္ေပမဲ့လည္း
တိုးသြားလိုက္ က်ယ္သြားလိုက္ႏွင့္
တလွည့္စီထြက္ေပၚေနေသာ
ရိူက္သံသဲ့သဲ့မွတပါးတျခားတံု႔ျပန္မူမရွိ..
"ဖြင့္လို႔ ေျပာေနတယ္..!!
မဖြင့္ရင္ တံခါးကိုရိုက္ခ်ိဳးၿပီးဝင္လာမွာ!!"
စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ပူပန္မူေတြ
လိူက္တက္လာသည္ႏွင့္အတူ
ဟိန္းထက္ယံေအာ္ခ်ပစ္လိုက္မိသည္..
ဂ်ေလာက္ခနဲအသံတစ္ခုကိုၾကားလိုက္ရသည္မို႔
ဆြဲဖြင့္ခ်လိုက္ေတာ့
ၾကမ္းျပင္မွာဒူးႏွစ္ဖက္ကိုေထာင္ၿပီး
နံရံကိုမွီထိုင္ေနတဲ့သက္ေဝယံ..
"ခင္ဗ်ားဟာေလ..
ငိုတာေတာင္ေကာင္းေကာင္း မငိုရဘူး..
လိုက္ေႏွာင့္ယွက္တယ္!!"
ဟိန္းထက္ယံကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး စြာက်ယ္က်ယ္
ေျပာလာတဲ့ အဲ့ကေလးရဲ႕ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္မွာ
မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လ်က္..
ဟိန္းထက္ယံ ႏူတ္ခမ္းထက္ကေန
ဘာစကားလံုးတစ္လံုးမွ ထြက္မက်လာေတာ့..
သူ႔ရဲ႕ခနၶာကိုယ္ေသးေသးေလးကိုသာဆြဲဖက္ၿပီး
ရင္ခြင္ထဲ
ထည့္သြင္းထားလိုက္မိသည္...
အင့္..ခနဲ ရိူက္သံေလးရဲ႕အေနာက္မွာ
"အီး..ဟီး...ဟီး....
နာတယ္...သိလား??ရင္ဘတ္ထဲက
အရမ္းနာေနတယ္..."
ကိုယ္ေတာင္
တစ္ကိုယ္လံုးအရည္ေပ်ာ္ၿပီး
အေငြ႕ပါပ်ံသြားခ်င္ေလာက္ေအာင္
ျဖစ္ခဲ့တဲ့ေနာက္ကြယ္မွာ
ဒီကေလး ဘယ္ေလာက္မ်ားခံစားခဲ့ရမွာလဲ??
ဟိန္းထက္ယံဆက္မေတြးခ်င္ေတာ့..
"သူတို႔ဘာလို႔နားမလည္ေပးႏိုင္ၾကတာလဲ..??
အီး..ဟီး..ဟီး.."
သူတစ္ခ်က္ ပို ပိုၿပီး ရိူက္ငိုလိုက္တိုင္း
ဟိန္းထက္ယံ သူ႔ကို ပို ပိုၿပီးတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္
ေပြ႕ဖက္ထားမိသည္..
"ပတ္ဝန္းက်င္မွာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြကေဘာင္မဝင္
ေတာ့ဘူးလား??!!!"
စီးက်လာတဲ့သူ႔ရဲ႕မ်က္ရည္ေပါက္တစ္စက္တိုင္းမွာ
ဟိန္းထက္ယံ ႏွလံုးသားဆစ္ခနဲ
တစ္ခ်က္နာရသည္..
ဒါေပမဲ့ မငိုပါနဲ႔လို႔ မေျပာရက္..
သူနာက်င္ရသမၽွအကုန္လံုးမ်က္ရည္ေတြနဲ႔
ေရာၿပီး ပါသြားပါေစေတာ့..
တသိမ့္သိမ့္တုန္ေနတဲ့ေက်ာျပင္ကို
ပိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ေပြ႕ဖက္
လိုက္ၿပီး
ဒီေလာက္နာက်င္ေနတဲ့ၾကားက
ကိုယ့္ကိုဘဲေရြးခ်ယ္ေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ကေလး..
