Isolation

Όλο και πιό κοντά

Ο Liam πήρε στα χέρια του τον Jacob και βγήκε τρέχοντας σχεδόν μαζι με την υπόλοιπη παρέα, από την πλησιέστερη έξοδο που μπορούσε να διακρίνει μέσα στο λεωφορείο. Οι τέσσερις φίλοι μπορούσαν να νιώσουν τη σύγχυση να τους διαπερνά, ωστόσο δεν είχαν επηρεαστεί τόσο έντονα ώστε να παραμελήσουν το στόχο τους. Ο οποίος δεν ήταν άλλος από το να φτάσουν στο σπίτι του Valerio.

- Amanda αργούμε; Ο Jacob χάνει όλο και περισσότερο αίμα.

Φώναξε πνιχτά ο Liam ενώ προσπαθούσε να συγκρατήσει τον Jacob που βρισκόταν στην αγκαλιά του όλο αυτό το διάστημα.

- Το σπίτι απέχει μόλις λίγα μέτρα. Αν φτάσουμε εκεί μπορώ να τον βοηθήσω!

Αποκρίθηκε η Amanda και όλοι μαζί συνέχισαν να τρέχουν με όλη τους τη δύναμη, προς την μοναδική κατεύθυνση που μπορούσαν να ακολουθήσουν. Πράγματι χωρίς να περάσει αρκετό διάστημα η παρέα βρέθηκε στην είσοδο ενός μικρού οικήματος, κατά μήκος μίας καταπράσινης πεδιάδας. Το θέαμα ήταν μαγευτικό και θέα δικαιολογούσε σε μεγάλο βαθμό την επιλογή του Valerio να μείνει μόνιμα στην συγκεκριμένη περιοχή. Τα δένδρα και οι θάμνοι περικύκλωναν την πεδιάδα διαμορφώνοντας μία φυσική περίφραξη ενώ στο εσωτερικό τα πυκνά αγριόχορτα σε βαθύ πράσινο χρώμα, χόρευαν στο ρυθμό του αέρα. Το σούρουπο έπεφτε σταδιακά και οι λιγοστές ακτίνες που είχαν απομείνει να ξεκουράζονται στα καταπράσινα λιβάδια άρχισαν να εξασθενούν, ώσπου χάνονταν ολοκληρωτικά μπροστά στα μάτια των τεσσάρων φίλων που τώρα διέσχιζαν την πεδιάδα. Όσο μοναδικό και αν ήταν το θέαμα οι τέσσερις τους δεν είχαν τη δυνατότητα να το απολαύσουν, καθώς μόνη τους έγνοια αποτελούσε η κατάσταση της υγείας του Jacob. Ή Amanda προπορευόταν, προσπαθώντας να εντοπίσει το σπίτι όσο το δυνατόν γρηγορότερα και η πομπή από τους υπόλοιπους φίλους ακολουθούσε απο σπίτι σε σπίτι όσο διαρκούσε η αναζήτηση. Ή νεαρή κοπέλα έπειτα από λίγα λεπτά ακινητοποιήθηκε μπροστά από ένα ξύλινο κτίσμα βαμμένο σε απόχρωση του κόκκινου και αφού βεβαιώθηκε για τον ιδιοκτήτη άρχισε να φωνάζει και να χτυπά με μανία την πόρτα. Θόρυβος ακούστηκε στο εσωτερικό και στην είσοδο φάνηκε ένας μικροκαμωμένος και λεπτός άνδρας να τους κοιτάζει.

- Amanda, κορίτσι μου πόσο μεγάλωσες. Ο πατέρας σου τι κάνει;

Είπε εκείνος έκπληκτος, αφού αναγνώρισε την κοπέλα.

- Θείε Valerio, θα στα εξηγήσω όλα. Μόνο βοήθησε με να σώσω την ζωή αυτού του ανθρώπου.