Isolation

By tasoskaridis

3K 710 379

Τέσσερις φίλοι επιλέγουν ένα απομακρυσμένο εξωτικό προορισμό για να περάσουν τις διακοπές τους. Τα πράγματα ό... More

Η αναχώρηση (part 1)
Η αναχώρηση (part 2)
Στάση πρώτη: Μεξικο
Στάση δεύτερη: Σαν Χοσέ
Όλα είχαν τελειώσει
Ζωντανοί από θαύμα
Isla Isabela
Φάντασμα του παρελθόντος
Στην παγίδα του λύκου
Στα δεσμά του έρωτα
Ταξίδι στα βόρεια
Κυνηγώντας τις σκιές
Συνάρτηση του θανάτου
Αγάπη για τρεις
Πρόσωπο με πρόσωπο
Ασυγχώρητη πράξη
Με δάκρυα πυρωμένα
Στο όνομα της αγάπης
Η Διχόνοια φυτρώνει
Αντιμέτωπος με το πεπρωμένο
Όλο και πιό κοντά
Μοναδικός δικαιούχος
Το περιδέραιο της Ισαβέλλας
Πρόσωπο με πρόσωπο
Από συμφέρον
Όρκος αίματος
Ιστορικές αναδρομές
Διπλή όψη
Η συμβολή της Ισαβέλλας
Albermarle
Σκοτεινό μονοπάτι
Στα βήματα της Ισαβέλλας
Στο επίκεντρο

Μέγαρο Ισαβέλλα

19 4 1
By tasoskaridis

Το προηγούμενο βράδυ είχε αποδειχθεί καθοριστικό για την τροπή των γεγονότων σχετικά με το θησαυρό. Ωστόσο η νύχτα που πέρασε για τους τέσσερις φίλους έμοιαζε πιο απαιτητική από ότι συνήθως. Κανένας τους δεν μπορούσε να βρει γαλήνη και να κοιμηθεί μέσα σε αυτό το διάστημα και όσο ο χρόνος περνούσε η λαχτάρα τους για να κυνηγήσουν την αλήθεια φούντωνε μέσα τους ολοένα και περισσότερο. Ωστόσο η αλήθεια και η γνώση δεν αποτελούσαν τα μοναδικά κίνητρα για την αναζήτηση της χαμένης περιουσίας. Ο Arrio Galgo στο παρελθόν είχε προειδοποιήσει την παρέα ότι αν δεν ανακάλυπτε τον θησαυρό μέσα σε διάστημα ενός μήνα, τότε οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές για τους ίδιους.

Μεγάλη μέρα η σημερινή. Η παρέα θα αναζητούσε επιτέλους το χαμένο μαυσωλείο αναζητώντας απαντήσεις. Η Emily βρισκόταν ακόμα ξαπλωμένη χωρίς να έχει κλείσει τα μάτια της ούτε για ένα λεπτό. Εικόνες και αναμνήσεις περιστρέφονταν στο μυαλό της ασταμάτητα και ταυτόχρονα ο φόβος έπαιρνε χαοτικές διαστάσεις, ώσπου η κοπέλα ένιωθε τους παλμούς της να αυξάνονται ολοένα και περισσότερο σε κάθε της σκέψη. Έφερε στην μνήμη της και πάλι τον Ισπανό βαρόνο ναρκωτικών Arrio και τα λεγόμενα του. "Είναι ικανός για τα πάντα, δεν υπάρχουν περιθώρια" σκέφτηκε και σηκώθηκε βιαστικά από το κρεβάτι για να σηκώσει και τους άλλους.

Οι τέσσερις φίλοι τώρα είχαν αφήσει το σπίτι του Valerio που βρισκόταν στην κοιλάδα και κατευθύνονταν με οδηγό την Emily προς το κτίσμα που είχε δει στο όνειρο της. Ωστόσο η περιπλάνηση είχε αρχίσει να γίνεται κουραστική καθώς η παρέα αναζητούσε για ώρες το ισπανικό μνημείο, χωρίς όμως να έχουν ιδιαίτερο αποτέλεσμα.

- Emily είσαι σίγουρη ότι βρισκόμαστε σε σωστό δρόμο; Περπατάμε εδώ και ώρες χωρίς λόγο νομίζω!

Αναφώνησε ο Liam.

- Το όνειρο είναι πολύ αμυδρό μέσα στο μυαλό μου. Θα πρέπει ίσως να συγκεντρωθώ και έτσι θα καταφέρω να βρω το μνημείο.

Αποκρίθηκε εκείνη με ψυχραιμία.

- Το μαυσωλείο πρέπει να είναι σχετικά κοντά μας. Θυμάμαι όταν το είχα ανακαλύψει πριν από χρόνια, ότι βρισκόταν χτισμένο κοντά στο κέντρο του δακτυλίου της κοιλάδας.

Είπε η Amanda και συνέχισε να περπατάει με αποφασιστικότητα.

- Καλό θα ήταν να το βρούμε μέσα στην επόμενη ώρα, γιατί έχω αρχίσει να χάνω τις ελπίδες μου για το υποτιθέμενο όνειρο.