မင္းေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့လမ္းအတိုင္း
ကိုယ္မင္းေဘးကေနမားမားမတ္မတ္
ရပ္တည္ကာကြယ္ေပးသြားပါ့မယ္..
မ်က္လံုးအစံုကိုမွိတ္ခ်ပစ္လိုက္ၿပီး
ႏွလံုးသားႏွင့္ထပ္တူက်သည့္
သစၥာတစ္ခုကို တိုင္တည္ေနမိသည္
ရင္ခြင္ထဲကေန တစ္ခ်က္ေလးတြန္းၿပီးရုန္းလာေတာ့
ဟိန္းထက္ယံသူ႔ကိုအသာေလးလႊတ္ေပးလိုက္သည္..
မ်က္လံုးကိုသူ႔လက္ဖမိုးေတြနဲ႔တရၾကမ္းပြတ္
ေနသည္မို႔
သူ႔လက္ေတြကိုဖယ္လိုက္ၿပီး
မ်က္ရည္ေတြကို အသာေလးသုတ္ေပးလိုက္ေတာ့
မ်က္ရည္စေတြအနဲငယ္တင္က်န္ေနတဲ့ခပ္ရဲရဲ
မ်က္ဝန္းေလးေတြကဟိန္းထက္ယံကို
ေမာ့ၾကည့္လာသည္..
"ငိုလို႔ဝသြားၿပီလား???"
သက္ေဝယံေခါင္းေလးငံု႔ၿပီး
လက္ဖမိုးနဲ႔မ်က္လံုးကိုျပန္ပြတ္ေနရင္း
"အင္း..ဆက္ငိုရင္မ်က္လံုးက
မက္မြန္သီးျဖစ္ေတာ့မယ္..
ခုေတာင္နာေနၿပီ.."
"ဒါျဖင့္ရင္ ထေတာ့
ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္မေနနဲ႔.."
မ်က္လံုးကိုလက္ႏွင့္ထပ္ၿပီးပြတ္ေနတဲ့ကေလးကို
ဂ်ိဳင္းၾကားကေန ဆြဲကိုင္မၿပီး
ဘိုထိုင္အိမ္သာခံုေပၚတင္ေပးလိုက္သည္..
အသားကျဖဴဥေနတဲ့သူမို႔ငိုလိုက္ေတာ့
မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုးရဲတြတ္ေနသည့္အျပင္
ႏွာသီးထိပ္ဖ်ားေလးေတြကပါရဲရဲနီေနသည္..
ဟိန္းထက္ယံဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး
ေလသံတိုးတိုးညႇင္းညႇင္းေလးႏွင့္
"ကိုယ္အခုေျပာစရာရွိတယ္.
.ေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္."
အင္း ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔
သက္ေဝယံ ေခါင္းေလးညိမ့္ျပေတာ့..
"မင္းဘယ္ေတာ့မွထပ္မငိုေစရဘူး
လို႔ေတာ့ ကိုယ္အာမ မခံေပးႏိုင္ဘူး.
ဘာလို႔လဲဆို
ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေရွ႔ဆက္ရမယ့္ခရီးက
အခက္အခဲေတြနဲ႔ထပ္ၾကံဳရအံုးမွာ..."
မ်က္ရည္ေတြမခမ္းေျခာက္ခ်င္ေသးတဲ့
စိုစြတ္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေလးေတြနဲ႔
ေမာ့ၾကည့္လာသည္..
"ဒါေပမဲ့..
မင္းမ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ေပးမယ့္
လက္တစ္စံုကေတာ့အျမဲတမ္း
အဆင္သင့္ရွိေပးေနမယ္.."
ဟိန္းထက္ယံ သူ႔ရဲ႕လက္ဖ်ားေလးေတြကို
ခပ္ဖြဖြေလးဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး
"အဲ့ေတာ့ ဘာအခက္အခဲေတြနဲ႔ၾကံဳၾကံဳ
ႏွစ္ေယာက္အတူလက္တြဲၿပီးေရွ႔ဆက္မယ္.."
