Μοναδικός δικαιούχος

40 11 14
                                    

Ο Noah βγήκε από το σπίτι νιώθοντας συντετριμμένος από τα τελευταία λόγια του αδερφού του. Τα δακρυσμένα του μάτια αντίκρισαν την μοναδική ομορφιά της απέραντης κοιλάδας που απλωνόταν μπροστά του. Όμως τίποτα δεν ήταν ικανό για να τον συγκινήσει πλέον. Ούτε ο ήλιος με τις αμέτρητες ακτίνες του που διαπερνούσαν τα έλατα, ούτε τα σύννεφα που έπαιζαν με τις αποχρώσεις του ηλιοβασιλέματος, ούτε το ποτάμι με το κρυστάλλινο νερό του που όλο βιαζόταν και δεν σταματούσε ποτέ για να ξαποστάσει. Όση ομορφιά και αν βρισκόταν σε αυτά τα μικρά και απλά πράγματα της φύσης ο Noah,  δεν μπορούσε να την δεχτεί. Το μυαλό του ταξίδευε στον Jacob. "Ο αδερφός μου δεν θα έχει ποτέ ξανά την ευκαιρία να τα απολαύσει όλα αυτά" μονολόγησε και έκλεισε τα μάτια του. Αφουγκράστηκε ολόκληρη την πεδιάδα δίνοντας σημασία σε κάθε ήχο που παρουσιαζόταν. "Πρέπει να μείνω δυνατός για την Amanda, για όλους μας" σκέφτηκε ενώ τα δάκρυα συνέχιζαν να ρέουν άφθονα από τα μάτια του, καταλήγοντας στα μάγουλα του και έπειτα στο στέρνο του. Άνοιξε και πάλι τα βλέφαρα του και το βλέμμα του έπεσε σε μία πελώρια βελανιδιά. Στη βάση της βρισκόταν ένας άνθρωπος που έκλαιγε με λυγμούς όμως ο Noah, δεν μπορούσε να τον αναγνωρίσει. Πλησίασε κάνοντας αργά βήματα ενώ σκούπιζε το πρόσωπο του. Μία γυναικεία σιλουέτα αποκαλύφθηκε μπροστά του καθώς βάδιζε προς το δέντρο και μάλιστα όχι κάποια άγνωστη. Ήταν η Amanda, η οποία είχε καταφύγει στο συγκεκριμένο σημείο προσπαθώντας να διαχειριστεί την κατάσταση.

- Συνήθιζα να έρχομαι εδώ και να κάθομαι με τις ώρες πιο μικρή, όταν κάτι με στεναχωρούσε.

Είπε η Amanda αντικρίζοντας το γεμάτο πόνο βλέμμα του Noah.

- Λυπάμαι πολύ για όσα έγιναν ανάμεσα σε εσένα και τον αδερφό σου Noah. Δεν ήθελα να έρθουν έτσι τα πράγματα. Το ξέρεις ότι σε αγάπησα από την πρώτη στιγμή που σε είδα. Ή θλίψη μου είναι απερίγραπτη και θυμώνω τόσο με τον εαυτό μου που σε έδιωξα από κοντά μου.

Συνέχισε η Amanda.

- Δεν με έδιωξες ποτέ.

Αποκρίθηκε ο Noah και την φίλησε με πάθος αφιερώνοντας της κάθε πνευματική δύναμη που του είχε απομείνει.

- Μα τι κάνεις Noah; Δε σκέφτεσαι το παρελθόν, όσα έγιναν ανάμεσα σε εμένα και τον Jacob;

- Ο Jacob μου αποκάλυψε με κάθε λεπτομέρεια τι έγινε εκείνο το βράδυ Amanda. Είπε πως δεν σε άγγιξε καθόλου. Παρόλο που ένιωθε έλξη για σένα, σεβάστηκε τα συναισθήματα μας. Αυτά ήταν τα τελευταία του λόγια.

IsolationOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz