ဘန္နီၿဖိဳးရဲ႕ ငါတို႔အတြဲ Ringtoneႀကီးက
ညႀကီးမင္းႀကီး ထေအာ္သည္မို႔
ျမတ္မြန္ ကုတင္ေပၚကေန
ေဘးကစာၾကည့္စားပြဲမွာတင္ထားတဲ့ဖုန္းကို
အိပ္မံူစံုမႊားနဲ႔
လက္လွမ္းယူလိုက္ရသည္..
ဟို အေကာင္ ဟိန္းထက္ယံလားမသိ.!!
ညမအိပ္တဲ့ဇီးကြက္ေကာင္ဆိုလို႔
အဲ့အေကာင္ဘဲရွိသည္..
ဖုန္းscreenကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
JuJuဆိုတဲ့ Contact nameေလးက
အထင္းသား
ဖုန္းscreenအလင္းေရာင္ေၾကာင့္
ျမတ္မြန္မ်က္ေမွာင္ေလးကုတ္ၾကည့္လိုက္ရင္း
ဟင္..JuJu??
ဒီကေလးဒီအခ်ိန္ႀကီးထိမအိပ္ေသးဘူးလား??
စားပြဲတင္နာရီကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့
၁၂နာရီေက်ာ္ေနၿပီ..
ဖုန္းကိုတစ္ခ်က္ပြတ္ဆြဲလိုက္ၿပီး
နား ,နားကပ္လိုက္ေတာ့
"Hello.."
တစ္ဖက္ကထြက္ေပၚလာတဲ့အသံေလးက
တိုးတိုးေသးေသးေလး..
ျမတ္မြန္တစ္ခ်က္သမ္းေဝလိုက္ရင္း
"အင္း..JuJu..အခုထိမအိပ္ေသးဘူးလား?"
"အိပ္လို႔မေပ်ာ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္.."
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ??!!ဟိုအေကာင္ဟိန္းထက္ယံ
Jujuကိုဘာလုပ္လိုက္လို႔လဲ??!!"
တိုးတိတ္လြန္းၿပီးၾကားႏိုင္ရံုအသံေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့
ေလးရဲ႕တံု႔ျပန္မူေၾကာင့္
ျမတ္မြန္ပက္လက္လွန္လွဲအိပ္ေနရာကဆတ္ခနဲ
ထထိုင္ၿပီး အလန္႔တၾကားေမးလိုက္မိသည္..
"အာ..သူဘာမွမလုပ္ပါဘူး..
ကၽြန္ေတာ္ေမးစရာေလးရွိလို႔ပါ.."
ေတာ္ပါေသးရဲ႕...
အခုမွျမတ္မြန္သက္ျပင္းေလးႀကိတ္ခ်ႏိုင္လိုက္ရင္း
"အင္း. ဒါျဖင့္ေမးေလ.."
"အဲ့လူႀကီးကအရင္ကမိန္းကေလးေတြကိုဘဲ
တြဲတာလား??"
"အင္း..ဟုတ္တယ္..."
သက္ေဝယံလဲသိသင့္သည္ထင္လို႔
ျမတ္မြန္အမွန္အတိုင္းပင္ေျပာလိုက္သည္..
ရည္းစား သက္ေစ့ေက်ာ္တာေတြကိုေတာ့
ထည့္ေျပာမေနေတာ့
"ဒါျဖင့္မိန္းကေလးေတြကိုဘဲႀကိဳက္တာေပါ့ေနာ္.."
ေဟာေတာ့...ဒီကေလးထူးထူးဆန္းဆန္း
ဘာေတြလာေမးေနတာပါလိမ့္
ျမတ္မြန္ အိပ္ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ေမွးစင္းေနတဲ့
မ်က္လံုးေတြပါျပဴးက်ယ္သြားသည္..
"အရင္ကေတာ့ဟုတ္တယ္ေလ..
အခုJuJuရွိေနတာဘဲကို..."
ေလျပည္သံေလးနဲ႔ျမတ္မြန္ေျပာလိုက္ေပမယ့္လည္း
"....."
တစ္ဖက္ကအတန္ၾကာတဲ့အထိဘာအသံမွ
ထြက္မလာသည္မို႔
"Hello...JuJu..
Hello..မမကိုေျပာ..အခုဘာျဖစ္လို႔လဲ??"
"ဟင့္အင္း..ဘာမွမျဖစ္ဘူး..senpai
ကၽြန္ေတာ္ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္. "
ျမတ္မြန္ရဲ႕Replyကိုေတာင္မေစာင့္ဘဲ
တစ္ဖက္ကဖုန္းခ်သြားေလၿပီ..
......
Projectအတြက္..
Power pointလုပ္ဖို႔တာဝန္ယူထားသည္မို႔
ဟိန္းထက္ယံ အခုခ်ိန္ထိ keyboard ႏွိပ္ရင္း
Computer နဲ႔အလုပ္ရူပ္ေနေလသည္..
Power Pointလတ္စသတ္ခါနီးမို႔
Slideေတြျပန္စစ္...ျပင္စရာရွိတာျပင္ေနတုန္း
Perfect...🎶
ဒီအခ်ိန္ႀကီးဘယ္သူဖုန္းဆက္တာပါလိမ့္??
ေတြးမိတဲ့အေတြးနဲ႔အတူ
မ်က္လံုးက Computer Screenေပၚမွ
အၾကည့္မခြာဘဲ
လက္ကေဘးမွာတင္ထားတဲ့ဖုန္းကို
လွမ္းကိုင္လိုက္သည္..
"ဟဲ့ေသနာေကာင္..မသာေကာင္!!.."
စတင္ႏူတ္ဆက္လိုက္တဲ့အသံကႏူးညံ့ခ်ိဳၿမိန္လြန္းလို႔
လက္ထဲကကိုင္ထားတဲ့ph ကို နားကခြာၿပီး
ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ျမတ္မြန္မကိုး...
