Victoria's Secret

Von MonsterFiffy

698K 24.8K 3.4K

COMPLETED | Hi! I'm Victoria and I have a secret. Mehr

Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
To my readers
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 28.5
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
To my readers
2018 UPDATE
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Epilogue
Sorrowful Souls

Chapter 29

9K 333 31
Von MonsterFiffy

Chapter 29

"Victoria! Let me finish what I have to say. Okay?" Tumango ako. "Are you upset?" Umiling ako. "Were you awkward because I kissed you?" Tumingin ako sa kaliwa ko. "Hmm Tori?"

"Victoria... I l------"

*kring* *kring* *kring*

I took few steps backward abd breathe.

Kinuha ni Onyx ang cellphone niya at sinagot ang tawag.

"Ti?!" (What?)

Nakakunot ang noo nito habang tahimik na nakikinig sa kausap. Saglit itong tumingin sa direksyon ko at  itinuon ulit ang pansin sa kausap.

"Entáxei, tha eímai ekeí. min anisycheíte." (Okay, I'll be there. Don'g worry)

Ibinaba nito ang tawag at lumapit sa akin. "Tori.. little.."

"What?"

"Something came up.. they need me." Wika nito. Bakas na sa mukba nito ang pagkabahala hindi man nito sinasabi pero parang alam ko na ang mangyayari.

Tinitigan niya ako sa mata at lumapit ng husto sa akin. "Hang in there, little."

Nalilitong tiningnan ko siya pero niyakap niya lang ako ng mahigpit.

"Remember Victoria, my feelings for you is pure. Remember. It's always you."

At un ang huli naming pagkikita.

---

"Victoria! Victoria!! Wake up!" Hindi ko pinansin ang kung sino mang gumising sakin basta ako matutulog ako.

"Malelate na tayo ano ka ba?!!"

"Hindi ako papasok."

"Isusumbong kita kay Matthew sige ka."

"I don't care."

Ramdam kong umalis si Amy sa higaan ko. "Buti naman."

Napa sigaw ako ng biglang may malamig na tubig ang tumama sa balat ko. "Victoria McCurley! Anong akala mo bubuhatin kita or hahalikan para magising. No. So wake up sleepy head. Graduting kana! Please lang!"

Dinilat ko ang mata ko at tumayo. "Oo na. Labas na!"

"Shemay!!! Kasali ako sa Sampaguita Interlude meaning makakagraduate na tayo!! Aba apat na taon akong naghirap no!" Sigaw ni Amy at tumawa.

Oo.. apat na taon na ang lumipas ng umalis siya. Apat na taon na din ang lumipas pero..

Ito kami gragraduate na kami nila Amy sa kursong Business Ad. at sa Mintaña padin kami nag-aaral.

And for the past four years. No one bothered me. I wonder why?

"Water?"

Ngumiti ako at tinanggap ang tubig na ibinigay niya. "Matthew.."

"Yes Ria?"

"I am sorry.." lumamlam ang mata niya at umiling. "There's nothing to be sorry Victoria." Hinawakan niya ang kamay ko at pinisil iyon.

"Matt----"

"Ano na? Tama na yan! Magsisimula na ang practice!"

Masamang tiningnan ni Matthew si Amy at tiningnan ako. "Let's go?" Tumango ako.

"Uyy usap-usapan ngayon ung highest awardee ng Mintaña dadating daw sa makalawa." Wika ni Amy at umupo sa sahig. Nasa quadrangle pa din kasi dahil sa practice ng Sampaguita.

Nilingon ako ni Matthew. "Wait. I thought you're the awardee?" Umiling ako. "She or he is smarter than me tho."

"There gpa's difference is .05 tho." Pagsingit ni Amy.

"Goshhh To-- I mean Victoria bakit ang tali-talino mo." Wika ni Amy.

"Try mong mag-aral."

"Ay yun lang."

Napatingin kami sa harap ng biglang nagsalita si Sir Guevarra. Akalain mo..  great grand-father pala niya ung may-ari ng Miñtana. Kaya pala andaming nalalaman.

Buong mag hapon kaming nag practice. Mga bandang alas singko na ng pina-alis kami. Since pagod kaming tatlo nila Amy ay nagsikanya kanya kami ng pag-uwi. Kung itatanong mo si Iyäh. May business meeting daw siya sa labas ng bansa kaya MIA siya ngayon pati bukas.

Papasok nako sa gate ng biglang napatigil ako sa may trangkahan. A red rose.

But... this time may kasama itong kulay dilaw na Tulip. Agad-agad akong tumingin sa paligid pero madilim na at walang katao-tao.

"Ano to?" Mahina kong bulong.

Ang huling may nakita akong rosas sa gate ko ay noong umalis si Jack. After nun ay wala na.

Dahil na pagkalito at pagod ay pumasok nalang ako sa loob at nilagay ang bulaklak sa isang vase.

-

"Young lady, gumising na po kayo."

"Elena. It's still early."

"Yes, yound lady. Early for lunch." Napabangon ako sa sinabi niya. "You're kidding me." Umiling siya at tinuro ang wall clock.

10:00 o'clock!

Mas mabilis pa siguro ako kay flash kung kumilis ngayon.

"Kumain ka muna hija.."

"Sobrang late na late na ako!" Nag paalam ako at tumakbo palabas ng biglang may nabangga. Pareho kaming bumagsak sa sahig pero sa dahil wala akong paki-alam dahil sa sobrang late na ako ay humingi lang ako ng paumanhin at tumakbo ulit.

"sygnómi.." (sorry)

"Bakit di niyo ako dinaanan sa bahay?" Mangiyak ngiyak kong wika kela Amy at Matthew na sarap na sarap sa pagkain.

"Aba dumain kami Victoria. Di kalang magisisng sabi mo susunod ka agad oo nga sumunod ka umabot naman ng apat na oras." Ismid ni Amy.

"Tss." Aabutin ko sana ung sandwich ng bigla kong maramdaman ung sakit sa bandang bewang ko. "Awww." Daing ko.

Napatingin silang dalawa sa akin.

"Oh napano ka?"

"Habang tumatakbo ako papunta dito bigla akong may nakabangga. The end."

"Are you okay?" Nag-aalalang wika ni Matthew. "Punta tayo ng clinic? Sobrang sakit ba?"

Umiling ako. "Wag na. Okay lang ako."

Isusubo ko na sana ung sandwich ng biglang may nagbagsak ng kamay niya sa mesa namin. Napapikit ako. Ano na? Wala silang planong pakainin ako.

"Buti naman at hindi ikaw ang Milleneal Awardee ng Mintaña Victoria. Ikaw? Isang basura para sa highest awardee? Nakaka insulto." Napatawa ako.

"Buti pa tong basurang sinasabi mo. Halos hawakan na ang award na sinasabi mo. Eh ikaw? Kelan kaya? After one thousand year?" Nang-uuyam kong wika.

"I don't know if you're just an idiot or a plain headed scene maker."

"Oh! The knight in shining armor! Very nice of you Victoria. After his highness may Earl na promoprotekta sayo."

"Amanda Crey! Know where you stand." Madiing wika ni Matthew kaya umalis si Amanda.

"Are you okay?"

"Immune nako sa kanya Matthew. Wag kang mag-alala." Tumango siya at inayos ang pagkain ko. "Eat now."

In the last four years ay isa ang hindi mawala-wala. Ang karahasan ni Amanda Crey.

"Alis muna ako." Paalam ko at hindi ininda ang sakit at tumayo na.

Sa loob ng apat na taon ay ngayon ko lang ulit pupuntahan ang lagi namin tambayan nila Amy.

Kahit masakit ang bewang ko ay nakarating ako sa rose garden ng Mintaña. "It's still the same." Mahina kong bulong.

Mula sa kinatatayuan ko ay unti unting bumabalik ang mga ala-alang binaon ko na sa limot.

What a lame goodbye..

Really lame..

---
Real VS will start next chapter. Every mysteries and questions will be answered.

Stay tune!

Weiterlesen

Das wird dir gefallen

6.9M 347K 53
The adventures of the QED Club continue as the Moriarty mystery thickens. Looking for VOLUME 1? Read it here: https://www.wattpad.com/story/55259614...
24.8M 1.1M 123
The third and final volume of Project LOKI. Join Lorelei, Loki, Jamie, and Alistair as they bring down Moriarty's organization. Looking for VOLUME1...
56.1M 990K 32
Join Lorelei and Loki as they unravel the threads of mystery, unveil the masks of evil intentions and put together the pieces of the puzzle in their...
170M 5.5M 67
A place where everything is mysterious, enchanting, bloody, and shitty. Entering is the other way of suicidal. Just one wrong move and everything wil...