Είπε ο Noah που ακολουθούσε λίγο πιο πίσω.

- Χρειαζόμαστε μόνο λίγη πίστη Noah μου.

Αποκρίθηκε η Amanda όσο προσπαθούσε να θυμηθεί αν είχε περάσει από το συγκεκριμένο μέρος στο παρελθόν.

- Μα φυσικά λίγη πίστη σε ένα όνειρο, είναι αυτό που μας χρειάζεται! Το οποίο μας δείχνει το δρόμο για ένα χαμένο θησαυρό χιλιάδων χρόνων. Τι λογική θα μπορούσε να έχει αυτή η κατάσταση;

Ούρλιαξε ο Noah φανερά απογοητευμένος.

- Μπορείς για μία φορά να ακολουθήσεις χωρίς ερωτήσεις και αμφιβολίες; Βρεθήκαμε σε αυτό το νησί, στο οποίο δεν επικρατεί τίποτα στα πλαίσια της λογικής. Θα πρέπει να προσαρμοστείς Noah. Μία βδομάδα μας μένει για να βρεθεί ο θησαυρός και θα κάνουμε ότι χρειαστεί για να βρεθεί, ακόμα και αν αυτό ξεπερνάει τα όρια της λογικής!

Αποκρίθηκε ο Liam με ένταση τελειώνοντας έτσι τη διένεξη του με τον Noah.

Ύστερα από ελάχιστο διάστημα περιπλάνησης έξω από την κοιλάδα, η Emily σταμάτησε μπροστά από μία συστάδα με πυκνή βλάστηση και άρχισε να περιεργάζεται το περιβάλλον.

- Είμαστε πολύ κοντά! Κάτι μου θυμίζει το μέρος.

Αναφώνησε η Emily και εξαφανίστηκε μπροστά στα μάτια της υπόλοιπης παρέας.

- Μα πού πήγε;

Αναρωτήθηκε ο Noah και κοίταξε τους άλλους δύο.

- Δεν έχω ιδέα.

Αποκρίθηκε η Amanda.

- Emilyyy...

Φώναξε ο Liam με όλη του την δύναμη προς κάθε κατεύθυνση.

- Εδώ είμαι. Θυμάμαι ξεκάθαρα πιά. Απλά οι θάμνοι δε μας αφήνουν να δούμε καθαρά. Το μαυσωλείο είναι κρυμμένο πίσω από τα φυτά!

Αποκρίθηκε με παρόμοια ένταση η Emily καθώς έβγαινε από την πυκνή βλάστηση.

- Πολύ περίεργο φαίνεται, δηλαδή δεν είναι ορατό από πουθενά!

Είπε ο Noah καθώς περνούσε μαζί με τους υπόλοιπους μέσα από το κρυφό πέρασμα που βρισκόταν ανάμεσα στους θάμνους.

- Η Ισαβέλλα ήξερε να κρύβει καλά τα μυστικά της από ότι φαίνεται!

Αποκρίθηκε η Amanda και όλοι μαζί συνέχισαν να ακολουθούν την Emily ώσπου έφτασαν σε ένα ξέφωτο.

- Αυτό είναι! Είναι το κτίριο από το όνειρο!

Αναφώνησε η Emily γεμάτη ενθουσιασμό. Πράγματι μπροστά στα μάτια της παρέας βρισκόταν πλέον ένα θεόρατο κτίσμα το οποίο στεκόταν εκεί και τους κοίταζε, λες και είχε εμφανιστεί μυστηριωδώς από το πουθενά. Εξωτερικά ήταν φτιαγμένο εξ ολοκλήρου από πέτρα και η αρχιτεκτονική του θύμιζε σε μεγάλο βαθμό τους πύργους που συνήθιζαν να χτίζουν οι ευγενείς κατά την βικτωριανή περίοδο. Αν και δε θύμιζε σε τίποτα ισπανικό μνημείο, το συγκεκριμένο κτίριο δεν ήταν άλλο από το μαυσωλείο στο όνειρο της Emily που έψαχναν οι τέσσερις φίλοι. Ο χρόνος είχε αφήσει τα σημάδια του πάνω στο κτίριο, συνεπώς θα ήταν άσκοπο να διαπραγματευτεί κανείς την γνησιότητα του. Ένα αναμφίβολα ένα υπέρλαμπρο δημιούργημα αρκετά μεγάλων διαστάσεων για την εποχή κατά την οποία κατασκευάστηκε και παρά το γεγονός ότι αφέθηκε απροστάτευτο στα χέρια των κατοίκων του νησιού για αμέτρητα χρόνια, το μαυσωλείο είχε παραμείνει σχεδόν ανέπαφο. Ήταν λογικό λοιπόν οι τέσσερις φίλοι να μείνουν άφωνοι μπροστά στην επιτομή της Ισπανικής κουλτούρας για ακόμη μία φορά. Μπορούσαν να νιώσουν τη δύναμη του ανθρώπου σε όλο της το μεγαλείο, μιας και το χτίσιμο ενός μνημείου σαν το συγκεκριμένο δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητο στο παρελθόν. Οι τέσσερις φίλοι δεν έχασαν παραπάνω χρόνο και κατευθύνθηκαν προς την είσοδο. Η Amanda απλωσε το χέρι της και αφαίρεσε τη σκόνη από την επιγραφή που υπήρχε και στο όνειρο της Emily. (Βάλλεσαι φαεινά μτφ)  "Είσαι ανίσχυρος" σημαίνει αυτό σκέφτηκε η νεαρή κοπέλα. Αν αλλάξεις όμως τα γράμματα (Ισαβέλλα φαεινά) μαρτυρεί την μεγαλειότητα της βασίλισσας, συνέχισε να τη σκέψη της.