Computer screenကိုျပန္ၾကည့္ကာ
ႏူတ္ခမ္းကိုတစ္ခ်က္ရြဲ႕လိုက္မိရင္း
"ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ေအာ္ဆဲေနရတာလဲ?"
"နင့္ေမးခြန္းကိုေနာက္မွေမး!!
နင္အခုဘယ္ေကာင္မနဲ႔ရူပ္ေနလဲငါ့ကိုေျပာ!"
တိန္!
Keyboardရိုက္လက္စ
ဟိန္းထက္ယံ၏လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားပင္
ရပ္တန္႔သြားရသည္..
ျမတ္မြန္၏ေလသံကေတာ့
ေတာ္ေတာ့္ကိုတင္းမာေနေလသည္..
"ဘယ္ကေကာင္မနဲ႔ငါကရူပ္ရမွာလဲ?"
ဟိန္းထက္ယံ နားမလည္ႏိုင္စြာျပန္ေမးလိုက္ေတာ့
"ဟိန္းထက္ယံ...နင္အခုဖုန္းေျပာေနတာ
ျမတ္မြန္ေနာ္"
သိတယ္ေလ..ျမတ္မြန္မွန္း
ဒီေလာက္အာျပဲလန္ေနတည္းက..
"ခ်က္ဆိုရင္ နားခြက္ကမီးေတာက္ပီးသား!!"
အား...နားကိုအူထြက္သြားတာဘဲ
ဟိန္းထက္ယံနားကိုတစ္ခ်က္ကေလာ္လိုက္ရင္း
"ခဏေလးေနပါအံုး..
နင္အခုဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ?
ငါဘာမွနားမလည္ေတာ့ဘူး.."
"ဟိန္းထက္ယံ.....
နင္မရူပ္ရင္ JuJuငါ့ကိုအဲ့လိုမ်ိဳး
လာေမးစရာအေၾကာင္းမရွိဘူးေနာ္.."
ဟမ္...အဲ့ကေလးဘာေတြသြားေျပာတာပါလိမ့္
ဟိန္းထက္ယံ စံုလည္ကုလားထိုင္ကို
တစ္ခ်က္ဆြဲလွည့္လိုက္ကာ
Computerေရွ႔မွာခြာလိုက္ရင္း
"နင့္ကိုဘာေတြလာေမးလို႔လဲ??"
"နင္က မိန္းကေလးေတြကိုဘဲႀကိဳက္တာလား
ဘာညာနဲ႔ေပါ့"
ေဩာ္..ဒါမ်ား..
"ေအး..ေျပာလိုက္ေပါ့!
မိန္းကေလးေတြဘဲႀကိဳက္တာလို႔.."
"ဘာ!!!!!!!!"
အမယ္ေလး..ျမတ္မြန္ရယ္..
ဒီတိုင္းေလးေျပာလိုက္မိတာကို..
ငါ့နားေတြလဲကြဲထြက္ကုန္ပါၿပီ..
ခံုေပၚကေနေတာင္ ဒလိမ့္ေကာက္ေကြး
ျပဳတ္က်ႏိုင္ေလာက္တဲ့အထိ
အသံ Powerကျပင္းလြန္းလွသည္..
"ဟိန္းထက္ယံ!!!!!!!!!
ငါတစ္ခါတည္းေျပာလိုက္မယ္ေနာ္..
နင္ Homoခ်င္ Homo
Straightဆိုလဲတစ္ခါတည္း Straight
ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္နဲ႔Biလို႔ကေတာ့
ငါကိုယ္တိုင္ နင့္ကိုအေသလာသတ္မွာ!!!!"
ျမတ္မြန္၏တစ္ခ်က္လႊတ္ႀကိမ္းဝါးသံ
ေအာက္မွာ ဟိန္းထက္ယံ အၿမီးကုတ္သြားရသည္..
"ငါေျပာခ်င္တာက မိန္းကေလးေတြကို
သေဘာက်တတ္တာကို
ေျပာခ်င္တာပါဟာ..
အဲ့ကေလးကိုက ခ်စ္တာေလ..
တူမွမတူတာ.."
"ဟြန္း...ဟြန္း....!!!"
အသံေလးကိုႏူးႏူးညံ့ညံ့ခ်ိဳခ်ိဳသာသာႏွင့္
ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း
ျမတ္မြန္က တဟြန္းဟြန္းနဲ႔ သိပ္မ ၾကည္ခ်င္ေသး..
"ေအး.ပါ...အခုငါဘာမွသိပ္ေသခ်ာမသိေသးလို႔
ဒီေလာက္ဘဲေျပာေနေသးတာ!!
နင္ JuJuကိုစိတ္ညစ္ေအာင္လုပ္လို႔ကေတာ့
ငါ့သူငယ္ ငါျပန္ေခၚသြားမွာ..က်ပ္က်ပ္သတိထား
ဒါဘဲ!!!!"
ေျပာခ်င္တာေတြ စြတ္စပ္ေျပာၿပီး
ဖုန္းခ်သြားေလၿပီ..
ဟိန္းထက္ယံမွာေတာ့
ဖုန္းက်သြားသည့္
Ph Screenေလးကိုသာေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္..
.........
ဟိန္းထက္ယံအိမ္တြင္ Projectလုပ္သည့္
ေနာက္ဆံုးရက္
ဟိန္းထက္ယံတစ္ရက္လံုးသက္ေဝယံကို
ေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္..
