Songs for this chapter:
Towers - Little Mix
Wherever you are - 5SOS
——————————————————————————————————-
"Wat in godsnaam was dat? Jij en Harry.. Zijn jullie aan het kloten met elkaar?" Vraagt ze me en ze houdt haar handen quasi geschokt voor haar hoofd.
"Nee! Nee absoluut niet! We.. klooien niet met elkaar." Zeg ik haar. Zijn we dat aan het doen? Nee, we hebben gewoon een keer gekust. Twee keer. En hij heeft mijn shirt uitgetrokken, en ik was hem een praktisch gezien aan het schuren, maar we zijn niet aan het klooien of rommelen of wat dan ook. "Ik heb een vriendje, weet je nog?"
"Dus? Dat betekent niet dat je niet met Harry kan rommelen. Ik kan dit echt niet geloven! Ik dacht dat jullie elkaar haatten. Nouja, Harry haat iedereen maar ik dacht dat hij jou meer haatte dan hij normaal gesproken iemand haat." Lacht ze. "Wanneer gebeurde dit ooit.. Hoé gebeurde dit?"
Ik ga op haar bed zitten en haal mijn vingers door mijn haar. "Ik weet het niet.. Nouja, zaterdag toen jij wegging van het feest kwam ik op zijn kamer terecht omdat een creep probeerde om me te betasten en toen zoende ik Harry. We beloofden er nooit over te praten maar toen kwam hij vandaag langs en begon hij te klooien.. niet op die manier." Zeg is snel als ik haar lach zie groeien. "Hij gooide mijn spullen in de lucht en ik duwde hem en toen zijn we op de een of andere manier op mijn bed geëindigd." Vertel ik haar. Ik realiseer hoe erg dit alles klinkt. Ik gedraag me echt 'sletterig', net als mijn moeder zei. Ik hou mijn hoofd in mijn handen, hoe heb ik dit Noah aan kunnen doen, alweer?
"Whoa.. dat klinkt hot." Zegt Steph en ik rol mijn ogen.
"Dat is het niet, het is vreselijk en verkeerd. Ik hou van Noah en Harry is een zak. Ik wil niet een van zijn andere meisjes zijn."
"Je kan veel van Harry leren.. weet je wel, seksueel gezien." Zegt ze en mijn mond valt open. Is ze serieus? Is dat iets wat zij zou willen.. wacht heeft ze dat gedaan? Zij en Harry?
"Echt niet, ik wil niets van Harry leren. Of van iemand behalve Noah." Vertel ik haar. Ik kan me niet voorstellen dat Noah en ik zo zouden zoenen. Mijn gedachten herhalen Harry's woorden 'Je bent zo sexy Tess.' Zei hij. Noah zou zoiets nooit zeggen. Niemand heeft me ooit zo genoemd. Ik voel mijn wangen rood worden wanneer ik daaraan denk. "Heb jij dat gedaan?" Vraag ik haar. Ik moet weten of zij en Harry met elkaar geslapen hebben.
"Met Harry? Nee, nou, ik heb geen seks gehad met hem maar we hadden heel even iets toen we elkaar voor het eerst ontmoetten, hoe gênant het ook is om toe te geven. Maar het werd niets tussen ons, we waren een soort friends with benefits voor ongeveer een week." Zegt ze alsof het niets is. 'Vrienden met behoeften'? Ik kan het niet helpen om jaloers te zijn.
"Oh.. benefits?" Vraag ik, mijn mond is droog en ik ben een beetje geïrriteerd door Steph.
"Ja, niets groots. Gewoon een paar hete zoenpartijen, een paar aanrakingen. Niets serieus." Zegt ze. Ik ben niet verrast, maar ik wou dat ik het niet had gevraagd.
"Heeft Harry veel friends with benefits?" Ik wil het antwoord niet weten, maar ik kan mezelf niet stoppen om het te vragen.
"Ja, dat klopt. Ik bedoel, niet honderden, maar hij is een best.. actieve jongen." Zegt ze en ik kan zien dat ze het minder erg maakt dan het eigenlijk is. Ik maak voor mezelf de beslissing - voor de zoveelste keer - om bij hem uit de buurt te blijven. Ik zal nooit iemands 'friend with benefits' willen zijn. Nooit. "Hij doet het niet om gemeen te doen of om meisjes te gebruiken, ze gooien zichzelf letterlijk op hem en hij laat ze vanaf het begin al weten dat hij niet date." Verdedigt ze hem. Ik herinner me dat ze dat al eerder heeft verteld.
