A/N: Sinipag ako kahit napikit na ang mata ko.
Enjoy Reading!!
Chapter 27:
_may hinalikan siya"(
Roscel POV
Weeks passed at ngayon ay March na! ang bilis talaga ng oras. Nandito kami ngayon sa canteen, kumakain. Kanina ko pa hinihintay si Lance, kagabe pa kasi hindi nagtetext saakin yun eh! Nagaalala na nga ako. Hindi din niya ako sinundo saamin. Nagtatampo na nga ako eh. Kaso baka kasi may nangyare lang., pero diba sana nagsabi siya.
Lumipas din ang weeks na naging iba ang turing saakin ni Liscel parang masyado siyang naging maalaga saakin. Minsan nga mas nabibigyan niya na ako ng oras kaysa kay Jolo. Kahit anung gawin kung pilit na huwag siyang maging ganun ayaw talaga niyang paawat. Minsan feeling ko nga umiiyak siya para saakin. Feeling ko lang yun ah! Minsan kasi namamaga ang mata niya kapag pumapasok, kapag tinatanong ko naman si Jolo kung nagaway ba sila. Ang sabi lang niya hindi naman daw.
Buong Break hindi talaga namin nakita si J.L hindi ko alam kung iniiwasan ba niya ako o talagang may ginagawa siya. Hindi din siya pumasok.
Pumasok ako sa room namin at nagumpisa na ulit ang discussion. Discuss dito at discuss dito ang nagyare nung oras na yun. Pero wala talaga akong maintindihan. LutAng ang utak ko kung nasaan ba nagsusu-suot si J.L bakit hindi niya ako tinetext...
Nung mag uwian na at palabas na ng school namin. Nakita ko ang kotse ni J.L na huminto sa harap naming magbabarkada.
Sa wakas. Akala ko may problema kami, pero nung bumaba siya nagulat ako ng may kasama siyang babae at hinalikan siya nito sa harap ko. Pati si Liscel at ang iba pa mukhang nagulat sa ginawa nung babae... Napatingin saakin si J.L at mukhang nagulat dahil nakita ko ang ginawa niya.
"Hoy! J.L" sigaw ni Liscel
Susugurin na niya sana si J.L kaso pinigilan ko siya.
"Huwag na magpapagod ka lang" sabi ko at naglakad na palayo.
Sa lahat ng mga pinagdaanan kong pagsubok, feeling ko ito ang pinakamasakit. Parang pinipino ang puso ko. Parang hindi ako makahinga. Pinilit kung mauna sakanila pero sa bawat paghakbang ko nagsisimula namang tumulo ang luha ko... hanggang sa sumasakit na naman ang ulo ko. Ito yung sakit na nangyare nung Valentines. Pero sana himatayin nalang ulit ako para kahit papaano hindi ko muna maramdaman ang sakit dito sa puso ko.
At hindi nga ako nagkamali.
Liscel POV
"Roscel" sigaw ko habang nakikita siyang nawawalan na naman ng malay.
"Jolo tulungan mo ako" grabe naiiyak na ako... Paano kung? Lord huwag naman sana.
Nakita kong papalapit si J.L sa amin.
Sinamaan ko siya ng tingin... "Huwag na huwag kang magkakamali na hawakan siya" galit na sabi ko kay J.L
Hindi din naman siya pumalag...
"Jolo lets go! Paolo yung kotse mo ang gamitin natin. Punta tayo sa bahay nila Roscel. Patawag nalang natin ang doctor"
Tumango naman kaagad si Paolo. Bute nalang talaga at dinala niya ang sasakyan niya.
Nang makarating kami sa bahay nila Roscel agad agad siyang inilapag doon sa kwarto niya ni Jolo. Nanginginig talaga ang kamay ko. Simula nung Valentines ngayon nalang ulit siya hinimatay. Kinakabahan na talaga ako.
Ramdam kung may humawak sa kamay ko.
"Magiging ok din siya Liscel"
Huminga ako ng malalim at nagumpisang umiyak sa harap niya...
"Hindi eh! Paano kung?" hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng biglang dumating si Tita.
"Liscel? What happen?" tanong ni Tita. Agad naman akong napatayo sa kinauupuan ko.