ဘာကိုေကာက္ေနလို႔ေကာက္ေနလဲမသိ
သူ႔ကိုအတင္းလိုက္စကားေျပာလဲလူကို
အဖက္ေတာင္ျပန္မလုပ္
ဟိန္းထက္ယံတို႔ကလဲေခ်သည္ေလ
သူမေျပာရင္ ကိုယ္လဲ မေျပာဘဲေပေတၿပီးေနသည္
Project ကိစၥအားလံုးၿပီးေတာ့
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ျပန္ကုန္ၾကၿပီ
သက္ေဝယံလဲျပန္ဖို႔ အိတ္ထဲကို
စာအုပ္ေတြထည့္ဖို႔ျပင္ေနတုန္း
"ဟိန္း..ခက္ Accountingေတြသိပ္
နားမလည္လို႔ ရွင္းျပမယ္မဟုတ္လား??"
ျပစ္ခၽြဲႏွပ္ခၽြဲအသံက
သက္ေဝယံနားထဲကို သံရည္ပူစီးသလိုကို
စီးဝင္လာေလသည္..
"ရတယ္ေလ..ခက္ရဲ႕
ဒါေပမဲ့ အခုေတာင္ေမွာင္ေနၿပီဆိုေတာ့
အိမ္ျပန္ေနာက္က်လို႔အဆင္ေျပပါ့မလား??"
တစ္ဖက္ကျပန္ေျပာေနတဲ့ဟိုလူႀကီးအသံကလဲ
အဲ့မိန္းမနဲ႔ စကားေျပာတာမ်ားၿပီး
ေခ်ာဆီသုတ္ထားသလိုေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ..
"ရတယ္..ခက္ကဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..
ေနာက္က်မွလဲျပန္လို႔ရတယ္...
စိတ္မပူပါနဲ႔ ဟိန္းရဲ႕.."
ႏွစ္ေကာင္သားအျပန္အလွန္စိတ္ပူေနၾကတဲ့
စကားလံုးေတြၾကားထဲမွာ
သက္ေဝယံစာအုပ္ေတြက
ဓားစာခံျဖစ္သြားရသည္..
စာအုပ္ေတြကိုဝုန္းဒိုင္းၾကဲထိုးထည့္ရင္း
ေက်ာပိုးအိတ္ကိုဇစ္ပိတ္လိုက္သည္..
"သက္ေဝေလးေရာ မျပန္ေသးဘူးလား
ေနာက္က်ေနၿပီ.."
သကာရည္ေလာင္းခ်ထားတဲ့စကားလံုးေတြဟာ
ျပန္ေစခ်င္ေနၿပီဆိုတဲ့သေဘာ
မမခက္သဇင္ရယ္..သက္ေဝယံေလ
အဲ့ေလာက္ႏွင္ထုတ္ဖို႔လြယ္မယ္ထင္ေနလို႔လား..
လြယ္ေတာ့မယ့္ေက်ာပိုးအိတ္ကို
ဆိုဖာခံုေပၚပစ္တင္လိုက္ရင္း
"ကၽြန္ေတာ္ ဒီည ဒီမွာအိပ္မွာ.."
ထီမထင္သလိုမ်က္ႏွာေပးနဲ႔စိုက္ၾကည့္ရင္း
ေျပာလိုက္ေတာ့
အံ့ဩသလိုမ်က္ဝန္း...မဟုတ္ေသးဘူး..
မၾကည္သလိုမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ အမခက္သဇင္က
စိုက္ၾကည့္လာသည္မို႔
"ကိုယ့္အကိုအိမ္မွာ ကိုယ္အိပ္တာထူးဆန္းလို႔လား?"
ေျပာရင္းဆိုရင္း
ဆိုဖာခံုေပၚဝုန္းခနဲပစ္ထိုင္ခ်လိုက္သည္..
ဧည့္ခန္းအလယ္ကစားပြဲခံုေလးမွာေတာ့
ဟိန္းထက္ယံကအေၾကာင္သာေလးေငး
ၾကည့္ေနသည္..
ခက္သဇင္ကေတာ့ အံကိုႀကိတ္ထားသည္..
"အမတို႔ဘာသာလုပ္စရာရွိတာလုပ္ပါ..
ကၽြန္ေတာ္ရွိေနတာကိုေခါင္းထဲသိပ္မထည့္ပါနဲ႔.."
ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕ေလးေျပာရင္းဆိုဖာခံုေပၚေျခေလးခ်ိတ္
ပက္လက္ေလးလွန္အိပ္လိုက္ေသာ
အဲ့ကေလးကိုၾကည့္ကာ
ဟိန္းထက္ယံ ျပံဳးၿပီးတစ္ခ်က္ရယ္လိုက္မိသည္..
လတ္စသတ္ေတာ့အဲ့ကေလးက
Jဝင္ေနတာကိုး...
"ဟိန္း.."
နာမည္ကိုေခၚလာသည္မို႔
ဟိန္းထက္ယံခက္သဇင္ဘက္ကို
လွည့္ၾကည့္လိုက္ရင္း
"ဘာလဲ??..ခက္.."
"ခက္ျပန္ေတာ့မယ္..."
ရုတ္တရက္ႀကီးျပန္မယ္လုပ္ေနေတာ့
ခက္သဇင္ကိုဟိန္းထက္ယံနားမလည္ႏိုင္သည္မို႔
"Accountingက.."
"ရတယ္..ေနာက္ေန႔မွဘဲ.
သင္တန္းမွာေတြ႕မယ္ေလေနာ္..ဟိန္း..
ခက္သြားၿပီ.."
စလင္းဘတ္အိတ္ကိုလြယ္..
ေဒါက္ဖိနပ္ကိုျမန္ျမန္ဝတ္လိုက္ရင္း
ခက္သဇင္သည္..သက္ေဝယံကို
မ်က္ေစာင္းထိုးျဖစ္ေအာင္ကို ထိုးသြားေသးသည္..