"Waarom date hij niet?" Waarom kan ik niet stoppen met vragen stellen?
"Ik weet het eigenlijk niet.. Hij doet het gewoon niet. Ik denk dat je veel lol met hem kan hebben, maar ik denk ook dat hij gevaarlijk voor je kan zijn. Tenzij je weet dat je nooit gevoelens voor hem krijgt, zou ik bij hem uit de buurt blijven. Ik heb veel meisjes voor hem zien vallen en het is niet echt leuk." Haar stem is vol bezorgdheid.
"Oh geloof me, ik heb geen gevoelens voor hem. Ik weet niet wat ik dacht." Lach ik en ik hoop dat het geloofwaardig klinkt, want dat is het dus niet.
"Goed zo. Hoe erg zit je in de problemen met je moeder en Noah?" Lacht ze en gaat op het bed tegenover me zitten.
Ik vertel haar alles over mijn moeders preek, behalve het stuk waar ik beloofde geen vrienden meer met haar te zijn. We brengen de rest van de avond door met het praten over de lessen, Tristan, en alles waar ik aan kan denken behalve Harry.
De volgende dag spreek ik weer met Liam af bij het café voor de les om aantekeningen van maatschappijleer uit te wisselen. Het heeft me gisteren een uur gekost om al mijn aantekeningen weer in orde te krijgen na Harry's irritante actie gisteren. Ik wil Liam erover vertellen maar ik wil niet dat hij slecht over me denkt en al zeker niet nu ik weet dat Harry's moeder en Liam's vader samenwonen. Liam weet vast heel veel over Harry, ik moet mezelf er steeds aan herinneren geen vragen te stellen over hem. Het maakt me niet uit wat Harry doet. De dag vliegt voorbij en eindelijk is het tijd voor literatuur. Harry zit op zijn normale plek naast de mijne, maar hij kijkt mijn kant niet op.
"Vandaag is het de laatste dag dat we het over Pride and Prejudice hebben, ik hoop dat jullie het leuk vonden, vandaag discussiëren we over Austen. Als lezer, had je ooit gedacht dat zij en Darcy samen zouden zijn aan het eind?" Vraagt de leraar en ik steek zoals gewoonlijk mijn hand op. Liam en ik zijn altijd de eersten die antwoorden, en meestal ook de enigen.
"Mevrouw Young,"
"De eerste keer dat ik het las zat ik op het puntje van mijn stoel, en was ik heel benieuwd of ze samen zouden zijn aan het eind. Zelfs nu ik het op z'n minst tien keer gelezen heb, ben ik nog steeds heel benieuwd aan het begin van hun relatie. Meneer Darcy is zo gemeen en zegt vreselijke dingen over Elizabeth en haar familie, dus ik wist niet of ze hem ooit zou kunnen vergeven, laat staan van hem houden." Antwoord ik met een glimlach.
"Dat is een mond vol." Zegt een stem. Harry's stem.
"Meneer Styles? Zou je hier iets aan toe willen voegen?" Vraagt de professor, zichtbaar verbaasd door Harry's deelname in het gesprek.
"Zeker. Ik zei dat is een mond vol. Vrouwen willen altijd wat ze niet kunnen hebben. Meneer Darcy's houding is waar Elizabeth zich tot aangetrokken voelde, het was logisch dat ze ooit samen zouden zijn." Zegt Harry en bijt op zijn vingernagel alsof hij helemaal niet geïnteresseerd is in deze discussie.
"Dat is niet waar, over dat vrouwen altijd willen hebben wat ze niet kunnen krijgen. Meneer Darcy was gewoon gemeen tegen haar omdat hij te trots was om toe te geven dat hij van haar hield. Toen hij stopte met zijn gemene spel zag ze dat hij echt van haar hield." Zeg ik, harder dan ik had gepland. Als ik rondkijk zie ik dat iedereen naar mij en Harry staart.
"Als hij van haar hield zou hij niet gemeen tegen haar zijn. De enige reden waarom hij uiteindelijk om haar hand vroeg, was omdat zij niet kon stoppen met aandacht van hem vragen." Zegt hij en mijn gezicht valt. Ik heb het idee dat hij het niet langer over Meneer Darcy en Elizabeth heeft.
"Ze vroeg geen aandacht van hem! Hij manipuleerde haar door haar te laten denken dat hij aardig kon zijn en hij maakte gebruik van haar zwakte!" Gilde ik en de klas was doodstil. Harry's gezicht is rood van woede en ik kan me voorstellen dat dat van mij er hetzelfde uit ziet.