မ်က္ရည္ဥေလးအစြန္းနားမွာတြဲလြဲခိုေနေသး
သည့္ မ်က္ဝန္းေလးေတြဆီက
ဟိန္းထက္ယံ အၾကည့္မလႊဲႏိုင္ေသး..
ေဘးနားမွာနာရီတစ္လံုးသာခ်ထားမယ္ဆိုရင္
စကၠန္႔တံေတြေရြ႕လ်ားသံ တခ်က္ခ်က္ကို
ၾကားေနရမည္ထင္သည္..
အခုေတာ့
ႏွစ္ေပပတ္လည္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ
ခပ္တိုးတိုးရင္ခုန္တစ္စံုကသာ
ျမန္တလွည့္ ျဖည္းတလွည့္
သက္ေဝယံကအရင္မ်က္ႏွာလႊဲသြားကာ..
"ခင္ဗ်ားကေတာ့..လုပ္ၿပီ
ကၽြန္ေတာ္အေျဖေတာင္မေပးရေသးဘူး.."
ဘာ...!
ခုနက ဟိန္းထက္ယံ feelထားသမၽွဟာေလးေတြ
ဘယ္ေရာက္သြားလဲမသိ...
"မင္းဘဲ..ခုနကခ်စ္သူေတြဆို.!!."
သက္ေဝယံေခါင္းေလးကုတ္ၿပီး..
"အာ...အဲ့ဒါကဒီအတိုင္းေျပာလိုက္တာ.."
"ဒီအတိုင္းေျပာလို႔ရမလား??
ကိုယ္ေျပာတဲ့စကား ကိုယ္တာဝန္ယူရမွာေပါ့.."
ဟိန္းထက္ယံေျပာေနရင္းအိမ္သာတံခါးကို
ေနာက္ျပန္ဆြဲၿပီးဂ်က္ခ်ပစ္လိုက္ေတာ့
သက္ေဝယံမ်က္လံုးေလးျပဴးက်ယ္ဝိုင္းစက္သြားသည္
"ခင္ဗ်ားအဲ့တာဘာလုပ္တာလဲ??"
ဟိန္းထက္ယံပုခံုးေလးတြန္႔ၿပီး
"ဂ်က္ခ်လိုက္တာေလ.."
ခ်က္ခ်င္းႀကီးမတ္တပ္ထရပ္လာတဲ့
အဲ့ကေလးပုခံုးကိုလက္နဲ႔အသာတြန္းရံုရွိေသး
နံရံကိုေက်ာေျပးကပ္သြားသည္.
ဒီအခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲေျပးေပါက္မရွိသည္မို႔
သက္ေဝယံပံုစံကေခ်ာင္ကပ္ေနတဲ့
ယုန္သူငယ္ေလးလိုျဖစ္ေနသည္
အဲ့လိုက်ေတာ့လဲအဲ့ကေလးကသနားစရာ
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔.
"ေျပာ..အေျဖေပးမွာလား?
မေပးဘူးလား?"
ဒါေပမဲ့ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ.
မင္းသား အက ကၿပီးၿပီ
ဘီလူးဆိုင္းတီးရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ
မဟုတ္ရင္တစ္သက္လံုးေစာင့္ေနရင္းေစာင့္ေနရင္း
ဟိန္းထက္ယံ အိုၿပီးေသသြားႏိုင္သည္..
"ကၽြန္..ကၽြန္ေတာ္ေအာ္လိုက္မွာ..!!"
ဘယ္ေလာက္ေတာင္လန္႔ေနလဲမသိ..
အသက္ရူသံခပ္ျပင္းျပင္းက
မ်က္ႏွာကိုက်ီစယ္လာတာမို႔
ဟိန္းထက္ယံခပ္ဖြဖြေလးရယ္လိုက္မိၿပီး..
"ဂရုစိုက္မယ္ထင္လို႔လား??"
ဟိန္းထက္ယံရယ္ၿပီးျပံဳးလိုက္တဲ့အျပံဳးက
ရုပ္ရွင္ကားေတြထဲကလူၾကမ္း အျပံဳးလို
ျဖစ္သြားလားမသိ..
နီရဲေနတဲ့မ်က္ႏွာေပၚမွာ
ေသြးေရာင္ထပ္လႊမ္းသြားျပန္ေတာ့
သက္ေဝယံမ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးခရမ္းခ်ဥ္သီးတစ္လံုးလို
ျဖစ္ေနသည္..
မ်က္ႏွာႏွစ္ခုဟာပိုၿပီးနီးကပ္သြားေတာ့
ဝိုင္းစက္ေနတဲ့မ်က္လံုးေလးပိုျပဴးက်ယ္သြားၿပီး
အလန္႔တၾကားနဲ႔..
"ေပးတယ္..ေပးတယ္.."
"အဲ့ေလာက္နဲ႔မရပါဘူး.."
ဟာ..ဒီလူႀကီးကေတာ့
သက္ေဝယံအံႀကိတ္ၿပီး မ်က္ေမွာင္ကုတ္ၾကည့္ေတာ့
မထိတရီ အျပံဳးမ်ိဳးနဲ႔
"ခင္ဗ်ားကဘာထပ္လိုခ်င္ေသးလို႔လဲ.."
"ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာရအံုးမယ္ေလ.."
ေျပာရင္းဆိုရင္း သူ႔မ်က္ႏွာႀကီး
သက္ေဝယံနားကပ္လာေလသည္မို႔
"ခ်စ္တယ္!!..ခ်စ္တယ္.!!."
ႏွလံုးပီတိ ဂြမ္းဆီထိၿပီးစပ္ျဖဲျဖဲျဖစ္သြားတဲ့
အဲ့လူႀကီးကို တြန္းဖယ္ပစ္လိုက္သည္..
"ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာႀကီးအေရွ႔ကဖယ္ေတာ့.."
သူလိုခ်င္တာရသြားေတာ့ေက်နပ္ေနတဲ့ရုပ္နဲ႔
ၾကည့္လို႔ကိုမရဘူး..
သက္ေဝယံစိတ္ထဲမွပြစိပြစိႀကိတ္ေျပာေနမိသည္
"ႂကြပါ..ကိုယ္ေတာ္ေလး.."
"ဟြန္း..."
တံခါးကိုဖြင့္ေပးထားတာေတာင္အဲ့ကေလးက
ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ထြက္မသြားဘဲ
မ်က္ေစာင္းကလွည့္ထိုးသြားေသးသည္..
"အိမ္လိုက္ပို႔ေပးရမလား??
ဘယ္ေနရာသြားခ်င္ေသးလဲ??"
Mallထဲကေနထြက္လာလာခ်င္း
သက္ေဝယံကိုဟိန္းထက္ယံလွမ္းေမးလိုက္သည္..
"အင္း....."
ႏူတ္ခမ္းစူစူေလးကိုနဲနဲရြဲ႕တဲ့တဲ့ေလးလုပ္ရင္း
စဥ္းစားေနတဲ့ဟန္လုပ္ၿပီးမွ
"ခင္ဗ်ားအိမ္ သြားမယ္.."
တိန္!
"ညအိပ္မွာလား??"
"မေျပာတတ္ဘူးေလ..အိပ္ခ်င္အိပ္မွာေပါ့..
ကၽြန္ေတာ့္ေမေမက ခင္ဗ်ားအိမ္ဆိုစိတ္ခ်ေနတာဘဲ.."
အိပ္မယ္ဆို ဒီညလဲဟိန္းထက္ယံ
ဧည့္ခန္းကဆိုဖာနဲ႔ဘဲ ႏွစ္ပါးသြားရမည္ထင္သည္
တစ္ကုတင္တည္းတူတူအိပ္ခ်လိုက္လို႔ေတာ့
မျဖစ္
ဒီကေလး ကေတာ့ ဟိန္းထက္ယံကို
စ်ာန္သမာပတ္ဝင္စားေနတဲ့ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား
မွတ္ေနလားမသိ..
"ဘာလဲ??!!မေခၚခ်င္ဘူးလား??"
"အာ..မဟုတ္ပါဘူး...ေခၚခ်င္ပါတယ္.."
မ်က္ေစာင္းတစ္ခုက တန္းခနဲပစ္ဝင္လာသည္ႏွင့္
အတူ
ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္ေလသံေၾကာင့္
ဟိန္းထက္ယံ ကမန္းကတန္းျပန္ေျဖလိုက္ရသည္.