အဲ့မိန္းမအသံမၾကားေတာ့မွ
သက္ေဝယံ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရင္းက
မ်က္လံုးေလးတစ္ဖက္ကိုလွစ္ခနဲဖြင့္လိုက္ရင္း
ၾကည့္လိုက္ေတာ့
အမခက္သဇင္မရွိေတာ့..
"သူျပန္ၿပီလား??"
ပက္လက္လွန္အိပ္ေနရာကထၿပီးဆိုဖာခံုေပၚ
ထိုင္လိုက္ရင္းသက္ေဝယံေမးလိုက္သည္..
ဟိန္းထက္ယံတံခါးေသာ့ခတ္ေနရင္း
"အင္း.."
သက္ေဝယံေဘးက ေက်ာပိုးအိတ္ကို
ေကာက္ဆြဲလြယ္လိုက္ၿပီး
"ဒါျဖင့္ရင္ ကၽြန္ေတာ္လဲျပန္ေတာ့မယ္."
"ျပန္ခြင့္ေပးမယ္ထင္ေနလို႔လား??"
ဝင္ေပါက္တံခါးကို ေသာ့ခတ္ၿပီး
တံခါးမႀကီးကိုေက်ာမွီကာ
ပိတ္ရပ္လိုက္ေသာ ဟိန္းထက္ယံေၾကာင့္
သက္ေဝယံေျခလွမ္းေလးရပ္တန္႔သြားရသည္..
"မျပန္လို႔မရဘူး!ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကဆူလိမ့္မယ္
ဖယ္!!"
သူ႔ကိုယ္လံုးေသးေသးေလးနဲ႔
ဟိန္းထက္ယံကိုအတင္းတြန္းဖယ္ရင္း
ေျပာလာတဲ့အဲ့ကေလးလက္ေမာင္းကို
ျပန္ဆြဲယူလိုက္ကာ
"ဒါျဖင့္ခုနက ဘာလို႔အိပ္မယ္ေျပာလဲ??"
"အဲ့...အဲ့တာက...ဟို..."
ခါးကိုနဲနဲကုန္းလိုက္ကာ
အနက္ေရာင္မ်က္ဝန္းၾကည္ၾကည္ေလးေတြကို
ဟိန္းထက္ယံ
ေသခ်ာစူးစိုက္ၾကည့္ရင္း
"မဟုတ္မွလြဲေရာ...
မင္း သဝန္တိုေနတာလား??"
"ျဖစ္ရေလ..
သက္ေဝယံဘဝမွာသဝန္တိုတယ္ဆိုတာ
ရာဇဝင္ကိုမရွိဘူး.."
လက္ေမာင္းကိုကိုင္ထားတဲ့လက္ကိုပါဖယ္ခ်ၿပီး
မ်က္ႏွာပါလႊဲသြားေလသည္..
ေလသံေလးကခပ္မာမာဆိုေပမဲ့
ႏွင္းဆီေသြး ေရာင္စဥ္တန္းတစ္ခုသူ႔မ်က္ႏွာေပၚ
ျဖတ္ေျပးသြားသည္ကိုေတာ့
ဖ်တ္ခနဲျမင္လိုက္ရသည္မို႔
ဟိန္းထက္ယံ ခပ္ဖြဖြေလးျပံဳးမိသည္..
ဟိန္းထက္ယံ တံခါးကိုေက်ာကပ္ထားရာကေန
အသာခြာၿပီး သက္ေဝယံဆီေလၽွာက္လာေတာ့
သက္ေဝယံေျခလွမ္းေတြကလဲအလိုလိုေနရင္း
တျဖည္းျဖည္းေနာက္ဆုတ္လာမိသည္..
"ဝုန္း"ဟူေသာျမည္သံတစ္ခုႏွင့္အတူ
ဆိုဖာခံု၏အိစက္ေသာအထိအေတြ႕ကိုသက္ေဝယံ
၏ေက်ာျပင္မွခံစားလိုက္ရသည္..
"ေသခ်ာလို႔လား??"
ခပ္တိုးတိုးေလသံေလးႏွင့္အတူ
မ်က္ႏွာလႊဲထားသည္မို႔
သက္ေဝယံ၏ပါးျပင္ကိုနမ္းရိူက္လာေသာ
ဝင္သက္ထြက္သြက္ေလကခပ္ေႏြးေႏြးေလး
အေလးခ်ိန္တစ္ခုကသက္ေဝယံရဲ႕ကိုယ္ေပၚကို
ပိက်လာသည္မို႔
ရုတ္တရက္ႀကီးထျမည္လာေသာ
ႏွလံုးသားရဲ႕ရင္ခုန္သံစည္းခ်က္ေတြကို
ထိန္းရင္း..
"ေသခ်ာတယ္..!!"
"မ်က္လံုးကိုတည့္တည့္ၾကည့္ၿပီးေျပာ..
အၾကည့္မလႊဲနဲ႔.."
မ်က္ႏွာလႊဲထားတဲ့အဲ့ကေလးပါးႏွစ္ဖက္ကို
လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ညႇပ္ရင္း
ဆြဲလွည့္လိုက္ေတာ့
"ခင္ဗ်ား..အေပၚကေနဖယ္ေနာ္!!"
ဘဲႏူတ္ခမ္းလိုစူေထာ္သြားတဲ့
ႏူတ္ခမ္းေတြၾကားကေန
ထြက္ေပၚလာတဲ့စကားလံုးေတြကဗလံုးဗေထြး
နဲ႔မို႔ ဟိန္းထက္ယံ ရယ္လိုက္မိသည္..
ဘာရယ္တာလဲဆိုတဲ့ပံုစံနဲ႔
ဟိန္းထက္ယံကိုမ်က္ေမွာင္ကုတ္ၿပီးၾကည့္ေနေလ
သည္..
ပါးႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲညစ္ထားသည္မို႔
စကားကသိပ္ေျပာလို႔ရပံုမေပၚ..
ပါးႏွစ္ဖက္ကိုညႇစ္ထားသည္ကို
လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး
ႏွာေခါင္းလံုးလံုးကိုခပ္ဖြဖြလိမ္ဆြဲလိုက္ကာ..
"အမွန္ေျပာရင္ဖယ္ေပးမယ္..
မဟုတ္ရင္မင္းျပန္ရဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔.."
ဟိန္းထက္ယံဆီမွအၾကည့္ကိုလႊဲလိုက္ၿပီး
ခပ္ဖူးဖူးႏူတ္ခမ္းေလးေတြကိုသက္ေဝယံ
စူေထာ္လိုက္ရင္း
"သဝန္မတိုပါဘူး..
အဲ့မိန္းမနဲ႔စကားေျပာတာမႀကိဳက္တာဘဲရွိတာ.."
ေဟာ..ျဖစ္ရမယ္..
ၾကည့္ရတာ သက္ေဝယံရဲ႕အဘိဓာန္ထဲမွာ
သဝန္တိုတာနဲ႔ မႀကိဳက္တာ ကသပ္သပ္စီခြဲထား
ပံုရသည္..
ေတြးမိလိုက္ေတာ့ ေပၚလာသည့္ရယ္ခ်င္စိတ္ကို
မနည္းထိန္းထားရင္း
"ဒါဘဲလား??"
"အင္း..."
"ဘာလို႔မႀကိဳက္တာလဲ???"
ပန္းေသြးေရာင္ႏူတ္ခမ္းေလးကိုေငးစိုက္ၾကည့္ေနရင္း
ဟိန္းထက္ယံ ထိုႏူတ္ခမ္းေတြကထြက္က်လာမည့္
အေျဖတစ္ခုကိုေမၽွာ္ေနမိသည္..
ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့အေျဖရရင္ ေတာ့အေကာင္းဆံုးေပါ့.!
"အဲ့မိန္းမအသံကိုနားမခံႏိုင္လို႔.!!"
တိန္!
"ခင္ဗ်ားဘဲစဥ္းစားၾကည့္..ငါးရွဥ့္တစ္ေကာင္လံုး
လည္ပင္းထဲစို႔ေနတဲ့အသံနဲ႔.."
မ်က္ႏွာကိုမဲ့ရြဲ႕ရင္းေျပာေနေသာသက္ေဝယံ
ေၾကာင့္..ဟိန္းထက္ယံေခါင္းကိုခပ္ေလးေလး
တစ္ခ်က္ခါကာရယ္လိုက္မိရင္း
သက္ေဝယံကိုယ္ေပၚမွ ထလိုက္သည္..
ဟိန္းထက္ယံဘက္ကေတာ့
ခက္သဇင္ကိုပံုမွန္မိတ္ေဆြေလာက္သာ
သေဘာထားသည္ေလ..
ခက္သဇင္ဘက္က
အဲ့အဆင့္ထက္ ပိုေနတာလား ဘာလားကိုေတာ့
ဟိန္းထက္ယံ သိပ္ဂရုမစိုက္မိသည္မို႔
ေသခ်ာမသိ..
သက္ေဝယံလဲလွဲေနရာမွျပန္ထထိုင္ရင္း
"ခင္ဗ်ားေရာ သူ႔ကိုမႀကိဳက္ဘူးမဟုတ္လား??"
စူးစမ္းသလိုအၾကည့္ေတြနဲ႔မ်က္လံုးေလးေမွးစင္းရင္း
ေမးလာတဲ့သူ႔ကိုဟိန္းထက္ယံ စ ခ်င္လာသည္မို႔
"အင္း.....သူကေခ်ာတယ္လို႔ေျပာလို႔ရတယ္..
ခနၶာကိုယ္လဲလွတယ္..အရပ္အေမာင္းလဲ
ေကာင္းတယ္..သေဘာလဲေကာင္းတယ္.."
ဟိန္းထက္ယံတစ္ခြန္း ၿပီးတစ္ခြန္းေျပာလိုက္တိုင္း
သက္ေဝယံမ်က္ႏွာက ႏွစ္ေခါက္ခ်ိဳးကေန
ေလးေခါက္ခ်ိဳး ..ေလးေခါက္ခ်ိဳးကေန..
ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးျဖစ္လာေလသည္..
"စကားေျပာရင္လဲဆြဲေဆာင္မူရွိတယ္.."
ဟိန္းထက္ယံအဲ့စကားကိုေျပာရင္း
သူ႔ကိုမ်က္လံုးေလးေထာင့္ကပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ရင္ဘက္ေလးဖိရင္း ေအာ့ ေအာ့ ဆိုတဲ့ပံုစံလုပ္ျပ
ေနေလသည္..
အဲ့လိုပံုစံေလးကိုအသည္းယားလြန္းလို႔
သက္ေဝယံရဲ႕ပါးေလးတစ္ဖက္ကိုဖြဖြေလးလွမ္းဆြဲ
လိုက္ရင္း
"ဒါေပမဲ့အဲ့လိုအရာေတြကိုစိတ္မဝင္စားႏိုင္
ေလာက္ေအာင္..ကိုယ့္ႏွလံုးသားကိုမင္းက
အပိုင္သိမ္းသြားၿပီေလ.."
ၾကည္စင္ေနတဲ့ေခ်ာကလက္ေရာင္
မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔အတူ
ေပၚလာတဲ့အျပံဳးတစ္ခုက မ်က္ဝန္းနက္ေလးေတြကို
အတန္ၾကာအၾကည့္မလႊဲႏိုင္ေအာင္
ဆြဲေဆာင္ႏိုင္လိုက္သည္..
"အမယ္ေလး!ၾကက္သီးေတြထလိုက္တာ..