"Hinimatay po siya bigla" nanginginig na sabi ko kay Tita
"HA!" at bigla niyang nilapitan si Roscel na ngayon ay nakahiga sa kama niya.
Lumabas muna kami ng kwarto ni Jolo.
"Liscel. Magtapat ka nga saakin. May problema ba?"
Umiwas ako ng tingin... "Wala" yun lang ang sinabi ko at agad na akong pumunta sa sala nila kung nasaan sila Paolo.
"Kamusta na Liscel?"
Nagkibit balikat lang ako at agad na pumunta sa bahay. Gusto ko magpahangin.
"Jolo. Iwan mo muna ako pwede" ramdam ko parin kasi ang pagsunod saakin ni Jolo
"May problema ba?"
"Wala!"
Natatakot na ako para kay Roscel. Ayokong mawala siya sa buhay namin. Roscel or Bff lumaban ka. Ito ba talaga ang gusto ni Lord. Ang kunin na si Roscel para makasama ito. Pero paano kaming maiiwan niya, paano kami?
Paano yung best friend?
Roscel pagaling ka! Please...
J.L POV
Ano yung ginawa ko? Ano yun? Bakit nagka ganun? Kasalanan to ni Mama eh.
-Flashback-
"J.L sunduin mo nga muna si Monica sa bahay nila" pakiusap saakin ni mama
"Ha! Bakit ako?"
"Eh sa ikaw ang gusto ko eh. Bakit ba?" sabay hablot niya saakin ng mga gadget ko.
"Ma ano ba naman yan?. Akin na nga yan"
"Hindi mo to makukuha. Hanggang hindi mo sinusundo si Monica"
TSSSS. Ou na! Putek. So sino si Monica? Siya yung paboritong pamangkin ni mama na kung makadikit saakin ay akala mo mag jowa kami. Hay naku!!
"Ou na... pahiram lang ako ng isa text ko lang si Roscel"
"Hindi pwde. Sunduin mo muna siya"
Kahit kailan talaga napaka- childish ni mama! Putek talaga oh...
Kaya ayun sinundo ko nga si Monica. At guess what gusto niya daw Makita ang girlfiend ko kaya dinala ko siya sa school pero laking gulat ko ng biga niya akong halikan sa pisngi. Kahit kailan talaga yang Monica na yan magnanakaw ng halik. Habit niya na ata yan eh!
Kaya laking gulat ko nalang ng bigla kung Makita si Roscel na nasa harap pala namin at mukhang nagulat. Oh Noh! Mukhang away ang naamoy ko dito. Hindi ko nga pala sakaniya nasabi na wala akong gadget na gamit kaya hindi ko siya matext...
Pero laking gulat ko ng bigla siyang himatayin.
Gusto ko na talaga siya buhatin kaso sa paglapit ko nakita ko kaagad si Liscel na mukhang papatay ng tao sa sobrang galit. Ou alam kung galit sila saakin. Pero pinsan ko lang yang si Monica.
What the EF..
Ano na namang tong gulong pinasok ko. Ano na naman ito.
Si Mama ang may kasalanan nito eh.
Pupuntahan ko na sana si Roscel sa bahay nila kaso pinigilan ako ni Monica.
"Dalhin mo muna ako sa bahay niyo, bago mo sundan ang GF mo"
Sinamaan ko siya ng tingin.
"Ou na ako nalang ang uuwi" sabi niya.
Sumabay naman kaagad ako sa sasakyan ko at pinaharurot ang ito. Pero ng makarating ako sa bahay nila. Nandoon sila Paolo, ate Michelle, Cristoff, Roseann at Jolo na nakatulala.
Anong nangyare sa mga ito.?
"Jolo nasaan na si Roscel" tanong ko saknila
Mukhang natauhan ang mga ito.
"J.L huwag na muna ngayon ha!" si Ate Michelle
"Pero"
"Sige na J.L huwag muna ngayon"-si Cristoff
Napatango nalang ako...
Ano ba ang nangyayare saknila at ganyan sila. Ang importante lang saakin ngayon ay ang ipaliwanag ang nakita ni Roscel kanina. Kailangan niyang malaman yun kundi aawayin ko si Mama.
A/N: Grabe lutang na ang utak ko. That's it for today bukas na lang talaga ulit. Promise may laman na yun. Inaantok na talaga ako!!
Goodnight :)
VOTE, COMMENT