"Hij manipuleerde haar? Denk na, ze is.. ik bedoel, ze was zo verveeld door haar saaie leven dat ze ergens spanning moest vinden dus zij was zéker degene was die de hele tijd aandacht eiste!" Gilt hij terug, zijn hand zijn tafel vastgrijpend.
"Nou, als hij niet zo'n mannelijke hoer was, had hij het kunnen stoppen na de eerste keer in plaats van naar haar kamer te gaan!" Na de woorden mijn mond verlaten weet ik dat mensen ons doorhebben. Ik hoor een paar mensen naar adem happen.
"Ik denk dat dit genoeg is voor vandaag." Zegt de leraar en ik pak mijn tas en ren de klas uit.
"Deze keer kom je er niet mee weg Theresa!" Hoor ik Harry roepen wanneer ik de hoek van de straat bereik. Hij grijpt mijn arm en ik trek hem los.
"Waarom raak je me altijd zo aan? Pak nog een keer mijn arm en ik sla je!" Schreeuw ik. Ik ben verrast door mijn taalgebruik naar hem toe, maar ik heb genoeg gehad van hem.
Hij pakt opnieuw mijn arm maar ik sla hem niet.
"Wat wil je nou Harry? Me vertellen hoe wanhopig ik ben? Me uitlachen omdat ik je binnen heb gelaten? Ik ben zo klaar met dit zieke spelletje met jou, ik speel het niet meer. Ik heb een vriendje en jij bent een vreselijk persoon. Je moet echt een keer naar de dokter voor je stemmingswisselingen! Ik houd je echt niet bij. Het ene moment ben je aardig en een seconde later zo hatelijk. Ik wil niets met je te maken hebben dus doe jezelf een gunst en zoek een ander meisje om mee te spelen want ik ben er klaar mee!"
"Ik haal echt het slechtste in je naar boven, of niet soms?" Vraagt hij en ik verwacht dat hij zou grijnzen of lachen maar dat doet hij niet. Als ik niet beter wist zou ik denken dat hij.. geraakt is? Maar ik weet beter en ik weet dat hij niets om me geeft. "Ik probeer geen spelletjes met je te spelen." Zegt hij en hij haalt zijn hand door zijn haar.
"Wat probeer je dan? Je stemmingswisselingen maken me gek!" Snauw ik. Een klein groepje toekijkers verzamelt zich om ons heen en ik wil het liefst in elkaar kruipen en verdwijnen maar ik moet weten wat hij nu gaat zeggen. Waarom kan ik niet uit zijn buurt blijven? Ik weet dat hij gevaarlijk voor me is. Ik ben nog nooit zo gemeen tegen iemand geweest als tegen Harry. Hij verdient het, ik weet het, maar ik hou er niet van om gemeen te zijn tegen iemand. Harry pakt alweer mijn arm en trekt me mee naar een steegje tussen twee gebouwen, weg van de mensen die zich om ons heen hadden verzameld.
"Ik.. ik weet niet waar ik mee bezig ben. Jij zoende me eerst, weet je nog?" Herinnert hij me opnieuw.
"Ja.. en ik was dronken, weet je nog? En jij zoende mij als eerst gisteren."
"Jij stopte me niet. Het moet vermoeiend voor je zijn." Zegt hij. Wat?
"Wat moet vermoeiend voor me zijn?"
"Spelen alsof je me niet wilt terwijl ik weet dat je me wil." Hij stapt dichterbij.
"Ik wil je niet. Ik heb een vriendje." Ik zeg de woorden zo snel dat hij glimlacht.
"Die je verveelt. Geef het toe Tess, niet aan mij, maar aan jezelf. Je raakt verveeld van hem. Heeft hij je ooit zo laten voelen als dat ik doe?" Zijn stem is lager en hij praat langzamer dan normaal.
"W..wat? Natuurlijk wel." Lieg ik.
"Nee, dat heeft hij niet. Ik weet zeker dat hij je nog nooit aangeraakt heeft.. op die manier." Zijn woorden bezorgen een brandend gevoel door mijn lichaam.
"Dat zijn niet jouw zaken." Zeg ik en ik stap naar achteren, waardoor hij drie passen naar voren neemt.
"Je hebt geen idee hoe goed ik je kan laten voelen." Zegt hij en ik hap naar adem. Hoe gaat het van schreeuwen naar elkaar naar dit? En waarom vind ik het zo leuk?