- Όλο εκπλήξεις και μυστικά αυτή η γυναίκα.

Μονολόγησε η Amanda.

- Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Αποκρίθηκε ο Liam και της έδειξε την είσοδο. Πράγματι ενώ υπήρχε η σκαλιστή αψίδα η πόρτα δε φαινόταν πουθενά, πάρα μόνο ένας τοίχος ο οποίος έφραζε το δρόμο.

- Περίεργο, λες και κάποιος έχτισε την πόρτα εξωτερικά.

Είπε ο Liam και συνέχισε να περιεργάζεται το σημείο.

- Θα κινηθώ περιμετρικά, ίσως υπάρχει κάποιο παράθυρο που δε φαίνεται από την πρόσοψη.

Αναφώνησε ο Noah και έφυγε μαζί με την Amanda, ενώ Liam άρχισε να χτυπάει ελαφρά τον τοίχο με το χέρι προσπαθώντας να μαντέψει το πάχος του. Στη συνέχεια προσπάθησε να τον ρίξει με κλωτσιές χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο νεαρός άντρας δεν είχε άλλη υπομονή, σήκωσε ένα βράχο που βρισκόταν εκεί κοντά και τον εκτόξευσε με δύναμη πάνω στον τοίχο. Ωστόσο τίποτα δε συνέβη πέρα από έναν αδύναμο ήχο, ο οποίος υποχώρησε αμέσως.

- Πρέπει να έχει πάνω από ένα μέτρο πάχος.

Μονολόγησε εκείνος καθώς προσπαθούσε να βρεί την χαμένη του ανάσα.

- Καλύψαμε όλη τη περίμετρο, κάθε παράθυρο απέχει περίπου τριάντα μέτρα από το έδαφος.

Είπε η Amanda που κατέφτασε μαζί με τον Noah.

- Είναι αδιανόητο, φτάσαμε και δε μπορούμε να μπούμε μέσα.

Αναφώνησε η Emily φανερά απογοητευμένη.

- Στο όνειρο πως έμπαινες μέσα Emily;

Είπε ο Liam και κοντοστάθηκε.

- Το όνειρο τελειώνει εδώ. Φτάνω στην είσοδο και η γυναίκα εξαφανίζεται.

Αποκρίθηκε εκείνη.

- Ίσως να δοκιμάσουμε να τον σπάσουμε με αυτό, φαίνεται βαρύ και συμπαγές.

Είπε ο Noah και έδειξε ένα στήριγμα στον τοίχο εσωτερικά της αψίδας που πιθανότατα συγκρατούσε δαυλό παλιά για φωτισμό. Ο Noah το τράβηξε με δύναμη ωστόσο αυτό δεν ξεκόλλησε, πάρα μετακινήθηκε αργά προς τα κάτω. Ένας μακρόσυρτος ήχος από γρανάζια ακούστηκε ύστερα από λίγο μέσα από το κτίριο και ο τοίχος υποχώρησε προς τα πλάγια, ελευθερώνοντας την είσοδο μπροστά τους.

_____________________________________________

Τι να κρύβεται μέσα άραγε;

Γειά και πάλι ελπίζω να σας άρεσε και αυτό το κεφάλαιο μιας και το μυστήριο ξετυλίγεται σταδιακά

~
Υπόσχομαι αρκετές εκπλήξεις στο επόμενο 😉
Ψηφίστε και σχολιάστε, αν σας άρεσε (θα ήθελα τη γνώμη σας)

Φιλία Τάσος 😙

_____________________________________________





Continue Reading

You'll Also Like

12.2K 1.4K 29
"Ονομάζομαι Αρμονία Αικατερίνη Αφεντάκη." Του λέω τίνοντας το χέρι μου για χειραψία και εκείνος γελάει. "Πο πο... Καλά κάνουν και σε φωνάζουν Μπου...
241K 15.2K 30
Τύλιξε τα μακρια της δάχτυλα γύρω από το ύφασμα της γραβάτας του , σίγουρα θα κερδιζε το στοίχημα... Έβλεπε στο μυστηριο βλέμμα του τον πόθο και αυτό...
6.8K 486 33
Κόρη με πατέρα στην μαφία . Θα είναι εύκολη η ζωή της? Η στιγμές από το παρελθόν θα την κυριεύσουν
61.5K 6.8K 22
Έπειτα από μια αποτυχημένη αποστολή η Ελίζαμπεθ βρίσκεται αντιμέτωπη με τις κατηγορίες του φόνου. Ο μόνος τρόπος για να βγει αλώβητη και να μη σαπίσε...