အဲ့ေလာက္ႀကီးမႏုရြစမ္းပါနဲ႔.."
တိန္!
ဟိန္းထက္ယံလက္ကိုပုတ္ထုတ္လိုက္ရင္း
ႏူတ္ခမ္းကိုတစ္ခ်က္ရြဲ႕ၿပီးသက္ေဝယံေျပာေတာ့
ဟိန္းထက္ယံမခ်ိဳမခ်ဥ္မ်က္ႏွာနဲ႔ဆိုဖာခံုေပၚမွာပင္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီး
ေမးေလးေထာက္ေနမိသည္..
သက္ေဝယံကေတာ့မ်က္ႏွာေလးလႊဲရင္း
ႀကိတ္ျပံဳးေနမိသည္..
"ျပန္ေတာ့မယ္"ဟုေျပာရင္း
သက္ေဝယံ ဆိုဖာခံုေပၚကေနထသည့္အခ်ိန္
ဖုန္းသံက ထျမည္လာသည္မို႔
ေက်ာပိုးအိတ္ဇစ္ကိုဆြဲဖြင့္ရင္း ဖုန္းကိုထုတ္ကိုင္
လိုက္သည္..
"Hello..ေမေမ.."
"......"
"ဟင္..အဲ့တာဆိုကၽြန္ေတာ္ကေဒၚေလးတို႔
အိမ္မွာသြားေနရမွာလား???"
မတ္တပ္ေလးရပ္ၿပီးဟိုေလၽွာက္ဒီေလၽွာက္ႏွင့္
ဖုန္းေျပာေနတဲ့သက္ေဝယံကို
ဟိန္းထက္ယံလိုက္ၾကည့္ေနသည္..
"....."
ဟိန္းထက္ယံႏွင့္ကနည္းနည္းလွမ္းသည္မို႔
ဟိုဖက္ကေျပာတဲ့အသံေတြကိုေတာ့
ဟိန္းထက္ယံမၾကားရ..
"ေမေမတို႔ကေစာေစာေျပာသင့္တာေပါ့.."
သက္ေဝယံမေက်မခ်မ္းနဲ႔ေျပာေနတုန္း
ဟိန္းထက္ယံကဖုန္းကိုဖ်တ္ခနဲဆြဲလုသြား
ေလသည္..
"ဟာ..ခင္ဗ်ားဘာလုပ္??"
ဟိန္းထက္ယံ
သက္ေဝယံကိုေက်ာခိုင္းလိုက္ရင္း
"Hello..အန္တီ.."
"ေဩာ္..အခုကဘယ္သူလဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္သူ႔သူငယ္ခ်င္းပါ.."
တစ္ဖက္ကေမးလာတဲ့ေမးခြန္းကို
အခ်ိဳသာဆံုးေသာအသံျဖင့္ ျပန္လည္ေျဖၾကား
လိုက္ရသည္..
ေနာက္ဆိုေတာ္ရမယ့္ေယာကၡမႀကီးေလ..
ခုတည္းက မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြး ႏိုင္မွေတာ္ကာက်မွာ..
"ေဩာ္..Projectသြားလုပ္တယ္ဆိုတဲ့အိမ္ကလား?"
ဟိန္းထက္ယံေရွ႔ကိုေရာက္လာကာ
ဖုန္းကိုအတင္းလိုက္ဆြဲလုေနေသာ သက္ေဝယံ
နဖူးကိုအသာေလးတြန္းထည့္လိုက္ၿပီး
"ဟုတ္တယ္..အန္တီ.."
သက္ေဝယံကေတာ့တစ္ပတ္လည္ၿပီး
က်န္ခဲ့ေလသည္..
"ေဩာ္..အန္တီတို႔ကဒီေန႔တိုက္ႀကီးဘက္က
သူ႔ဘြားေလးအသည္းအသန္ျဖစ္တယ္ဆိုလို႔ေလ..
ကမန္းကတန္းထသြားရတာ.
သူ႔ကိုလည္းဝင္ေခၚလို႔အဆင္မေျပေတာ့ဘူး..
အဲ့တာသူ႔ေဒၚေလးတစ္ေယာက္အိမ္မွာ
သြားေနခိုင္းဖို႔ေျပာ.."
"..ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာေနလဲ
အဆင္ေျပတယ္ေလ...."
ဝမ္းေတြအသာလြန္သြားတာ
စကားစကိုျဖတ္မိသလိုေတာင္ျဖစ္သြားရသည္.
"အဆင္ေျပရဲ႕လား..သားရယ္?
အားနာစရာႀကီး.."
သက္ေဝယံကေတာ့အေရွ႔ကိုျပန္ေရာက္လာၿပီး
လက္ကားယား ေျခကားယားနဲ႔
ခုန္ဆြ ခုန္ဆြလုပ္ေနေလသည္..
သူ႔မွာဖုန္းကိုလွမ္းလုဖို႔ကလဲအရပ္ကမမွီ
"ဘာမွအားနာစရာမလိုပါဘူး..အန္တီ."
ထိုစကားကိုေျပာလိုက္ခ်ိန္တြင္
ဟိန္းထက္ယံပါးစပ္ကနားရြက္ကို
တက္ခ်ိတ္ေတာ့မည္..
"အဲ့တာဆိုလဲအန္တီစိတ္ခ်မယ္ေလေနာ္.
ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္..ကားေပၚမွာမို႔
ဒါဘဲေနာ္"
".ေမေမဘာေျပာတာလဲ??"
တစ္ဖက္ကလဲဖုန္းခ်လိုက္ၿပီမို႔
မ်က္လံုးေလးျပဴးတူးတူးနဲ႔လိုက္ေမးေနေသာ
သက္ေဝယံလက္ထဲကို ဖုန္းပစ္ထည့္ေပးလိုက္ရင္း
"မင္းကိုဒီညဒီမွာဘဲအိပ္တဲ့!"