မဟုတ္ရင္ ဘယ္မိန္းမကိုအိမ္ေပၚေခၚမွာမို႔
မေခၚခ်င္တာလဲ ဘာညာနဲ႔ ရစ္လာႏိုင္သည္.
အဲ့လိုက်ေတာ့
သူျပံဳးေနက်အတိုင္း ေရွ႔သြားေလးႏွစ္ေခ်ာင္းဘဲ
ေပၚေအာင္ လွစ္ခနဲျပံဳးလိုက္ရင္း
"ဟုတ္ပီ..ဟိုေရာက္ရင္ ဂိမ္းတူတူေဆာ့မယ္..ေနာ္.."
ဟိန္းထက္ယံရဲ႕ဘယ္ဘက္လက္ေမာင္းကို
အတင္းဖက္တြယ္လိုက္ရင္း ခၽြဲခၽြဲႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးေျပာသည္.
အဲ့ေလာက္ထိခ်စ္ဖို႔ေကာင္းျပေနေတာ့
သူေျပာသမၽွဘာဆိုဘာမၽွမျငင္းရက္ေလာက္ေအာင္
ဟိန္းထက္ယံတို႔အရည္ေပ်ာ္က်သြားျပန္သည္..
"အင္း..ေဆာ့ရမယ္.."
"ၿပီးရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေကၽြး.."
ဒီတစ္ခါေတာ့ဟိန္းထက္ယံမ်က္လံုးျပဴးရျပီ
ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေတာင္ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္
မျပဳတ္တတ္သူမို႔
"ဝယ္ေကၽြးမယ္ေလ.."
"မရဘူး!!ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ျပဳတ္ေကၽြးတာဘဲ
စားမယ္.."
ဒီကေလးေတာ့
ဟိုတေလာကဆီခ်က္ကေန ေခါက္ဆြဲျပဳတ္
ျဖစ္သြားတာလဲမမွတ္ေသး..
ဒါေပမဲ့လဲအဲ့ကေလးမ်က္ႏွာအခ်ိဴးက
အေခါက္ေရ မ်ားလာၿပီမို႔
"အင္း..အင္း..ဟုတ္ၿပီ..ျပဳတ္ေကၽြးမယ္.."
ဆိုေတာ့မွ
မ်က္ႏွာကျပန္ၾကည္ၾကည္သာသာျဖစ္သြားၿပီး
"ၿပီးရင္ ကာတြန္းကားလဲတူတူ
ၾကည့္မယ္ေနာ္.."
"အင္း..အင္း..ၾကည့္မယ္.."
"ၿပီးေတာ့ ဂ်ပန္စာေတြနားမလည္ေတာ့ဘူး.
ဘာေတြမွန္းမသိေတာ့ဘူး..
အဲ့တာျပန္ရွင္းျပ .."
"အင္း..အင္း..ရွင္းျပမယ္.."
ကားေတြ လူေတြရူပ္ယွက္ခတ္ေနတဲ့
လမ္းမေပၚမွာ
အရပ္ျမင့္ျမင့္နဲ႔ေကာင္ေလးရဲ႕လက္ေမာင္းကို
အတင္းဖက္တြယ္ၿပီး
ဆိုးႏြဲ႕ဂ်ီက်ေနတဲ့ ေကာင္ေလး..
ျဖတ္သြားျဖတ္လာလူေတြ
ကြက္က်ိကြက္က်ိလုပ္သြားတာ
တိုးတိုး တိုးတိုး ေျပာသြားတာေတြကိုေတာင္
ဂရုမစိုက္ႏိုင္..
ညေနခင္းရဲ႕ေလျပည္ေအးေအးေလးေတြေအာက္မွာ
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အျပံဳးႏုႏုေလးေတြက
သက္ဝင္လူပ္ရွားလ်က္...
.......................
ThetTantYoung's note
ဖတ္ေပးတဲ့သူေတြvoteေပးတဲ့သူေတြ
Feedbackေပးတဲ့သူေတြအကုန္လံုးကို
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္😇