"ဘာ..မအိပ္ႏိုင္ပါဘူး..ျပန္မွာ!!"
အလန္႔တၾကားနဲ႔ထေအာ္ေျပာေနေသာ
အဲ့ကေလးကို
ပုခံုးတစ္ခ်က္တြန္႔ျပလိုက္ရင္း
"မင္းအေမတို႔ကလမ္းတစ္ဝက္မွာေရာက္ေနၿပီ"
"အဲ့လိုဆိုလဲ..အေဒၚအိမ္မွာသြားအိပ္မွာ..!
ခင္ဗ်ားအိမ္မွာမအိပ္ဘူး!!"
အႀကီးအက်ယ္ကိုဆနၵျပေနတဲ့အဲ့ကေလးကို
မ်က္ေမွာင္တစ္ခ်က္ကုတ္ၾကည့္ရင္း
"ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ?
ငါကမင္းကိုဘာလုပ္မွာမို႔လို႔လဲ??"
ဘာမွျပန္မေျဖဘဲနဲ႔ မတ္တပ္ေလးရပ္ၿပီး
ႏူတ္ခမ္းကို ဟိုဆူဒီဆူ လုပ္ေနတဲ့သူ႔ကို
"အဟက္..ဘာလဲ?
ေၾကာက္လို႔လား??"
မတ္တပ္ရပ္လက္ပိုက္ေနရင္းနဲ႔
ႏူတ္ခမ္းစြန္းတစ္ဖက္ေလးဘဲေကာ့ညြတ္ရံု
ေျပာေနတဲ့ ရယ္သြမ္းေသြးသလို
အၾကည့္ေတြကို သက္ေဝယံ စိတ္တိုခ်င္လာသည္မို႔
"ဘာေၾကာက္စရာရွိလို႔လဲ??
ေယာက်ၤားအခ်င္းခ်င္းကို.!!!."
လူကိုမ်ား..ရာရာစစ..
သူ႔ကိုမ်ားေၾကာက္ရအံုးမယ္တဲ့.ဟြန္း..
"ဟုတ္ပီေလ..အဲ့တာဆိုအိပ္ေလ
မေၾကာက္ဘူးဆို.."
ဟိန္းထက္ယံလက္ပိုက္ေနရင္းနဲ႔ကို
ပုခံုးေလးတစ္ခ်က္တြန္႔ေျပာေတာ့
သက္ေဝယံ တစ္ခ်က္ေလးလွည့္ၾကည့္သည္..
ၿပီးေတာ့ တံခါးနားသြားၿပီး
"အခုေသာ့ဖြင့္ေပး...!!"
တံခါးကိုလက္ညိဳးထိုးၿပီးကုန္းေအာ္ေနေလသည္..
ေသာ့ကဟိန္းထက္ယံရဲ႕ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲမွာ
ခုနကတည္းကထည့္ထားသည္ေလ..
ဟိန္းထက္ယံေခါင္းခါလိုက္ရင္း
"မဖြင့္ေပးပါဘူး..!!"
"ဖြင့္ေပးပါဆို..!!"
သံပန္းတံခါးကိုအတင္းဆြဲကိုင္လူပ္ရင္း
ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္လုပ္ေနေလသည္..
ဒီကေလးနဲ႔ေတာ့..!!
ေဘးအခန္းကလူေတြၾကားရင္
ဟိန္းထက္ယံကအဲ့ကေလးကို
ျပန္ေပးဆြဲတယ္ထင္ခံေနရမည္
"ဖြင့္ေပး..!!ဖြင့္ေပး..!!"
သံပန္းကိုဆြဲကိုင္လူပ္ မ်က္ႏွာကစူပုပ္ၿပီးေတာ့
ခုန္ေနသည့္အဲ့ကေလးပံုစံက
ရယ္ခ်င္စရာဘဲေကာင္းေနသည္လား?
သနားစရာဘဲေကာင္းေနသည္လားမသိ??
ဟိန္းထက္ယံကေတာ့ဖြင့္ကိုမေပး..
ေအာ္ခ်င္သေလာက္သာေအာ္..
အဲ့အတိုင္းကိုလႊတ္ထားသည္..
အတန္ၾကာမွ
ဟိန္းထက္ယံဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လာၿပီး..
"ကၽြန္ေတာ္ဗိုက္ဆာတယ္...
အျပင္ထြက္ၿပီးမုန္႔စားမယ္.."
ျဖစ္ရေလ..ဗိုက္ဆာလို႔ေသာင္းက်န္းေနတာလား?
အဲ့ေတာ့မွ
ဟိန္းထက္ယံ ရယ္လိုက္မိရင္း
"မင္းထြက္မေျပးမွာေသခ်ာလား??"
ဆိုေတာ့ငိုမဲ့မဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔
ဟိန္းထက္ယံကိုေခါင္းညိမ့္ျပသည္..
"ဒါျဖင့္ဟုတ္ပီ..
လွည္းတန္းcentreမွာ Ramen
လိုက္ေကၽြးမယ္.."
သူ႔ေခါင္းေလးကိုခပ္ဖြဖြေလးပုတ္ရင္း
ေျပာလိုက္ေတာ့
သူ႔အျပံဳးေလးကလွစ္ခနဲေပၚလာေလသည္..
သံဗန္းတံခါးကိုေသာ့ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့
"ေဟ့..!အဲ့တာဘာလုပ္တာလဲ??"
ဝုန္းခနဲေလွကားကေျပးဆင္းမလိုလုပ္လို႔
သက္ေဝယံရဲ႕ေက်ာပိုးအိတ္ကိုေနာက္ကေန
လွမ္းဖမ္းဆြဲလိုက္ေတာ့
ေနာက္ျပန္ဒရြတ္တိုက္ဆြဲရင္း ဟိန္းထက္ယံဆီ
ျပန္ေရာက္လာသည္..
"ဟမ္ ...ဒါဘာလုပ္တာလဲ??"
သက္ေဝယံကိုငံု႔ၾကည့္ရင္း
ေမးလိုက္ေတာ့ ဘာမွျပန္မေျဖဘဲ
ေခါင္းကုတ္ေနေလသည္..
"မင္းအဲ့လိုလုပ္ရင္
ငါ Ramenလဲမေကၽြးေတာ့ဘူး..
အိမ္ထဲအလံုပိတ္ေသာ့ခတ္ထားခဲ့မွာေနာ္.."
"ခင္ဗ်ားအဲ့လိုလုပ္လို႔ရမလား?"
စြာေတးလန္ေနတဲ့အသံစူးစူးက
ထြက္လာသည္ႏွင့္အတူ
မ်က္ေစာင္းတစ္ခုကလဲျမားတစ္စင္းလို
ေျပးဝင္လာသည္..
"မရဘူးေျပာၾကည့္ေလ.."
ေျပာရင္း သက္ေဝယံဆြဲဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး
တိုက္ခန္းထဲျပန္ထည့္ သံဗန္းကိုေသာ့ခတ္မည္
လုပ္ေတာ့
"မလုပ္ပါနဲ႔ ..!!!"
ငိုေတာ့မလို မ်က္ႏွာေလးျပန္ျဖစ္သြားျပန္ၿပီ..
အဲ့ကေလးမို႔မ်က္ႏွာေပးကို
စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္တတ္သည္..
သူ႔ေက်ာပိုးအိတ္ကိုသာဆြဲခၽြတ္လိုက္ၿပီး
တိုက္ခန္းထဲပစ္သြင္းလိုက္ေတာ့
"ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာပိုးအိတ္..!!
အဲ့ထဲမွာ..ဖုန္းေတြေရာ..ပိုက္ဆံေတြေရာပါတယ္.."
"သိတယ္ေလ.
အဲ့တာေၾကာင့္ဘဲထားခဲ့ခိုင္းတာ..
မင္းအိမ္ျပန္ဖို႔ဆို ဘတ္စ္ကားခ
၂၀၀ေတာ့အနည္းဆံုးလိုမွာဘဲ.."
"ေသနာႀကီး..မသာႀကီး..
လူယုတ္မာႀကီး..အက်င့္ပုတ္ႀကီး...
အယုတ္တမာႀကီး..."
မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီးေတာ့ကိုပြစိပြစိနဲ႔
ေမတၱာအႀကီးအက်ယ္ပို႔ေနေလသည္..
ေျပာခ်င္ရာေျပာ..
ဟိန္းထက္ယံတို႔က ဂရုကိုမစိုက္တာ..
သံဗန္းကိုေသာ့ခတ္ၿပီးေတာ့
သက္ေဝယံက သူ႔ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို
ေငးၾကည့္ေနေသးသည္..
"ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ??
ျပန္လာရင္ ျပန္ေတြ႕ရမွာဘဲကို.."
ေျပာရင္း သက္ေဝယံလက္ကိုအတင္း
ဆြဲေခၚလာလိုက္သည္..
တစ္လမ္းလံုးစူပုတ္ေနၿပီး
ဟိန္းထက္ယံကိုလံုးဝစကားမေျပာ..
ဒါေပမဲ့လည္း
Ramenဆိုင္လဲေရာက္ေရာ
Ramenပြဲေရွ႔မွာ စူပုတ္သမၽွအကုန္
ေျပေပ်ာက္သြားေလသည္..
အစားစားရၿပီဆိုအျမဲျပံဳးေနေသာေကာင္ေလးကို
ၾကည့္ရင္း ဟိန္းထက္ယံ၏
ညေနခင္းသည္ ၿပီးျပည့္စံုခဲ့ေလၿပီ...
................
ThetTantYoung's note
တန္႔ခရီးမသြားျဖစ္ေတာ့ပါဘူး...
မေန႔ည 10 pmေလာက္တည္းက
Comfirmျဖစ္သြားေပမဲ့
New updateတင္ရင္းနဲ႔ တစ္ခါတည္း
ေခ်ာ့ခ်င္လို႔ပါ😚😚
ဟိုးတစ္ေန႔ ညေနေလာက္တည္းက
မေန႔ကညေနေလာက္ထိကို
အဲ့ခရီးကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
အိမ္မွာျပသနာတက္ေနၾကတာပါ
တန္႔နဲ႔fb Friဆိုသိမွာပါ
တန္႔ဘယ္ေလာက္ေတာင္ New feeds
မွာေသာင္းက်န္းထားတဲ့အေၾကာင္း
(အမယ္ေလး..ရွက္လိုက္တာ😂)
အဓိက က ေမေမက်န္းမာေရးမေကာင္းလို႔
မလႊတ္ခ်င္တာကို ေမေမ့ အသိက အတင္းေခၚတဲ့
ကိစၥပါ..
အခုေမေမကိုယ္တိုင္ကမသြားေတာ့ဘူးဆိုေတာ့
တန္႔လဲလိုက္စရာမလိုေတာ့ပါဘူး..
အဲ့ေတာ့ သႀကၤန္တြင္းမွာ
အဲ့ႏွစ္ေကာင္(ဟိန္းထက္ယံ နဲ႔သက္ေဝယံ)
နဲ႔ဘဲႏွစ္ပါးသြားရေတာ့မယ္..😪
အခုခ်ိန္ထိ ဖတ္ေပးလာတဲ့သူေတြ
Feedbackေပးလာတဲ့သူေတြအကုန္လံုးကိူ
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္😚😚